Ο Κάστρο μαζί με τον Τσε πρωτοστάτησαν στην...
τελευταία επανάσταση του 20ου αιώνα: την Κουβανέζικη Επανάσταση, που στηρίχτηκε από τη Σοβιετική Ένωση, η οποία, παρά το ότι το 1959 δεν ήταν πια η μετεπαναστατική Ρωσία τού 1917, δεν έπαυε να έχει την ίδια (όπως στην αρχή της Επανάστασης) ιδεολογία και να συνεχίζει να δημιουργεί μια κοινωνία όπου οι βασικές ανάγκες όλων των πολιτών καλυπτόντουσαν. Με αυτή την έννοια εξακολουθούσε να αποτελεί για πολλούς τον φωτεινό επαναστατικό φάρο ανά την Υφήλιο.
Αυτό προσπάθησαν και οι Κάστρο και Τσε να κάνουν και στην Κούβα, όπου κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα μοναδικό καθεστώς στη Λατινική Αμερική, που δεν ενσωματώθηκε (όσο τουλάχιστον τα ηνία τα είχε ο ίδιος ο Φιντέλ) στη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Έτσι μπόρεσαν και αυτοί να δημιουργήσουν, μέσα στην κοιλιά μάλιστα του πιο κτηνώδους καπιταλιστικού κράτους στην Ιστορία, ένα κοινωνικό κράτος με αξιοζήλευτη κάλυψη των βασικών αναγκών των πολιτών για υγεία, εκπαίδευση, κοινωνικές υπηρεσίες κλπ. Ο δε Τσε έγινε και το σύμβολο της επανάστασης γενικά, όταν, αντί να κάτσει στην υπουργική καρέκλα του στην Κούβα, προσπάθησε να μεταφυτεύσει την επανάσταση και στους άλλους λαούς της Λατ. Αμερικής, με πλήρη γνώση βέβαια ότι θα το πλήρωνε αυτό με τη ίδια του τη ζωή.
Με την πτώση όμως της Σοβιετικής Ένωσης και την παντοδυναμία της μονολιθικής Δεθνούς Τάξης που ακολούθησε, ο μόνος τρόπος, για να εξακολουθήσει να επιβιώνει η Κουβανέζικη επανάσταση και τα ιδανικά της, θα ήταν η δημιουργία ενός άλλου πόλου εθνών, με βάση τις αρχές της εθνικής κυριαρχίας και της οικονομικής αυτοδυναμίας, όπου θα μπορούσε ο κάθε λαός να έχει το καθεστώς της αρεσκείας του: σοσιαλιστικό, σοσιαλδημοκρατικό, Περιεκτική Δημοκρατία κλπ.. Στην αρχή φάνηκε ότι κάτι τέτοιο θα επιχειρούσε η Ρωσία με την Ευρασιατική Ένωση, αν και με αντιφατικό τρόπο βέβαια, αφού προσχώρησε στους οικονομικούς θεσμούς της ΝΔΤ, όπως ο ΠΟΕ, και προσπάθησε να βασίσει την ανάπτυξή της στο διεθνές εμπόριο και τις ξένες επενδύσεις, δηλαδή στις πολυεθνικές που ελέγχουν την ΝΔΤ! Η συνέπεια ήταν η δημιουργία συγκρουσιακής κατάστασης με την πολιτικοστρατιωτική ηγεσία της ΝΔΤ, η οποία απλά ήθελε τη Ρωσία, όπως βέβαια και την Κίνα, για τις αγορές της και όχι φυσικά και για τη συνδιαχείριση του κόσμου..! Με τον ίδιο αντιφατικό τρόπο προσπάθησε να μιμηθεί το παράδειγμα Ρωσίας και Κίνας η Κούβα τού Ραούλ, και τώρα κινδυνεύει να προσαρτηθεί πλήρως στη ΝΔΤ…
Γι’ αυτό και αποτελεί θρασύτατη πρόκληση και απροκάλυπτη ασέβεια απέναντι στον θρυλικό επαναστάτη, Φιντέλ, η περίπτωση των πολιτικών απατεώνων της παγκοσμιοποιητικής «αριστεράς», όπως ο Τσίπρας και η Συριζέικη κομπανίατου, που βγήκαν σήμερα και «οδύρονται» για τον ῾κομαντάντε῾, αλλά όταν έκανε επίσημη επίσκεψη στην Λατ. Αμερική ο δικός μας αρχιαπατεώνας, δεν διανοήθηκε βέβαια να επισκεφθεί και την Κούβα, για να μη δυσαρεστήσει τα αφεντικά του (Σόρος κλπ.), και πήγε να δει μόνο τούς ομοϊδεάτες του απατεώνες στη Βραζιλία και Αργεντινή. Δηλαδή αυτούς που, αφού η Υπερεθνική ελίτ που κυβερνά την ΝΔΤ τους χρησιμοποίησε όπως μπορούσε, τους πέταξε στη συνέχεια σαν στυμμένα λεμόνια, όπως αύριο θα πετάξουν και το δικό μας αρχι-απατεώνα Τσίπρα. Ανάλογα, ένα από τα ηγετικά στελέχη του Occupy Wall Street (οι σημερινοί λαϊκοί «επαναστάτες»!) τολμούσε και δήλωνε στο Russia Today ότι οι διάδοχοι του Κάστρο σήμερα είναι οι…Σάντερς (που υποστήριξε την εγκληματία Χίλλαρυ!) και ο «εργατικός» Κόρμπυν, που έχει πρωτοσυμβουλάτορά του το…γνωστό όργανο του Σόρος και οπαδό της ΕΕ (όπως ειναι άλλωστε και ο ίδιος), τον Βαρουφάκη…
Σήμερα όμως μια άλλη επανάσταση, κατάλληλη για τον 21ο αιώνα, έχει ξεκινήσει “από κάτω” στην Ευρώπη (Αγγλία-Brexit, Γαλλία, Ιταλία κλπ., αλλά και Αμερική). Σημασία εδώ δεν έχει βέβαια ποιοι προσπαθούν να ηγηθούν αυτού του παλλαϊκού κινήματος των θυμάτων της παγκοσμιοποίησης κατά των βολεμένων από αυτήν και κατά των πολυεθνικών που κυβερνούν τη ΝΔΤ. Οι Φάραζ, Λε Πεν, Γκρίλλο, Τράμπ κλπ., απλά προσπαθούν να ηγηθούν αυτού του τεράστιου λαϊκού κινήματος, αφού η ξεπουλημένη «Αριστερά» δεν διανοείται να αμφισβητήσει τη ΝΔΤ, δηλαδή την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, τις πολυεθνικές, και τους θεσμούς της (ΠΟΕ, ΕΕ, ΝΑΤΟ κλπ).
Στον βαθμό, επομένως, που παρόμοιοι «ηγέτες» εκφράζουν τα αιτήματα του νέου αντιπαγκοσμιοποιητικού κινήματος, τους υποστηρίζουμε, μέχρι τα λαϊκά στρώματα στο κίνημα αυτό να αναλάβουν τα ίδια την ηγεσία του.O Τραμπ άλλωστε, ακόμη και πριν πάρει την εξουσία, άρχισε ήδη να δείχνει με τις άθλιες δηλώσεις που έκανε για τον θάνατο του Κάστρο, που είναι σα να τις έγραψαν οι βολεμένοι Κουβανέζοι αστοί της Φλόριντας, ότι συντάσσεται με τα θύματα της παγκοσμιοποίησης μόνο στον βαθμό που ο αγώνας τους τον βολεύει για να κάνει πάλι την «Αμερική μεγάλη». Επομένως και τα θύματα της παγκοσμιοποίησης πρέπει να συντάσσονται μαζί του μόνο στο βαθμό που εκφράζει τα αιτήματά τους.
ΕΜΠΡΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΩΝ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ, ΟΠΩΣ ΟΙ ΤΣΕ ΚΑΙ ΚΑΣΤΡΟ, ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟ ΚΟΣΜΟ, ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΝ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΛΑΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΤΩΝ ΕΛΙΤ, ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥΣ, ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΟΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΤΗΣ «ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ», οι οποίοι όχι μόνο κάνουν τα ίδια ακριβώς που κάνουν τα πολιτικά όργανα των πολυεθνικών, αλλά προσπαθούν και να εξαπατήσουν τα λαϊκά στρώματα ότι δήθεν εκφράζουν τα αιτήματά τους. Ευτυχώς που, εκτός από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους Podemos, παρόμοια κινήματα με σημαντική λαϊκή απήχηση δεν υπάρχουν σε άλλες χώρες που οι λαοί τους έχουν καταλάβει την απάτη αυτή…
ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ
26/11/2016
