Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2015

Podemos e no cedemos coufales

Τί έγινε ρε παιδιά και υπάρχει τόση εθνική συνοχή; Πώς και το ένα άκρο [Μπαλτάκος, Αμβρόσιος] συγχαίρει το άλλο [Τσίπρας] και δεν έχει ανασκαφεί η χώρα; Πόσο μόνος πρέπει να αισθάνεται ο...
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης




Τί έγινε ρε παιδιά και υπάρχει τόση εθνική συνοχή; Πώς και το ένα άκρο [Μπαλτάκος, Αμβρόσιος] συγχαίρει το άλλο [Τσίπρας] και δεν έχει ανασκαφεί η χώρα; Πόσο μόνος πρέπει να αισθάνεται ο καλός Σαμαρείτης που εφηύρε τη θεωρία των δύο άκρων! Όλοι τού την πέφτουν, αλλά αυτός ακλόνητος. Πρώτη φορά βλέπω άνθρωπο να είναι τόσο γαντζωμένος στην καρέκλα αρνούμενος να την εγκαταλείψει με φτηνές δικαιολογίες και κολπάκια επιπέδου πρώτων τάξεων του Δημοτικού.

Στον αντίποδα ο Ποτάμης που ντε και καλά θέλει να μετάσχει στην εθνική προσπάθεια, αλλά όχι με απλές ευχές και ενθαρρύνσεις. Με καρέκλα, ώστε να οδηγήσει μετά βεβαιότητος την προσπάθεια στην αποτυχία. Τους έβλεπα προχθές να χαριεντίζονται και να αυτοφωτογραφίζονται μέσα στο Κοινοβούλιο και θλιβόμουν. Όνειρο ζωής ήταν; Τόσο πολύ χεσμένοι ήταν από τη χαρά τους που θυμήθηκαν τις σχολικές εκδρομές και τα πικ νικ;

Όσο για τους δημοσιογράφους που δικαιολογούν τον μισθό τους γράφοντας σε «έγκριτες» εφημερίδες μακροσκελή και ανούσια άρθρα χλεύης για τις ενδυματολογικές προτιμήσεις του Βαρουφάκη ή του Κατρούγκαλου εν είδει κουτσομπολίστικης φυλλάδας, αλλά και απονομής εύφημης μνείας στους σοβαρούς Γερμανούς που δεν λυγίζουν με τίποτε ουδέ σχέσιν έχουν με τους ναζιστές προγόνους τους, άξιος ο μισθός της μεμψιμοιρίας τους. Άλλωστε, δεν τους είχε δώσει κανείς άλλος μέχρι σήμερα το δικαίωμα να γράφουν τέτοια πράγματα. Όλοι οι άλλοι ήταν σοβαροί, μετρημένοι, ατσαλάκωτοι με Armani, υπερπατριώτες, άτεγκτοι, λιτοδίαιτοι, μετριοπαθείς, οξύνοες, φιλαλήθεις, ακάματοι, αδέκαστοι, γραβατωμένοι με Yves Saint Laurent και ζωσμένοι με Gucci, νομοταγείς, θεοσεβείς, μετριόφρονες, αθόρυβοι. Αυτοί οι δημοσιογράφοι που μας ενημερώνουν αντικειμενικά δεν διέγνωσαν σε κανέναν από αυτούς επί μία τεσσαρακονταετία υποκρισία, γονυκλισία, ιδιοτέλεια, οίηση ή αλαζονεία.

Τί να κάνουμε! Κάθε σπίτι έχει και τον καμπινέ του. Και στην επανάσταση του ΄21 υπήρχαν πεμπτοφαλαγγίτες και δειλοί. Και στην Κατοχή είχαμε κουκουλοφόρους συνεργάτες των κατακτητών. Λίγους, αλλά αρκετούς για να κάνουν τη ζημιά στον υπόλοιπο λαό, ο οποίος, όμως, όπως επιγραμματικά είπε μια μέρα ένας πιλότος της Πολεμικής Αεροπορίας μας, «κλίνει το γόνυ μόνον στους νεκρούς του», εξ ου και στο τέλος νικά.

Σωτήριος Καλαμίτσης
Επιστήθιος φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και ομόκελλος σε φυλακές τύπου Γ΄

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου