22.12.2016 - Τσίπρας: Το 2017, η Ελλάδα θα πραγματοποιήσει αυτόνομη πορεία εξόδου στις αγορές
Πάμε 4 χρόνια πίσω, να δούμε τί έγραφε κάποιος άσχετος και ανίκανος .....
σε σύγκριση με τους σχετικούς και ικανότατους Παπακωνσταντίνου, Βενιζέλο, Χαρδούβελλη, Στουρνάρα, Παπαδήμο, Βαρουφάκη, Χουλιαράκη, Αλεξιάδη, Τσακαλώτο, Σταθάκη κ.λπ.
«ΜΑΔΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: Πώς πήγαν την «ελίτ» της Αθήνας για μία βόλτα...
[12.12.2012]
(Μετάφραση από τα αγγλικά άρθρου του slog)
Δώδεκα σκληρά χρόνια ... για να φτάσει ακριβώς στο πουθενά.
Η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά υπέγραψε ένα σχέδιο περιορισμού του χρέους που διασφαλίζει ότι θα έχουν ένα μεγαλύτερο χρέος το 2022 από ό, τι είχαν το 2009.
Η διαδικασία αυτή έχει ήδη κοστίσει στην χώρα δισεκατομμύρια ευρώ και έχει οριστεί να κοστίσει ακόμη περισσότερο - για να μην αναφέρουμε το κοινωνικοπολιτικό κόστος των έντονων ελλείψεων, την απώλεια των υπηρεσιών, την ανεργία και την άνοδο των ακραίων κομμάτων.
Σε αυτή την ειδική έκθεση το slog προβάλλει την πλήρη υποκρισία αυτής της μάταιης προσπάθειας από τους ηγέτες της ΕΕ να διατηρήσουν το ενιαίο νόμισμα στη ζωή.
Οι δόλιες πρακτικές που χρησιμοποιούνται με σκοπό την διάσωση του ευρώ με βιασμό της Ελλάδας γίνονται όλο και πιο πολύπλοκες και μακιαβελικές.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δήλωσε χθες ότι δεν θα εκταμιεύσει τα κεφάλαια του πακέτου για την Ελλάδα που προτείνουν ΕΕ-ΔΝΤ εκτός εάν η ευρωζώνη επιτύχει ένα σχήμα επαναγοράς χρέους, το οποίο θεωρείται «ζωτικής σημασίας για την αποκατάσταση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας της χώρας» .
Το ιστορικό προηγούμενο που ζητάει να επιτύχει το ΔΝΤ/Ουάσινγκτον είναι ότι τα μέλη της ευρωζώνης θα προχωρήσουν στο κυρίως πιάτο και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα γίνει εκ των πραγμάτων επικυρίαρχη για εντελώς πρακτικούς λόγους. Αυτό πλησίαζε να γίνει από καιρό, αλλά η πρόταση ότι η Ελλάδα θα είναι «βιώσιμη» χωρίς να γίνει μαζική διαγραφή χρέους είναι μια κυνική απάτη.
Αυτό δεν αποσκοπεί στο να κάνουν την Ελλάδα βιώσιμη, αλλά στο να χρησιμοποιήσουν την Ελλάδα ως κράτος με χαρακτηριστικά φελλού που έχει πάνω του ανθρώπους και χρέη.
Για να το θέσουμε αυτό στο σωστό πλαίσιο, το πρόγραμμα επείγουσας βοήθειας ρευστότητας της ευρωζώνης (ELA) είναι μια σανίδα σωτηρίας, χωρίς το οποίο οι ελληνικές τράπεζες θα κατέρρεαν μέσα σε ένα δεκαπενθήμερο το πολύ. Κατά τη διάρκεια του Οκτωβρίου αυτές οι τράπεζες δανείστηκαν μόλις 123 δισ. ευρώ. Αυτό είναι το 30% του συνόλου του χρέους που είχε συσσωρεύσει η Αθήνα μέχρι πριν από τρία χρόνια .... μέσα σε ένα μήνα. Με άλλα λόγια, οι ελληνικές τράπεζες δανείσθηκαν ένα ποσό πάνω από τρεις φορές περισσότερο από ό, τι αρχικά συσσώρευαν μέσα σε ένα χρόνο.
Μπορεί να υπάρχουν μερικοί κάτοικοι κάποιου φανταστικού τόπου στα σύννεφα που πιστεύουν ότι ο Mario Draghi της ΕΚΤ μοίρασε χρήματα χωρίς να εκτυπώσει καινούργια, αλλά όπως συνήθως θα κάνουν λάθος. Για να περιπλέξει και άλλο το θέμα, ο Draghi αρνείται να δεχθεί τα ελληνικά ομόλογα ως ενέχυρο δανεισμού αυτή τη στιγμή και ως εκ τούτου ο ρυθμός αύξησης αυτού του δανεισμού μέσω ΕLA αυξάνεται συμπαγώς κατά 20% το μήνα.
Τώρα, ενώ για τον Mario αυτό ονομάζεται εκτύπωση ακίνδυνου χαρτιού, δεν είναι βιώσιμο για την Ελλάδα να συνεχίσουμε έτσι. Θα λέγαμε αντίθετα ότι είναι ένα πολύ ανώμαλο πράγμα αυτό που γίνεται. Ωστόσο, όλοι είναι ενθουσιασμένοι ότι θα πάρουν 48 δισ. ευρώ που υποτίθεται ότι φτάνουν στα μέσα Δεκεμβρίου, χάρη στον μάγο Σαμαρά, αν βέβαια θελήσει.... το ΔΝΤ. Έτσι, ας ρίξουμε μια ματιά σε ό, τι το ΔΝΤ θέλει να είναι σίγουρο ότι πρόκειται να συμβεί.
Η «συμφωνία» που ο Σαμαράς σαν τρελός (ή μάλλον απεγνωσμένος) θα δεχόταν θα ήταν να γυρίσει στο σπίτι με τις τιμές που χρέωναν τοκογλύφοι στο γκέτο της Βαρσοβίας κατά τη διάρκεια του 1942. Αλλά είναι πιθανό ο Έλληνας Πρωθυπουργός να μην μπόρεσε ακριβώς - στην κυριολεξία - να καταλάβει το τέχνασμα με τα τρία τραπουλόχαρτα με τα οποία τον κορόιδεψαν. Η συμφωνία ανακοινώθηκε πριν μερικές ημέρες: μου χρειάστηκε χρόνος ως σήμερα για να νιώσω έστω και κατά το ήμισυ σίγουρος για να μιλήσω γι' αυτήν.
Το πρωί της ημέρας οριστικοποίησης της συμφωνίας μετά από μία ομιχλώδη και εξαντλητική διαπραγμάτευση ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δήλωσε ότι δεν θα υπάρξουν νέα δάνεια για την Ελλάδα για να τη βοηθήσουν να επαναγοράσει ομόλογα που πουλήθηκαν στις δικές της βαριά δανεισμένες τράπεζες. Είπε ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να αντλήσει τα απαραίτητα κεφάλαια από το συνδυασμό των μειωμένων επιτοκίων για υφιστάμενα δάνεια (μέρος του πακέτου) και των κερδών που η Ελλάδα «θα αποκτήσει από το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας». Μόνο που αυτή την στιγμή η ΕΚΤ δεν αγοράζει ομόλογα από την Ελλάδα ... και οι μειώσεις των επιτοκίων, ας πούμε για ένα έτος, αποπληρωμής είναι ασήμαντες.
Το τελικό συμπέρασμα είναι αυτό: οι ήδη αφερέγγυες ελληνικές εμπορικές τράπεζες πρέπει να κουρέψουν τα ομόλογα που κατέχουν στο επίπεδο του 11% του ανεξόφλητου χρέους και τότε το συνολικό ποσό της μείωσης του χρέους του κράτους μέχρι το 2022 θα είναι απλώς ..... 11,6 δισ. ευρώ. Αλλά ακόμα και αυτό βασίζεται στις προβλέψεις της Τρόικας: και αυτοί βλέπουν νεράιδες.
Οι αριθμοί απλά δεν ταιριάζουν. Ένα τραπεζικό σύστημα που δανείζεται 123 δισ. ευρώ το μήνα καλείται να επιστρέψει το 11% του χρέους που οφείλει πίσω για τίποτα για να μειώσει το χρέος της χώρας κατά περίπου 10% μέσα σε δέκα χρόνια. Αυτό μοιάζει με τον αποκριάτικο Λαγό που συναντά τον Τρελοκαπελά της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων με την μεσολάβηση ενός ονειρικού τοπίου του ζωγράφου Σαλβατόρε Νταλί.
Μόνο που δεν είναι κάτι τέτοιο, είναι : «κάνω ό, τι χρειάζεται για να επιπλεύσει ο Τιτανικός ... περιλαμβανόμενου του μέτρου να βουλώσω το ρήγμα στα ύφαλα του πλοίου χρησιμοποιώντας τους επιβάτες».
Αλλά αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η Αθήνα σουβλίστηκε και στη συνέχεια ψήνεται από τους βόρειους λαούς που υποκρίνονται ότι προσπαθούν να την βοηθήσουν.
Νωρίτερα αυτό το έτος το παρακινούμενο από το Βερολίνο κούρεμα των ιδιωτικών ομολόγων (το PSI) ξεκίνησε με τον ισχυρισμό ότι θα επιτευχθεί μείωση του ελληνικού δημοσίου χρέους κατά 110 δισ. ευρώ. Ωστόσο, η πραγματικότητα στην πράξη φάνηκε πολύ λιγότερο φιλανθρωπική.
Τα στοιχεία ενεργητικού των Ελληνικών τραπεζών λεηλατήθηκαν κατά το ποσό των 55 δισ. ευρώ ακολουθούμενα από άλλα 25 δισ. ευρώ περιουσίας της ελληνικής κοινωνικής ασφάλισης/συνταξιοδότησης των ταμείων και 30 δισ. ευρώ περιουσιακών στοιχείων που κατέχονταν από ξένες τράπεζες και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Αυτός και μόνο είναι ο τρόπος που το χρέος μειώθηκε. Βασικά, η Τρόικα ξεγέλασε την κυβέρνηση της Αθήνας: μείωσε το χρέος της Ελλάδας χρησιμοποιώντας πραγματικά Ελληνικά περιουσιακά στοιχεία .
Αλλά φυσικά, επειδή οι υπολογισμοί για την μείωση του χρέους έγιναν με βάση κακές προβλέψεις για τα επιτόκια της αγοράς και με τρελές προβλέψεις αύξησης του ελληνικού ΑΕΠ, το βουνό του χρέους δεν μειώθηκε καθόλου. Το συνολικό ελληνικό δημόσιο χρέος στο τέλος του 2011 ανήλθε σε 356 δισ. ευρώ Το χρέος σήμερα ανέρχεται σε 304 δισ. ευρώ και αν προσθέσει κανείς τη νέα δόση των 48 δισ., το συνολικό χρέος για το 2013 είναι περίπου ίδιο όπως ήταν το 2011.
Όπως δημοσιεύσαμε τον Μάιο,
«Σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας του 2012 στις Βρυξέλλες η Ελλάδα είναι καταδικασμένη να βυθιστεί βαθύτερα στο χρέος, ακόμη και αν η οικονομία ανακάμψει .... το οποίο δεν κάνει: κάθε μήνα συρρικνώνεται περισσότερο ....»
Όταν ο Παπανδρέου πετάχτηκε στις Βρυξέλλες κατά τη διάρκεια του 2009 για να δώσει αναφορά στα αφεντικά του για το αυξανόμενο χρέος της χώρας, το χρέος της χώρας ήταν 127% του ΑΕΠ. Μέχρι το τέλος του 2011 ήταν 170,6% του ΑΕΠ. Τώρα, ακόμη και αν δεχθούμε ότι η άμυαλη λιτότητα εμπνεύσεως Βερολίνου συρρίκνωσε την οικονομία, η φυσική ποσότητα του χρέους που οφείλεται από την Αθήνα είναι λίγο πολύ η ίδια.
Το επίπεδο του χρέους-στόχου στο πλαίσιο της τελευταίας φαντασίας της Τρόικα για το έτος 2022 είναι 133% του ΑΕΠ. Μέχρι τότε, οι άνθρωποι στην Ελλάδα θα έχουν υποφέρει λιτότητα καμένης γης για δώδεκα χρόνια. Το καθαρό αποτέλεσμα της θυσίας τους θα είναι μία κατεστραμμένη οικονομία και ένα μεγαλύτερο χρέος. Και πιστέψτε με, δεν θα είναι 133% του ΑΕΠ: δεν υπάρχει ένας επίσημος από το Παρίσι ως το Μιλάνο, ο οποίος να πιστεύει αυτή τη βλακεία. Συνεχίζοντας η λιτότητα θα φτάσει τον αριθμό αυτό σε τουλάχιστον 170%.
Η κατάσταση στην Ελλάδα δεν είναι μία παράσταση για τους όλο και περισσότερο καταπιεζόμενους πολίτες της, αλλά αυτό είναι μόνο η προθέρμανση για ό,τι βρίσκεται παρακάτω στην πορεία. Η αναλογία που χρησιμοποιώ για αυτά που υφίστανται οι άνθρωποι είναι αυτή του ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου του 1936 σε σχέση με τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όπλα δοκιμάζονται και αντιδράσεις εκτιμώνται, αλλά η αθλιότητα του θεάματος είναι απλώς μία δοκιμή.
Εφ' όσον έχουμε μέσα μαζικής ενημέρωσης που μεταφέρουν άμεσα τα γεγονότα και κάνουν μελοδραματικές ανακοινώσεις τα μεσάνυχτα, οι τρόφιμοι του ασύλου θα συνεχίσουν την πορεία τους μέχρι να καταστραφεί ο,τιδήποτε πολιτισμένο. Δεν έχουμε ανάγκη από οργανωμένο Τύπο στο Ηνωμένο Βασίλειο, χρειαζόμαστε ένα υπεύθυνο Τύπο. Αυτό για το οποίο είναι υπεύθυνος ο Τύπος αυτή τη στιγμή είναι ότι συνεργάζεται παράλληλα με το κατεστημένο στην αντλία προπετάσματος καπνού με λειψές ανακοινώσεις και με χρήση των εφημερίδων που παρουσιάζουν κουτσομπολιά για κοσμικούς.
Το διαδίκτυο πρέπει να αναλάβει την ευθύνη των μέσων μαζικής ενημέρωσης, αλλά απέχουμε πολύ από το να είμαστε έτοιμοι γι' αυτό. Συγγνώμη που μιλάμε διαρκώς για αυτό το θέμα, αλλά αν η μπλογκόσφαιρα δεν οργανώσει τη συνεργασία μας, οδεύουμε προς το νέο μεσαίωνα του Τσώρτσιλ».
SON OFEON
Σώτος –δια την αντιγραφήν
