χρονοτριβήσει με τερτίπια, να κερδίσει χρόνο, να ροκανίσει τον χρόνο, να κερδίσει μέρες, να το τραβάει μέρα τη μέρα, να τραβήξει επάνω του τα φώτα της δημοσιότητας και την ειδησιογραφία, να αποκοιμίσει ένα πατριωτικό κομμάτι με φρούδες ελπίδες ότι θα ανατρέψει την κυβέρνηση, ώστε να μην γιγαντωθεί η λαϊκή αντίδραση και να μην ασχολείται η κοινή γνώμη με την ουσία της ταπεινωτικής συμφωνίας και τα προβλήματά της, αλλά με τα ανύπαρκτα δήθεν προβλήματα μεταξύ δύο θεατρίνων.
Να σας το πω όσο πιο απλά γίνεται δηλαδή. Ο ρόλος του θεατρίνου Καμμένου ήταν να λέει στους εξαγριωμένους με την προδοσία : "μην παλεύετε αδέρφια εσείς, θα τον ρίξω εγώ ....αύριο ...άντε μεθαύριο....καλά .....αντιμεθαύριο ...ε τέλος πάντων, μια απ΄αυτές τις μέρες θα τον ρίξω".
Τόσο απλά και τόσο αναμενόμενα, για όποιον έχει καταλάβει στοιχειωδώς, πως δεν υπάρχουν δεξιοί και αριστεροί, πατριώτες και προδότες, παρά μόνο υπηρέτες του βαθέος κράτους των ΗΠΑ.
"Μα, όλοι είναι υπηρέτες των ΗΠΑ;", θα αναρωτηθείτε εύλογα.
Όχι, αλλά όσοι δεν είναι, σας είναι άγνωστοι. Είναι στην αφάνεια. Τόσο απλά.
Κι έτσι, "Τσίπρας και Καμμένος θα κάνουν τελικά τη Δευτέρα, τη συνάντηση, που αναβλήθηκε", λέει η φαιδρή ανούσια είδηση, ενώ η ουσία είναι ότι θα έρθει ξαφνικά και γρήγορα η ταπεινωτική συνθηκολόγηση στη Βουλή και ΦΥΣΙΚΑ θα περάσει. Το ίδιο γελοίες με τις ειδήσεις για δήθεν κόντρα Τσίπρα - Καμμένου, είναι και οι ειδήσεις για την "αριθμητική της συμφωνίας", η καταμέτρηση δηλαδή των 150 ή 151 κ.λ.π. που θα ψηφίσουν ΝΑΙ. Και 301 βουλευτές να χρειαστούν, οι ΗΠΑ θα τους βρουν, όπως έγινε και στα Σκόπια. Δεν φείδονται οι ΗΠΑ ούτε χρημάτων, ούτε απειλών, ούτε εκβιασμών, αν είναι να εξυπηρετήσουν έναν μεγάλο στρατηγικό στόχο, που είναι η απομόνωση της Ρωσίας.
Θα περάσει γιατί οι πολιτικοί, μπορεί να εκλέγονται μεν με τη δική σας ψήφο, αλλά υπηρετούν τους ισχυρούς για να συνεχίσουν να υπάρχουν. Το δίλημμα "ποιόν να ακούσω: τους ψηφοφόρους μου ή τους αμερικανούς;", έχει λυθεί προ πολλού. Τους Αμερικανούς ακουν όλοι χωρίς δεύτερη σκέψη.
Δημοκρατία, αντιπροσωπευτικό πολίτευμα κι άλλες τρίχες, είναι για μικρά παιδάκια. Δεν υπάρχει καμία συμμετοχή του λαού, πουθενά, σε καμία απόφαση. Ο λαός είναι ένας κομπάρσος, που τον κοροϊδεύουν κατάμουτρα διάφοροι άεργοι, παίρνουν καρέκλες και μετά υπηρετούν την ελίτ, για να τρώνε από τα αποφάγια της.
Φώτης Μακρίδης
