Αποκαλυπτικά στοιχεία και αμείλικτα ερωτήματα έχει θέσει ο Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος και ανεξάρτητος βουλευτής Νίκος Νικολόπουλος προς τον ίδιο τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τους συναρμόδιους Υπουργούς, μετά τον φονικό πύρινο όλεθρο στην Αττική.
Ο Χριστιανοδημοκράτης βουλευτής έχει εκθέσει στην κοινοβουλευτική του παρέμβαση όλα τα κρίσιμα ζητήματα που συζητώνται σε περιπτώσεις, όπως της συγκεκριμένης εθνικής καταστροφής, που στοίχισε τη ζωή σε πολλές δεκάδες συμπατριώτες μας κι ενώ, επίσης, δεκάδες είναι ακόμη οι αγνοούμενοι.
Υπήρχε σχέδιο εμπρησμών; Γιατί ο κρατικό μηχανισμός «συνελήφθη κοιμώμενος» για κάποιες ώρες; Γιατί δεν λειτούργησε σχέδιο εκκένωσης των πληγεισών περιοχών; Αυτά είναι, ενδεικτικά, μερικά από τα αυτονόητα ερωτήματα που έχουν κληθεί ν’ απαντήσουν ο κ. Τσίπρας και οι Υπουργοί Οικονομικών, Εσωτερικών, Περιβάλλοντος και Δικαιοσύνης.
Στην παρέμβασή του, ο Νίκος Νικολόπουλος αναφέρεται στις πυρκαγές των τελευταίων 40 χρόνων, επισημαίνοντας:
«Αν πάει κανείς προς τα πίσω στο χρόνο και έχει την υπομονή να ερευνήσει από το 1974 μέχρι και σήμερα το φαινόμενο των πυρκαγιών, θα θυμηθεί ότι ένα είναι το βασικό ερώτημα κάθε καλοκαίρι:
Ποιοι κρύβονται πίσω από τις ταυτόχρονες εστίες; Κοντολογίς, οι πολίτες με το δίκιο τους αναρωτιούνται: Πρόκειται απλά για τον «στρατηγό άνεμο» του Πολύδωρα, που σαρώνει τα πάντα ή για σχέδιο κάποιων ξένων εναντίον της Ελλάδας;
Το τελευταίο ερώτημα πρέπει να απαντηθεί με σοβαρότητα και χωρίς πολιτική ή κομματική ιδιοτέλεια…».
«ΕΠΑΣΧΕ Ο ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΩΡΕΣ…»
Αναφερόμενος, ο ανεξάρτητος βουλευτής στο ιστορικό και τις ολιγωρίες που οδήγησαν στην εθνική καταστροφή, υποστήριξε:
«Κοινός παρανομαστής: Ανυπαρξία εφαρμογής κανόνων κράτους. Ατιμωρησία. Ελαμωρετώρα. Κυβερνητική και ατομική ασυνειδησία.
Το συντονιστικό ήταν… ασυντόνιστο επί ώρες, η Πυροσβεστική έκανε 9 ώρες να ενημερώσει τους πολίτες για την κατάσταση στα μέτωπα των πυρκαγιών, επί ώρες περίμεναν το Λιμενικό για να τους σώσει, οι κάτοικοι Νέου Βουτζά και Μάτι στην παραλία παρέμειναν αποκλεισμένοι.
Δυστυχώς όλοι καταλάβαμε πως δεν υπάρχει σχέδιο οργάνωσης και επέμβασης εθελοντικών ομάδων, ούτε έλεγχος των Περιφερειών, ούτε και των δήμαρχων που οφείλουν να προστατεύουν τις περιοχές τους από τη φωτιά, που είναι και ο μόνιμος καλοκαιρινός επισκέπτης στη χώρα.
Τα πυροσβεστικά οχήματα είναι παλιά και ασυντήρητα, ο ατομικός εξοπλισμός των πυροσβεστών είναι φθαρμένος, ενώ οι ίδιοι οι πυροσβέστες αναγκάζονται να δαπανούν δικά τους χρήματα και μάλιστα το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 150 ευρώ, για τη στοιχειώδη προστασία τους.
Είναι χαρακτηριστικό δε, ότι 250 οχήματα μετρούν 40 χρόνια ζωής το καθένα!
Ένα κράτος, που παρά την κρίση παραμένει σπάταλο, δεν επιτρέπεται να αφήνει στο έλεος των πυρκαγιών ανθρώπους και περιβάλλον. Δεν επιτρέπεται να κινδυνεύουν οι πυροσβέστες, να κινδυνεύουν πολίτες και να καίγονται οι περιουσίες τους, να χάνεται ό,τι πολυτιμότερο διαθέτει αυτή η χώρα, δηλαδή το φυσικό της περιβάλλον».
«ΓΕΡΑΣΜΕΝΟΣ Ο «ΣΤΟΛΟΣ» ΤΗΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗΣ»
Σε άλλο σημείο της κοινοβουλευτικής παρέμβασής του, ο Νίκος Νικολόπουλος περιγράφει με «μελαγχολικά» χρήματα, την κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι δυνάμεις της Πυροσβεστικής. Συγκεκριμένα:
«Είναι καιρός να θωρακίσουμε επιτέλους το Πυροσβεστικό Σώμα με την κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή. Παράλληλα εξακολουθεί να υπάρχει έντονο πρόβλημα με τα ελαστικά, καθώς σε όποιο όχημα φθείρονται δεν υπάρχει δυνατότητα καν να αλλάξουν αμέσως, διότι πρέπει να γίνει πανελλήνιος διαγωνισμός για όλα τα ελαστικά. Η διαδικασία αυτή είναι χρονοβόρα. Δυστυχώς τα πράγματα είναι απαισιόδοξα ως προς τις υλικοτεχνικές υποδομές και τις ελλείψεις ακόμα και στον ατομικό εξοπλισμό. Το μόνο θετικό είναι ότι έγινε ανανέωση στους κινητήρες των αεροσκαφών «Καναντέρ» που εστάλησαν για επισκευή στις ΗΠΑ και ότι έχει ενοικιασθεί φέτος άλλο ένα ελικόπτερο. Όσον αφορά τον αριθμό των εναέριων μέσων, το ζήτημα δεν είναι η υπάρχουσα δύναμη, αλλά το πόσα μπορούν να διατεθούν σε καθημερινή βάση για κατάσβεση.
Η δύναμη κρούσης είναι τα «Καναντέρ» και κυρίως ο τύπος 415 που είναι και τα πιο σύγχρονα, της δεκαετίας του '90. Όσον αφορά τα αεροσκάφη τύπου «Πεζετέλ», είναι και αυτά παλιά και το κυριότερο είναι ότι έχουν περιορισμένες δυνατότητες. Είναι περισσότερο ψεκαστικά. Είναι για το πρώτο χτύπημα. Το χειρότερο στα μέσα, είτε αφορούν οχήματα είτε τα εναέρια, είναι ότι κάθε χρόνος μετρά αρνητικά στην επιχειρησιακή τους δυνατότητα.
Ο στόλος δεν ανανεώνεται, γερνάει. Και βγαίνει εύκολα off».
Τέλος, ο Χριστιανοδημοκράτης βουλευτής επισημαίνει:
«Αν κάποιος δει τις αρχικές εστίες των μεγάλων πυρκαγιών και τις συνδυάσει με τα χρονικά διαστήματα από τη μια φωτιά στην άλλη, τις καιρικές συνθήκες, αλλά και τα γεωγραφικά σημεία στα οποία εκδηλώθηκαν, αν μη τι άλλο, το πρώτο που σκέπτεται είναι ότι πίσω από αυτές μπορεί να υπάρχει κάποιο οργανωμένο σχέδιο που εκμεταλλεύτηκε (ή βοηθήθηκε) από τις καιρικές συνθήκες».
