Για μιαν ακόμη φορά τον κονιορτοποίησε ο καταληψίας!
Τον λυπήθηκα τον δυστυχή τον Κυριάκο! Τον είχε βάλει κάτω ο άλλος και του τις έβρεχε κατά ριπάς. Πού σε πονεί και πού σε σφάζει!
Είναι τελείως unfair! Από την μία πλευρά, ο αλήτης του δρόμου, το ic-oglan του δεκαπενταμελούς, το θρασίμι των Εξαρχείων, αμόρφωτος αλλά ψημένος στο καμίνι των καταλήψεων και των Γενικών Συνελεύσεων των αμφιθεάτρων.
Και, κατ' ακολουθίαν, με όλην την άνεσιν που του παρέχει ο ακατανίκητος συνδυασμός θράσους, αγραμματωσύνης και πονηριάς! Και με τις ατάκες έτοιμες, με το κιλό - σαν τα φυσεκλίκια που έφεραν σταυρωτά οι κομμουνιστοσυμμορίτες του ΕΛΑΣ! Και από την άλλη το παιδί του "Χάρβαρντ"! Σαν τα κακόμοιρα τα παλληκαράκια που άφησαν τα θρανία τους στην Χαϊδελβέργη, στο Μόναχον και στην Λειψία και πήγαν να αντιμετωπίσουν τους ακαταμάχητους γενιτσάρους στο Δραγατσάνι το 1821. Με ...τακτικές μάχης πεζικού της τότε Δυτικής Ευρώπης! Και, φευ, εσφάγησαν μέχρις ενός από τα γιαταγάνια των Οθωμανών ιππέων!
Η κατάστασις με τον Κυριάκο στην Βουλή καταντά αμαρτία! Γίνεται κάθε φορά σάκκος του μποξ για τον πιτσιρικά, εξ αιτίας μηδενικής εμπειρίας μάχης (στο πεζοδρόμιον και στο αμφιθέατρον) και ελλείψεως πάσης ικανότητος να εμπνεύσει, λόγω απουσίας ιδεολογικού-αξιακού προτάγματος. Διότι, είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, η ιστορία έχει αποδείξει ότι τα ανθρώπινα πλήθη και τις ανθρώπινες κοινωνίες μπορούν να εμπνεύσουν, να φρονηματίσουν και να διεγείρουν είτε αρχετυπικές έννοιες, όπως Φυλή, Πατρίς, Έθνος, είτε Μεγάλες Αφηγήσεις, όπως η Βασιλεία των Ουρανών ή η αταξική κοινωνία και τα τοιαύτα. Αλλά, πάντως, ουδείς μέχρι σήμερα συνεκίνησε και κέρδισε "the hearts and minds" των ανθρώπων, ξιφουλκών κατά του ..."λαϊκισμού"! Αλλά πού να τα μάθεις αυτά, όταν συναγελάζεσαι ...Τσατσόπουλους και αμπελοφιλοσόφους τύπου "ποιητή Πουνέντε"!!!
Όπως και τις προάλλες, έτσι και σήμερα, η σκηνή "Χάρβαρντ vs. τσογλαναρία" μού θύμισε την σκηνή από το τέλος της ταινίας "Μονομάχος", όταν ο διεστραμμένος αυτοκράτωρ (Κόμμοδος) κατεβαίνει να αναμετρηθεί με τον ήδη μαχαιρωμένο και εξουθενωμένο Μάξιμο (Ράσσελ Κρώου).
Είναι και το προσωπικόν του ζήτημα - το οποίον ο Τσίπρας είναι αποφασισμένος (χρησιμοποιώντας και άπαντα τα δικά του ΜΜΕ, από Alpha και Real μέχρι EfSyn και φυλλάδα του Βαξεβάνη) να του το κοπανάει ξανά και ξανά και ξανά, καθώς θα τον πηγαίνει "ιππαστί" μέχρι τις εκλογές. Και εκεί που λέγαμε, έλα, μωρέ, μας έπρηξαν με τις ρημάδες τις καφετιέρες και τις τηλ. συσκευές, "εχέστη η φορβάς εις το γενί τζαμί", προέκυψαν, αίφνης, οι εξω-χώριες της συζύγου.
Και ο Τσίπρας εφαρμόζει επί του ταλαίπωρου Κυριάκου την συνταγή των αργών βασανιστηρίων (και "κάθε μαχαιριά και αλάτι"), που εφήρμοζαν και τα ινδάλματά του άλλοτε, ήγουν οι αιμοδιψείς ΕΑΜοκομμουνιστοληστροσυμμορίτες, κάθε φορά που έπεφτε στα χέρια τους ζωντανό ένα παλληκάρι της Ελληνικής Χωροφυλακής!
Μήπως θα πρέπει να του συστήσουν οι σύμβουλοί του (του Κυριάκου) να αποφεύγει το αμφιθέατρον (Βουλή);
Οσάκις εμφανίζεται, το μόνον που επιτυγχάνει είναι να επαναβεβαιώνει την ηγεμονία του καταληψία...
σχόλιο στο http://www.antinews.gr/action.read/politiki/gatakia-deksioi-sas-tsakise-o-tsipras/2.120068
