Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Σπάω πλάκα πάλι με τους πατριώτες που κλαυθμυρίζουν για τον διαφαινόμενο διχασμό, ο οποίος τόσα δεινά έχει επισωρεύσει στον τόπο. Για τον διχασμό που οι ίδιοι καλλιεργούν, ώστε να μην αλλάξει τίποτε...
σ’ αυτόν τον τόπο.
Μια ζωή ενωμένοι ήμασταν και τώρα υπάρχει κίνδυνος για διχαστική συμφορά. Οι βολεμένοι υπάλληλοι του Δημόσιου Τομέα δεν έδιναν ποτέ δεκάρα για τους υπαλλήλους του Ιδιωτικού Τομέα. Ακούνε την κυβέρνηση που αγκομαχάει να πληρώσει τους μισθούς τους με τον εξοντωτικό πόλεμο που δέχεται από όσους κόπτονται δήθεν για την ενότητα στο εσωτερικό και όλους όσους εξυπηρετεί ο διχασμός στο εξωτερικό, και δεν βγαίνει η ΑΔΕΔΥ να πει: «Καθυστερήστε τον μισθό μας 2 μήνες. Κάντε μ’ αυτά τα λεφτά επιστροφή ΦΠΑ, να πληρωθούν οι ιδιωτικοί υπάλληλοι από τ’ αφεντικά τους». Ούτε ο κ. Καλφαγιάννης της επανιδρυθείσης ΕΡΤ. Βλέπουν 1,5 εκ. ανέργους και αδιαφορούν, ενώ οι επαναπροσληφθείσες καθαρίστριες διεκδικούν αναδρομικά και άδειες 2013 και 2014. Για τόσο πατριωτισμό μιλάμε!
Οι καημένοι οι συνταξιούχοι στην συντριπτική πλειονότητά τους δεν θα πάθουν και τίποτε, αν καθυστερήσει η σύνταξη μία εβδομάδα, αλλά στήνονται στα ΑΤιΜα και χύνουν μαύρο δάκρυ. Τόσα χρόνια που στήνονται στις ουρές στο ΙΚΑ, στην Εφορία, στα νοσοκομεία, στους διαδρόμους με τα ράντζα κατά τις εφημερίες, στις τράπεζες με αριθμό προτεραιότητος, γιατί δεν διαμαρτυρήθηκαν μαζικώς; Γιατί τα κανάλια, εγχώρια και ξένα, δεν έδειχναν τις ουρές αυτές επί Κ.Καραμανλή, Αντρέα, Δρακουμέλ, Σημίτη, Κωστάκη, ΓΑΠ, Λουκά, Αντώνη;
Και καπάκι βγαίνει ο ΔΣΑ και αποφασίζει να δώσει γραμμή για ΝΑΙ*. Καθότι η πλειοψηφία των μελών του ΔΣ του ανήκει σε ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και έχει Πρόεδρο ΠΑΣΟΚ που κατέβηκε ως …. ανεξάρτητος.
Προσοχή στην ενότητα λοιπόν. Δεν είναι ώρα για διχασμούς. Δεν είναι δυνατόν να χωριστούμε τώρα σε βολεμένους ευρωλιγούρηδες και στην πλέμπα των μη βολεμένων που αδιαφορεί, αν στην τσέπη του θα έχει ευρώ ή δραχμή, αφού τώρα δεν έχει τίποτε. Όπως η πλέμπα σάς έβλεπε ενωμένους να της ξεσκίζετε τις σάρκες της, έτσι και σεις ενωμένοι πρέπει να την βλέπετε να υποφέρει καθώς διαδηλώνετε στις πλατείες υπέρ του ΝΑΙ.
Τόσον καιρό δεν ήμασταν αδελφωμένοι όλοι; Μαζί με όσους φιγουράρουν στη λίστα Lagarde και στις υπόλοιπες λίστες, δεν ήμασταν αγκαλιασμένοι όλοι όσοι δεν είμαστε στις λίστες; Μαζί με τους φοροφυγάδες με τα ονοματεπώνυμα Μ.Κ., Λ.Τ. κ.λπ. δεν ήμασταν αγαπημένοι όλοι οι ανώνυμοι μη φοροφυγάδες; Μαζί με τους λαδιάρηδες εφοριακούς με τα ονοματεπώνυμα Τ.Κ., Γ.Ξ. κ.λπ. δεν ήμασταν όσοι εκβιαστήκαμε από αυτούς; Μαζί με όσους απομάκρυναν τον Πεπόνη από την Οικονομική Εισαγγελία δεν ήμασταν κολλητοί όλοι εμείς που θαυμάζαμε το έργο του; Μαζί με τους χειρουργούς φακελλάκηδες δεν ήμασταν αγκαζέ όλοι όσοι είχαμε ανάγκη άμεσης εγχείρησης στα δημόσια νοσοκομεία; Μαζί με τους νοσηλευόμενους στις σουίτες ιδιωτικών νοσοκομείων δεν ήμασταν όλοι όσοι περιμέναμε τη σειρά μας για να χειρουργηθούμε μετά από 2 μήνες στα δημόσια νοσοκομεία; Μαζί με τους μεγαλοϊδιοκτήτες που πλήρωναν 30% λιγότερο ΕΕΤΗΔΕ, δεν ήμασταν όλοι όσοι πληρώσαμε το ΕΕΤΗΔΕ στο ακέραιο για 100 μ2 σπίτι; Μαζί με τους οφσοράκηδες του Κρανιδίου που πληρώνουν ΕΝΦΙΑ € 2.500 για βίλα 1.500 μ2 με «υδατοσυλλέκτη» και δύο στρέμματα γκαζόν δεν ήμασταν όλοι αυτοί που πληρώνουμε € 100 για 50 μ2 κατοικία; Όλοι μαζί δεν χειροκροτούσαμε τον Ντέπιουτη που έριχνε € 700 εκ. δικά μας λεφτά στην ξαφρισμένη Proton; Όλοι δεν ανακουφισθήκαμε όταν μάθαμε πως ΝΔ-ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται ποτέ να πληρώσουν τα € 250 εκ. δανεικά; Όλοι, μα όλοι, μαζί ήμασταν. Ενωμένοι σαν μια γροθιά. Τώρα τί είναι αυτό που μπορεί να μας χωρίσει τούτη την κρίσιμη για το Έθνος στιγμή;
Δεν είναι δυνατόν να χωριστούμε τώρα σε ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Πρέπει όλοι να είμαστε ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Του Άκη, του Γιάννου, του Τάσου, του Χριστοφοράκου, του Γείτονα, του Παυλίδη, του Αγγέλου, του Πάχτα, του Βουλγαράκη, του Ποπάι, του Παπασταύρου, του Ρουσσόπουλου, των επιγόνων τους και όλων των άλλων κοσμημάτων της πολιτικής σκηνής.
Εμπρός στον δρόμο που χάραξε ο ΔΣΑ και οι ενωτικοί δήμαρχοι των gay parades Καμίνης-Μπουτάρης.
Σωτήριος Καλαμίτσης – μέλος του ΔΣΑ
* H απόφαση: «….. Τρεις μέρες τώρα γινόμαστε μάρτυρες μιας έντονης, παράδοξης, διχαστικής πολεμικής. Μιας πολεμικής που δεν συνάδει με τις αρχές της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου. Με τις αρχές και τις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με το καθήκον της χώρας να ανταποκριθεί στο ρόλο της ως κράτος-μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας.
Αν τελικά το δημοψήφισμα άλλα λέει κι άλλα υπονοεί, αν ισχύει ότι το ουσιαστικό του διακύβευμα είναι «ναι» ή «όχι» στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τότε η απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη από «ναι». Ναι στη δημιουργική συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τούτο ασφαλώς δεν σημαίνει τυφλή υιοθέτηση αυθαίρετων ή κοινωνικά άδικων αξιώσεων εταίρων μας ή/και των δανειστών, αλλά σεβασμό στις κοινές μας αξίες και τις εκατέρωθεν υποχρεώσεις.
Άλλωστε, η παραπάνω απάντηση έχει ήδη δοθεί θεσμικά, σύμφωνα με τις προβλέψεις του άρθρου 28 του Συντάγματος. Μετά από 33 χρόνια, μετά από τις διαδοχικές επικυρώσεις από τη Βουλή των τροποποιητικών Συνθηκών, το μέλλον της χώρας μας δεν είναι δυνατό να αποσυνδεθεί από το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το κοινό μας μέλλον δεν μπορεί να τίθεται ως κρυφό δίλημμα αυτού του δημοψηφίσματος ή ως ζητούμενο. Η διασφάλιση της κοινής ευρωπαϊκής πορείας είναι υποχρέωση όλων. Τούτο άλλωστε υπαγορεύει η Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και το Σύνταγμά μας.»
Αν, λοιπόν, το ΟΧΙ σημαίνει ότι η χώρα τίθεται εκτός ευρώ, ο ΔΣΑ μας προτρέπει να ψηφίσουμε ΝΑΙ. Εντελώς επιστημονικά. Την ώρα που ο ίδιος ο Σόιμπλε, ο εκφραστής της «μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας», διακηρύσσει ότι το ΟΧΙ δεν σημαίνει έξοδο από το ευρώ. Αφού, μάλιστα, η Συνθήκη της ΕΕ και το Σύνταγμα υπαγορεύουν την παραμονή μας στην ΕΕ, όπως διαπιστώνει το ΔΣ του ΔΣΑ, δεν αντιλαμβάνομαι πώς μπορεί με το δημοψήφισμα της 05.07.2015 να οδηγηθούμε εκτός ΕΕ.
Υ.Γ. Δικηγόρος τις μετά τινος μηχανικού προσέβαλαν την απόφαση της Βουλής και το ΠΔ για τη διενέργεια του δημοψηφίσματος. Ο δικηγόρος, το όνομα του οποίου δεν είδα πουθενά, είναι συνταξιούχος Σύμβουλος Επικρατείας, άρα άνω των 67 ετών, και δικηγορεί. Διότι όλοι οι συνταξιούχοι δικαστικοί μπορούν, αν θέλουν, να δικηγορούν. Την απαγόρευση αυτής της απαράδεκτης δυνατότητας δεν την κατάργησε καμμία κυβέρνηση. Ο ΔΣΑ τί έχει κάνει επ’ αυτού, όταν ωρύεται ότι υπάρχουν νέοι δικηγόροι που δεν κάνουν ούτε μία παράσταση μέσα σε ένα χρόνο λόγω της κρίσης;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου