Η δημοσκοπική έρευνα που διεξήχθη από το zougla.gr προκειμένου να χαρτογραφηθεί τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή το τρέχον .....
πολιτικό σκηνικό διήρκεσε από την 26η Ιουνίου έως τα μεσάνυκτα της Δευτέρας προς Τρίτη 3 Ιουλίου. Κατέγραψε, δηλαδή, τις εκτιμήσεις και τις προθέσεις του εκλογικού σώματος άνω των 17 ετών, όπως αυτές διαμορφώθηκαν α) από τη συμφωνία για το Μακεδονικό, β) τη συμφωνία του Λουξεμβούργου (Eurogroup) για την έξοδο της χώρας από το πρόγραμμα στήριξης και γ) τις επιπτώσεις από τη διαχείριση των δύο παραπάνω ζητημάτων από την κυβέρνηση και τα κόμματα σε συνάρτηση με την τρέχουσα οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα. Δ) Κατέγραψε, επίσης, την πολιτική εικόνα μετά την απόρριψη της πρότασης δυσπιστίας που κατέθεσε η αξιωματική αντιπολίτευση στη Βουλή.
Ένα πρώτο συμπέρασμα στο οποίο με ασφάλεια καταλήγει όποιος διατρέχει τη δημοσκοπική αυτή έρευνα είναι πως η Νέα Δημοκρατία, αν και κατά τους ψηφοφόρους αναδεικνύεται πρώτο κόμμα, δυσκολεύεται και τελικά δεν καταφέρνει να ενσωματώσει πλήρως τη δυσαρέσκεια που προκλήθηκε από τη συμφωνία των Πρεσπών για το Μακεδονικό. Η ΝΔ παρουσιάζει σημαντική απώλεια με διαρροή ψήφων προς τα δεξιά της. Οι δυσαρεστημένοι ως προς τη συμφωνία για το όνομα με συνθετικό τον όρο «Μακεδονία» σε ένα μεγάλο ποσοστό επιλέγουν κόμματα, κινήσεις και προοπτικές οι οποίες βρίσκονται στον υπερδεξιό ή και ακροδεξιό χώρο, εκτιμώντας πως αυτός ο χώρος εκφράζει αυθεντικότερα τη δυσαρέσκειά τους. Έτσι παρατηρείται πως ο λεγόμενος χώρος της «Νέας Δεξιάς», ή επί το λαϊκότερο «ΣΥΡΙΖΑ της Δεξιάς», ή σωστότερα ο χώρος της συντηρητικής, παραδοσιακής, διαχρονικής και ιστορικά φοβικής Υπερδεξιάς - Ακροδεξιάς, «φιλοδωρεί» με μία διαρροή της τάξεως άνω του 3,6% τη Νέα Δημοκρατία.
Στον ΣΥΡΙΖΑ ως κυβερνητική παράταξη αυτή η διαρροή είναι της τάξεως του 7% προς τη Χρυσή Αυγή, την ώρα ωστόσο που η συσπείρωση στη Νέα Δημοκρατία ξεπερνά το 77,3%, ενώ στο κυβερνητικό κόμμα μόλις που αγγίζει το 51,7%. Αξιοσημείωτη είναι η διαρροή από τον ΣΥΡΙΖΑ προς άλλο κόμμα, της τάξεως του 5,1% . Από την ανάλυση του διαγράμματος της Πρόθεσης Ψήφου, όπως θα δούμε παρακάτω, προκύπτει πως η λεγόμενη «αριστερή ψήφος» έχει εγκαταλείψει την Κουμουνδούρου και έχει στραφεί σε αυθεντικότερες αριστερές πολιτικές εκφράσεις.
Μία άλλη παρατήρηση αφορά στην πορεία του κόμματος των ΑΝΕΛ. Όπως προκύπτει, οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες» δυσκολεύονται πολύ να πείσουν με την τακτική τους ψηφοφόρους που έχουν δυσαρεστηθεί από τη συμφωνία Αθηνών- Σκοπίων παρά την άρνησή τους να επικυρώσουν τη συμφωνία των Πρεσπών. Αυτή η «δυσκολία» επιβεβαιώνεται από την πρόθεση ψήφου.
Εντός του πλαισίου των πρώτων συμπερασμάτων είναι αξιοσημείωτο το γεγονός πως περιφερειακές πολιτικές κινήσεις και κόμματα των οποίων η πολιτική επιρροή δεν απεικονίζεται στις δημοσκοπήσεις εμφανίζουν μία ενισχυμένη δυναμική, προφανώς λόγω πολιτικής συγκυρίας και κυρίως λόγω Μακεδονικού. Σε αυτήν την κατηγορία αναφέρεται η «Ελληνική Λύση» του Κυριάκου Βελόπουλου ή η «Δημιουργία Ξανά» του Θάνου Τζήμερου, που επανακάμπτει έπειτα από μία παρατεταμένη πολιτική «αφάνεια».
Μία άλλη περίπτωση είναι η δημοσκοπική «ανίχνευση» του Φαήλου Κρανιδιώτη και της πολιτικής του κίνησης. Ο πρώην συνεργάτης - συνοδοιπόρος του Αντώνη Σαμαρά στην «Πολιτική Άνοιξη» καταγράφεται με ένα αξιοπρόσεκτο ποσοστό στον χώρο του αποκαλούμενου «ΣΥΡΙΖΑ της Δεξιάς» που τον καθιστά εκ των πραγμάτων πια συνομιλητή εκείνων που επιχειρούν να συγκροτήσουν μία δυναμική στα δεξιά της ΝΔ. Βεβαίως, το εγχείρημα αυτό βρίσκεται ακόμη στην αρχή του, αφού πολλοί είναι οι μνηστήρες για την εκπροσώπησή του.
Όμως, στην έρευνα αυτή υπάρχουν και ερωτήματα που ξεφεύγουν από την άμεση πολιτική χαρτογράφηση της επιρροής των κομμάτων. Εντύπωση, επί παραδείγματι, προκαλεί πως η πλειοψηφία των πολιτών τάσσεται δυνητικά θετικά ως προς τον διαχωρισμό Κράτους - Εκκλησίας.
Συμπερασματικά και στη βάση των αποτελεσμάτων που ανέδειξε η δημοσκοπική έρευνα, η Νέα Δημοκρατία ακόμη και σε αυτήν την κομβική χρονική περίοδο, όπου η δυσαρέσκεια είναι συσσωρευμένη ως προς τα οικονομικά και εθνικά ζητήματα, αδυνατεί να καταδείξει με πειστικότητα την προοπτική της να αποσπάσει αυτοδυναμία την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζει μία αξιοσημείωτη αντοχή παρά την εξόχως αρνητική συγκυρία κυρίως λόγω Μακεδονικού.
Προφανώς, η δημοσκοπική αυτή έρευνα δεν πρόλαβε να καταγράψει τις αντιδράσεις του εκλογικού σώματος ως προς τις τελευταίες δηλώσεις (Τρίτη 3 Ιουλίου) του προέδρου των ΑΝΕΛ Πάνου Καμμένου για τη συμφωνία των Πρεσπών καθώς και για τη στάση του κόμματός του έναντι της προοπτικής επικύρωσης της συμφωνίας από τη Βουλή. Υπήρξαν ορισμένα νέα στοιχεία, όπως «Δεν θα δεχθώ επικύρωση από 151 βουλευτές», «Εκλογές ή Δημοψήφισμα για το Σκοπιανό» ή ακόμη η προοπτική επικύρωσης της συμφωνίας από 180 βουλευτές (ενισχυμένη πλειοψηφία).
Τέλος, κατατίθεται και μία γενικότερη επιφύλαξη και αξιολόγηση που αφορά σε εκείνες τις έρευνες κοινής γνώμης που την τελευταία περίοδο καταγράφουν μία ψαλίδα μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ της τάξεως των 12 ποσοστιαίων μονάδων. Η επιφύλαξη συνίσταται στο ότι εκ των ποιοτικών δεδομένων δεν προκύπτει εύκολα μία τέτοιου μεγέθους διαφορά και μάλιστα σε διαφορετικές δημοσκοπήσεις με εντελώς διαφορετικά δείγματα. Απλώς κατατίθεται το ερώτημα.
