Σε έναν καφενείον έναν παρέαν εκάθουτον ολόερα σε έναν τραπέζ και έτρωεν και έπινεν. σ' ατουνούς ανάμεσα έτον είνας πολλά γραμματισμένος που έρθεν ασή ξενητείαν όπου εγράεν σα σκολεία. ντο οξφόρδας και ντο....
κέμπριτζ όλεα ετίναξεν τα πέταλ' ατουν και έρθεν εξέβεν σο χωρίον ατ. τρανόν κιφάλ έλεγαν οι χωρέτ για τατόν.
ένοιξεν η πόρταν και εσέβεν απές σο καφενείον ο γερίκας ..
είδεν ατον ο σπουδαγμένον και λέει απ' αφκακές σην παρέαν ατ. ατός κεν ο γερίκας τη τσόφας; το κούτσουρον το απελέκητον που κ' επαίρνεν τα γράμματα και εκορόϊδευαμε;
ατός εν.
θα κούζ' ατον να έρτε σο τραπέζνεμουν και θα πειράζ' ατον ολίγον να γελούμε μετ' ατόν ..
γερίκα έλα να κάθεσε μετ' εμάς θέλω κατ' να λέωσε ..
άμα κεράντς καϊφέν έρχουμε.
καφετσή φέρον έναν καϊφέν.
εκάτσεν ο γιωρίκας και ρωτά. ντος θέλτς να λέεις με;
τέρεν γιωρίκα. θα εφτάμε ερωτήσεις ο εις τον άλλον.
θα ρωτάς με και άμα κι ξέρω να απαντώ θα δίγωσε δέκα χιλιάρικα.
θα ερωτώ 'σε και άμα κι ξέρτς θα δίσ 'μεν έναν ευρώ.
εγώ έναν ευρώ .. εσύ δέκα χιλιάδες .. συφέρμεν .. έντονε!
πόσοι ανθρώπ μένε σην γην;
ο γιωρίκας ετσάφιξεν το κιφάλνατ. εγώ κι ξέρω πόσοι ανθρώπ μένε σο χωρίομ, σην γην θα εξέρω;
εχάσες! δόσμε έναν ευρώ.
εχάσα. εξέγκεν ασό πορτοφόλ και εδέκεν το ευρώ.
πόσα χιλιόμετρα μακρά εν ο ήλεν ασή γην.
εγώ κι ξέρω πόσα χιλιόμετρα εν το χωρίομ ασήν δράμαν, θα εξέρω ο ήλεν ασή γην;
εχάσες! δόσμε έναν ευρώ.
έπαρ το ευρώ.
πόσα δίευρα ες έναν εκατομμύριον παράδας;
εγώ κι ξέρω έναν εικοσάευρον πόσα ες, θα εξέρω πόσον ες έναν εκατομμύριον;
κι ξέρτς. ξαν εχάσες. νόμα έναν ευρώ.
έπαρ το ευρώς ..
άμα είπεν ο γιωρίκας μόνο εσύ θα ρωτάς; να ερωτώ και εγώ ..
να ρωτάς είπεν ο σπουδαγμένον και απ' αφκακές εκρυφογέλασεν ..
ντο εν ατό που κολυμπά σα ρασία
και πορπατεί απάν σην θάλασσαν. είπεν ο γιωρίκας ..
ο σπουδαγμένον ετσίμιξεν τ αχούλν ατ να ευρίκιατο. μόσε ντο εν ατό. κολυμπά σα ρασία πορπατεί απάν σην θάλασσαν. εσκώθεν πορπατεί τσαφίζ το κιφάλ' κοπανίεται άμα κεπορεί να ευρίκ, ντο εν. ερεζιλεύτεν, εκοκκίντσεν, οι ανθρώπ τερούν σεϊρ και ατός κι ξέρ'. εξέβεν οξουκά να παιρ' αέραν, ξαν εσέβεν απές, εκάτσεν κα, ξαν εσκώθεν, έπεν κι άλλον καιφέν να ξεθολών το νουν ατ. άμα κ' επορεί να ευρύκιατο. ατός που όλεα τα βιβλία τι κοσμί επέρασαν ασά σέρεατ ..
παραδίουμε, είπεν σο γερίκαν. κι ξέρατο. πέε με να μαθάνω απ' εσέν.
άμα κι ξέρτς. εχάσες.
εινέ είπεν ο σπουδαγμένον.
άμα παράδας κι δίεις ..
εξέγκεν ο σπουδαγμένον ασήν τσέπαν και μετρά δέκα χιλιάρικα. έπαρτα, είπεν.
επαίρεν τα παράδας ο γερίκας. ατόσα παράδας κ' είδεν σο ολόϊον τον βίον ατ. εσέγκεν τα παράδας σην τσέπαν ατ.
θα λες με ντο εν;
εγώ πα κι ξέρω είπεν ο γερίκας. έπαρ έναν ευρώ ..
κέμπριτζ όλεα ετίναξεν τα πέταλ' ατουν και έρθεν εξέβεν σο χωρίον ατ. τρανόν κιφάλ έλεγαν οι χωρέτ για τατόν.
ένοιξεν η πόρταν και εσέβεν απές σο καφενείον ο γερίκας ..
είδεν ατον ο σπουδαγμένον και λέει απ' αφκακές σην παρέαν ατ. ατός κεν ο γερίκας τη τσόφας; το κούτσουρον το απελέκητον που κ' επαίρνεν τα γράμματα και εκορόϊδευαμε;
ατός εν.
θα κούζ' ατον να έρτε σο τραπέζνεμουν και θα πειράζ' ατον ολίγον να γελούμε μετ' ατόν ..
γερίκα έλα να κάθεσε μετ' εμάς θέλω κατ' να λέωσε ..
άμα κεράντς καϊφέν έρχουμε.
καφετσή φέρον έναν καϊφέν.
εκάτσεν ο γιωρίκας και ρωτά. ντος θέλτς να λέεις με;
τέρεν γιωρίκα. θα εφτάμε ερωτήσεις ο εις τον άλλον.
θα ρωτάς με και άμα κι ξέρω να απαντώ θα δίγωσε δέκα χιλιάρικα.
θα ερωτώ 'σε και άμα κι ξέρτς θα δίσ 'μεν έναν ευρώ.
εγώ έναν ευρώ .. εσύ δέκα χιλιάδες .. συφέρμεν .. έντονε!
πόσοι ανθρώπ μένε σην γην;
ο γιωρίκας ετσάφιξεν το κιφάλνατ. εγώ κι ξέρω πόσοι ανθρώπ μένε σο χωρίομ, σην γην θα εξέρω;
εχάσες! δόσμε έναν ευρώ.
εχάσα. εξέγκεν ασό πορτοφόλ και εδέκεν το ευρώ.
πόσα χιλιόμετρα μακρά εν ο ήλεν ασή γην.
εγώ κι ξέρω πόσα χιλιόμετρα εν το χωρίομ ασήν δράμαν, θα εξέρω ο ήλεν ασή γην;
εχάσες! δόσμε έναν ευρώ.
έπαρ το ευρώ.
πόσα δίευρα ες έναν εκατομμύριον παράδας;
εγώ κι ξέρω έναν εικοσάευρον πόσα ες, θα εξέρω πόσον ες έναν εκατομμύριον;
κι ξέρτς. ξαν εχάσες. νόμα έναν ευρώ.
έπαρ το ευρώς ..
άμα είπεν ο γιωρίκας μόνο εσύ θα ρωτάς; να ερωτώ και εγώ ..
να ρωτάς είπεν ο σπουδαγμένον και απ' αφκακές εκρυφογέλασεν ..
ντο εν ατό που κολυμπά σα ρασία
και πορπατεί απάν σην θάλασσαν. είπεν ο γιωρίκας ..
ο σπουδαγμένον ετσίμιξεν τ αχούλν ατ να ευρίκιατο. μόσε ντο εν ατό. κολυμπά σα ρασία πορπατεί απάν σην θάλασσαν. εσκώθεν πορπατεί τσαφίζ το κιφάλ' κοπανίεται άμα κεπορεί να ευρίκ, ντο εν. ερεζιλεύτεν, εκοκκίντσεν, οι ανθρώπ τερούν σεϊρ και ατός κι ξέρ'. εξέβεν οξουκά να παιρ' αέραν, ξαν εσέβεν απές, εκάτσεν κα, ξαν εσκώθεν, έπεν κι άλλον καιφέν να ξεθολών το νουν ατ. άμα κ' επορεί να ευρύκιατο. ατός που όλεα τα βιβλία τι κοσμί επέρασαν ασά σέρεατ ..
παραδίουμε, είπεν σο γερίκαν. κι ξέρατο. πέε με να μαθάνω απ' εσέν.
άμα κι ξέρτς. εχάσες.
εινέ είπεν ο σπουδαγμένον.
άμα παράδας κι δίεις ..
εξέγκεν ο σπουδαγμένον ασήν τσέπαν και μετρά δέκα χιλιάρικα. έπαρτα, είπεν.
επαίρεν τα παράδας ο γερίκας. ατόσα παράδας κ' είδεν σο ολόϊον τον βίον ατ. εσέγκεν τα παράδας σην τσέπαν ατ.
θα λες με ντο εν;
εγώ πα κι ξέρω είπεν ο γερίκας. έπαρ έναν ευρώ ..
