Οι δύο ψηφοφορίες θα έχουν τα εξής αποτελέσματα:
1. Ψήφος εμπιστοσύνης ....
Το Ποτάμι θα πει ΟΧΙ.
ΝΑΙ, θα πουν οι εξής:
145 ΣΥΡΙΖΑ + Κουντουρά Παπαχριστόπουλος Κόκκαλης, Ζουράρις Παπακώστα, Δανελλης = 151
άρα θα πάρει ψήφο εμπιστοσύνης ο Τσίπρας και θα φέρει με αέρα πλειοψηφίας τη συμφωνία των Πρεσπών.
2. Ψηφοφορία για την έγκριση της συμφωνίας των Πρεσπών
ΝΑΙ θα δώσουν:
145 ΣΥΡΙΖΑ +
Παπαχριστόπουλος Κουντουρά (ΑΝΕΛ)= 147
+ Θεοδωράκης, Δανελλης, Λυκούδης,Μαυρωτάς από το Ποτάμι, που ήδη δήλωσαν ότι θα ψηφίσουν = 151 (τουλάχιστον*)
Όλα σχεδιασμένα μελετημένα ο Καμμένος και οι πιστοί βουλευτές δεν ψήφισαν την ψήφο εμπιστοσύνης που γίνεται για να πάμε στην συνθήκη Πρεσπών, το Ποτάμι δεν έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης, αλλά αφού πέρασε ψήφισε συνθήκη Πρεσπών
Κι όλοι είμαστε ευχαριστημένοι
Βρωμιά και δυσωδία.
Εδώ είμαστε......
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
Σχόλια makpress:
* Συμφωνούμε με το σενάριο. Προσθέτουμε μόνο το τουλάχιστον, καθώς δεν αποκλείεται να ψηφίσουν κι άλλοι ΝΑΙ, από το ΚΙΝΑΛ, ανεξάρτητοι, ακόμη και από τη ΝΔ, τη συμφωνία, για να κερδίσουν την εύνοια των Αμερικανών.
Ψηφίζοντας τη συμφωνία φωνάζει ο βουλευτής στους Αμερικανούς "αγά μου είμαι δικός σου".
Και οι βουλευτές αυτήν την εποχή πάσχουν από μια ψυχιατρική μανία που λέγεται 'μαραντζιδισμός": είναι η επίμονη λύσσα να δείχνεις όσο πιο βροντερά γίνεται ότι είσαι δούλος του βαθέος κράτους των ΗΠΑ. Ότι γεννήθηκες to serve and protect the american interests. Στα πρώτα ελαφρά στάδια η ασθένεια λέγεται φιλοαμερικανισμός και είναι ανεκτή. Αργότερα, για διάφορους λόγους όμως, μπορεί να εξελιχθεί σε σοβαρό ψυχικό καταναγκασμό να αγωνιά ο ασθενής να υπηρετήσει ακόμη περισσότερο, σε βαθμό που δεν του το ζητούν, τα νεοταξίτικα συμφέροντα , οπότε ο πολύς φιλοαμερικανισμός γίνεται μαραντζιδισμός.
Είναι ευχάριστο, ότι και οι αναγνώστες μας εκπαιδεύονται να βλέπουν τα πράγματα από πριν κι αυτό μας κάνει αισιόδοξους.
Για να καταλάβετε τι αναγνώστες θέλουμε, να δώσουμε ένα παράδειγμα:
σκάει η είδηση για το ενδιαφέρον της Ιτιχάντ στις 6 Ιανουαρίου. Γράφουμε τότε την ουσία "τα λεφτά είναι τόσο πολλά που κανείς δεν μπορεί να πει όχι". Από κει και πέρα, γράφτηκαν εκατομμύρια άρθρα για το αν φεύγει ή δεν φεύγει ο Πρίγιο, όλα περιττά. Θέλουμε αναγνώστες λοιπόν, να καταλαβαίνουν πού πάει το πράγμα, χρησιμοποιώντας απλή λογική. Να μην επιτρέπουν στα ΜΜΕ να τους δουλεύουν. Κι έτσι, να δημιουργηθεί μια γενιά πολιτών που δεν θα τρώει εύκολα πολύ σανό.
