Καρτέχοντες και μη καρτέχοντες

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Η κρίση ανέδειξε στο απόγειό της τη διάκριση των πολιτών αυτής της χώρας και σε άλλες κατηγορίες. Η πιο πρόσφατη είναι αυτή των εχόντων κάρτα ανάληψης χρημάτων από ΑΤΜ και των ...

μη εχόντων. Οι έχοντες διευκολύνθηκαν να αναλαμβάνουν € 60 ημερησίως που έγιναν € 50, επειδή εξαφανίσθηκαν τα εικοσάρικα. Δεκάρικα δεν υπάρχουν, ώστε να αναλαμβάνω ένα πενηντάρικο και ένα δεκάρικο αντί τρία εικοσάρικα που ανελάμβανα μέχρι τώρα; Οι μη έχοντες κάρτα ανάληψης βρέθηκαν σε απόγνωση. Μακάριοι οι καρτέχοντες λοιπόν.

            Η ίδια η άτιμη η κρίση, ιδία δε το capital control, ανέδειξε και άλλη μία διάκριση. Μεταξύ ανεγκέφαλων και μη. Τα ρεπορτάζ των καναλιών μάς δείχνουν εδώ και δύο ημέρες ότι πολλοί συμπολίτες μας που διαθέτουν, εκτός από κάρτα ανάληψης, και πιστωτική κάρτα, αγοράζουν με κάρτα διάφορα πράγματα, συνήθως μεγάλης αξίας, ώστε τις καταθέσεις που έχουν στην τράπεζα, αλλά δεν μπορούν να αναλάβουν, να τις εξασφαλίσουν από ένα ενδεχόμενο κούρεμα. Πάω εγώ π.χ. και αγοράζω χρυσούν ωρολόγιον αξίας € 6.000 με κάρτα και βγάζω έναν αναστεναγμό ανακούφισης, επειδή απέφυγα το κούρεμα € 6.000. Και αν μεν η κάρτα μου είναι χρεωστική και χρεωθεί αμέσως  ο λογαριασμός μου με το ισόποσο, για το οποίο πολύ αμφιβάλλω, έχει καλώς. Αν, όμως, η κάρτα είναι πιστωτική, θα μου έλθει ο λογαριασμός να πληρώσω μετά από ένα μήνα μέρος του ποσού των € 6.000. Αν στο μεταξύ έχει γίνει κούρεμα, η δόση θα αντληθεί από τον κουρεμένο λογαριασμό. Το ίδιο θα συμβεί, αν ο λογαριασμός μου χρεωθεί με το ποσό, για το οποίο έκανα χρήση της χρεωστικής κάρτας, όταν θα μπορέσει να εμφανίσει στην τράπεζα την απαίτησή του ο  έμπορος Άρα δεν κατάφερα τίποτε. Από την άλλη, ο έμπορος που μου πούλησε το ρολόι θα εξακολουθεί να έχει απαίτηση από την τράπεζα € 6.000. Άρα, αυτός δεν θα έχει υποστεί ζημία από το κούρεμα.

            Το άλλο ερώτημα που ανακύπτει είναι: υπάρχουν σήμερα τόσο πολλοί Έλληνες που μπορούν να αγοράσουν μονομιάς τιμαλφή ή αυτοκίνητα ή σαλονάκια ή σετ οικιακών συσκευών αξίας από € 3.000 έως € 25.000; Προφανώς και υπάρχουν. Άρα;

            Τη φωτογραφία αυτή μού έστειλε φίλος λέγοντάς μου: «Πρέπει να τον λυπηθώ; Αυτός δεν ψήφιζε 40 χρόνια αυτούς που τον κατάντησαν έτσι; Αυτός και πολλοί άλλοι σαν κι’ αυτόν δεν διέλυσαν τα όνειρα εκατοντάδων χιλιάδων νέων που θα μπορούσαν να είναι και εγγόνια του;» Δεν ήξερα τί να πω. Απλώς συνεχίζουμε να αυταπατώμεθα. Θέλετε και απόδειξη; Διάβαζα στο τελευταίο τεύχος του HOT DOC άρθρο της Ματίνας Παπαχριστίδου, η οποία επισημαίνει ότι στην αλήστου μνήμης 47σέλιδη πρότασή μας προς τους δανειστές δεν υπήρχε πρόβλεψη για είσπραξη αρκετών εκατομμυρίων από την αδειοδότηση καναλιών. Αυτή που υπήρχε στην αρχική πρόταση Βαρουφάκη συνεπής προς την κυβερνητική εξαγγελία ότι τα κανάλια δεν θα μπορούν πλέον να εκπέμπουν χωρίς να έχουν καταβάλει αντίτιμο για τη χρήση δημόσιας συχνότητας. Ίσως να μην πρέπει, λοιπόν, να λυπηθώ τον ανωτέρω συνταξιούχο. Ίσως επειδή δεν έκανε τόσα χρόνια καλή χρήση του τηλεχειριστήριου της τηλεόρασής του που επέτρεπε στα γνωστά κανάλια να καταγράφουν ποσοστά τηλεθέασης έστω και 10%. Με τις ειδήσεις των 8, τον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή, τη Λάμψη, τη Μικρή Πικρή μου Αγάπη, τη Δυναστεία, το Ντάλλας και άλλες εκπαιδευτικές  στην αποχαύνωση εκπομπές. Πάντως, στο νομοσχέδιο που ψηφίστηκε τις πρωινές ώρες σήμερα  σχετικά με την εξουσιοδότηση του πρωθυπουργού για διαπραγματεύσεις, είναι συνημμένες οι προτάσεις προς τους δανειστές, όπου γίνεται λόγος για διεθνή διαγωνισμό προς χορήγηση αδειών τηλεόρασης χωρίς πρόβλεψη ποσού. Ίδωμεν.

            Αλλά τί κάθομαι και γράφω τώρα. Είμαι ευτυχής, επειδή με την πρόταση που υποβάλαμε στους δανειστές αποφύγαμε το πραξικόπημα Τζήμερου. Μετά πληροφορήθηκα ότι η αποσταλείσα πρόταση ήταν ανυπόγραφη. Εκ του πονηρού; Εκ μαλακίας; Μάλλον το δεύτερο. Πάντως, μετά από μία ώρα τη στείλαμε και υπογεγραμμένη. Ευτυχώς που ο Τζήμερος  δεν εγνώριζε ότι η επιστολή ήταν ανυπόγραφη. Τελικά αποφάσισα να λυπηθώ τον ανωτέρω γεράκο που αποκαμωμένος και δακρύων κάθισε στο πεζοδρόμιο να ξαποστάσει. Όπως λυπήθηκα και μία γυναίκα 50 περίπου ετών που καθόταν χθες πρωί στο περβάζι του παραθύρου ενός ημιϋπογείου [μεγάλη εφεύρεση η κατασκευή ημιϋπόγειων ανήλιαγων διαμερισμάτων] κοντά σ’ ένα φανάρι. Δεν έτεινε το χέρι ζητιανεύοντας, αλλά είχε ένα ύφος πολύ θλιμμένο.  Μετά πρόσεξα ότι το ένα της πόδι ήταν κομμένο από το γόνατο. 2-3 οδηγοί δώσαμε τον οβολό μας, για να εισπράξουμε ένα χαμόγελο εις αντίδωρον. Ο σύγχρονος Καιάδας του Μνημονίου, της αποφυγής του Grexit, της παραμονής στην Ευρώπη της καρδιάς μας μαζί με τον αποκαμωμένο συνταξιούχο και τη γυναίκα με το κομμένο πόδι. Όπως εν τέλει λυπήθηκα και τον εαυτό μου.    

http://olympia.gr/2015/06/16/%CE%B1%CE%BB%CE%B7%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%B9%CE%B1/

Σωτήριος Καλαμίτσης

Ταπεινός, πλην ακροδεκσιός νεομπολσεβίκος και δραχμολάγνος, γραφιάς πάσχων ανιάτως από εσχάτως διαγνωσθείσα ακράτεια εμπαθείας και λαϊκισμού, επιστήθιος, όμως, φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και επισκέπτης του εις οίκον ευγηρίας δι’ απόρους λόγω επαπειλούμενης εξώσεώς του από την ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος, όπου κατοικεί επ’ ενοικίω, Ιεράν τινά δηλονότι Μονήν του Αγίου ΄Ορους [Μεγάλη η Χάρη της]