υπάρχει μια σχετική ειρήνη, ώστε να επιβάλουν το σφράγισμα των ροών μεταναστών προς την Ιταλία (όπως εξηγήσαμε εδώ), ενώ οι Αμερικανοί ενδιαφέρονται κυρίως για το ποιός θα ελέγχει το πετρέλαιο, μετά την -όποια- ειρήνευση.
Έτσι, στο κείμενο συμπερασμάτων, που συνέταξε ως σχέδιο η Γερμανία, αναφέρεται ότι τα πετρέλαια θα ελέγχονται από τη "νόμιμη" κυβέρνηση Σάρατζ, δηλαδή θα τα παραδώσει ο Χαφτάρ! Αναφέρεται ότι όλα τα κοιτάσματα θα ελέγχονται από την κυβέρνηση κι όχι από ένοπλες ομάδες, που θα πρέπει να αποχωρήσουν.
Αν όμως ο στρατάρχης παραδώσει τα πετρέλαια, θα χάσει κάθε στήριξη από άλλες χώρες (πιο ενεργά τον στηρίζουν οι Ρώσοι, μέσω ενός σώματος 600 εθελοντών του ιδιωτικού στρατού της Ρωσίας wagner group).
Την τελευταία στιγμή πάντως, οι Γερμανοί προσκάλεσαν τη μία από τις δύο χώρες που ήθελαν να παραβρεθούν (Ελλάδα, Τυνησία), δηλαδή την Τυνησία, αλλά οι Τυνήσιοι απέρριψαν την πρόσκληση, λέγοντας ότι τους προσβάλει να προσκαλούνται την τελευταία στιγμή, ενώ η μοναδική χώρα που δεν προσκλήθηκε ήταν φυσικά η Ελλάδα, προφανώς μετά από βέτο της Τουρκίας και επειδή όλοι τη θεωρούν δεδομένη, προβλέψιμη και απολύτως βαρετή, αφού η Ελλάδα περιορίζεται στο να γαυγίζει χαριτωμένα στα αφεντικά της "Δύσης" και δεν ρισκάρει κανένα "παζάρι".
Μεγάλη κερδισμένη θα βγει η Τουρκία, καθώς σιγά σιγά θα αποδυναμωθεί ο Χαφτάρ (που βιάστηκε να στηρίξει η Ελλάδα) και θα ενδυναμωθεί ο Σάρατζ, που στηρίζουν οι Τούρκοι, παραχωρώντας τα πετρέλαιά του στους Αμερικανούς, που θα στηρίξουν Σάρατζ. Πάλι απομονωμένη θα μείνει η Ελλάδα, με την πρεμούρα της να δείξει ότι είναι έτοιμη για όλα, για ένα βλέμμα μόνο των ΗΠΑ και του Ισραήλ. Το πολύ γλείψιμο, το βαριούνται και τα αφεντικά καμιά φορά...
