Στην σκιά της ημέρας, που λούζεται απ’ την λαμπρή ευφροσύνη της Ανάστασης, στέκει περίλυπος, πνιγμένος στην δική του απελπισία και στο μίσος των άλλων, ο Ιούδας. Έχει καταστεί το παγκόσμιο σύμβολο της προδοσίας, είναι στιγματισμένος από αιώνες μίσους και βαθύτατης περιφρόνησης για την πράξη του. Μένει απόβλητος από την μεγάλη ημέρα, κουρασμένος εκεί σε ένα δέντρο που σείεται ακόμη από τον σπαραγμό της γης για την σταύρωση του Αθώου.
Και όμως!.. Περίμενε και εκείνος αυτήν την ...
Και όμως!.. Περίμενε και εκείνος αυτήν την ...