Μετά το δημοψήφισμα, έχει οργιάσει η προπαγάνδα από τα ΜΜΕ της Υπερεθνικής Ελίτ (Γκάρντιαν κλπ.) και τα ΜΜΕ βέβαια του δικού μας προτεκτοράτου, για τον δήθεν άνισο αγώνα, εφόσον ο Ερντογάν ....
χρησιμοποιούσε όλο τον κρατικό μηχανισμό, στον οποίο βέβαια δεν είχε πρόσβαση η αντιπολίτευση των οργάνων της Υ/Ε. Δηλαδή, τα φιλο-ΕΕ κόμματα και οι Κούρδοι που σήμερα λειτουργούν σαν απόλυτο εξάρτημα των Αμερικανών στο σχέδιο δημιουργίας ενός Κουρδικού προτεκτοράτου στη Συρία από Συριακά, Τουρκικά και Ιρακινά εδάφη που θα πετύχαινε τελικά το διαμελισμό της Συρίας κλπ.. Και αυτό, όταν είναι βέβαια γνωστό ότι το ίδιο ακριβώς έκανε και η πολιτισμένη Δύση όταν ο Κάμερον χρησιμοποίησε όλο τον κρατικό μηχανισμό κατά του Μπρέξιτ, στέλνοντας σχετικά φυλλάδια σε κάθε Βρετανικό σπίτι, πέρα βέβαια από τη μαζική προπαγάνδα του «αντικειμενικού» BBC και τις ξεδιάντροπες δηλώσεις κατά του Μπρέξιτ, σύσσωμης της ηγεσίας της ΕΕ, με τον Ομπάμα να κάνει και σχετικό προπαγανδιστικό ταξίδι στο Λονδίνο. Θυμίζουν τίποτα όλα αυτά από την εκστρατεία πριν το Τουρκικό δημοψήφισμα και σήμερα, με προφανή σκοπό να οδηγήσουν ακόμη και σε εμφύλιο μέσα στην Τουρκία, για ν’ ανατρέψουν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος;
Η λυσσασμένη εκστρατεία της Υ/Ε δεν έχει βέβαια απλό στόχο τον Ερντογάν που υποτίθεται εκφράζει το διογκούμενο σήμερα σε όλο τον κόσμο νεο-εθνικιστικό κίνημα (που οι άθλιοι αναλυτές και πολιτικάντηδες στη Δύση και την Ελλάδα χαρακτηρίζουν ‘ακροδεξιό΄, ‘ρατσιστικό’, ‘φασιστικό’ και άλλα παρόμοια, και αμολούν και τις ορδές των «διαδηλωτών» του Σόρος, όπως στο Λονδίνο μετά το Μπρέξιτ, σήμερα στο Παρίσι και τώρα στην Τουρκία). Ο Ερντογάν δεν αποκλείεται καθόλου, αύριο, να ξεπουλήσει τα λαϊκά στρώματα που τον εμπιστεύθηκαν (σε αντίθεση με τα αστικά στρώματα των βολεμένων από την παγκοσμιοποίηση), όπως ακριβώς κάνει σήμερα ο Τραμπ. Ο Ερντογάν όμως, όπως άλλωστε και ο Τραμπ, δεσμεύθηκε στα λαϊκά στρώματα σε αδυσώπητο αγώνα κατά της παγκοσμιοποίησης, όπως αυτή εκφράζεται στην περιοχή μας με την ΕΕ, που έχει μετατρέψει χώρες σαν τη δική μας σε καθαρά προτεκτοράτα της Νέας Διεθνούς Τάξης (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Δεσμεύθηκε δηλαδή να παλέψει για την εθνική και οικονομική κυριαρχία της Τουρκίας. Πράγμα που αποτελεί σήμερα ασυγχώρητο αμάρτημα για την Υ/Ε. Γι’ αυτό και η επιλογή που έχει σήμερα είναι είτε να υποταχθεί στην Υ/Ε, αν θέλει να διατηρήσει την εξουσία όπως ο Τραμπ, ή να συντριβεί. Και βέβαια όλη η ελίτ του δικού μας προτεκτοράτου (πολιτική, οικονομική, πανεπιστημιακή κλπ και φυσικά τα φερέφωνά τους στα ΜΜΕ) είναι με τους ηγέτες της ΝΔΤ, την Υπερεθνική Ελίτ!
Η ιδιαιτερότητα όμως της Τουρκίας είναι ότι, σε αντίθεση με τη Βρετανία, τη Γαλλία κλπ., όπου ανθίζουν τα νεο-εθνικιστικά κινήματα που παλεύουν για την εθνική και οικονομική κυριαρχία (που σημαίνει δραστικούς ελέγχους στις αγορές κεφαλαίου, εμπορευμάτων αλλά και εργασίας ώστε να προστατευτεί ο εθνικός πλούτος και το εργατικό δυναμικό της κάθε χώρας), το νεο-εθνικιστικό κίνημα στη χώρα είναι μίγμα νεοεθνικιστών με την παραπάνω έννοια αλλά και παλαιοεθνικιστών (όπως οι Γκρίζοι Λύκοι) που εξακολουθούν να στηρίζουν τα επιθετικά αιτήματα εναντίον της εθνικής κυριαρχίας άλλων λαών (στην προκειμένη περίπτωση του Ελληνικού) σε αντίθεση με τον καθαρά αμυντικό χαρακτήρα καθαρών νεο-εθνικιστών, όπως των οπαδών του Μπρέξιτ στη Βρετανία ή του Μετώπου της Λεπέν στη Γαλλία. Το αποτέλεσμα αυτής της ιδεολογικής «σούπας» είναι ότι ο Ερντογάν στηρίζει μεν τα αιτήματα κατά των θεσμών της παγκοσμιοποίησης όπως η ΕΕ, και αύριο δεν είναι απίθανο να βγάλει και την Τουρκία από το ΝΑΤΟ, αλλά στηρίζει συγχρόνως και αιτήματα ιστορικών απολιθωμάτων για την αναστήλωση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ή έστω κάποιου μέρους της.
Ανεξάρτητα επομένως από τη θέση των ελίτ μας κατά του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος (που είναι εντελώς υπαγορευόμενη από τα αφεντικά τους, δηλαδή την Υ/Ε και την ΕΕ ), ο λαός μας δεν θα είχε να χωρίσει τίποτα από τον Τουρκικό αν απαρνιόταν τα αιτήματα των παλαιοεθνικιστών και, αντίθετα, θα μπορούσε να ενωθεί με τον Τουρκικό λαό σε κοινό αγώνα κατά της ΝΔΤ και της Υ/Ε με αιτήματα για την Εθνική και Κοινωνική απελευθέρωση των λαών. Στην πραγματικότητα, τίποτα δεν αποκλείει, αν η σύγκρουση της Υ/Ε με την Τουρκία φτάσει στα άκρα με αφορμή το Κουρδικό και η Τουρκία φύγει από τους θεσμούς της ΝΔΤ και συνάψει νέες συμμαχίες με την Ευρασιατική Ένωση, το Ιράν, τη Συρία κλπ, να βρεθούμε στο ίδιο μετερίζι, σα λαός, με τον Τουρκικό λαό, απέναντι στον πραγματικό εχθρό και των δύο λαών: τη ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και τους θεσμούς της, με στόχο την Εθνική και Κοινωνική απελευθέρωση όλων των λαών της περιοχής, συμπεριλαμβανομένου βέβαια και του Κυπριακού λαού (βλ. σχετική ανακοίνωση για την Κύπρο), εάν αποφάσιζε φυσικά να εγκαταλείψει τις ντόπιες ελίτ που είναι επίσης τυφλά όργανα της Υ/Ε…
ΤΟ «ΝΑΙ» ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΣΤΟΝ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΡΟΝΤΕΡΟ «ΟΧΙ» ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗ ΕΛΙΤ !
ΜΕΚΕΑ - ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
19/4/2017
ΠΗΓΗ: http://www.mekea.org/
χρησιμοποιούσε όλο τον κρατικό μηχανισμό, στον οποίο βέβαια δεν είχε πρόσβαση η αντιπολίτευση των οργάνων της Υ/Ε. Δηλαδή, τα φιλο-ΕΕ κόμματα και οι Κούρδοι που σήμερα λειτουργούν σαν απόλυτο εξάρτημα των Αμερικανών στο σχέδιο δημιουργίας ενός Κουρδικού προτεκτοράτου στη Συρία από Συριακά, Τουρκικά και Ιρακινά εδάφη που θα πετύχαινε τελικά το διαμελισμό της Συρίας κλπ.. Και αυτό, όταν είναι βέβαια γνωστό ότι το ίδιο ακριβώς έκανε και η πολιτισμένη Δύση όταν ο Κάμερον χρησιμοποίησε όλο τον κρατικό μηχανισμό κατά του Μπρέξιτ, στέλνοντας σχετικά φυλλάδια σε κάθε Βρετανικό σπίτι, πέρα βέβαια από τη μαζική προπαγάνδα του «αντικειμενικού» BBC και τις ξεδιάντροπες δηλώσεις κατά του Μπρέξιτ, σύσσωμης της ηγεσίας της ΕΕ, με τον Ομπάμα να κάνει και σχετικό προπαγανδιστικό ταξίδι στο Λονδίνο. Θυμίζουν τίποτα όλα αυτά από την εκστρατεία πριν το Τουρκικό δημοψήφισμα και σήμερα, με προφανή σκοπό να οδηγήσουν ακόμη και σε εμφύλιο μέσα στην Τουρκία, για ν’ ανατρέψουν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος;
Η λυσσασμένη εκστρατεία της Υ/Ε δεν έχει βέβαια απλό στόχο τον Ερντογάν που υποτίθεται εκφράζει το διογκούμενο σήμερα σε όλο τον κόσμο νεο-εθνικιστικό κίνημα (που οι άθλιοι αναλυτές και πολιτικάντηδες στη Δύση και την Ελλάδα χαρακτηρίζουν ‘ακροδεξιό΄, ‘ρατσιστικό’, ‘φασιστικό’ και άλλα παρόμοια, και αμολούν και τις ορδές των «διαδηλωτών» του Σόρος, όπως στο Λονδίνο μετά το Μπρέξιτ, σήμερα στο Παρίσι και τώρα στην Τουρκία). Ο Ερντογάν δεν αποκλείεται καθόλου, αύριο, να ξεπουλήσει τα λαϊκά στρώματα που τον εμπιστεύθηκαν (σε αντίθεση με τα αστικά στρώματα των βολεμένων από την παγκοσμιοποίηση), όπως ακριβώς κάνει σήμερα ο Τραμπ. Ο Ερντογάν όμως, όπως άλλωστε και ο Τραμπ, δεσμεύθηκε στα λαϊκά στρώματα σε αδυσώπητο αγώνα κατά της παγκοσμιοποίησης, όπως αυτή εκφράζεται στην περιοχή μας με την ΕΕ, που έχει μετατρέψει χώρες σαν τη δική μας σε καθαρά προτεκτοράτα της Νέας Διεθνούς Τάξης (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Δεσμεύθηκε δηλαδή να παλέψει για την εθνική και οικονομική κυριαρχία της Τουρκίας. Πράγμα που αποτελεί σήμερα ασυγχώρητο αμάρτημα για την Υ/Ε. Γι’ αυτό και η επιλογή που έχει σήμερα είναι είτε να υποταχθεί στην Υ/Ε, αν θέλει να διατηρήσει την εξουσία όπως ο Τραμπ, ή να συντριβεί. Και βέβαια όλη η ελίτ του δικού μας προτεκτοράτου (πολιτική, οικονομική, πανεπιστημιακή κλπ και φυσικά τα φερέφωνά τους στα ΜΜΕ) είναι με τους ηγέτες της ΝΔΤ, την Υπερεθνική Ελίτ!
Η ιδιαιτερότητα όμως της Τουρκίας είναι ότι, σε αντίθεση με τη Βρετανία, τη Γαλλία κλπ., όπου ανθίζουν τα νεο-εθνικιστικά κινήματα που παλεύουν για την εθνική και οικονομική κυριαρχία (που σημαίνει δραστικούς ελέγχους στις αγορές κεφαλαίου, εμπορευμάτων αλλά και εργασίας ώστε να προστατευτεί ο εθνικός πλούτος και το εργατικό δυναμικό της κάθε χώρας), το νεο-εθνικιστικό κίνημα στη χώρα είναι μίγμα νεοεθνικιστών με την παραπάνω έννοια αλλά και παλαιοεθνικιστών (όπως οι Γκρίζοι Λύκοι) που εξακολουθούν να στηρίζουν τα επιθετικά αιτήματα εναντίον της εθνικής κυριαρχίας άλλων λαών (στην προκειμένη περίπτωση του Ελληνικού) σε αντίθεση με τον καθαρά αμυντικό χαρακτήρα καθαρών νεο-εθνικιστών, όπως των οπαδών του Μπρέξιτ στη Βρετανία ή του Μετώπου της Λεπέν στη Γαλλία. Το αποτέλεσμα αυτής της ιδεολογικής «σούπας» είναι ότι ο Ερντογάν στηρίζει μεν τα αιτήματα κατά των θεσμών της παγκοσμιοποίησης όπως η ΕΕ, και αύριο δεν είναι απίθανο να βγάλει και την Τουρκία από το ΝΑΤΟ, αλλά στηρίζει συγχρόνως και αιτήματα ιστορικών απολιθωμάτων για την αναστήλωση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ή έστω κάποιου μέρους της.
Ανεξάρτητα επομένως από τη θέση των ελίτ μας κατά του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος (που είναι εντελώς υπαγορευόμενη από τα αφεντικά τους, δηλαδή την Υ/Ε και την ΕΕ ), ο λαός μας δεν θα είχε να χωρίσει τίποτα από τον Τουρκικό αν απαρνιόταν τα αιτήματα των παλαιοεθνικιστών και, αντίθετα, θα μπορούσε να ενωθεί με τον Τουρκικό λαό σε κοινό αγώνα κατά της ΝΔΤ και της Υ/Ε με αιτήματα για την Εθνική και Κοινωνική απελευθέρωση των λαών. Στην πραγματικότητα, τίποτα δεν αποκλείει, αν η σύγκρουση της Υ/Ε με την Τουρκία φτάσει στα άκρα με αφορμή το Κουρδικό και η Τουρκία φύγει από τους θεσμούς της ΝΔΤ και συνάψει νέες συμμαχίες με την Ευρασιατική Ένωση, το Ιράν, τη Συρία κλπ, να βρεθούμε στο ίδιο μετερίζι, σα λαός, με τον Τουρκικό λαό, απέναντι στον πραγματικό εχθρό και των δύο λαών: τη ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και τους θεσμούς της, με στόχο την Εθνική και Κοινωνική απελευθέρωση όλων των λαών της περιοχής, συμπεριλαμβανομένου βέβαια και του Κυπριακού λαού (βλ. σχετική ανακοίνωση για την Κύπρο), εάν αποφάσιζε φυσικά να εγκαταλείψει τις ντόπιες ελίτ που είναι επίσης τυφλά όργανα της Υ/Ε…
ΤΟ «ΝΑΙ» ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΣΤΟΝ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΡΟΝΤΕΡΟ «ΟΧΙ» ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗ ΕΛΙΤ !
ΜΕΚΕΑ - ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
19/4/2017
ΠΗΓΗ: http://www.mekea.org/
