διοικούνται από κλόουν (η απόφαση που αφορά τόσες ομάδες έπρεπε να έχει βγει εδώ και δυο μήνες και όχι τελευταία αγωνιστική την ώρα που οι ίδιοι γελοίοι δεν έχουν αποφασίσει ακόμη που θα γίνει και πως θα γίνει, με θεατές ή όχι, ο τελικός κυπέλλου) σκέφτηκα να μη γράψω ακόμη κάτι.
Όμως επειδή διακρίνω μια προδιάθεση από πολλούς (που δρουν συναισθηματικά και θολωμένα) να πάρουμε κάτι που αποτελεί τεράστια τιμή για την ομάδα κι όλους εμάς τους οπαδούς της και να το ευτελίσουμε, θα πω μόνο αυτό.
Τα αστέρια ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΑΣΑΝ ΝΟΣΟΝ ΚΑΙ ΠΑΣΑΝ ΜΑΛΑΚΙΑ (μαλακία και με την αρχαία και με τη σύγχρονη της έννοια)
Γι αυτό, όχι μόνο δεν μπορούμε, δεν επιτρέπεται να σκεφτόμαστε καν να κρύψουμε πίσω από τη λάμψη τους οτιδήποτε αρνητικό συμβαίνει, όταν αφορά ξεκάθαρα δική μας (και με τις δυο έννοιες) μαλακία.
Για μια ποινή που προέκυψε από κανονισμό που ήταν γνωστός από την αρχή της χρονιάς και δεν αφορά σε ανυπόστατες κατηγορίες (1980), δεν αποτελεί τιμωρία από την εσκεμμένη επιλογή άλλου άρθρου από το προβλεπόμενο (2011), ούτε αφορά σε επιλεκτική εφαρμογή νόμων από χρονιά σε χρονιά (2017).
Πόσω μάλλον όταν αυτό βολεύει όλους τους άλλους.
Πολιτικό προσωπικό (ξένους και δικούς μας), διοίκηση ποδοσφαίρου και διοίκηση ιδρυτικού.
Που όλοι τους πρόθυμα θα τρέξουν να τα ρίξουν σε ΕΠΟ και επιτροπές για να πουλήσουν το δικό τους παραμύθι και να προσπαθήσουν να κρύψουν πίσω από ένα τέταρτο (ξεκάθαρα faux bijou αστέρι αυτό) όσα θα έπρεπε να γίνουν και δεν έγιναν.
Αστέρι που κάποιοι συνοπαδοί διακρίνω πως είναι έτοιμοι να αγοράσουν πανάκριβα, ξεπουλώντας όλα όσα μας έκαναν να ξεχωρίζουμε και να έχουμε κερδίσει την αναγνώριση κάθε υγιώς σκεπτόμενου φιλάθλου-οπαδού.
Γιατί μόνο ως ξεπούλημα μπορεί να θεωρηθεί η εξίσωση των προηγούμενων καταστάσεων και γεγονότων με τη σημερινή. Μόνο ως παράλογο ξεπούλημα λογίζεται η εκτός πραγματικότητας σκέψη να μπουν στην ίδια τροπαιοθήκη με τις πραγματικές αδικίες, δικές μας μαλακίες.
Τα τρία αστέρια που έχει ο Ηρακλής (1980, 2011, 2017) είναι βαμμένα χρυσά, τοποθετημένα στον ουρανό της ομάδας μας, όχι από εμάς αλλά από το ίδιο το άδικο που βιώσαμε και το δίκιο που δεν βρήκαμε ποτέ και δεν τα κατεβάζω για να τα βάλω δίπλα σε ένα -ενδεχόμενο, ανάλογα με τις εξελίξεις- ψεύτικο τέταρτο, για κανένα λόγο.
Υ.Γ.
Ας ήταν (στο πιο εύκολο πρωτάθλημα όλων των εποχών) στη θέση ενός κάποιου Βόλου η ομάδα να τερμάτιζε με 2 βαθμούς (κι όχι 5) πάνω από τον δεύτερο ή να έπρεπε να πάρει μια ισοπαλία στο τελευταίο παιχνίδι για την απευθείας άνοδο και την αποφυγή του μπαράζ.
Ας μην ήταν καν στις θέσεις ανόδου, ας ήταν στη θέση της Καλαμαριάς (Απόλλων Πόντου) π.χ. ή κάποιου άλλου από τους τόσους πάνω από εμάς και να χαλούσαν λίγο τα στατιστικά μας σε μια απλά χαμένη χρονιά, από μια γνωστή από την αρχή ποινή.
Που μετά θα μιλούσαμε και για τα υπόλοιπα και τους υπόλοιπους που δεν άπτονται άμεσα του αγωνιστικού.
Όπως μουσάτους υφυπουργούς που πουλάνε μούσια, βουλευτές χωρίς μούσια αλλά και χωρίς τίποτα ουσιαστικό ως προσφορά κρυμμένους πίσω από off the record κομματικές γραμμές και γενικούς γραμματείς (στον πιο ευάλωτο ρόλο) ανήμπορους να προωθήσουν όσο γρήγορα πρέπει δίκαιες και λογικές λύσεις, που τη μια παραιτούνται και την άλλη μετανιώνουν, αμφιταλαντευόμενοι (ανθρώπινο, το καταλαβαίνω) ανάμεσα στο τι να προστατεύσουν πρώτο, τη καριέρα και το κόμμα τους ή τον σύλλογο που (αδιαμφισβήτητα) αγαπούν.
Θα μιλούσαμε και γιατί οι δυο διοικήσεις (πρόεδρος ΠΑΕ και Ιδρυτικό σωματείο) απέτυχαν παταγωδώς στο αγωνιστικό και στα της οργάνωσης της ομάδας.
Αλλά τέταρτο αστέρι για καθαρά δικές μας ασθένειες και μαλακίες (μεταφορικά και κυριολεκτικά) δεν πρέπει να «χαρίσουμε» σε κανέναν αποτυχημένο ως άλλοθι.
#Ηρακλής_restart
https://365meres.wordpress.com/2019/05/04/ta-asteria-den-einai-gia-pasan-noson-kai-pasan-malakia/
