Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Προ ημερών η αγγλική εφημερίδα Telegraph δημοσίευσε ένα άρθρο, σύμφωνα με το οποίο... «οι εξελίξεις στην Ελλάδα μπορεί να έχουν περιφερειακού τύπου ενδιαφέρον για το Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς η χώρα δεν ανήκει στην ευρωζώνη. Αλλά οι οικονομικές επιπτώσεις μίας ελληνικής χρεοκοπίας, αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα επηρέαζανν δυσμενώς τη χώρα μας - κι αν μη τι άλλο- το City του Λονδίνου. Αλλά έχει ένα ευρύτερο μήνυμα επίσης…. Ως θεσμός, η ΕΕ υπόσχεται ασφάλεια, σταθερότητα και ευημερία στις χώρες μέλη με αντάλλαγμα το μοίρασμα των εξουσιών της λήψης αποφάσεων μεταξύ των κρατών. Ωστόσο, στην περίπτωση της Ελλάδας έκανε το αντίθετο. Όλοι γνωρίζουν ότι η χώρα δεν θα έπρεπε να έχει εξ αρχής μπει στην ευρωζώνη και αφότου μπήκε δεν θα έπρεπε να έχει καταφύγει σε μία δανειστική φρενίτιδα…. Αλλά η ταπείνωση, η οποία συσσωρεύεται επί μίας περήφανης και αρχαίας χώρας αποτελεί ένα ωφέλιμο μάθημα για όλες τις χώρες μέλη – ότι, δηλαδή, χωρίς την εξουσία να λαμβάνουν οι ίδιες τις αποφάσεις τους, θα είναι μονίμως στο έλεος των μη εκλεγμένων γραφειοκρατών και τραπεζιτών που διοικούν τους θεσμούς. Η δημοκρατία που γεννήθηκε στην Ελλάδα πριν από τουλάχιστον δύο χιλιετίες δεν ισχύει πλέον όταν ο έλεγχος επί του νομίσματος και της οικονομικής πολιτικής παραδίδεται σε ένα υπερεθνικό σώμα. Το ερώτημα αν αξίζει ακόμη το τίμημα δεν πρέπει να απαντηθεί μονάχα από τους Έλληνες».
Και συνεχίζει ο αρθρογράφος: «Εγώ θα ψήφιζα «ΟΧΙ» για δύο λόγους. Πρώτον, όσο η προοπτική εξόδου από το ευρώ δημιουργεί φόβο σε όλους - εμού συμπεριλαμβανομένου - η τρόικα τώρα απαιτεί αποτελεσματικά το καθεστώς πολιτικής των πέντε περασμένων ετών να συνεχιστεί επ’ αόριστον. Πού είναι η ελπίδα σ’ αυτό; Ίσως, απλά ίσως, η θέληση για να φύγεις θα εμπνεύσει μία δεύτερη σκέψη, παρόλο που πιθανότατα δεν θα γίνει. Παρόλα αυτά, η υποτίμηση δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει μεγαλύτερο χάος από αυτό που ήδη υπάρχει, και θα μπορούσε να στρώσει το δρόμο για επικείμενη ανάκαμψη, όπως έκανε στο παρελθόν τόσες άλλες φορές και σε τόσα άλλα μέρη. Η Ελλάδα δεν είναι τόσο διαφορετική. Δεύτερον, οι πολιτικές επιπτώσεις ενός «ΝΑΙ» θα ήταν βαθιά ανησυχητικές. Η τρόικα έκανε στον Τσίπρα μία προσφορά που δεν μπορούσε να δεχθεί και πιθανότατα το έκανε αυτό εν γνώσει της. Συνεπώς, το τελεσίγραφο ήταν στην πραγματικότητα μία κίνηση για να αντικαταστήσουν την ελληνική κυβέρνηση. Κι ακόμη κι αν δεν σου αρέσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτό πρέπει να ενοχλεί οποιονδήποτε πιστεύει σε Ευρωπαϊκές αξίες».
Αυτή, όμως, είναι μία σταγόνα μέσα στους ωκεανούς του ΝΑΙ από όλη την Ευρώπη της «αλληλεγγύης». Και πέφτει πολύ χρήμα για το ΝΑΙ. Όπως τότε με το σχέδιο ΑΝΑΝ. Τότε δεν είναι που μας έλεγαν οι «εταίροι» μας ότι αν ο Κυπριακός λαός καταψηφίσει το σχέδιο, θα έλθει η συντέλεια του κόσμου; Ότι αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία δεν έλεγαν όλοι στην Ελλάδα πλην ΚΚΕ [στα ίσα] και Καραμανλή [διπλωματικά];
Και ο δικός σου ο Χριστόφιας τί είχε πει τότε ρε Αλέξη; «Λέμε ΟΧΙ, για να τσιμεντώσουμε το ΝΑΙ». Μήπως κάτι τέτοιο συμβαίνει και εν προκειμένω;
Ας θυμηθούμε, όμως, τί είχε πει ο τρισμέγιστος Τάσσος, όταν, λίγο πριν από το ιστορικό διάγγελμά του, οι συνεργάτες του αναρωτήθηκαν μήπως το διάγγελμά του ήταν πολύ σκληρό: «Και τί θα μας κάνουν; Θα μας βομβαρδίσουν;»
Τί θα μας κάνουν λοιπόν; Θα μας χρεωκοπήσουν;
Σωτήριος Καλαμίτσης
Ταπεινός, πλην ακροδεκσιός νεομπολσεβίκος και δραχμολάγνος, γραφιάς πάσχων ανιάτως από εσχάτως διαγνωσθείσα ακράτεια εμπαθείας και λαϊκισμού, επιστήθιος, όμως, φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και επισκέπτης του εις οίκον ευγηρίας δι’ απόρους λόγω επαπειλούμενης εξώσεώς του από την ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος, όπου κατοικεί επ’ ενοικίω, Ιεράν τινά δηλονότι Μονήν του Αγίου ΄Ορους [Μεγάλη η Χάρη της]
Υ.Γ. Σχετικά με την «ασάφεια» του ερωτήματος που καλούμεθα να απαντήσουμε στο σημερινό δημοψήφισμα, υπενθυμίζω ότι το «Σχέδιο Ανάν» απετελείτο από 10.000 σελίδες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου