Αγόρασα πριν μερικές μέρες....
το καθιερωμένο «καλοκαιρινό» μου βιβλίο*.Και αυτό θέμα κληρονομικότητας. Προσωπικής.
Πάντα κάτι ενδιαφέρον αλλά ευκολοδιάβαστο (λόγω εποχής) για να περνάει χαλαρά κάποια ώρα έξω, όταν φυσικά δεν έχει τις αφόρητες τωρινές συνθήκες.
Μια αλίευση (μέσα από τα αρχαία κείμενα) της καθημερινότητας των αρχαίων Ελλήνων που κάνει πιο ανθρώπινη την εικόνα που έχουμε για την εποχή αλλά μας δείχνει και κάποια από τα αρνητικά μας που παραμένουν διαχρονικά παρόντα στην ανθρώπινη φύση μας από τότε μέχρι και σήμερα.
Μια ευκαιρία να κοιτάξουμε πίσω από τη λάμψη της σπουδαίας παγκόσμιας κληρονομιάς ώστε ίσως κάποια στιγμή να αρχίσουμε να διορθώνουμε τις όποιες αδυναμίες επηρεάζουν και τη σύγχρονη ζωή μας.
Κάτι που τα βιβλία προσφέρουν απλόχερα μιας και σε πρώτη φάση μπορούν να γίνουν τα ατομικά μας συμπόσια όπου αράζουμε μέσα στις σελίδες τους με τον εαυτό μας και γεννάμε ατομικές συζητήσεις ενώ τσιμπολογάμε δροσερά φρούτα ή καπνιστά αλλαντικά (ό,τι αρέσει στον καθένα να τρώει ένα καλοκαιρινό πρωινό, μεσημεριανό, απόγευμα ή βραδινό).
Έχοντας φτάσει στο ένα τρίτο (27η από τις 85 μικρές ιστοριούλες) δεν μπορεί να φανταστεί κανείς πόσα αρνητικά κουβαλάμε από τότε.
Ακόμη και το να γράφουμε την κάθε μαλακία μας στους τοίχους της πόλης.
Σαν τον Χαρίνο που άκριτα τα πήρε στο κρανίο με την εταίρα Μέλιττα γιατί στο Δίπυλον, στην δυτική είσοδο του τείχους της Αθήνας, στον Κεραμεικό, διάβασε γραμμένο σε έναν τοίχο «Ο πλοιοκτήτης Ερμότιμος αγαπάει την Μέλιττα».
Μετά, μπορεί να πήγε αυτός ο Χαρίνος και να έγραψε από κάτω (σαν το αντίστοιχο «διάσημο» μήνυμα που έγραφε εκείνος ο βλάκας εδώ στη Θεσσαλονίκη που μετά στο δικαστήριο το έπαιζε τρελός με δίπλωμα για να γλιτώσει) «ΜΕΛΙΤΤΑ ΜΕ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΕΛΑΦΟΝ».
Φανταστείτε και τα τότε συνεργεία του δήμου να τρέχουν να αφαιρέσουν από τους τοίχους την παπαριά του κάθε πικραμένου για να μην την συναντήσει η ματιά του επισκέπτη (του τότε) ο οποίος είχε δημιουργήσει –ωραιοποιημένα– στο μυαλό του την εικόνα της Αθήνας μόνο με τους διάσημους που σκόπευε/ήλπιζε να συναντήσει εκεί.
*Βιβλίο: ΜΙΚΡΑ ΑΘΗΝΑΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ
Πηγή https://365meres.wordpress.com/2022/07/26/toixovromies/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου