το Ελληνικό Κράτος παρέχει με αφάνταστη ευκολία διευκολύνσεις σε μετανάστες, την ίδια ώρα που στενάζει μεγάλο κομμάτι της Ελληνικής κοινωνίας.
Με συγκεκριμένα επιχειρήματα και στοιχεία, ο Χριστιανοδημοκράτης βουλευτής τεκμηριώνει τις επισημάνσεις του, οι οποίες εμπεριέχονται σε ερώτησή του προς τον Υπουργό Εσωτερικών και θέτει 10 κρίσιμα ερωτήματα. Ειδικότερα, το τελευταίο ερώτημα εμπεριέχει ουσιαστικά και πρόταση του Ευρωβουλευτή Νότη Μαριά, την οποία ως λύση υιοθέτησε το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα Ελλάδος. Συγκεκριμένα, η πρόταση- λύση έχει ως εξής:
«Μετά την αλλαγή πολιτικής από την Ευρωπαϊκή Ένωση, με την επίσημη εγκατάλειψη της πολιτικής μετεγκαταστάσεως προσφύγων από την Ελλάδα και την Ιταλία σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, δεν πρέπει η χώρα μας να αντιδράσει αναστέλλοντας επ’ αόριστον την εφαρμογή της περίφημης Ευρωπαϊκής Οδηγίας, εφόσον οι άλλες Ευρωπαϊκές χώρες αρνούνται να αναδεχθούν τις συνέπειες από την εφαρμογή της;»
Στο μεταξύ, με ιδιαίτερα οξύ τρόπο, ο ανεξάρτητος βουλευτής στο κύριο μέρος της ερώτησής του υπογραμμίζει:
«Ο «κανιβαλισμός» όρων και θεσμών που σε άλλες χώρες είναι χρήσιμοι και λειτουργικοί στην Ελλάδα δυστυχώς υποσκάπτουν τα θεμέλια της οικονομίας, της κοινωνίας, της ίδιας της Δημοκρατίας.
Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η δημιουργία και λειτουργία, έως σήμερα, του κατ΄ ευφημισμό «Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής». Στην Ελλάδα, η λειτουργία του Υπουργείου αυτού εξελίχθηκε σε επικίνδυνο ανέκδοτο, αφού η εν λόγω οντότητα ούτε Μεταναστευτικής, ούτε πολιτικής είναι! Πρόκειται για μία κυβερνητική δομή η οποία διαχειρίζεται με «νομιμοφανή» τρόπο εκατομμύρια ευρώ δημοσίου χρήματος, τα οποία καταλήγουν σε γνωστές-άγνωστες τσέπες «μη (παρά) κυβερνητικών» δομών.
Στις πολιτισμένες χώρες η δουλειά του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής είναι να συντάσσει και να υλοποιεί μεταναστευτικές πολιτικές, βάσει των πραγματικών αναγκών της οικονομίας και της κοινωνίας, έτσι ώστε η χώρα να τροφοδοτείται οργανωμένα με χρήσιμους για τη χώρα ανθρώπους. Στην Ελλάδα η εν λόγω κυβερνητική δομή αντιθέτως αποτελεί το «Δούρειο Ίππο» απορρύθμισης κάθε νομιμότητας, τόσο στην αγορά εργασίας, όσο ακόμη χειρότερα, στην καταστροφή ολόκληρων κοινωνιών, ιδιαιτέρως των πιο ευθραύστων και εθνικά ευαίσθητων της χώρας μας. Εκατοντάδες χιλιάδες παράνομοι μετανάστες συνωστίζονται επίτηδες σε απάνθρωπες δομές ή αφήνονται να εγκατασταθούν, όπου επιθυμούν, κυρίως και εξαιτίας της ύπαρξης και λειτουργίας αυτού του Υπουργείου, το οποίο στην πράξη παρακωλύει και αποσαρθρώνει την νόμιμη λειτουργία τόσο της Δικαιοσύνης όσο και των άλλων θεσμικών φορέων του κράτους, όπως είναι το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και το Υπουργείου Εργασίας.
Η κυβέρνηση ακολουθεί μια ακραία πολιτική, που στέλνει ξεκάθαρα μηνύματα στην απέναντι πλευρά ότι η Ελλάδα αποτελεί χώρα στην οποία οι παρανόμως εισελθόντες μετανάστες μπορούν να βρουν στέγη και να απολαμβάνουν τα προνόμια που έχουν οι πρόσφυγες τουλάχιστον επί μια τριετία πριν τελικά απορριφθεί η σχετική αίτηση χορήγησης ασύλου την οποία υποβάλλουν εντελώς καταχρηστικά μόλις βρεθούν επί Ελληνικού εδάφους…».
Τα ερωτήματα του Νίκου Νικολόπουλου είναι πολλά, σαφή και καταλυτικά. Λόγω της σπουδαιότητάς τους παρατίθενται κατωτέρω αυτούσια:
1. Γιατί δεν έχει γίνει δεκτή η σχετική πρόταση (Μαριά) επίσπευσης των διαδικασιών εξέτασης των αιτήσεων ασύλου που πέφτουν βροχηδόν και κατά πλήρη κατάχρηση δικαιώματος από τους χιλιάδες παράνομους μετανάστες που έρχονται στα νησιά του Αιγαίου μέσω Τουρκίας και οι οποίοι προέρχονται είτε από το Πακιστάν, είτε από την Αλγερία, το Μαρόκο και διάφορες άλλες ασιατικές και αφρικανικές χώρες στις οποίες δεν υφίσταται καν εμπόλεμη κατάσταση;
2. Θα εξορθολογήσετε επιτέλους τη λειτουργία του Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής έτσι ώστε να σταματήσει να ασχολείται με θέματα τα οποία αφορούν τη διαχείριση της παράνομης μετανάστευσης, αντικείμενο που ανήκει πλήρως στη Δικαιοσύνη και στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης;
3. Οι δικαστικές αρχές της χώρας γιατί δεν αναλαμβάνουν το συνταγματικά οριζόμενο θεσμικό τους ρόλο, όπως ακριβώς συνέβη και στην περίπτωση της παράνομης εισόδου του τούρκου χειριστή του εκσκαφέα ο οποίος προ εβδομάδων εισήλθε παράνομα στην Πατρίδα μας στην περιοχή του Έβρου; Μια υπόθεση η οποία έληξε σε τρεις ημέρες με τη σύλληψη, την καταδίκη και την απέλαση του Τούρκου;
4. Γιατί, ενώ η παράνομη είσοδος στην Ελληνική Επικράτεια οιουδήποτε προσώπου απαγορεύεται εκ του νόμου και αποτελεί μάλιστα ποινικό αδίκημα που τιμωρείται με ποινή φυλάκισης και απέλαση, οι αρμόδιες διωκτικές αρχές δεν προχωρούν στην επιβολή του νόμου;
5. Γιατί δεν προχωρούν στην επ΄ αυτοφώρω σύλληψη κάθε προσώπου που εισέρχεται παράνομα στη χώρα και στην παραπομπή του στο οικείο Αυτόφωρο Μονομελές Πλημμελειοδικείο, όπου άλλωστε εκεί κατά την εκδίκαση της υπόθεσης ο κατηγορούμενος θα έχει την δυνατότητα να αποδείξει εάν είναι πρόσφυγας, οπότε προφανώς θα απαλλάσσεται και θα προωθείται για φιλοξενία και χορήγηση ασύλου, εφόσον το επιθυμεί;
6. Γιατί στην περίπτωση των παρανόμων μεταναστών ο κατηγορούμενος δεν τιμωρείται με ποινή φυλάκισης αντίστοιχη π.χ. με αυτήν που επιβλήθηκε στην περίπτωση του τούρκου χειριστή του εκσκαφέα (ποινή φυλάκισης 5 μηνών με τριετή αναστολή, χρηματικό πρόστιμο 1.500 ευρώ) και άμεση απέλαση στην Τουρκία;
7. Μήπως διαφωνείτε με τον τρόπο αυτόν, ο οποίος είναι καθόλα σύννομος και συνταγματικός (μιας και στα Αυτόφωρα Μονομελή Πλημμελειοδικεία και στα Τριμελή Πλημμελειοδικεία παραπέμπονται και δικάζονται κάθε μέρα χιλιάδες Έλληνες πολίτες και κανείς δεν έχει αμφισβητήσει τη νομιμότητα και την συνταγματικότητα των εν λόγω διαδικασιών), δηλαδή οι αλλοδαποί να τυγχάνουν της ίδιας ποινικής μεταχείρισης με τους Έλληνες πολίτες και να αποδίδονται «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι»;
8. Το αρμόδιο Υπουργείο θα συνεχίσει εμμέσως, πλην σαφώς, να «επιχορηγεί» τις δουλεμπορικές ροές ή επιτέλους θα εφαρμόσει το νόμο, περί παράνομης εισόδου στη χώρα, ως έχει καθήκον από το Σύνταγμα;
9. Θα συνεργασθούν επιτέλους τα αρμόδια ελληνικά υπουργεία με τους Ισπανούς εταίρους και συμμάχους μας, έτσι ώστε να καταλάβουμε τι εμείς κάνουμε λάθος και τι αυτοί σωστά;
10. Μετά την αλλαγή πολιτικής από την Ευρωπαϊκή Ένωση, με την επίσημη εγκατάλειψη της πολιτικής μετεγκαταστάσεως προσφύγων από την Ελλάδα και την Ιταλία σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, δεν πρέπει η χώρα μας να αντιδράσει αναστέλλοντας επ’ αόριστον την εφαρμογή της περίφημης Ευρωπαϊκής Οδηγίας, εφόσον οι άλλες Ευρωπαϊκές χώρες αρνούνται να αποδεχθούν τις συνέπειες από την εφαρμογή της;
