πληρωμή.
Ξεκίνησε από τη Δευτέρα 13 Νοέμβρη το νέο σύστημα ελεγχόμενης στάθμευσης (“THESi”) που αποφάσισε να θέσει σε εφαρμογή η Διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης. Το σύστημα αυτό θα ισχύσει σε πρώτη φάση την Α’ και Γ’ Δημοτική Κοινότητα, ενώ στη συνέχεια προβλέπεται να επεκταθεί και στην Ε’.
Το μέτρο της «ελεγχόμενης στάθμευσης» όπως το προωθούν, είναι εισπρακτικά ληστρικό. Εφαρμόζεται με πρόσχημα την αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού της πόλης, αλλά στην πραγματικότητα στοχεύει στην αύξηση των εσόδων του Δήμου, όχι μόνο από την πληρωμή για το παρκάρισμα αλλά και από τα τσουχτερά πρόστιμα παραβίασης.
Το απαράδεκτο μέτρο της «ελεγχόμενης στάθμευσης» επί πληρωμή, με το οποίο ο δημόσιος χώρος μετατρέπεται σε πεδίο εμπορευματοποίησης, αποτελεί ένα ακόμα χαράτσι για τα λαϊκά στρώματα, χωρίς να λυθεί το κυκλοφοριακό, μιας και θα προκληθούν ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα από την αναζήτηση χώρου στάθμευσης.
Σύμφωνα με την απόφαση:
Η πόλη χωρίζεται σε τρεις ζώνες, με τη μπλε σήμανση που αφορά τη στάθμευση των μόνιμων κατοίκων, την άσπρη σήμανση που αφορά τη στάθμευση των «επισκεπτών» και την κίτρινη σήμανση που αφορά περιοχές φορτοεκφόρτωσης.
Οι μόνιμοι κάτοικοι, ναι μεν θα έχουν την δυνατότητα στάθμευσης δωρεάν (για το ένα όχημα ανά οικογένεια), όμως οι διαθέσιμες θέσεις μειώνονται σε σχέση με την προηγούμενη κατάσταση και έτσι φτάνουν τις 6.054 θέσεις. Πρόκειται για έναν αριθμό που σε καμιά περίπτωση δεν καλύπτει τις ανάγκες των κατοίκων.
Οι «επισκέπτες» θα πληρώνουν 1,70 ευρώ για κάθε ώρα στάθμευσης από τις 8:00 π.μ. έως τις 9:00 μ.μ.. «Επισκέπτες», δεν θεωρούνται μόνο οι τουρίστες, αλλά και όσοι είναι μόνιμοι κάτοικοι της πόλης και μετακινούνται σε άλλη δημοτική κοινότητα. Επίσης, «επισκέπτες» θεωρούνται και όλοι οι εργαζόμενοι που κατοικούν σε άλλες περιοχές και εργάζονται στο κέντρο της πόλης ή τις γύρω περιοχές. Δηλαδή ένας εργαζόμενος που δουλεύει 8ωρό θα πληρώνει τουλάχιστον 13,60 ευρώ τη μέρα για στάθμευση. Και επιπλέον του επιβάλουν μετά τις 4 ώρες στάθμευσης να μετακινήσει το αυτοκίνητό του και να σταθμεύσει αλλού (αν βρει θέση και ενώ βρίσκεται στη δουλειά του).
Ακόμα, για την υλοποίηση του έργου της ελεγχόμενης στάθμευσης, ο Δήμος συνεταιρίζεται με μία ιδιωτική εταιρεία την INTRAKAT με την οποία μοιράζεται μισά – μισά τα έσοδα. Υπολογίζεται ότι 4,2 εκ. ευρώ θα είναι συνολικά τα έσοδα. Η συγκεκριμένη εταιρεία θα παρέχει στο Δήμο την τεχνογνωσία της, ενώ ο έλεγχος θα πραγματοποιείται από τη δημοτική αστυνομία.
Σοβαρά ερωτήματα, σε ότι αφορά την προστασία των προσωπικών δεδομένων, προκύπτουν και από το γεγονός ότι η χρέωση μπορεί να γίνεται με ηλεκτρονικό τρόπο, μέσω του κινητού τηλεφώνου. Μπορεί να φαίνεται ως ένας τρόπος που διευκολύνει, όμως ταυτόχρονα δίνεται η δυνατότητα σε όποιον διαχειρίζεται το σύστημα να γνωρίζει για τον καθένα που σταθμεύει στην πόλη, πού βρίσκεται, για πόση ώρα, πόσο συχνά επισκέπτεται την πόλη κτλ.
Ο λαός της πόλης θα πρέπει να προβληματιστεί και για την αντιπαράθεση που έχει ανοίξει τόσο μέσα όσο και έξω από το Δημοτικό Συμβούλιο. Για παράδειγμα, το ζήτημα δεν είναι αν «οι δημοτικοί αστυνομικοί επαρκούν για μια τέτοια δουλειά» (μαζί με ό,τι άλλο τους βάζουν να κάνουν). Ούτε λύνει το πρόβλημα η άποψη ότι «το μέτρο αυτό δεν θα προχωρήσει στην πράξη». Όπως λύση δεν αποτελεί και η θέση ότι «με ένα μικρότερο κόστος η κατάσταση θα ήταν πιο ανεκτή».
Τέτοιες τοποθετήσεις δείχνουν ότι όσοι διαφωνούν στα λόγια με τη Διοίκηση Μπουτάρη στην ουσία συμφωνούν μαζί της. Συμφωνούν γιατί δεν ανοίγουν το ζήτημα από τη σκοπιά των λαϊκών αναγκών, από τη σκοπιά ότι η μετακίνηση και η στάθμευση δεν πρέπει να αποτελούν εμπόρευμα, δεν μπορεί να επιβαρύνουν τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους της πόλης.
Το ζήτημα της στάθμευσης σίγουρα δεν είναι απλό. Ωστόσο ο λαός της πόλης μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του αν σκεφτεί ποιος ωφελείται από αυτό το μέτρο.
Ο Δήμος και η εταιρεία που διαχειρίζεται το έργο είναι οι σίγουροι κερδισμένοι, ενώ φαίνεται πως κερδισμένα από μια τέτοια κατάσταση θα βγουν και τα ιδιωτικά παρκινγκ.
Από την άλλη οι κάτοικοι της πόλης, οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι και μικροί επαγγελματίες θα είναι οι χαμένοι για ακόμα μία φορά, μιας και με τα δικά τους χρήματα από τη στάθμευση ή από τις κλίσεις θα κερδίζουν οι προηγούμενοι. Την ίδια ώρα
Επιπλέον, καμία άλλη δυνατότητα δεν δίνεται στο λαό της πόλης και από αυτή τη σκοπιά η επιβάρυνση γίνεται ακόμα μεγαλύτερη. Δημοτικοί χώροι στάθμευσης δωρεάν ή έστω με πολύ μικρό κόστος είναι ανύπαρκτοι. Η κατάσταση με τα ΜΜΜ είναι γνωστή. Τα λεωφορεία του ΟΑΣΘ δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες της καθημερινότητας, ενώ άλλο μέσο στην πόλη δεν υπάρχει.
Ο Δήμος Θεσσαλονίκης αν πραγματικά ενδιαφερόταν για τη ζωή και την καθημερινότητα των λαϊκών στρωμάτων, θα έδινε προτεραιότητα στη δημιουργία χώρων στάθμευσης στο κέντρο της πόλης και στις γειτονιές, και δεν θα τους φόρτωνε με ένα ακόμα χαράτσι, μαζί με τους διάφορους φόρους, τέλη, πρόστιμα που ήδη τους έχει φορτώσει, και ας ισχυρίζεται το αντίθετο, την ώρα που οι κάτοχοι ΙΧ ήδη πληρώνουν τεράστια τέλη κυκλοφορίας.
Βέβαια, όταν αντιλαμβάνεσαι το Δήμο ως επιχείρηση, όπως η Διοίκηση Μπουτάρη, τότε βλέπεις ως συνεργάτες τους μεγάλους επιχειρηματίες, κάθε παροχή την βλέπεις ως εμπόρευμα και τους πολίτες ως πελάτες.
Απέναντι σ’ αυτή την κατάσταση ο λαός της πόλης χρειάζεται να παλέψει για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του, αλλά ταυτόχρονα να αντιστέκεται σε καθετί που του δυσχεραίνει τη ζωή, να υψώσει τείχος σε κάθε βάρος που του φορτώνουν κυβέρνηση, τοπική διοίκηση και μονοπώλια για να κερδοφορούν τα τελευταία.
