Εκτεθειμένος, όσο ποτέ στην μακρόχρονη ιστορία του και στην παράδοσή του υπεράσπισης των δημοκρατικών θεσμών και της πατρίδας, αποδεικνύεται και εξελίσσεται καθημερινά ο κορυφαίος επιστημονικός σύλλογος της χώρας, ο επαγγελματικός / συνδικαλιστικός μας Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών με την επαμφοτερίζουσα θέση και στρουθοκαμήλια παλαιολιθική συνδικαλιστική πρακτική του να σύρεται άθελα του πίσω από την πολιτική τακτική του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που αποδεδειγμένα έχει ξετυλίξει τον τελευταίο μήνα ένα κουβάρι τακτικής γενικευμένης εξέγερσης κατά του κράτους, της έννομης τάξης, των δημοκρατικών θεσμών, της υγειονομικής πειθαρχίας λόγω της επιδημίας και της ειρήνης και της ασφάλειας της κοινωνίας μας.
Με αφορμή και φυτίλι τις δήθεν αμιγώς νομικές πτυχές της πεισματικής κατάχρησης δικαιωμάτων και μη σύννομων πολλαπλών αιτημάτων του γνωστού πολυισοβίτη αρχιδολοφόνου της τρομοκρατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη και το μεμονωμένο και πιθανότατα προβοκατόρικο περιστατικό αστυνομικής βίας κατά νεαρού αναρχικού στην πλατεία Ν. Σμύρνης την περασμένη Κυριακή, πολλοί εκλεγμένοι και προβεβλημένοι συνδικαλιστές μας έσπευσαν βιαστικά να υιοθετήσουν ξεπερασμένες θέσεις κατάχρησης δικαιωμάτων άλλως δικαιωματολαγνείας υπέρ του αρχιδολοφόνου με ταυτόχρονες βολές κατά του αρμοδίου συνταγματικά θεσμού και φορέα προστασίας της δημόσιας τάξης και ασφάλειας, ήτοι της Ελληνικής Αστυνομίας και των ενστόλων παιδιών του λαού μας.
Έριξαν έτσι άθελα τους άφθονο νερό στο μύλο της τακτικής του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που συντίθεται από ακροαριστερές συνιστώσες με εξτρεμιστικές θέσεις κατά του πολιτεύματος, του κοινωνικοοικονομικού συστήματος, του προσανατολισμού της χώρας και των ιδεωδών και παραδόσεων του λαού μας, που κινείται ολοφάνερα πλέον σε τροχιά εξόδου από το δημοκρατικό συνταγματικό τόξο για να συναντήσει προφανώς το ήδη εξοβελισθέν άλλο άκρο της πάλαι πότε Χρυσής Αυγής.
Οι πρωτοφανείς βολές και επιθέσεις συνδικαλιστών μας και πολλών συναδέλφων κατά της Ελληνικής Αστυνομίας, που είναι γνωστό τοις πάσι ως ίσως η ηπιότερη σε πρακτικές καταστολής της παραβατικότητας σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο ,,δεν δικαιολογούνται από το περιστατικό της Ν. Σμύρνης και από κανένα άλλο περιστατικό αμυντικού μάλιστα χαρακτήρα όταν τα ένστολα παιδιά του λαού μας δέχονται καθημερινά πολεμικές-δολοφονικές επιθέσεις από τις ακροαριστερές συμμορίες, που αξιοποιούν την πολιτική τακτική ΣΥΡΙΖΑ.
Ταυτόχρονα ουδεμία δημόσια δήλωση ή κριτική συνδικαλιστού μας ακούσαμε κατά της αντικειμενικής επίδρασης του κλίματος συνεχούς καθημερινής εξέγερσης και διαδηλώσεων στην παράταση της μεταδοτικότητας της γνωστής επιδημίας και στη συναφή επιβάρυνση του υγειονομικού συστήματος και την συναφή παράταση των περιορισμών στην ιδιωτική οικονομική παραγωγική δραστηριότητα και ιδίως στην καθυστέρηση επανέναρξης λειτουργίας Δικαστηρίων και προθεσμιών ώστε επιτέλους να ξαναδουλέψουμε και εμείς οι Δικηγόροι της μαχόμενης δικηγορίας και του καθημερινού μεροκάματου του δικογράφου, όταν μάλιστα οι υποχρεώσεις τρέχουν & οι οικογένειες μας υποφέρουν
Αντίθετα ακούσαμε χθες βράδυ μια τυπική εξισορροπιστική ανισομεγεθών καταστάσεων και δεδομένων και εξόχως στρουθοκαμήλια δήλωση καταδίκης της απόπειρας δολοφονίας του αστυνομικού οργάνου από τον Πρόεδρό μας κ. Βερβερσό, που καλείται με τη γνωστή συνδικαλιστική εμπειρία του να ισορροπήσει ανάμεσα στην συντριπτική καταδίκη της κοινωνίας και τις συνδικαλιστικές ισορροπίες και εσφαλμένες εμμονές και διαπιστευτήρια αριστεροσύνης του Συλλόγου μας.
Κρούω τον κώδωνα του κινδύνου ακούσιας παρασύρσεως όχι μόνο του ιστορικού μας Συλλόγου, ο αντίστοιχος του Πειραιά έσπευσε με μείζονα βιασύνη, στην μικροπολιτική τακτική του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης που προσπαθεί να ανασχέσει τη δημοσκοπική του συρρίκνωση με επικίνδυνες για την ασφάλεια της χώρας κινήσεις επαναστατικής γυμναστικής.
Κρούω τον κώδωνα του κινδύνου διολισθήσεως του ιστορικού μας Συλλόγου και των μελών μας συναδέλφων σε τροχιά μετωπικής σύγκρουσης με τα θέλω της κοινωνίας μας! Ολόκληρη η κοινωνία διαμαρτύρεται για τα φαινόμενα εξεγέρσεων και ανυπακοής μιας μειοψηφίας μπαχαλάκηδων και ζητά προστασία από την Πολιτεία δια του αρμοδίου θεσμού των σωμάτων ασφαλείας και εμείς βάλλομεν κατά αυτών ερχόμενοι σε προφανή μετωπική σύγκρουση με τα κοινωνικά αιτήματα, εκ της οποίας συγκρούσεως το σώμα και ο κλάδος θα βγει συντριπτικά ηττημένος!
Είναι φανερό ότι όπως σε πολλά πράγματα μέσα στην ελληνική κοινωνία απαιτούνται βαθιές μεταρρυθμίσεις και στον Σύλλογό μας και στο επάγγελμά μας. Δεν ζούμε στην εποχή που έχουμε ένα δικτατορικό πολίτευμα ή παλαιότερα ένα μοναρχικό όπου εκεί ο ρόλος του δικηγόρου υπερασπιστή κάθε κατηγορουμένου και κάθε κατατρεγμένου είχε άλλη κοινωνική φόρτιση και καταξίωση. Δεν ζούμε την εποχή θεμελίωσης του φιλελεύθερου χαρακτήρα του ποινικού δικαίου όπου όλα περιστρέφονται γύρω από τον κατηγορούμενο και τα δικαιώματά του λησμονώντας το θύμα, τους συγγενείς του και την κοινωνία, που έχουν και αυτοί ψυχή και δικαιώματα. Ο κλονισμός του κατηγορουμένου – κεντρικού συστήματος απονομής δικαιοσύνης και παροχής υπεράσπισης από τον δικηγόρο είναι εμφανής στην εποχή μας. Ζούμε σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα με υπερπροστασία του πολίτη και υπερπλούτο δικαιωμάτων επί των οποίων γίνεται προφανής κατάχρηση από συγκεκριμένους για πολιτικές και άλλες σκοπιμότητες.
Ευελπιστώντας ότι η φωνή μου αυτή λειτουργεί σαν επιταχυντής της επαναεναρμονοποίησης των νοοτροπιών και πρακτικών του Συλλόγου μας με την κυρίαρχη βούληση στην κοινωνία μας, που είναι βούληση διασφάλισης των κοινωνικών αγαθών της δημόσιας τάξης, της ασφάλειας, της κοινωνικής συνοχής, της υγειονομικής πειθαρχίας προς αντιμετώπιση της επιδημίας ως βασικών απάντων προϋποθέσεων επανεκκίνησης της κανονικότητας και οικονομικής ανάπτυξης του τόπου μας καταθέτω την παρούσα φωνή μου ως συνεισφορά στην ενδυνάμωση του ρόλου του Συλλόγου και του κλάδου μας μέσα στην κοινωνία από την οποία εξαρτώμεθα, την οποία υπηρετούμε, την οποία οφείλουμε ορθά να συμβουλεύουμε και να καθοδηγούμε και της οποίας τις κυρίαρχες αξίες οφείλουμε να υπερασπίζουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου