καθηγητή στο Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδας
Η εμμονή με το άνοιγμα των σχολείων - και μαλιστα των Γυμνασίων και των Λυκείων στις οποίες ηλικίες η μεταδοτικότητα προσεγγίζει των ενηλίκων - θα αποδειχθεί καταστροφική για μια ακόμη φορά.... όχι μόνον επιδημιολογικά, αλλά και οικονομικά. Οικονομικά διότι το λιανεμπόριο έχει αποδειχθεί ότι ΜΠΟΡΕΙ να είναι ανοικτό, τουλάχιστον με το click away, χωρίς να δημιουργεί υγειονομικό πρόβλημα.
Δεν έχουν περάσει παρά δυόμιση μήνες από την 11η Ιανουαρίου που σημάδεψε την απώλεια όλων των υγειονομικών κερδών από το λοκντάουν Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου. Τα σχολεία έμειναν για πέντε εβδομάδες ανοικτά και διέλυσαν τα πάντα. Ξαναέκλεισαν μόνον όταν ο ανύπαρκτος έως τότε υπουργός Υγείας, πήρε την πρωτοβουλία να εισηγηθεί δημοσίως κλείσιμο σχολείων, κόντρα στις έως τότε εισηγήσεις της πλειοψηφίας της Επιτροπής.
Λίγο αργότερα μάλιστα ο αντιπολιτευόμενος τύπος έγραψε χωρίς να διαψευστεί ότι οι επιτελείς του Μαξίμου διεμήνυσαν τη δυσαρέσκειά τους προς τον κ. Κικίλια, για να λάβουν μια φερόμενη απάντηση του τύπου "δεν μπορείτε να με διώξετε εν μέσω πανδημίας".
Το self-testing δεν είναι τίποτε περισσότερο παρά ένα φύλλο συκής για να επαναλάβουμε το λάθος του Ιανουαρίου και να οδηγηθούμε στην απόλυτη υγειονομική και οικονομική καταστροφή.
Κάτι όχι ευρέως γνωστό, αλλά ξεκάθαρο, είναι ότι ένας βασικός λόγος για το κλείσιμο του λιανεμπορίου και της εστίασης είναι η αποσυμφόρηση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς από τις μετακινήσεις εργαζομένων και πελατών του λιανεμπορίου.
Ήρθε λοιπόν ίσως η ώρα να τολμήσει η κυβέρνηση μια διαφορετική διαχείριση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς: Για όσο υπάρχει το πρόβλημα της πανδημίας, η μετακίνηση με ΜΜΜ να επιτρέπεται ΑΥΣΤΗΡΑ και μόνον αποκλειστικά σε όσους έχουν λόγο εργασίας για να μετακινηθούν με ΜΜΜ. Η εργασία να αποδεικνύεται με τους συνήθεις τρόπους απόδειξης (Εργάνη ή επαγγελματική ταυτότητα) στον οδηγό των λεωφορείων/τραμ ή σε ελεγκτές που θα τοποθετηθούν ειδικά για το σκοπό αυτό στις εισόδους του Μετρό.
Όποιος θέλεις να κατεβεί στην αγορά για ψώνια ή για καφέ (στην περίπτωση που ανοίξει η εστίαση) είτε να μπαίνει στο ιδιωτικό του αυτοκίνητο, είτε να παίρνει ποδήλατο, είτε να πηγαίνει με τα πόδια.
Το μέτρο αυτό φαίνεται εκ πρώτης όψεως "αντιδημοκρατικό", αλλά τι ήταν "δημοκατικό" από τα μέτρα που βιώνει η κοινωνία ήδη επί 13 μήνες; Είναι όμως ένα μέτρο πολύ λιγότερο επιβαρυντικό από άλλα, που μπορεί να επιτρέψει την τόσο αναγκαία, λελογισμένη λειτουργία της αγοράς και ακόμη και της εστίασης σε εξωτερικούς χώρους.
Η εμμονή με το άνοιγμα των σχολείων - και μαλιστα των Γυμνασίων και των Λυκείων στις οποίες ηλικίες η μεταδοτικότητα προσεγγίζει των ενηλίκων - θα αποδειχθεί καταστροφική για μια ακόμη φορά.... όχι μόνον επιδημιολογικά, αλλά και οικονομικά. Οικονομικά διότι το λιανεμπόριο έχει αποδειχθεί ότι ΜΠΟΡΕΙ να είναι ανοικτό, τουλάχιστον με το click away, χωρίς να δημιουργεί υγειονομικό πρόβλημα.
Δεν έχουν περάσει παρά δυόμιση μήνες από την 11η Ιανουαρίου που σημάδεψε την απώλεια όλων των υγειονομικών κερδών από το λοκντάουν Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου. Τα σχολεία έμειναν για πέντε εβδομάδες ανοικτά και διέλυσαν τα πάντα. Ξαναέκλεισαν μόνον όταν ο ανύπαρκτος έως τότε υπουργός Υγείας, πήρε την πρωτοβουλία να εισηγηθεί δημοσίως κλείσιμο σχολείων, κόντρα στις έως τότε εισηγήσεις της πλειοψηφίας της Επιτροπής.
Λίγο αργότερα μάλιστα ο αντιπολιτευόμενος τύπος έγραψε χωρίς να διαψευστεί ότι οι επιτελείς του Μαξίμου διεμήνυσαν τη δυσαρέσκειά τους προς τον κ. Κικίλια, για να λάβουν μια φερόμενη απάντηση του τύπου "δεν μπορείτε να με διώξετε εν μέσω πανδημίας".
Σήμερα πάλι βλέπουμε μια εμμονή από τον ίδιο προφανώς εμμονικό εγκέφαλο να ανοίξουν οπωσδήποτε και τα σχολεία μαζί με το λιανεμπόριο, όπου ΔΗΘΕΝ μέσω των self-tests θα πιάνουν τα κρούσματα και ΔΗΘΕΝ δεν θα υπάρχει πρόβλημα.
Πρόκειται για ένα ακόμη επεισόδιο στο σήριαλ της ισοπεδωτικής ανοησίας που βιώνει η χώρα στη διαχείριση του κορωνοϊού από τα τέλη Απριλίου 2020 και εντεύθεν. Ας εξηγήσουμε εν συντομία για ποιο λόγο.
α) Τα τεστ του κορωνοϊού βγαίνουν σε κρίσιμα μεγάλο βαθμό ΨΕΥΔΩΣ ΑΡΝΗΤΙΚΑ. Μπορεί δηλαδή κάποιος να είναι αρνητικός στο τεστ και παρ' όλα αυτά να είναι φορέας της ασθένειας, προσυμπτωματικός ή ασυμπτωματικός.
β) Πόσο ακριβώς είναι το ποσοστό των ψευδώς αρνητικών στους προσυμπτωματκούς; Οι απαντήσεις ποικίλουν (μια μελέτη του Αυγούστου 2020 υπολογίζει τα ψευδώς αρνητικά στους προσυμπτωματικούς έως 54%! - ο σύνδεσμος https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371%2Fjournal.pone.0242958), αλλά η ουσία είναι ότι το πρόβλημα και ΥΠΑΡΧΕΙ και δεν είναι μεμονωμένο.
γ) Με την κοινή λογική και χωρίς να μπορεί να αποδειχθεί αυτό με κάποια μελέτη, φαίνεται πιθανό να είναι κάποιος ασυμπτωματικός, να μπορεί να μεταδώσει τον ιό και, παράλληλα, να βγαίνει αρνητικός στα τεστ. Ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί να υπήρξε φορέας του ιού, να τον μετέδωσε σε άλλους και να μην έμαθε ποτέ ότι ήταν ο ίδιος φορέας. Αν τα τεστ έβγαιναν αρνητικά και δεν υπήρχαν συμπτώματα, είναι αδύνατον να γνωρίζει οποιοσδήποτε ότι αυτός ο άνθρωπος υπήρξε φορέας του ιού και τον μετέδωσε.
δ) Θυμάμαι ακόμη την κα. Παπαευαγγέλου να καμαρώνει τον Ιανουάριο για το πόσο χαμηλά ήταν τα ποσοστά των τεστ στα σχολεία, τα οποία όμως ΚΑΤΑΦΑΝΩΣ ευθύνονται για το ξέσπασμα του τρίτου κύματος. Πώς ξέσπασε το τρίτο κύμα από τα σχολεία χωρίς να μας το πουν ποτέ τα τεστ; Προφανέστατα λόγω των ΨΕΥΔΩΣ ΑΡΝΗΤΙΚΩΝ τεστ που έδιδαν και θα δίδουν και στο μέλλον αυτές οι ηλικίες.
ε) Πέρα από το πρόβλημα των ψευδώς αρνητικών τεστ, που δεν έχει ληφθεί καθόλου υπόψη στον έτσι κι αλλιώς σχεδόν ανύπαρκτο δημόσιο διάλογο περί το ζήτημα, το να γίνονται self-test ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ, δηλαδή μία φορά στις πέντε ημέρες, σημαίνει ότι, ακόμη και εάν τα τεστ έχουν 100% επιτυχία, θα "πιάναμε" μόνον έναν στους πέντε ασυμπτωματικούς-προσυμπτωματικούς από όσους θα έπρεπε να πιάσουμε.
στ) Εάν θέλουμε όντως να βασιζόμαστε στο testing, σε έναν κλειστό χώρο έντονης σωματικής αλληλεπίδρασης όπως το σχολείο, τα τεστς θα έπρεπε να διεξάγονται ΚΑΘΕ μέρα, έτσι ώστε και να μειώνεται ο κίνδυνος από τα ψευδώς αρνητικά, αλλά και να μειώνεται στο ελάχιστο η παραμονή των ασυμπτωματικών-προσυμπτωματικών στο χώρο του σχολείου. Με τη λογική του μια φορά την εβδομάδα τεστ, ένας προσυμπτωματικός μαθητής μπορεί να μεταδόσει τη νόσο σε όλο το σχολείο, προτού να τον "πιάσει" το τεστ.
ζ) Δεν χρειάζεται καν να αναφερθούμε στα μειονεκτήματα του self-testing όπως την πιθανότητα κακής εφαρμογής του τεστ, την πιθανότητα μη αναφοράς του θετικού αποτελέσματος από τους πάμπολλους αρνητές της πανδημίας ή φοβούμενους απλώς μήπως στιγματιστούν στον κοινωνικό τους περίγυρο, ακόμη δε και την πιθανότητα μη διεξαγωγής καν του τεστ, αλλά ψευδούς αναφοράς ότι διεξήχθη.
Με απλά λόγια το να βασίζουμε την όλη στρατηγική μας για το άνοιγμα των σχολείων σε μια τόσο ΕΛΛΙΠΗ στρατηγική self-testing, ενόσω η ζήτηση για κλίνες ΜΕΘ για Covid ήδη άνω του 100% της διαθεσιμότητας δεν είναι απλώς εγκληματικό, αλλά αυτοκτονικό.
Το self-testing δεν είναι τίποτε περισσότερο παρά ένα φύλλο συκής για να επαναλάβουμε το λάθος του Ιανουαρίου και να οδηγηθούμε στην απόλυτη υγειονομική και οικονομική καταστροφή.
Είναι δε βέβαιο ότι κάποιοι από την Επιτροπή θα παρουσιάζουν στον πρωθυπουργό και το λοιπό επιτελείο στοιχεία που θα δείχνουν ότι τάχα δεν φταίνε τα σχολεία. Όμως η πραγματικότητα θα είναι ότι θα φταίνε τα σχολεία, όπως τα σχολεία ξεκάθαρα έφταιγαν για την καρδάρα με το γάλα που τόσο εύκολα χύσαμε τον Ιανουάριο και τόσο δύσκολα είχαμε μαζέψει τον Νοέμβριο-Δεκέμβριο.
Η κυβέρνηση μπορεί και πρέπει να ανοίξει το λιανεμπόριο. Επισκεπτόμαστε τουλάχιστον μια εβδομάδα τα σούπερ-μάρκετ και ποτέ δεν αναφέρθηκε να έχει ιχνηλατηθεί μετάδοση στα σούπερ-μάρκετ. Οι ίδιοι ακριβώς κανόνες μπορούν να ισχύσουν και στο λιανεμπόριο και να σωθούν επιχειρήσεις που σήμερα καταστρέφονται, να έχει η χώρα μια στοιχειώδη οικονομική κανονικότητα, χωρίς να έχει υγειονομικό πρόβλημα.
ΔΕΝ μπορεί όμως η χώρα να έχει παράλληλα ανοικτά σχολεία. Είναι ένα μεγάλο ερώτημα γιατί αυτό δεν είναι ξεκάθαρο στους ειδικούς όχι μόνον στην Ελλάδα, αλλά πιθανώς και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Κάτι που είναι τόσο προφανές από τη δημόσια διαχείριση της πανδημίας, κάτι που είναι τόσο προφανές ακόμη και από τα δημοσίως διαθέσιμα επιστημονικά δεδομένα που ανατρέπουν παλαιότερα, αμφιλεγόμενα ευρήματα ότι τάχα δεν επηρεάζει την πανδημία το άνοιγμα των σχολείων, είναι απορίας άξιο γιατί παραγνωρίζεται από τους έχοντες την ευθύνη λήψης αποφάσεων.
Δύο σκέψεις ακόμη, συμπληρωματικά προς τα παραπάνω:
Κάτι όχι ευρέως γνωστό, αλλά ξεκάθαρο, είναι ότι ένας βασικός λόγος για το κλείσιμο του λιανεμπορίου και της εστίασης είναι η αποσυμφόρηση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς από τις μετακινήσεις εργαζομένων και πελατών του λιανεμπορίου.
Ήρθε λοιπόν ίσως η ώρα να τολμήσει η κυβέρνηση μια διαφορετική διαχείριση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς: Για όσο υπάρχει το πρόβλημα της πανδημίας, η μετακίνηση με ΜΜΜ να επιτρέπεται ΑΥΣΤΗΡΑ και μόνον αποκλειστικά σε όσους έχουν λόγο εργασίας για να μετακινηθούν με ΜΜΜ. Η εργασία να αποδεικνύεται με τους συνήθεις τρόπους απόδειξης (Εργάνη ή επαγγελματική ταυτότητα) στον οδηγό των λεωφορείων/τραμ ή σε ελεγκτές που θα τοποθετηθούν ειδικά για το σκοπό αυτό στις εισόδους του Μετρό.
Όποιος θέλεις να κατεβεί στην αγορά για ψώνια ή για καφέ (στην περίπτωση που ανοίξει η εστίαση) είτε να μπαίνει στο ιδιωτικό του αυτοκίνητο, είτε να παίρνει ποδήλατο, είτε να πηγαίνει με τα πόδια.
Το μέτρο αυτό φαίνεται εκ πρώτης όψεως "αντιδημοκρατικό", αλλά τι ήταν "δημοκατικό" από τα μέτρα που βιώνει η κοινωνία ήδη επί 13 μήνες; Είναι όμως ένα μέτρο πολύ λιγότερο επιβαρυντικό από άλλα, που μπορεί να επιτρέψει την τόσο αναγκαία, λελογισμένη λειτουργία της αγοράς και ακόμη και της εστίασης σε εξωτερικούς χώρους.
Δεύτερη σκέψη, είναι ότι επιτέλους πρέπει να εφαρμοστεί η σωστή χρήση της μάσκας.
Η μάσκα στη μύτη ή, ακόμη χειρότερα, στο πηγούνι, δεν είναι απλά καταστροφική. Αποτελεί κανονική παλιανθρωπιά, μια που τη φοράμε κυρίως και πρωτίστως για την προστασία των άλλων και λιγότερο για τη δική μας.
Οι αρχές πρέπει να επιβάλουν την ορθή χρήση της μάσκας με τη χρήση ελεγκτών με πολιτικά, αλλά και ακόμη και με αιφνιδιαστικές εφόδους σε χώρους εργασίας με μεγάλη συγκέντρωση προσωπικού, στους οποίους εργοδότες και εργαζόμενοι αδιαφορούν για τους εαυτούς τους.
Η Νότια Κορέα που από την αρχή της πανδημίας θεωρήθηκε υπόδειγμα διαχείρισης βασίστηκε όχι μόνον στο διαρκές και αποτελεσματικό testing, αλλά πρωταρχικώς και κυρίως στη χρήση μασκών, που τις είχε από τότε ευρέως διαθέσιμες λόγω προηγούμενων επιδημικών εμπειριών.
Δεν αρκεί η θεωρητική υποχρέωση για μάσκα, όταν βλέπουμε ότι σταδιακά όλο και περισσότεροι συμπολίτες μας αποτάσσονται τη μάσκα είτε σε ένδειξη επαναστατικότητας έναντι του κορωνοϊού είτε από απλή βαριεστημάρα. Πρέπει η υποχρέωση για μάσκα να επιβληθεί. Πρέπει η δικαιολογία "μου έπεσε" να πάψει να είναι δικαιολογία. Γιατί σε κάποιους πέφτει συνέχεια και σε άλλους δεν πέφτει;
Τρεις άξονες λοιπόν δράσης χρειάζεται η χώρα:
α) ΚΑΜΙΑ σκέψη για άνοιγμα των σχολείων. Δεν χρειάζεται να υποκρινόμαστε ότι είναι αναγκαία η παρακολούθηση δια ζώσης της Γ΄ Λυκείου για να δώσουν τα παιδιά πανελλαδικές
Αφού δεν θελήσαμε να γίνουμε Νέα Ζηλανδία, τουλάχιστον ας θελήσουμε να γίνουμε Ν. Κορέα. Είναι πολύ πιο εύκολο και, ακόμη, εφικτό.
Η μάσκα στη μύτη ή, ακόμη χειρότερα, στο πηγούνι, δεν είναι απλά καταστροφική. Αποτελεί κανονική παλιανθρωπιά, μια που τη φοράμε κυρίως και πρωτίστως για την προστασία των άλλων και λιγότερο για τη δική μας.
Οι αρχές πρέπει να επιβάλουν την ορθή χρήση της μάσκας με τη χρήση ελεγκτών με πολιτικά, αλλά και ακόμη και με αιφνιδιαστικές εφόδους σε χώρους εργασίας με μεγάλη συγκέντρωση προσωπικού, στους οποίους εργοδότες και εργαζόμενοι αδιαφορούν για τους εαυτούς τους.
Η Νότια Κορέα που από την αρχή της πανδημίας θεωρήθηκε υπόδειγμα διαχείρισης βασίστηκε όχι μόνον στο διαρκές και αποτελεσματικό testing, αλλά πρωταρχικώς και κυρίως στη χρήση μασκών, που τις είχε από τότε ευρέως διαθέσιμες λόγω προηγούμενων επιδημικών εμπειριών.
Δεν αρκεί η θεωρητική υποχρέωση για μάσκα, όταν βλέπουμε ότι σταδιακά όλο και περισσότεροι συμπολίτες μας αποτάσσονται τη μάσκα είτε σε ένδειξη επαναστατικότητας έναντι του κορωνοϊού είτε από απλή βαριεστημάρα. Πρέπει η υποχρέωση για μάσκα να επιβληθεί. Πρέπει η δικαιολογία "μου έπεσε" να πάψει να είναι δικαιολογία. Γιατί σε κάποιους πέφτει συνέχεια και σε άλλους δεν πέφτει;
Τρεις άξονες λοιπόν δράσης χρειάζεται η χώρα:
α) ΚΑΜΙΑ σκέψη για άνοιγμα των σχολείων. Δεν χρειάζεται να υποκρινόμαστε ότι είναι αναγκαία η παρακολούθηση δια ζώσης της Γ΄ Λυκείου για να δώσουν τα παιδιά πανελλαδικές
β) Περιορισμός της χρήσης των ΜΜΜ αποκλειστικά σε όσους έχουν λόγους εργασίας και
γ) Άτεγκτη επιβολή της ορθής χρήσης της μάσκας.
Εάν τηρηθούν τα παραπάνω, τότε μπορεί να βοηθήσει και το testing. Διαφορετικά θα ματαιοπονούμε και θα αυτοκαταστραφούμε.
Αφού δεν θελήσαμε να γίνουμε Νέα Ζηλανδία, τουλάχιστον ας θελήσουμε να γίνουμε Ν. Κορέα. Είναι πολύ πιο εύκολο και, ακόμη, εφικτό.
η σελίδα του καθηγητή στο f/b: https://www.facebook.com/georgios.matsos.9
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου