Το «πολίτμπιρο» της ΝΔ

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Παρακολούθησα και εγώ τα πιο ενδιαφέροντα [;] στιγμιότυπα από τη συνεδρίαση της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ που ανεκήρυξε δι’ ανατάσεως της χειρός Πρόεδρο του κόμματος τον Ευάγγελο Μεϊμαράκη, ο οποίος είχε ορισθεί Αντιπρόεδρος του κόμματος από τον παραιτηθέντα Πρόεδρο την ημέρα της παραίτησής του. Από μεταβατικός Πρόεδρος περιορισμένου χρόνου ο Βαγγέλης έγινε Πρόεδρος ορισμένου χρόνου, ήτοι ....

μέχρι το συνέδριο του 2016 που θα εκλεγεί ο Πρόεδρος αορίστου χρόνου.  

Τίποτε δεν μου έκανε εντύπωση από την ομιλία του Προέδρου. Το κόμμα του έχει ψηφίσει μνημόνια και δεν έχει λόγους να μην ψηφίσει και άλλα μνημόνια. Δεν το κάνει, όμως, από βίτσιο, διότι πονάει τον τόπο και τον λαό του. [Η γνωστή καραμέλα ΟΛΩΝ πλέον των πολιτικών: «λέτε να μας αρέσει που κόβουμε μισθούς και συντάξεις, που επιβάλλουμε δυσβάστακτους φόρους, που βλέπουμε την ανεργία να διογκώνεται, που βλέπουμε χιλιάδες λουκέτα να μπαίνουν στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις;»]. Το κάνει        πρωτίστως για να μην εκτροχιασθούμε από τις σιδηροτροχιές της Ευρώπης. Και, ως γνωστόν, η ταχεία «Ελλάδα-Ευρώπη» χωρίς Μνημόνιο είναι πλέον σιδηρόδρομος άνευ μηχανοδηγού. [Φταίνε, λέει, τα δανεικά, αλλά δεν είναι ώρα τώρα να ψάχνουμε ποιός, πόσα, γιατί και για ποιόν  δανείσθηκε. Αυτά θα τα εξετάσουμε ενδελεχώς στην άλλη ζωή. Στον μάταιο τούτο κόσμο  αρκούμεθα στο «τα φάγαμε όλοι μαζί»].

Δεν χάνει, λοιπόν, τίποτε η ΝΔ ψηφίζοντας νέο Μνημόνιο [στην ουσία τα υπόλοιπα των προηγούμενων που η ίδια δεν εφάρμοσε πλέον κάτι ακόμη]. Αντιθέτως κερδίζει, διότι αποδεικνύεται ότι όλο το πολιτικό σκηνικό είναι μνημονιακό. Και δη το δημοκρατικό. Το μη δημοκρατικό είναι αντιμνημονιακό, έστω και αν ο Πρόεδρας είπε ότι δεν υπάρχουν πλέον μνημονιακοί και αντιμνημονιακοί. Αυτός ο μύθος κατέρρευσε, προκειμένου για το δημοκρατικό τόξο. Έτσι, το εκλογικό σώμα έχει πλέον να επιλέξει [τρόπος του λέγειν] τον καλλίτερο μνημονιακό ή τον ολιγότερο κακό μνημονιακό δημοκράτη.

Αφού, λοιπόν, είχαν όλα προετοιμασθεί καταλλήλως στο παρασκήνιο και λάβει το «καλώς έχει» από τον ιδιοκτήτη του μαγαζιού, ο Γραμματέας τού «πολίτμπιρο» κ. Παπαμιμίκος [ναι αυτός που είναι μπλεγμένος με κάτι περίεργες ΜΚΟ με αρκετά εκατομμύρια, αλλά είναι, βέβαια, αθώος μέχρις αποδείξεως του εναντίου περί το 2020] πρότεινε να παραμείνει Πρόεδρος ο Βαγγέλης μέχρι την άνοιξη του 2016, οπότε θα γίνει εκλογή Προέδρου από τη βάση. Και άμα τω ακούσματι της προτάσεως αυτής όλα τα μέλη ύψωσαν ομοθυμαδόν τη βυθισμένη στο μέλι δεξιάν αναδείξαντες τον Βαγγέλη κυρίαρχο του παιχνιδιού. Εν συνεχεία δε κατεχειροκρότησαν αυτόν ενθουσιωδώς αποδεχθέντα την υψίστη τιμή να επικυρωθεί ο διορισμός του στη θέση αυτή.

Η συνεδρίαση δεν διέφερε σε τίποτε από τις συνεδριάσεις αντίστοιχων οργάνων του ΚΚΣΕ που ανεδείκνυαν τον ΓΓ του κόμματος ομοφώνως άνευ ουδεμιάς αντιρρήσεως. Εντελώς δημοκρατικά, όπως ταιριάζει στα κόμματα του δημοκρατικού τόξου. Διότι, ως γνωστόν, στους δημοκρατικούς πολιτικούς σχηματισμούς υπάρχουν κάτι γκούλακ μούρλια [δεν σου δίνει κανείς  σημασία στα γραφεία του κόμματος, δεν καλείσαι στα ΜΜΕ να εκφέρεις άποψη, σου θυμίζουν πού και πού οι αντικειμενικοί εφημεριδογράφοι κάποιες νεανικές αμαρτίες ή ότι διόρισες τον γιο της αδελφής της γκόμενας του περιπτερά της γειτονιάς σου, κι’ άμα  λάχει στήνουν και κάποια δήθεν συνέντευξη, την οποία μοντάρουν καταλλήλως, ώστε να δείχνεις ότι είσαι για ζουρλομανδύα].       

Σωτήριος Καλαμίτσης – κατ’ εξακολούθηση και εις το διηνεκές [;] εθνικώς αναξιοπρεπής

Ταπεινός, πλην ακροδεκσιός νεομπολσεβίκος και δραχμολάγνος, γραφιάς πάσχων ανιάτως από εσχάτως διαγνωσθείσα ακράτεια εμπαθείας και λαϊκισμού, επιστήθιος, όμως, φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και επισκέπτης του εις οίκον ευγηρίας δι’ απόρους λόγω επαπειλούμενης εξώσεώς του από την ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος, όπου κατοικεί επ’ ενοικίω, Ιεράν τινά δηλονότι Μονήν του Αγίου ΄Ορους [Μεγάλη η Χάρη της]