Την αποφράδα εκείνη ημέρα του 1919, ξεκίνησε να ....γράφεται ο θλιβερός επίλογος της υπερχιλιετούς παρουσίας των προγόνων μας στην Αγία γη του Πόντου, σήμανε η αρχή του τέλους για την Πατρίδα μας, που καταδικάστηκε να χαθεί στις φλόγες και στην καταστροφή.
Ο Πόντος θα ανέβαινε πρώτος από τις Πατρίδες των Ελλήνων της Ανατολής στο Σταυρό του μαρτυρίου, γεμίζοντας το Μαρτυρολόγιο του νεότερου Ελληνισμού με 353 και πλέον χιλιάδες αθώα θύματα του μίσους και του παραλογισμού, της στρατηγικής των Τούρκων να οικοδομήσουν μια νέα χώρα, απαλλαγμένη από τις ¨ενοχλητικές¨ για αυτούς μειονότητες.
Η Γενοκτονία των προγόνων μας δεν ανήκει στις γκρίζες ζώνες της Ιστορίας.
Πρόκειται για ένα αδιαμφισβήτητο, απόλυτα τεκμηριωμένο γεγονός, για μια φρικιαστική πραγματικότητα, που προσβάλει ολόκληρη την πολιτισμένη ανθρωπότητα και συμπεριλαμβάνεται στις πιο μαύρες σελίδες της Παγκόσμιας Ιστορίας, ακολουθεί χρονικά τη Γενοκτονία των αδελφών μας, Αρμενίων, που βίωσαν από το 1915, το ¨Ολοκαύτωμα πριν το Ολοκαύτωμα¨, όπως εύστοχα έχει χαρακτηριστεί το πογκρόμ που εξαπολύθηκε εναντίον τους.
Δεν ξεχνούμε την κατάθεση ψυχής του Στάθη Χριστοφορίδη, μάρτυρα της σφαγής των Αρμενίων το 1915 στην Τραπεζούντα: ¨Οι σφαγείς φώναζαν, άντε και στους Έλληνες! Και σε αυτούς έτσι θα κάνουμε!¨
Οι Τούρκοι κινήθηκαν βάση ενός άριστα οργανωμένου σχεδίου, ο στόχος τους σαφής και συγκεκριμένος, περιγράφεται σε απόλυτο βαθμό από τον Αμερικανό δημοσιογράφο Μέλβιλ Τσάτερ, το 1925: ¨Το παλιό σύστημα διακυβέρνησης, σύμφωνα με το οποίο αλλόθρησκοι λαοί είχαν ζήσει στα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας είχε αποτύχει.
Έτσι, η Τουρκία έπρεπε να ¨καθαρίσει¨ το σπίτι της. Θα εφάρμοζε τη ριζική θεραπεία της εξόντωσης αρκετών εκατομμυρίων ανθρώπων που κρατούσαν στα χέρια τους τον πλούτο και το εμπόριό της.
Με το δικό της λαό θα δημιουργούσε έπειτα τις απαραίτητες προϋποθέσεις για τη δημιουργία μιας τουρκικής αστικής τάξης που θα ήταν η ραχοκοκαλιά ενός νέου και ομοιογενούς τουρκικού Έθνους¨.
Σήμερα, 102 χρόνια μετά, οι μνήμες παραμένουν ολοζώντανες.
Δεν υπάρχει γομολάστιχα που να μπορεί να σβήσει ότι έχει γραφτεί με αίμα, και η Γενοκτονία των Ποντίων έχει γραφτεί με αίμα, δίδασκε ο αείμνηστος Σαράντος Καργάκος.
Εμείς οι Πόντιοι, έχουμε χρέος να μην υποκύψουμε ποτέ στη λογική της λήθης, να αντισταθούμε στη συνωμοσία της σιωπής που θέλουν να επιβάλουν οι γείτονές μας, να δώσουμε με αξιοπρέπεια τον αγώνα για την επιβίωση της ιστορικής αλήθειας και τη διεθνοποίηση της Γενοκτονίας των προγόνων μας. Δεν απεμπολούμε το δικαίωμά μας στη μνήμη, δεν ξεπουλάμε την αξιοπρέπειά μας.
Η πρόσφατη αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από τις ΗΠΑ δείχνει το δρόμο. Είναι ώρα, να αξιοποιήσουμε όλες τις δημιουργικές δυνάμεις του Ελληνισμού, το τεράστιο κεφάλαιο που λέγεται απόδημος Ελληνισμός, να ασκήσουμε πίεση σε κάθε επίπεδο, να καταστήσουμε την παγκόσμια κοινή γνώμη κοινωνό της βαρβαρότητας που γνώρισαν οι άνθρωποι μας.
Αυτό είναι το χρέος μας απέναντι στους προγόνους μας, απέναντι σε αυτούς που αφήσαμε πίσω και σε αυτούς που έφτασαν στη μητέρα Ελλάδα και συνέβαλαν τα μέγιστα ώστε να οικοδομηθεί η σημερινή ισχυρή Πατρίδα.
Ο Πόντος παραμένει αδούλωτος στις ψυχές μας, η ανάμνηση του διατηρείται ολοζώντανη, μέσα από τα τραγούδια μας, τους χορούς μας, τη λαλιά μας, την παράδοση, τα ήθη και τα έθιμά μας.
Δεν ξεχνάμε.
Αιωνία η μνήμη των αθώων θυμάτων»
Νίκος Καραγιαννακίδης
Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω
Πολιτευτής Νέας Δημοκρατίας - Α’ Θεσσαλονίκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου