Το απολύτως αυτονόητο, ότι δηλαδή ο σπουδαιότερος επιστήμονας θα έχει ακριβέστερες προβλέψεις και όχι ο τελευταίος, στην Ελλάδα χρειάζεται να επέλθει η βλάβη από τις οδηγίες του τελευταίου για να γίνει κατανοητό.
Αυτό οφείλεται σε μία σειρά από λόγους με πρώτον και κύριον την κατασυκοφάντηση του κορυφαίου επιστήμονα από τα ΜΜΕ περίπου ως ψεκασμένου.
Ο δεύτερος, στενά συνυφασμένος με τον πρώτον, είναι ότι στον δημόσιο λόγο στην Ελλάδα πάσχουμε από έναν επαρχιώτικο διεθνισμό: μας ομιλούν για τας Ευρώπας, την πρόοδό τους και τα καλά του να είμαστε ανοικτοί και κοσμοπολίτες διανοούμενοι, δημοσιογράφοι και πανεπιστημιακοί που δεν θα έκαναν ούτε για θυρωροί στα αντίστοιχα ευρωπαϊκά ή αμερικανικά ιδρύματα.
Αυτό ιδίως στον πανεπιστημιακό χώρο οφείλεται στο γεγονός ότι υπάρχει αμείλικτος και ξεκάθαρος διωγμός στην αντίθετη άποψη (όχι ελευθερία λόγου δεν υφίσταται, αλλά πλήρης ιδεολογικός διωγμός όσων δεν συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις, πολύ χειρότερος από αυτόν που εφαρμόστηκε πχ. από την Χούντα των Συνταγματαρχών) καθώς και μία αστεία οικογενειοκρατία (θα ήταν, αλήθεια, σπουδαία μία έρευνα που θα μας έδειχνε ποιο είναι το ποσοστό των ΔΕΠ στα ελληνικά πανεπιστήμια χωρίς κάποια συγγενική σχέση με άλλα μέλη ΔΕΠ, με βουλευτές, υπουργούς και κομματικά στελέχη).
Αυτά τα δύο ήταν και αυτά που έδιωξαν τον Ιωαννίδη από την Ελλάδα. Τον 10ο σε σειρά επιστήμονα στον κόσμο με τις περισσότερες ετεροαναφορές (δηλαδή αυτόν που περισσότερο αναφέρουν οι άλλοι επιστήμονες στις εργασίες τους).
Με το ζόρι είχε καταφέρει καίτοι με έργο σαφώς μεγαλύτερο όλων να γίνει στην Ελλάδα επίκουρος καθηγητής στα Γιάννενα! Ούτε λόγος βέβαια για την Αθήνα, όπου υπήρχε θέση για ψάλτες και λοιπούς συγγενείς! Και από τα Γιάννενα εξελέγη κατευθείαν καθηγητής στο Στάνφορντ! Και γιατί έγινε αυτό;
Γιατί εκεί σε αντίθεση με τα ελληνικά ΑΕΙ τα τμήματα των πανεπιστημίων πρέπει να βγάζουν τα έξοδά τους και αν δεν τα βγάζουν κλείνουν, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει η θέση όλων, όταν εκλέγουν γιους, αδελφές, κόρες συζύγους, ανηψιούς, αγαπητικούς και αγαπητικές. Οπότε εκεί αναγκάζονται, όχι ότι είναι καλύτεροι άνθρωποι, να επιλέγουν τους κατά τεκμήριο καλύτερους, καθώς γνωρίζουν ότι από την επιλογή που θα κάνουν και την απόδοση που θα έχει αυτή η επιλογή κρίνεται και η δική τους θέση.
Ενώ στην Ελλάδα, πέρα βρέχει.... Τα κορόιδα πληρώνουν..... Εδώ ορισμένοι του πανεπιστημιακού κατεστημένου των ελληνικών ΑΕΙ σημειώνουν ότι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι, καθώς κατά την γνώμη τους τα ελληνικά ΑΕΙ καταλαμβάνουν υψηλές θέσεις στις διεθνείς κατατάξεις των πανεπιστημίων. Όντως και με τους τριτοδεύτερους που εκλέγονται στα ελληνικά ΑΕΙ συνήθως δεν είναι άσχημη η θέση των ελληνικών ΑΕΙ στις σχετικές κατατάξεις. Αλλά αν είχαν τους καλύτερους, δεν θα ήταν πολύ ψηλότερα; Αυτά, όμως, αυτούς που δεν έκαναν ούτε για κλητήρες σε πανεπιστήμια και στην Ελλάδα παριστάνουν τους καθηγητές δεν τους αφορούν. Βασικά, δεν τους αφορά τίποτα πέρα από την πάρτη τους.
Έτσι, φτάνουμε να ακούμε τους λοιμωξιολόγους των ελληνικών ΑΕΙ, που έδιωξαν τον αποδεδειγμένα με παγκόσμια αποδοχή καλύτερο λοιμωξιολόγο επειδή ένοιωθαν κόμπλεξ απέναντί του, και όχι τον Ιωαννίδη.
Αντίστοιχα, να ακούμε τον ανθελληνικό εσμό πανεπιστημιακών τελείως άσχετων με το γνωστικό αντικείμενο της Τουρκοκρατίας και του 1821, να προσπαθούν σε εκατοντάδες εκπομπές και δεκάδες ντοκιμαντέρ να αμαυρώσουν την Επανάσταση και να μας πείσουν ότι πρέπει να ντρεπόμαστε για αυτήν και να υποτασσόμαστε μόνο στην Δύση που ξέρει πάντα ποιο είναι το καλό μας. Και μην διερωτηθεί κανείς τι μας βλάπτει περισσότερο...
Και τα δύο, οι λανθασμένες εκτιμήσεις για την επιδημία και τα σχετικά μέτρα, αλλά και οι προπαγανδιστικές ανθελληνικές τοποθετήσεις το ίδιο αποτέλεσμα έχουν: τον αφανισμό μας.
Χαράλαμπος Μηνάογλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου