ΜΕΡΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥΣ, ΑΠΛΑ..!!!!
Ο Καθηγητής Κ.Τοκμακίδης απο το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, μας θέτει δέκα ερωτήματα που καλό είναι να μας προβληματίσουν,σχετικά με τις σκοπιμότητες της παγκόσμιας οικονομίας και των κέντρων που την ελέγχουν...Διαβάστε τα ερωτήματα και θα σας απαντηθούν αυτόματα πολλές απορίες, άσχετα αν αυτές δεν απαντώνται από τους "αρμόδιους"....
Ερωτήσεις που δεν απαντώνται:
Ερώτηση 1. Πως γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό χρέους από εμάς, αυτοί να ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ σώσιμο, αλλά αντίθετα έρχονται να σώσουν εμάς;
Ερώτηση 2. Πως γίνεται το Αφγανιστάν με περίπου μισόν αιώνα συνεχείς πολέμους να έχει μόνο 23% του ΑΕΠ του χρέος, την στιγμή που ξέρουμε ότι ένας πόλεμος μερικών ημερών μπορεί να " ξετινάξει" μία χώρα;
Ερώτηση 3. Πως γίνεται να χρωστάνε 29% το Κουβέιτ, 54% το Μπαχρέιν και τα Αραβικά εμιράτα 56% την στιγμή που είναι παγκόσμιοι προμηθευτές πετρελαίου;
Ερώτηση 4. Πως γίνεται στην Ελβετία με 271% χρέος, μία απλή καθαρίστρια σε νοσοκομείο να πληρώνεται με 2000 ευρώ μισθό όσα έπαιρνε την ίδια στιγμή (στα βρώμικα καρβουνο-εργοστάσια της ΔΕΗ) ένας «υψηλόμισθος» τεχνικός, ανώτερης στάθμης εκπαίδευσης, ενταγμένος στα υπερ-βαρέα/ανθυγιεινά με 25 χρόνια προϋπηρεσία;
Ερώτηση 5. Πως γίνεται η Νορβηγία με 143% χρέος να μην έχει πρόβλημα και να μην χρειάζεται σώσιμο ή περικοπές;
Ερώτηση 6. Γιατί οι παγκόσμιοι δανειστές δεν ανησυχούν μήπως χάσουν τα 13, 5 τρις που χρωστάνε οι ΗΠΑ, τα 2 τρις που χρωστάει το Λουξεμβούργο, τα 9 τρις που χρωστάει η Αγγλία (κλπ, κλπ) αλλά ανησυχούν για τα 0.5 τρις που χρωστάμε εμείς;
Ερώτηση 7. Πως γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της γης χρωστάει το 98% των χρημάτων του;
Ερώτηση 8. Ποιοι έχουν τόσα πολλά ώστε να «αντέχουν» να δανείσουν τόσο πολύ χρήμα;
Ερώτηση 9. Πού τα βρήκαν τόσα χρήματα;
Ερώτηση 10. Γιατί τα χρήματά τους δεν συμμετέχουν στο ΑΕΠ της χώρας τους;
Τελικά μήπως τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία δεν είναι παρά μία τεράστια φούσκα,ενώ το χρήμα είναι ψεύτικο, τυπωμένο στα άδυτα των πολυεθνικών τραπεζών μόνο και μόνο για να επιτευχθεί ένας παγκόσμιος έλεγχος ;
"Καθηγητής Κ.Τοκμακίδης Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης"
Σχόλιο makpress: Το άρθρο αποδίδει τα ερωτήματα στον "καθηγητή Τοκμακίδη", αλλά δεν διασταυρώνεται ότι όντως τα ερωτήματα τα έθεσε ο ίδιος. Πιθανώς να ήταν σχόλιο του καθηγητή στο facebook, το 2013, οπότε ας θεωρήσουμε ότι το όνομα είναι υποθετικό.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΑΠΟ
http://anamorfosis.net/blog/?p=9167
Ανακυκλώνονται στο διαδίκτυο δέκα ερωτήματα που είχα λάβει μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και παλαιότερα. Τα ερωτήματα τα έθεσε, υποτίθεται, ένας καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με το όνομα Κωνσταντίνος Τοκμακίδης. Επειδή θεωρώ ότι ο ακαδημαϊκός οφείλει πρώτα να ενημερώνεται για ένα θέμα και ύστερα να μιλάει για αυτό, δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι συνάδελφος θα ήταν τόσο ανεύθυνος ώστε να προσπαθήσει, στις κρίσιμες στιγμές που περνάει η χώρα, να εκμεταλευτεί την άγνοια των συμπολιτών του για να δημιουργήσει εντυπώσεις. Για αυτό το λόγο χρησιμοποιώ τη λέξη “υποτίθεται”. Από την άλλη ποιός ξέρει, ίσως να βάζω τον πήχη υπερβολικά ψηλά. Εν πάση περιπτώσει. παραθέτω τα ερωτήματα μαζί με τις απαντήσεις, καταρρίπτοντας έτσι τον ισχυρισμό ότι δήθεν δεν απαντώνται.
Ερώτηση 1. Πως γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό χρέους από εμάς, αυτοί να ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ σώσιμο, αλλά αντίθετα έρχονται να σώσουν εμάς;
Απάντηση 1. Το ερώτημα δεν εξηγεί σε ποιό χρέος αναφέρεται. Σίγουρα πάντως όχι στο δημόσιο χρέος, το χρέος δηλαδή του Ελληνικού κράτους προς Έλληνες και ξένους. Λέω σίγουρα, διότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι το υψηλότερο στην Ευρωζώνη, σημαντικά υψηλότερο από αυτό της δεύτερης Ιταλίας, που επίσης έχει πρόβλημα. Βάσει των στοιχείων του ΔΝΤ, το 2010 το δημόσιο χρέος της Ελλάδας ανερχόταν στο 143% του ΑΕΠ και ήταν το τρίτο υψηλότερο στον κόσμο, πίσω από την Ερυθραία και την πρωταθλήτρια Ιαπωνία. Ωστόσο, οι Ιάπωνες έχουν υψηλότατα ποσοστά αποταμίευσης με αποτέλεσμα οι ίδιοι να καλύπτουν τις δανείακές ανάγκες του δημοσίου και έτσι η Ιαπωνική κυβέρνηση να μην βασίζεται σε εξωτερικό δανεισμό. Το δε 2012, λόγω των ελλειμάτων, το Ελληνικό δημόσιο χρέος εκτιμάται ότι έχει ξεπεράσει το 160% του ΑΕΠ. Αυτό που συμπεραίνω από τα νούμερα είναι ότι το χρέος στο οποίο αναφέρεται ο Τοκμακίδης είναι το εξωτερικό χρέος, το οποίο όμως είναι μεικτό. Δεν περιλαμβάνει δηλαδή δάνεια των χωρών αυτών προς ξένους. Για να βρούμε το καθαρό χρέος θα πρέπει να αφαιρέσουμε τα δάνεια προς ξένους από το εξωτερικό τους χρέος. Έτσι, κάποιες χώρες με υψηλό εξωτερικό χρέος μπορεί να είναι καθαροί δανειστές, αν έχουν δανείσει περισσότερο σε ξένες χωρες από ότι έχουν δανειστεί από αυτές. Επιπλέον, το εξωτερικό χρέος περιλαμβάνει ιδιωτικά δάνεια και επενδύσεις. Κατά συνέπεια, χώρες των οποίων οι οικονομίες πάνε καλά έχουν υψηλό εξωτερικό χρέος διότι προσελκύουν ξένες επενδύσεις. Με άλλα λόγια, υψηλό εξωτερικό χρέος είναι σημάδι ευρωστίας, υπό την προϋπόθεση ότι οι επενδύσεις αυτές δεν πηγαίνουν σε φούσκες, όπως έγινε π.χ. στην Ισπανία με την αγορά ακινήτων. Αν κανείς καταλάβει τη διαφορά μεταξύ δημοσίου και εξωτερικού χρέους, τότε μπορεί να απαντήσει εύκολα να υπόλοιπα εννέα ερωτήματα.
Ερώτηση 2. Πως γίνεται το Αφγανιστάν με περίπου μισόν αιώνα συνεχείς πολέμους να έχει μόνο 23% του ΑΕΠ του χρέος, την στιγμή που ξέρουμε ότι ένας πόλεμος μερικών ημερών μπορεί να ” ξετινάξει” μία χώρα;
Απάντηση 2. Προφανώς δεν είναι πολλοί οι ξένοι που επενδύουν στο Αφγανιστάν. Ο δε πόλεμος έγινε με ξένη βοήθεια υπό τη μορφή δωρεάς και όχι δανείου.
Ερώτηση 3. Πως γίνεται να χρωστάνε 29% το Κουβέιτ, 54% το Μπαχρέιν και τα Αραβικά εμιράτα 56% την στιγμή που είναι παγκόσμιοι προμηθευτές πετρελαίου;
Απάντηση 3. Διότι στις χώρες αυτές υπάρχουν πολλές πολυεθνικές. Όπως εξήγησα ήδη, τα κεφάλαια των πολυεθνικών περιλαμβάνονται στο εξωτερικό χρέος. Από την άλλη, στα νούμερα δεν περιλαμβάνονται τα δάνεια και οι επενδύσεις των χωρών αυτών προς ξένους. Αν συμπεριληφθούν είμαι σίγουρος ότι πολλές από τις χώρες αυτές θα έχουν αρνητικό καθαρό χρέος, θα είναι δηλαδή δανειστές. Επιπλέον, οι χώρες αυτές, όπως θα ανέμενε κανείς, έχουν πράγματι εξαιρετικά χαμηλό δημόσιο χρέος. Το δημόσιο χρέος του Κουβέιτ είναι μόλις 10% του ΑΕΠ, των Ε.Α.Ε. 21% και του Μπαχρέιν 34%.
Ερώτηση 4. Πως γίνεται στην Ελβετία με 271% χρέος, μία απλή καθαρίστρια σε νοσοκομείο (περίπου το 2000) να πληρώνεται με 2000 ευρώ μισθό όσα έπαιρνε την ίδια στιγμή (στα βρώμικα καρβουνο-εργοστάσια της ΔΕΗ) ένας «υψηλόμισθος» τεχνικός, ανώτερης στάθμης εκπαίδευσης, ενταγμένος στα υπερ-βαρέα/ανθυγιεινά με 25 χρόνια προϋπηρεσία;
Απάντηση 4. Το εξωτερικό χρέος της Ελβετίας απεικονίζει τους τραπεζικούς λογαριασμούς που έχουν οι ξένοι στις Ελβετικές τράπεζες. Δεν καταλαβαίνω πώς αυτό σχετίζεται με το μισθό της καθαρίστριας. Οι μισθοί στην Ελβετία είναι υψηλοί διότι η Ελβετία έχει μια από τις υψηλότερες παραγωγικότητες στον κόσμο. Παράγει όχι μόνο χρηματοπιστωτικές και τουριστικές υπηρεσίες υψηλότατου επιπέδου αλλά και φάρμακα, ωρολόγια, αεροπορικές υπηρεσίες, κ.ο.κ. Άρα μπορεί να πληρώνει την καθαρίστρια παραπάνω. Επιπλέον, το δημόσιο χρέος της Ελβετίας είναι σχετικά χαμηλό, στο 50% του ΑΕΠ.
Ερώτηση 5. Πως γίνεται η Νορβηγία με 143% χρέος να μην έχει πρόβλημα και να μην χρειάζεται σώσιμο ή περικοπές; Ένα πραγματικό παράδειγμα από εκεί: Γνωστός μου μετακόμισε στην Νορβηγία πριν δύο χρόνια. Προσέξτε τώρα τι «έπαθε» εκεί:
α) Έπιασε δουλειά σε κουζίνα εστιατορίου σαν ανειδίκευτος και έπαιρνε 2.500 ευρώ τον μήνα μισθό!
β) Μετά τρεις μήνες στην δουλειά δήλωσε ότι ήταν «ψυχικά κουρασμένος» και του έδωσαν αμέσως άδεια 15 ημερών!
γ) Με τις επιστροφές φόρων (κάτι σαν το δικό μας δώρο) πήγε μαζί με την γυναίκα του στο Θιβέτ διακοπές.
δ) Τώρα είναι άνεργος (με την δικαιολογία ότι ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ εκεί που δούλευε!) και για δύο χρόνια παίρνει 1700 ευρώ τον μήνα!
Απάντηση 5. Στη Νορβηγία, το υψηλό εξωτερικό χρέος περιλαμβάνει τις επενδύσεις των ξένων πετρελαϊκών εταιριών (μηχανήματα, εγκαταστάσεις, κ.ο.κ.) όταν ανακαλύφθηκαν τα κοιτάσματα πετρελαίου στη Βόρεια Θάλασσα, με σκοπό την εξόρυξή τους. Σήμερα, τα έσοδα από την πώληση του πετρελαίου στηρίζουν σε μεγάλο βαθμό την απλόχερη κοινωνική πολιτική της Νορβηγίας. Το δε δημόσιο χρέος της Νορβηγίας είναι περίπου ίδιο με της Ελβετίας, δηλαδή 50% του ΑΕΠ.
Ερώτηση 6. Γιατί οι παγκόσμιοι δανειστές δεν ανησυχούν μήπως χάσουν τα 13, 5 τρις που χρωστάνε οι ΗΠΑ, τα 2 τρις που χρωστάει το Λουξεμβούργο, τα 9 τρις που χρωστάει η Αγγλία (κλπ, κλπ) αλλά ανησυχούν για τα 500 δις που χρωστάμε εμείς;
Απάντηση 6. Διότι στις χώρες αυτές τα χρήματα πάνε ως επί το πλείστον σε παραγωγικές επενδύσεις, και όχι σε ένα δημόσιο που τα κακοδιαχειρίζεται και τα χρησιμοποιεί για μη παραγωγικούς σκοπούς. Για την ακρίβεια, το δημόσιο χρέος του Λουξεμβούργου είναι από τα χαμηλότερα στον κόσμο, μόλις 19% του ΑΕΠ. Τα νούμερα για Η.Β. και Η.Π.Α. είναι 75% και 99% αντίστοιχα. Στις Η.Π.Α. το χρέος πράγματι έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια λόγω της κρίσης. Όμως οι Η.Π.Α. παραμένουν μια από τις χώρες με την υψηλότερη παραγωγικότητα.
Ερώτηση 7. Πως γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της γης χρωστάει το 98% των χρημάτων του;
Απάντηση 7. Εμ δεν γίνεται! Για κάθε δανειζόμενο πρέπει να υπάρχει ένας δανειστής. Για μια ακόμη φορά, το εξωτερικό χρέος είναι μεικτό. Αν ένας Άγγλος δανείσει σε έναν Ελβετό 100 ευρώ και κάποιος άλλος Ελβετός δανείσει σε άλλο Άγγλο 100 Ευρώ, η κάθε χώρα θα έχει εξωτερικό χρέος 100 ευρώ, σύνολο δηλαδή 200. Ο Τοκμακίδης κοιτάει αυτό το νούμερο και αναρωτιέται σε ποιόν διάολο χρωστάνε 200 ευρώ σύνολο η Αγγλία και η Ελβετία. Η απάντηση είναι σε κανέναν, καθώς το καθαρό χρέος μεταξύ των χωρών είναι μηδέν.
Ερώτηση 8. Ποιοι έχουν τόσα πολλά ώστε να «αντέχουν» να δανείσουν τόσο πολύ χρήμα;
Απάντηση 8. Η απάντηση είναι ίδια με την 7.
Ερώτηση 9. Πού τα βρήκαν τόσα χρήματα;
Απάντηση 9. Ποιοί? Ο κάθε δανειστής τα βρήκε εκεί που τα βρήκε και ο Τοκμακίδης, αποταμιεύοντας μέρος του εισοδήματός του, μέσω κληρονομιάς, κ.ο.κ.
Ερώτηση 10. Γιατί τα χρήματά τους δεν συμμετέχουν στο ΑΕΠ της χώρας τους; Τελικά μήπως τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία δεν είναι παρά μία τεράστια φούσκα,ενώ το χρήμα είναι ψεύτικο, τυπωμένο στα άδυτα των πολυεθνικών τραπεζών μόνο και μόνο για να επιτευχθεί ένας παγκόσμιος έλεγχος ;
Απάντηση 10. Νάτες και οι θεωρίες συνομωσίας. Αποτέλεσμα παντελούς άγνοιας βασικών οικονομικών ή προμελετημένες? Από που να ξεκινήσει και που να τελειώσει κανείς. Θα περίμενα όποιος τα έγραψε αυτά να μπει στον κόπο να μάθει τουλάχιστον τι είναι το ΑΕΠ. Το ΑΕΠ μετράει τη συνολική δαπάνη σε τελικά αγαθά και υπηρεσίες που παράγονται εντός της χώρας κατά τη διάρκεια ενός έτους. Επειδή δε η δαπάνη του αγοραστή διανέμεται στους παραγωγούς του αγαθού ή της υπηρεσίας, το ΑΕΠ μετράει παράλληλα και το συνολικό εισόδημα των εντός της χώρας ευρισκόμενων παραγωγών. Πλούτο αποκτά κανείς όταν αποταμιεύει μέρος του εισοδήματός του. Αντίστοιχα, συσσωρεύει χρέος όταν καταναλώνει περισσότερο από το εισόδημά του. Για να το εξηγήσω πιο παραστατικά, το εισόδημα (π.χ. το ΑΕΠ) είναι το νερό που μπαίνει στην μπανιέρα κάθε χρόνο, η κατανάλωση είναι το νερό που φεύγει από τη μπανιέρα, και ο πλούτος είναι το νερό που βρίσκεται μέσα στη μπανιέρα στο τέλος του χρόνου. Αν το νερό που μπαίνει υπερβαίνει αυτό που βγαίνει τότε στο τέλος του χρόνου το νερό στη μπανιέρα θα έχει αυξηθεί. Αν ισχύει το αντίθετο, το νερό στη μπανιέρα θα έχει μειωθεί. Το ΑΕΠ λοιπόν δεν μετράει τον πλούτο ή το χρέος, απλώς συμμετέχει στη δημιουργία του πλούτου στο βαθμό που αποταμιεύεται κάθε χρόνο. Όσο για το ερώτημα περί πολυεθνικών τραπεζών και φούσκας, ο άνθρωπος αγνοεί ότι το χρήμα είναι απλώς ενα ανταλλακτικό εργαλείο. Πλέον για ένα δάνειο δεν χρειάζεται κάν χρήμα να αλλάξει χέρια, χρειάζονται μόνο ηλεκτρονικές λογιστικές εγγραφές στους λογαριασμούς του δανειστή και του δανειζομένου. Καλά, δεν διδάσκουν εισαγωγή στα οικονομικά εκεί στο Αριστοτέλεια να μπει να παρακολουθήσει λιγάκι?
ΚΙ ΑΛΛΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Δέκα (10) Εύλογες Απαντήσεις στις (φερόμενες ως ισάριθμες) Αναπάντητες του Καθ. Κ.Τοκμακίδη
Κυκλοφορούν ευρέως και φαίνεται ότι αναρτήθηκαν από τον Καθηγητή Πολυτεχνείου (Αργονόμων - Τοπογράφων) κ. Κων.Τοκμακίδη, 10 ερωτήσεις που υπονοεί ότι μένουν αναπάντητες επειδή (όπως αναφέρει στο κλείσιμο) "δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία δεν είναι παρά μία τεράστια φούσκα, ενώ το χρήμα είναι ψεύτικο, τυπωμένο στα άδυτα των πολυεθνικών τραπεζών μόνο και μόνο για να επιτευχθεί ένας παγκόσμιος έλεγχος;". Τις είδα για πρώτη φορά στη σελίδα του Μητροπολίτη Καλαβρύτων (όταν βρω την αυθεντική ανάρτηση του καθηγητή θα βάλω εκείνη την παραπομπή). Θα τις απαντήσω, διαισθητικά, δεν έχω χρόνο για έρευνα, αλλά εφόσον κάποιος βρει στοιχεία είτε συνηγορούν είτε αντίθετα στην απάντηση μου, παρακαλώ να σχολιάσει με σύνδεσμο ώστε να την τεκμηριώσουμε. Αυτό που θεωρώ ότι ο αξιότιμος (πλην όμως μη οικονομολόγος) Καθηγητής, κι ο μέσος πολίτης δεν κατανοεί, είτε ότι το χρήμα, όπως και οι άλλες σχέσεις στην οικονομία, από την ανταλλακτική έως την χρηματιστηριακή, δεν είναι φυσικά φαινόμενα, αλλά ανθρώπινες συμφωνίες, κοινωνικές σχέσεις που εξελίσσονται παράλληλα με τη φύση αλλά είναι νοητές έννοιες π.χ. η δουλοκρατία, η κοινοκτημοσύνη, η σύμβαση εργασίας, ο τόκος, το ενοίκιο, είναι σχέσεις και συμφωνίες των ανθρώπων, κι όσο κτίζονται σε "σωστές" βάσεις που γίνονται ευρέως αποδεκτές, έχουν ισχύ και παράγουν αποτελέσματα, όμως δεν αποκλείεται σε περιόδους κρίσης, που συμβαίνουν όταν κάποιες σχέσεις κτιστούν σε λάθος βάσεις ή ξεπεραστούν από τις κοινωνικές εξελίξεις να ανατραπούν, όπως συνέβη με τη Γαλλική ή τη Ρωσική επανάσταση, κι ίσως κι η κρίση αυτή στον κόσμο να είναι αποτέλεσμα μίας χρηματιστηριακής κρίσης, μία κρίσης ακινήτων ή του τραπεζικού συστήματος ή ειδικότερα στην Ευρώπη να είναι και μία μονόπλευρης συμφωνίας υπέρ μίας Ευρωπαϊκής νομισματικής ενοποίησης που σχεδιάστηκε (και την δεχθήκαμε αλλά διατηρούμε ως μέλη δικαιώματα αναδιαπραγμάτευσης και αλλαγής) που δεν συνδυάστηκε με ευρύτερη ομοσπονδοποίηση και Δημοσιονομική ενοποίηση, δηλαδή να φορολογούνται οι πλούσιοι Ευρωπαίοι, όπως θα συνέβαινε σε κάθε ενιαία χώρα και να γινόταν αναδιανομή του πλούτου, χωρίς να απαιτείται εξωτερικός δανεισμός (βλ. Ι. Μανομενίδης, "Ο Δογματισμός του Ευρώ και η Οικονομική Επιστήμη", 3 Νοε, 2011, http://manomenecon.blogspot.com/2011/11/blog-post.html):
Οι ερωτήσεις του Καθ. Κ. Τοκμακίδη, που κατά την άποψη του δεν απαντώνται, κι οι απαντήσεις μου (ίσως δεν βολεύουν με την παραφιλολογία των ημερών, αλλά τις γράφω με κάθε ειλικρίνεια):
Καθ.Κων.Τοκμακίδης Ερώτηση 1. Πως γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό χρέους από εμάς, αυτοί να ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ σώσιμο, αλλά αντίθετα έρχονται να σώσουν εμάς;
Ι.Μανομενίδης, Απάντηση 1: Δείτε κατ' αρχήν ότι το πρόβλημα είναι εσωτερικό της ΕΕ, λόγω της συγκεκριμένης δομής του € που τα χρηματικά διαθέσιμα συσσωρεύονται στις πιο ανταγωνιστικές χώρες της ΕΕ, κι αντί να φορολογούνται και να αναδιανέμεται ο πλούτος με προγράμματα ανάπτυξης της περιφέρειας), όπως αν ήμασταν μία ενιαία χώρα, οι πλούσιοι της Ευρώπης δεν φορολογούνται αλλά δανείζουν με τόκο
Στις χώρες αυτές το χρέος είναι εγχώριο. Οπότε αφενός δεν χρειάζεται να διαπραγματευτούν με ξένους κι αφετέρου τα χρήματα των τοκοχρεολυσίων μένουν μέσα στις χώρες τους (στα ασφαλιστικά τους ταμεία και στους αποταμιευτές τους) και δεν στερεύουν τη ρευστότητα της οικονομίας. Αντίθετα, τα κράτη, αποπληρώνοντας εγκαίρως τους πολίτες τους, και με συνέπεια, τότε το τραπεζικό τους σύστημα (μαζί και με τα χρήματα που κι οι Έλληνες πατριώτες στέλνουμε στις τράπεζες τους) μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για να δανείσουν άλλους, οπότε εισπράττοντας κι άλλους τόκους.
Επίσης σημαντικό είναι τι κάνουν οι χώρες αυτές τα δάνεια τους, που δανείζονται και χρησιμοποιούν τα χρήματα για εγχώρια ανάπτυξη, τα χρήματα δηλαδή μένουν μέσα στις χώρες τους, κάνουν βιομηχανίες φωτοβολταϊκών και εξάγουν τα προϊόντα τους στην Ελλάδα και αλλού. Ενώ στη χώρα μας δανειζόμαστε για να χρηματοδοτήσουμε τη λειτουργία του κράτους (όπως αυτό λειτουργεί και να μην αναφερθώ σε παράνομες πληρωμές εταιρειών και λαδώματα που επιστρέφουν στις τσέπες κάποιων που όλοι καταλαβαίνουν ότι δεν μας ευνοεί σε αντίθεση με άλλες χώρες), αλλά και οι αυξήσεις που δίνονται χαριστικά (όχι από φόρους αλλά από δάνεια) μετά οι υπάλληλοι αυτοί που εισπράτταμε δεκαετίες τώρα τις αυξήσεις (και όσοι μετά συναλλασσόμαστε), δεν αποταμιεύαμε σε Ελληνικά κρατικά ομόλογα, αλλά με τα χρήματα μας (νόμιμα) καταναλώναμε εισαγόμενα προϊόντα (από αυτοκίνητα, ακόμη και εισαγόμενα αγροτικά προϊόντα), κάναμε ταξίδια αναψυχής στο εξωτερικό (τα δικαιούμασταν αλλά απαντώ γιατί οι άλλες χώρες έχουν μεγαλύτερο χρέος αλλά εγχώριο) κι ενός κράτους σπάταλου που εισάγουμε ή να πληρώνουμε ξένες κατασκευαστικές εταιρείες, οπότε στέλνουμε τα χρήματα που δανειζόμαστε στο εξωτερικό και απαιτείται νέος δανεισμός για να αποπληρώσουμε.
Καθ.Κων.Τοκμακίδης Ερώτηση 2. Πως γίνεται το Αφγανιστάν με περίπου μισόν αιώνα συνεχείς πολέμους να έχει μόνο 23% του ΑΕΠ του χρέος, την στιγμή που ξέρουμε ότι ένας πόλεμος μερικών ημερών μπορεί να ” ξετινάξει” μία χώρα;
Ι.Μανομενίδης, Απάντηση: Κανένας σοβαρός επενδυτής, (λ.χ. ασφαλιστικό ταμείο ελεύθερων επαγγελματικών της Σουηδίας) δεν δανείζει το Αφγανιστάν. Όλα τα χρήματα δίνονται "χαριστικά" ως ξένες επενδύσεις (παλαιότερα κι από τους Ρώσους), με άλλα ανταλλάγματα, κυρίως στρατηγικής; Όπως στην Ελλάδα το σχέδιο Μάρσαλ μετά τον εμφύλιο, με στρατηγικό αντάλλαγμα - διασφάλιση την παραμονή της χώρας στο ΝΑΤΟ;
Καθ.Κων.Τοκμακίδης Ερώτηση 3. Πως γίνεται να χρωστάνε 29% το Κουβέιτ, 54% το Μπαχρέιν και τα Αραβικά εμιράτα 56% την στιγμή που είναι παγκόσμιοι προμηθευτές πετρελαίου;
Ι.Μανομενίδης, Απάντηση: Όσο περισσότερο πλούτο έχει μία χώρα, τόσο πιο εύκολο είναι να την δανείσει κανείς. Λ.χ. τα Αραβικά Εμιράτα αποφάσισαν εκτός του πετρελαίου να ανοιχτούν και στην αγορά ακινήτων κ.λ.π. έκτισαν ένα ολόκληρο πλέγμα (ή δύο;) από νησιά για πλούσιους, για τα οποία υπερχρεώθηκαν, όπως πολλές χώρες που αντί να κτίζουν αλλού (με τις δικές τους βιομηχανίες οικοδομής να εξάγουν υπηρεσίες) δανείστηκαν για να κτίσουν στο έδαφος τους, παραπάνω από τις δυνάμεις τους. Η απάντηση μας δίνει και μία ιδέα, εάν βρούμε πετρέλαιο (ήδη είχαμε στον Πρίνο, όπως κι η Αλβανία κι η Ρουμανία είναι πετρελαιοπαραγωγές χώρες) ότι δεν θα μας σώσει κατ' ανάγκη, εάν δεν αλλάξουμε μοντέλο ανάπτυξης και δεν εξυγιανθούμε.
Καθ.Κων.Τοκμακίδης Ερώτηση 4. Πως γίνεται στην Ελβετία με 271% χρέος, μία απλή καθαρίστρια σε νοσοκομείο να πληρώνεται με 2000 ευρώ μισθό όσα έπαιρνε την ίδια στιγμή (στα βρώμικα καρβουνο-εργοστάσια της ΔΕΗ) ένας «υψηλόμισθος» τεχνικός, ανώτερης στάθμης εκπαίδευσης, ενταγμένος στα υπερ-βαρέα/ ανθυγιεινά με 25 χρόνια προϋπηρεσία;
Ι.Μανομενίδης, Απάντηση: Πράγματι γίνεται, κι οι ίδιοι οι Πακιστανοί το ίδιο θα απορούσαν για την Ελλάδα καθώς εργάζονται με απάνθρωπες συνθήκες με 43$ το μήνα, ακόμη και παιδάκια. Οφείλεται στην επιλεκτική παγκοσμιοποίηση, που αφορά μόνο το κεφάλαιο κι όχι και την εργασία. Δηλαδή το Ελβετικό (κλπ) κεφάλαιο αποδίδει κέρδη στην Ελλάδα (ίσως όχι πλέον) και στο Πακιστάν, ενώ οι Πακιστανοί ούτε εκεί αμείβονται το ίδιο με την Ελβετία και την Ελλάδα, ούτε μπορούν να μετακινηθούν ελεύθερα στις χώρες μας. Τουλάχιστο σε αυτή τη φάση οι Έλληνες μπορούμε να εργαστούμε στη Γερμανία και στις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, χωρίς διακρίσεις, το οποίο εάν η Ευρώπη δεν εξυγιάνει τη μονομέρεια αυτή και δεν αναπτύξει την περιφέρεια της με μέτρα θα καταλήξει να έχουμε μία υδροκέφαλη Γερμανία (όπως στο παρελθόν οι Θράκες κι οι Ηπειρώτες προς την Αθήνα κι έγιναν τα υδροκέφαλα αστικά κέντρα) κι ένα φυσικό παράδεισο στην Ελλάδα, εκτός εάν τον καταστρέψουμε για να βρούμε πετρέλαια και χρυσό καταστρέφοντας το μοναδικό αυτό Ευρωπαϊκό περιβάλλον για να γίνουμε τριτοκοσμική χώρα (βλ. Του Γεωργίου Κ. Τριανταφυλλίδη, Λέκτορα Πολυτεχνείου ΑΠΘ http://blog.ecogreens.gr/giati_symmetexo_psifodeltio_epikrateias/)
Καθ.Κων.Τοκμακίδης Ερώτηση 5. Πως γίνεται η Νορβηγία με 143% χρέος να μην έχει πρόβλημα και να μην χρειάζεται σώσιμο ή περικοπές;
Ι.Μανομενίδης, Απάντηση : Οι απαντήσεις είναι ανάλογες επάνω. Προφανώς δεν έχει μόνο πετρέλαιο, αλλά και αυτοδύναμη δυνατότητα εκμετάλλευσης του πετρελαίου. Στη χώρα μας ακόμη και το πετρέλαιο, άλλοι θα το βγάλουν (αν το βρουν) εν τω μεταξύ θα μας χρεώσουν τα σχετικά έξοδα έρευνας κλπ μέχρι να αρχίσει να αποδίδει. Κι εδώ λειτουργούμε με πυροτεχνήματα, αντί να βάλουμε τα πολυτεχνεία μας να δουλέψουν με τις εγχώριες κατασκευαστές ώστε να αποκτήσουμε εγχώρια δυνατότητα εξόρυξης, ακόμη και να παρέχουμε υπηρεσίες σε τριτοκοσμικές χώρες, όπως κάνει η αναπτυγμένη Νορβηγία που δεν έχει πρόβλημα (ούτε κι εμείς θα είχαμε εάν εξάγαμε υπηρεσίες "ευρωπαϊκού επιπέδου, τεχνογνωσία κλπ). Ακούσατε ότι από τους μεγαλύτερους κλάδους εισροής συναλλάγματος στην Ολλανδία (εκείνη η χώρα του Βορρά με τις τουλίπες) είναι γεωργικές επιχειρήσεις και παροχή υπηρεσιών συμβούλων γεωργίας σε υπανάπτυκτες τροπικές χώρες, με προγράμματα των Ολλανδικών Γεωργικών Πανεπιστημίων που έχουν τομείς "Τροπικών φυτών"!!! Τι κάνουν τα Πανεπιστήμια μας; Θα ήθελα σε αυτό την άποψη του Καθηγητή κ. Κων.Τοκμακίδη.
Καθ.Κων.Τοκμακίδης Ερώτηση 6. Γιατί οι παγκόσμιοι δανειστές δεν ανησυχούν μήπως χάσουν τα 13, 5 τρις που χρωστάνε οι ΗΠΑ, τα 2 τρις που χρωστάει το Λουξεμβούργο, τα 9 τρις που χρωστάει η Αγγλία (κλπ, κλπ) αλλά ανησυχούν για τα 0.5 τρις που χρωστάμε εμείς;
Ι.Μανομενίδης, Απάντηση: Η απάντηση είναι προφανής, κι εκτιμώ ότι ούτε εγώ, ούτε ο κ. Τοκμακίδης, ούτε κανείς άλλος λογικός Έλληνας θα δάνειζε το Ελληνικό κράτος, όταν γίνεται τόση συζήτηση να μην πληρώσουμε και να κουρέψουμε το χρέος μας. Δεν γνωρίζω αν οι χώρες που αναφέρει ο κ. Τοκμακίδης (Αγγλία κλπ) συζητούν για κούρεμα ή στάση πληρωμών, αλλά όποιος γνωρίζει να μας ενημερώσει, ώστε όσοι Έλληνες βγάζουμε τα λεφτά μας στο εξωτερικό να μην τα στείλουμε σε αυτές τις χώρες.
Καθ.Κων.Τοκμακίδης Ερώτηση 7. Πως γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της γης χρωστάει το 98% των χρημάτων του;
Ι.Μανομενίδης, Απάντηση: Μάλλον παραπάνω είναι το ποσοστό, τουλάχιστο στο 100% κι η απάντηση είναι απλή. Τα χρήματα που τυπώνονται είναι όσα έχουμε στις τσέπες μας ενώ υπάρχουν κι άλλα χρήματα στις Τράπεζες, Τα χρήματα που είναι στις τράπεζες (λογιστικά στους λογαριασμούς μας αλλά δεν χρειάζεται να πιάνουν τόπο σε εκτυπωμένα τραπεζογραμμάτια όσο οι περισσότεροι δεν τα ζητάμε σε αυτή τη μορφή (να μην μπαίνουμε σε μορφές χρήματος Μ1, Μ2, ... που είναι ειδικές τραπεζικές και δεν είμαι τόσο ειδικός), είναι περισσότερα από τα τυπωμένα. Τώρα τα χρήματα που χρωστούμε, μπορεί να είναι ακόμη περισσότερα. Σίγουρα είναι όλα όσα είναι σε τραπεζικούς λογαριασμούς, διότι ένας λογαριασμός στο διπλογραφικό σύστημα έχει δύο όψεις, η μία τα χρήματα που ο Α έχει στο λογαριασμό και δικαιούται να τα ζητήσει και η άλλη όψη τα χρήματα που ο Β (εδώ η τράπεζα) χρωστάει στον Α. Το ίδιο ποσό ο ένας το χρωστάει κι ο άλλος το δικαιούται. Επιπλέον αν τα δούμε σε βάθος χρόνου, σε ένα δάνειο, σήμερα παίρνουμε 100€ δάνειο, κι αναλόγως του επιτοκίου, η συμφωνία προβλέπει ένα χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής τοκοχρεολυσίων, που είναι πολλαπλάσια του δανείου (αλλιώς δεν θα ήταν δάνειο), παρόμοια και στα ασφαλιστικά δίνουμε 100 και περιμένουμε μία απόδοση μετά από χρόνια κ.ο.κ. Επιπλέον όλων αυτών, υπάρχουν κι άλλες συναλλαγές υποσχέσεις και απαιτήσεις - οφειλές, όπως όταν αγοράζουμε μία ντουλάπα και υπογράφουμε συναλλαγματική, ή επιταγή δεν υπάρχουν χρήματα, αλλά υπάρχει χρέος, είναι η εμπιστοσύνη των συναλλασσόμενων ότι θα τηρήσουν την υπόσχεση τους, στο μέλλον, προσδοκώντας έσοδα (στις χώρες είναι το ΑΕΠ) από την εργασία τους. Έτσι τα χρήματα που έχουμε σε τραπεζογραμμάτια είναι λίγα, περισσότερα είναι τα χρήματα στις τράπεζες σε διάφορες μορφές λογαριασμών (ότι ο ένας χρωστάει, άλλος το απαιτεί και προσδοκά να το λάβει με βάση τη συμφωνία), κι ακόμη περισσότερα είναι τα χρήματα που οφείλονται και απαιτούνται με βάση άλλων ειδών χρηματικές συμφωνίες.
Καθ.Κων.Τοκμακίδης Ερώτηση 8. Ποιοι έχουν τόσα πολλά ώστε να «αντέχουν» να δανείσουν τόσο πολύ χρήμα;
Ι.Μανομενίδης, Απάντηση : Κυρίως τα ασφαλιστικά ταμεία κι οι ασφαλιστικές εταιρείες, μαζεύουν εισφορές κι οφείλουν να επενδύουν για να διασφαλίσουν τις συντάξεις των ασφαλισμένων τους. ίσως δεν λειτουργεί σωστά το σύστημα στη χώρα μας και δεν το κατανοούμε, όμως σε όλες τις χώρες τα ασφαλιστικά ταμεία δανείζουν τα κράτη τους, διότι συνήθως είναι κι οι πιο ασφαλείς επενδύσεις (ας μην κρίνουμε εξ ιδίων). Η απάντηση είναι προφανής διότι είδαμε ακόμη και στη χώρα μας ποιοι δάνεισαν το κράτος μας και κουρεύτηκαν τα ομόλογα τους. Είδατε κανένα Βαρδινογιάννη να του κούρεψαν τίποτα; Οι ιδιώτες επενδυτές, οι σοβαροί επενδυτές προσδοκούν μεγαλύτερα κέρδη είτε από επιχειρήσεις τους (στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό όπου βρουν καλύτερα και μπορούν βάσει της νομοθεσίας ή και παράνομα) είτε από πι επικερδή χρηματιστηριακά προϊόντα.
Καθ.Κων.Τοκμακίδης Ερώτηση 9. Πού τα βρήκαν τόσα χρήματα;
Ι.Μανομενίδης, Απάντηση: Από τις εισφορές (βλ. παραπάνω)
Καθ.Κων.Τοκμακίδης Ερώτηση 10. Γιατί τα χρήματά τους δεν συμμετέχουν στο ΑΕΠ της χώρας τους;
Ι.Μανομενίδης, Απάντηση: ΑΕΠ είναι το προϊόν που παράγεται, όχι αυτό που είναι αποταμιευμένο. Στο ΑΕΠ υπολογίζονται μόνο οι τόκοι ετησίως που αφορούν τις αποταμιεύσεις και τα δάνεια
Παρακαλώ, για ότι δεν εξηγώ καλά, ή όποιος δεν κατανοεί κάτι, ή για όπου υπάρχει άλλη άποψη, παρότι δεν είμαι κι ο πιο ειδικός, ας με διαφωτίσει με τις απορίες του ή ας με διαφωτίσει σχολιάζοντας εδώ παρακάτω, ή ας επικοινωνήσει στο email μου ioannis.manomenidis@gmail.com
