Όπως τόνισε ο εκπρόσωπός μας στο δημοτικό συμβούλιο, ορισμένες περιοχές της Θεσσαλονίκης έτυχαν από την προηγούμενη διοίκηση μεγαλύτερης προσοχής, ενώ...
άλλες αφέθηκαν στο έλεος του χρόνου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Κέντρο, όπου αποτέλεσε πεδίο συστηματικών παρεμβάσεων εξευγενισμού, μια επιλογή που έθεσε ως ξεκάθαρο στόχο την πριμοδότηση της εστίασης, των τουριστικών αλλά και των κτηματομεσιτικών δραστηριοτήτων. Μεταξύ άλλων πολλών, μετρήσαμε 8,9 εκ. € να έχουν απορροφηθεί σε «εμβληματικές» παρεμβάσεις πεζοδρομήσεων και βιοκλιματικών αναπλάσεων (πλ. Ελευθερίας, περιοχή πλατείας Χρηματιστηρίου, Αγίας Σοφίας, περιοχή Μαβίλη κ.ά).
Την ίδια στιγμή, ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της πόλης, όπου διαμένουν κυρίως οι μεσαίοι, μικρομεσαίοι και τα κατώτερα στρώματα που επλήγησαν κατ’ εξοχήν από την κρίση ή/και από ατυχείς επιλογές που αφορούν στην ίδια την Θεσσαλονίκη (καθυστέρηση έργων Μετρό) αφέθηκαν, κυριολεκτικά, στην μοίρα τους.
Η άνιση αυτή μεταχείριση ισοδυναμεί με μια «αντίστροφη κοινωνική πολιτική», καθώς, η υποβάθμιση της καθημερινότητας, αλλά και των γειτονιών τους, έρχεται να προστεθεί στην ευρύτερη κοινωνική και την οικονομική υποβάθμιση που συντελείται σε πανεθνικό επίπεδο.
Τα αποτελέσματα αυτής της μεροληψίας αποτυπώνονται ανάγλυφα σε διάφορες γειτονιές της πόλης. Σε αυτό το δημοσίευμα, επιλέξαμε την περιοχή της Κωνσταντινουπόλεως, από την διασταύρωσή της με την Δελφών, μέχρι την αντίστοιχη με την οδό Παρασκευοπούλου, για να αναδείξουμε ορισμένα «χτυπητές» ενδείξεις υποβάθμισης.
Θα ακολουθήσουν και αναφορές για άλλες γειτονιές καθώς επιθυμούμε να συστηματοποιήσουμε τις «επιτόπιες έρευνές» μας, για να αναδείξουμε τα σημεία εκείνα που χρήζουν πιο άμεσης παρέμβασης. Φυσικά, το ενδιαφέρον μας δεν είναι μοναχά δημοσιογραφικό, αλλά σκοπεύουμε και επιθυμούμε με αυτά τα «ρεπορτάζ» να ασκήσουμε πίεση και στην νέα διοίκηση ώστε να αναλάβει δράση. Η άσκηση πολιτικής πίεσης, εξ άλλου, είναι μια από τις κύριες λειτουργίες της αντιπολίτευσης -που δεν νοείται μόνο να γκρινιάζει για τους πάντες και τα πάντα μέσα στο δημοτικό συμβούλιο.
Δελφών και Αρχαιολογικού Μουσείου: Σκάλες, κάγκελα, ανύπαρκτο πεζοδρόμιο και πάρκινγκ. Αυτός ο δρόμος είναι κυριολεκτικά αδιάβατος. Ιδίως για ΑΜΕΑ, ηλικιωμένους, ανθρώπους με καρότσι, τραυματίες κ.ο.κ. Ωστόσο εδώ δεν ισχύει η αρχή της ελεύθερης κινητικότητας. Έχει ‘σκαλώσει’ στο συγκεχυμένο ιδιοκτησιακό καθεστώς του… πεζοδρομίου… η συνέχεια εδώ>> |