Δηλαδή επί της ουσίας, επικροτεί την ακύρωση, στα ηθικά και... ανθρώπινα θεμέλια της, της ίδιας της έννοιας του λειτουργήματος.
Πού είναι η ύπαρξη πρωτοβουλίας και ενδιαφέροντος.
Πόσο δικαιώνομαι όταν γράφω για την επιλεκτική μας (ανάλογα το κόμμα, την θρησκεία, την ομάδα, το επάγγελμα, τις συντεχνίες κοκ) κριτική, την από επιλογή μας νούμερο ένα αιτία που τρώμε σκατά σε όλα τα θέματα και είναι τα πάντα σε απόλυτο μαύρο χάλι.
Γιατί πως να αλλάξει κάτι όταν μόνο ως "απέναντι" επικρίνουμε και μόνο όσα δεν μας αφορούν;
Υ. Γ.
Χαρακτηριστικότατο παράδειγμα:
Έκλεισε η ΕΡΤ και αντί να βρουν ευκαιρία οι δημοσιογράφοι να "καταγγείλουν" τα δικά τους κακώς κείμενα και να εκμεταλλευτούν την συγκυρία να κάνουν ένα, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, άρα πιο εύκολο, ξεσκαρτάρισμα και να αλλάξουν, μόλις επανήλθε ως ΕΡΤ τι έκαναν;
Έβγαλαν ξανά το ίδιο άτομο για πρόεδρο των εργαζομένων.
Κάποιον που δεν καταδικάστηκε για απάτη κατά του δημοσίου απλά λόγω παραγραφής.
Πως περιμένουμε μετά να μην επικρατεί η διαπλοκή και οι λίστες όταν οι ίδιοι δίνουν δικαιώματα με αυτή την νοοτροπία;
Πως να γίνεται λοιπόν καλύτερη και η αστυνομία όταν μια μεγάλη μερίδα δικοί της άνθρωποι (πρώην και νυν), αντί να είναι μαζί με τους υπόλοιπους, μια γροθιά, κάθετα απέναντι στα όποια λάθη, επικροτούν την επίδειξη μιας κακής δημοσίο-υπαλληλικής νοοτροπίας που δεν ταιριάζει ούτε σε πορτιέρη σε δημόσιο κτήριο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου