Αυτή η κωμωδία που είναι σε εξέλιξη από τις 25 Ιανουαρίου 2015, δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Ένας πρωθυπουργός, που δεν είχε τη δυνατότητα και τον κοινό νου, να διαβλέψει τις πραγματικές ικανότητες του Βαρουφάκη, ικανότητες που περιορίζονται στην καταστροφή της χώρας, θα έπρεπε..
ήδη να έχει το θάρρος και την υπευθυνότητα να παραιτηθεί και να αποσυρθεί εφ' όρου ζωής από το δημόσιο βίο.
Αυτό που ονόμασαν διαπραγμάτευση και στην κυριολεξία παραμύθιασαν τον ελληνικό λαό, ήταν ένα φιάσκο.
Το δε λεγόμενο υπουργικό συμβούλιο, ήταν κι αυτό στην κυριολεξία ένα τσίρκο.
Άλλα είχε στο νου του ο Τσίπρας, άλλα ο Βαρουφάκης, άλλα ο Λαφαζάνης και άλλα η Βαλαβάνη.
Άλλοι σχεδίαζαν να μείνουν στο ευρώ, άλλοι σχεδίαζαν ηλεκτρονικό νόμισμα και άλλοι σχεδίαζαν να μπουκάρουν στο εθνικό νομισματοκοπείο...
Και όταν όλο αυτό κατέληξε σε αυτό που ήταν φανερό από την πρώτη μέρα, στην καταστροφή, τότε αποφάσισαν το δημοψήφισμα, παραμυθιάζοντας για άλλη μια φορά τους πολίτες, οι οποίοι ψήφισαν ΟΧΙ, για να το μετατρέψει σε ένα πελώριο ΝΑΙ ο κύριος Τσίπρας και οι λοιποί μαθητευόμενοι μάγοι του...
Τώρα, μετά από μια νέα εκλογική διαδικασία και μετά από διαπραγματεύσεις που συνεχίζονται επί επτά ολόκληρους μήνες, αφού εν τω μεταξύ ο τραπεζικός τομέας ξεπουλήθηκε στην κυριολεξία έναντι πινακίου φακής σε άγνωστα συμφέροντα, η Ελλάδα βρίσκεται και πάλι σε ένα τραγικό αδιέξοδο, με τον κ. Τσίπρα να παίζει το μοναδικό παιχνίδι που ξέρει από τα μαθητικά-φοιτητικά του χρόνια, τακτικισμοί της πλάκας, που εκθέτουν ακόμα περισσότερο και εξευτελίζουν και τον ίδιο και ολόκληρη την Ελλάδα.
Η μια ανοησία διαδέχεται την άλλη.
Ας μην αναφερθούμε στο προσφυγικό-μεταναστευτικό, εκεί, πέραν του ότι με την πολιτική των ανοικτών συνόρων αναβαθμίσαμε γεωπολιτικά την Τουρκία και τα Σκόπια, με τους χειρισμούς της κυβέρνησης γελάνε και οι πέτρες.
Από τον χειρισμό της διαρροής των συνομιλιών των στελεχών του ΔΝΤ και την επιστολή Τσίπρα στην Λαγκάρντ, την οποία η ως άνω κυρία πέταξε αυθωρεί στο καλάθι των αχρήστων, μέχρι την απόπειρα του Έλληνα πρωθυπουργού για σύγκληση έκτακτης συνόδου κορυφής, η οποία κι αυτή πετάχτηκε στον κάλαθο των αχρήστων από τους ηγέτες της Ε.Ε., η ελληνική κυβέρνηση κινείται από γκάφα σε γκάφα.
Είναι προφανές ότι φθάνουμε στο τέλος και ότι αυτή η κωμωδία ή καλύτερα ιλαροτραγωδία, δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Η κοινωνία πρέπει να δώσει το μήνυμα με όποιον δημοκρατικό και νόμιμο τρόπο μπορεί, ότι δεν ανέχεται άλλο τη δική της καταστροφή καθώς και τον συνεχιζόμενο εξευτελισμό της χώρας.
Το μήνυμα αυτό πρέπει να το λάβουν κόμματα και πολιτικοί, να ενωθούν και να δώσουν μια λύση.
Μορατόριουμ για τρία χρόνια, εθνικός συνασπισμός, δουλειά, για να βγούμε από την κρίση και μετά μπορούν να ξανακυλιούνται στις λάσπες και τα ψέμματά τους.
Πάντως, προς το παρόν, τα ψέμματα τελείωσαν.
Σάββας Καλεντερίδης
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2016/04/blog-post_813.html#more
Ένας πρωθυπουργός, που δεν είχε τη δυνατότητα και τον κοινό νου, να διαβλέψει τις πραγματικές ικανότητες του Βαρουφάκη, ικανότητες που περιορίζονται στην καταστροφή της χώρας, θα έπρεπε..
ήδη να έχει το θάρρος και την υπευθυνότητα να παραιτηθεί και να αποσυρθεί εφ' όρου ζωής από το δημόσιο βίο.
Αυτό που ονόμασαν διαπραγμάτευση και στην κυριολεξία παραμύθιασαν τον ελληνικό λαό, ήταν ένα φιάσκο.
Το δε λεγόμενο υπουργικό συμβούλιο, ήταν κι αυτό στην κυριολεξία ένα τσίρκο.
Άλλα είχε στο νου του ο Τσίπρας, άλλα ο Βαρουφάκης, άλλα ο Λαφαζάνης και άλλα η Βαλαβάνη.
Άλλοι σχεδίαζαν να μείνουν στο ευρώ, άλλοι σχεδίαζαν ηλεκτρονικό νόμισμα και άλλοι σχεδίαζαν να μπουκάρουν στο εθνικό νομισματοκοπείο...
Και όταν όλο αυτό κατέληξε σε αυτό που ήταν φανερό από την πρώτη μέρα, στην καταστροφή, τότε αποφάσισαν το δημοψήφισμα, παραμυθιάζοντας για άλλη μια φορά τους πολίτες, οι οποίοι ψήφισαν ΟΧΙ, για να το μετατρέψει σε ένα πελώριο ΝΑΙ ο κύριος Τσίπρας και οι λοιποί μαθητευόμενοι μάγοι του...
Τώρα, μετά από μια νέα εκλογική διαδικασία και μετά από διαπραγματεύσεις που συνεχίζονται επί επτά ολόκληρους μήνες, αφού εν τω μεταξύ ο τραπεζικός τομέας ξεπουλήθηκε στην κυριολεξία έναντι πινακίου φακής σε άγνωστα συμφέροντα, η Ελλάδα βρίσκεται και πάλι σε ένα τραγικό αδιέξοδο, με τον κ. Τσίπρα να παίζει το μοναδικό παιχνίδι που ξέρει από τα μαθητικά-φοιτητικά του χρόνια, τακτικισμοί της πλάκας, που εκθέτουν ακόμα περισσότερο και εξευτελίζουν και τον ίδιο και ολόκληρη την Ελλάδα.
Η μια ανοησία διαδέχεται την άλλη.
Ας μην αναφερθούμε στο προσφυγικό-μεταναστευτικό, εκεί, πέραν του ότι με την πολιτική των ανοικτών συνόρων αναβαθμίσαμε γεωπολιτικά την Τουρκία και τα Σκόπια, με τους χειρισμούς της κυβέρνησης γελάνε και οι πέτρες.
Από τον χειρισμό της διαρροής των συνομιλιών των στελεχών του ΔΝΤ και την επιστολή Τσίπρα στην Λαγκάρντ, την οποία η ως άνω κυρία πέταξε αυθωρεί στο καλάθι των αχρήστων, μέχρι την απόπειρα του Έλληνα πρωθυπουργού για σύγκληση έκτακτης συνόδου κορυφής, η οποία κι αυτή πετάχτηκε στον κάλαθο των αχρήστων από τους ηγέτες της Ε.Ε., η ελληνική κυβέρνηση κινείται από γκάφα σε γκάφα.
Είναι προφανές ότι φθάνουμε στο τέλος και ότι αυτή η κωμωδία ή καλύτερα ιλαροτραγωδία, δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Η κοινωνία πρέπει να δώσει το μήνυμα με όποιον δημοκρατικό και νόμιμο τρόπο μπορεί, ότι δεν ανέχεται άλλο τη δική της καταστροφή καθώς και τον συνεχιζόμενο εξευτελισμό της χώρας.
Το μήνυμα αυτό πρέπει να το λάβουν κόμματα και πολιτικοί, να ενωθούν και να δώσουν μια λύση.
Μορατόριουμ για τρία χρόνια, εθνικός συνασπισμός, δουλειά, για να βγούμε από την κρίση και μετά μπορούν να ξανακυλιούνται στις λάσπες και τα ψέμματά τους.
Πάντως, προς το παρόν, τα ψέμματα τελείωσαν.
Σάββας Καλεντερίδης
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2016/04/blog-post_813.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου