Παρουσιάζονται αμέτρητες αφορμές να γράψεις ένα άρθρο αλλά παράλληλα οι ίδιες καταστάσεις λειτουργούν και αποτρεπτικά, γιατί βλέπεις μια βαρετή επανάληψη που δείχνει πως ο λαός αυτής της χώρας, είναι (πολιτικά) εγκεφαλικά νεκρός.
Γιατί ακόμη και ένας ζωντανός οργανισμός που απλά αντιδρά σε ερεθίσματα, μαθαίνει να ξεχωρίζει και να αποφεύγει να κάνει το ίδιο λάθος ξανά και ξανά. Είτε διαθέτει εγκέφαλο είτε ένα πολύ απλοϊκότερο νευρικό σύστημα, το λάθος δημιουργεί ηλεκτρικές εκκενώσεις που είτε «διδάσκουν» το υποκείμενο, είτε δημιουργούν αντανακλαστική αντίδραση, είτε και τα δυο μαζί, ακόμη κι αν η μετάδοση γίνεται μέσω συνάψεων και δεν συμβαίνει μέσω «χειροπιαστής» επαφής.
Ενώ λοιπόν όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί κάποια στιγμή (με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο) μαθαίνουν, αυτοί που κατοικούν σε ετούτη τη χώρα μοιάζουν να φέρουν εγκέφαλο που πολιτικά δεν έχει καμία επαφή με τη πραγματικότητα.
Όμως επειδή η «μοναχική» φιλοσοφία ενός μπλόγκερ είναι να γράφει ακόμη και για τον ένα που θα επηρεάσει με θετικό τρόπο, πάντα υπάρχει το ερέθισμα που σε κάνει να πατάς το «προσθήκη άρθρου» και να τοποθετείς μια ακόμη ψηφίδα σε ένα πολύχρωμο ψηφιδωτό άρθρων-σκέψεων που ακόμη κι αν αφορούν εκ πρώτης διαφορετικά θέματα (πολιτική, κοινωνία, τεχνολογία) αν τα δει κάποιος από απόσταση, δημιουργούν μια ενιαία εικόνα γιατί βασίζονται στις ίδιες αρχές και ιδεολογία.
Να δείξεις δηλαδή τη πραγματικότητα χωρίς συναισθηματισμούς που θολώνουν την όραση αλλά και χωρίς παρωπίδες που περιορίζουν το οπτικό πεδίο και του δημιουργού και του αναγνώστη-θεατή ώστε η μία σκέψη, η μία ιδέα, να βοηθήσει να δημιουργηθεί μια καινούργια δική του. Ακόμη κι αν είναι απλά η υιοθέτηση της δικιάς σου.
Με απώτερο στόχο να μπορεί να επιλέξει ορθότερα.
Είτε αφορά κινητό/κάμερα, είτε λειτουργικό σύστημα, είτε τη δική του λειτουργία ως πολιτικό όν.
Το νέο άρθρο λοιπόν έρχεται με αφορμή την -υποτιθέμενη- 13η σύνταξη και τον υπολογισμό της.
Παροχή που έκανε λέει πάρα πολλούς συνταξιούχους που περίμεναν από τα ξημερώματα στην ουρά του προεκλογικού συσσιτίου να απογοητευτούν με την μερίδα που τους σερβίρανε, γιατί αλλιώς την υπολόγιζαν όταν ανακοινώθηκε.
Αν θυμάστε, οι προηγούμενοι είχαν βάλει το περιβόητο 5ευρω που πλήρωνες -κάποιες φορές- όποτε έπρεπε να επισκεφτείς νοσοκομείο.
Οι τωρινοί όμως, από τον Οκτώβριο του 2016, έχουν βάλει εισφορά ασθένειας 6% σε όλες τις συντάξεις, οπότε και αυτή η «σύνταξη» έχει τη συγκεκριμένη εισφορά.
Λογικό πάντως να μη το περίμεναν οι συνταξιούχοι.
Τόσες δεκαετίες έτρωγαν σανό κι έθρεψαν ανίκανους πολιτικούς που θέριεψαν ένα βρόμικο πολιτικό σύστημα που οδήγησε σε οικονομική χρεοκοπία.
Τώρα θα άλλαζαν δίαιτα;
Δεν γινόταν λοιπόν να μη πιστέψουν πως μετά από τους προηγούμενους αξίζουν κάτι καλύτερο από ένα τρολ που τους κοροϊδεύει μέσα στα μούτρα τους και ένα κόμμα που για να επιβιώσει περνάει σύριζα από όλα τα υπόλοιπα και ενισχύει τα θεμέλια του κάνοντας συλλογή πολιτικών αριβιστών από όλο το πολιτικό φάσμα και εκτρέφει με τη βοήθεια τους (πολιτικών και πολιτών) ένα αρρωστημένο κοινωνικό σύστημα.
Συστήματα που ήταν έτοιμα να επικοινωνήσουν για να μολυνθεί το σύνολο όσων απαρτίζουν μια χώρα.
Κράτος και λαός.
Φτάνοντας στο σημείο να υπάρχουν άνθρωποι που χαίρονται στη προοπτική να ζουν με επιδόματα ελεημοσύνης αντί να χαίρονται στη προοπτική να τους προσφέρουν μια σωστά αμειβόμενη εργασία, μέσα από ένα ορθολογικά δομημένο οικονομικό περιβάλλον ενώ στο άλλο άκρο κάποιοι χαίρονται στη προοπτική να κοπούν όλα, ακόμη κι αυτά που ενισχύουν τη διάθεση για παραγωγικότητα, είτε εργασιακή είτε οικογενειακή.
Τέρατα από τη μια, τέρατα κι από την άλλη.
Μόνο που δεν είναι καλά «τέρατα» που προκαλούν θαυμασμό και γίνονται υπόδειγμα προς μίμηση, σαν τον Greek freak για παράδειγμα, αλλά τέρατα που ορίζουν τις τύχες της χώρας, έχοντας βρει εκφραστές μέσα στη πολιτική σκηνή.
Γιατί όταν μολυσμένα οικοσυστήματα είναι ευνοϊκά περιβάλλοντα για τερατογενέσεις, το ίδιο συμβαίνει και με τα δυο παραπάνω, αφού αφορούν ανθρώπους.
Έτσι, πέρα από τους κλασικούς εκπροσώπους αυτού που πρεσβεύουμε/αξίζουμε πλειοψηφικά, βλέπουμε να φλερτάρουν με είσοδο/επανείσοδο στη πολιτική σκηνή διάφορα πολιτικά ζόμπι αλλά και πολιτικά φρικιά.
Κάποια μυρίζονται το χρήμα, κάποια δεν ξέρουν να κάνουν τίποτα άλλο, κάποια όντως πιστεύουν πως έχουν να προσφέρουν, κάποια λειτουργούν συνδυαστικά, από όλα έχει ο μπαξές.
Γιατί μην ακούτε πως έχει μόνο δόξα και δεν έχει λεφτά η ενασχόληση π.χ. με τα αυτοδιοικητικά στους μεγάλους δήμους ή στις περιφέρειες.
Για τις εποχές που ζούμε, μια χαρά χρήμα έχει έτσι και πάρεις τη θέση που πρέπει, αφού ως βάση υπολογισμού είναι ο μισθός Γ.Γ. υπουργείου, ο οποίος ανέρχεται στα 3 χιλιάδες και κάτι ευρώ, καθαρά.
Ένας «ταπεινός» αντιδήμαρχος (από τους πολλούς που έχουν οι μεγάλοι δήμοι) να γίνεις, με τα διάφορα έξτρα, θα αγγίζεις τα 2000 ευρώ.
(πηγή: https://www.aftodioikisi.gr/ota/aytoi-einai-oi-neoi-misthoi-ton-aireton-tis-aytodioikisis-fek/)
Γι αυτό σφάζονται παλικάρια στη ποδιά των εκλογικών παραβάν, πολλές φορές και σε αντάρτικο από την επίσημη γραμμή του κόμματος τους.
Που θα τα έπαιρνε αυτά έξω στην αγορά εργασίας κάποιος, ειδικά αν μιλάμε για επαγγελματία πολιτικό που έτσι και δεν πουλήσει τον πολιτικό εαυτό του, θα πεινάσει γιατί ξέχασε/δεν έμαθε να κάνει τίποτα άλλο, πέρα από το να είναι πολιτικός;
(Μιλάμε δηλαδή για ακόμη μια στρέβλωση του συστήματος, που παράγει άχρηστους για τη παραγωγική διαδικασία ανθρώπους που κάποιες φορές μπορεί να φτάνεις να τους δίνεις τη ψήφο σου όπως θα έδινες ένα κέρμα ως ελεημοσύνη σε κάποιον ανήμπορο να συντηρηθεί συμπολίτη, που κάθεται σε μια γωνία με το χέρι απλωμένο.)
Στρέβλωση που δεν θα υπήρχε σε μια πραγματική δημοκρατία.
Πόσω μάλλον αν μιλάμε για ταξιδάκι στην Ευρωβουλή.
Είναι που την έχουμε και στο DNA μας τη παγαποντιά, κατάλοιπο ίσως από τη τουρκοκρατία να κρύβουμε ο,τι μπορούμε για να έχουμε να τρώμε σε δύσκολες μέρες, τι καλύτερο να κάνουμε διακοπές και ο,τι άλλο κάνουμε μακριά από τα φώτα της εγχώρια δημοσιότητας;
ΠΑΓΩΣΑΝ» όλες οι πληρωμές! ΕΠΙΑΣΑΝ Έλληνες ευρωβουλευτές να κλέβουν…
Και –πάντα μιλώντας πολιτικά– επειδή περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, ειδικά όταν δεν υπάρχει ποιοτικός εγκέφαλος, για όλα υπάρχουν καταναλωτές.
Για τα μολυσμένα κλασικά λαχανικά, για τα σάπια φρούτα, ακόμη και για τη κοπριά (το φυσικό οργανικό λίπασμα που δημιουργούν τα περιττώματα αυτών που καταναλώνουν τα δυο πρώτα) υπάρχουν πρόθυμοι καταναλωτές.
Κοπριά σαν το κόμμα του Βελόπουλου για παράδειγμα.
Που ενώ έχτισε το προφίλ του μέσα από τηλεπωλήσεις συγκεκριμένου είδους βιβλίων και στηρίζει την υποψηφιότητα του στο πατριωτικό και θρησκευτικό θυμικό των πολιτών, αν αυτοί είχαν στοιχειωδώς λειτουργικό εγκέφαλο θα έπρεπε να τον εξοστρακίσουν από τη ζωή τους για το πόσο ξεδιάντροπα προσπαθούσε να τους πλασάρει ψέματα, πιστεύοντας πως απευθύνεται σε ηλίθιους, των οποίων μπορεί να ξεφτιλίζει τα πιστεύω τους και να επιβραβεύεται γι αυτό από αυτούς.
Όπως με τις πωλήσεις των υποτιθέμενων επιστολών του Ιησού.
Που διαρρήγνυε τα ιμάτια του πως ποτέ δεν προσπάθησε να πουλήσει, όταν αδιάψευστος μάρτυρας είναι ο ίδιος (!!!!) και τα δεκάδες βίντεο από τις εκπομπές του, όπως το παρακάτω:
Κι όμως!
Αντί να τον φτύσουν και να τον στείλουν από εκεί που ήρθε, ετοιμάζονται να τον ψηφίσουν και να τον στείλουν στην ευρωβουλή!
https://365meres.wordpress.com/2019/05/18/ellada-ena-aperanto-politiko-koinwniko-freak-show/
