Where was everybody?

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Παρακολουθώ τις τελευταίες ημέρες όλες τις υψηλόβαθμες ευρωπαϊκές μούρες να απειλούν τη χώρα μας με τη στερεότυπη φράση: «Συνεχίστε τις μεταρρυθμίσεις, πατάξτε την απάτη και τη φοροδιαφυγή». Πέντε χρόνια τώρα που...

ο ελληνικός λαός υποφέρει από την ύφεση που προκάλεσαν οι δικοί του ηγέτες [τρόπος του λέγειν] δεν άκουσα κάποιον απ’ αυτούς να καλεί τον Παπανδρέου, τον Λουκά  ή τον Σαμαρά να πατάξουν την απάτη και τη φοροδιαφυγή. Αντιθέτως, παρακολουθούσαν απαθείς τη συνέχιση της καθημερινής ρεμούλας και της διασπάθισης του δημοσίου χρήματος στην πλάτη τού διαρκώς εξαθλιούμενου Έλληνα πολίτη. Και το ΤΑΙΠΕΔ να ξεπουλάει τη δημόσια περιουσία για να πάρουν αυτοί ένα ελάχιστο μέρος των δανεικών. Δεν άκουσα κάποιον από δαύτους να διερωτάται π.χ. «Διερευνήθηκε η παρουσία στη λίστα Φαλτσιανί του κ. Παπασταύρου, στενού συνεργάτη του κ. Σαμαρά;».

Επίσης, για πρώτη φορά άκουσα τούτες τις μέρες τον υπουργό Οικονομικών της Ελλάδος να διακηρύσσει ότι οι Γάλλοι και Γερμανοί φορολογούμενοι παραπλανήθηκαν, όταν τους είπαν ότι αυτοί πληρώνουν για τους Έλληνες, ενώ η αλήθεια είναι ότι πληρώνουν για να διασώσουν τις δικές τους τράπεζες, οι οποίες δάνειζαν αφειδώς την Ελλάδα, όπως παραδέχθηκε ο ίδιος ο Γιούνκερ τον Οκτώβριο του 2010.  Κανείς δεν απάντησε σ’ αυτή τη Βαρουφάκειο ρήση, την οποία διαβάζαμε τόσο καιρό, αλλά επίσημα χείλη δεν είχαν τολμήσει να την εκφέρουν. Ούτε τα ελληνικά ΜΜΕ αναφέρονται σ’ αυτήν. Μερικά την παρουσίασαν σε δευτερόλεπτα χωρίς να της δώσουν την παραμικρή σημασία. Πώς θα μπορούσαν, άλλωστε, να της δώσουν μεγαλύτερες διαστάσεις όταν οι υποτακτικοί των ΜΜΕ πολιτικοί άνδρες μας  προσπαθούν 5 χρόνια τώρα να μας πείσουν ότι το χρέος μας δεν μπορεί να διαγραφεί, επειδή δεν μπορούμε να πούμε στους Γερμανούς και Γάλλους φορολογουμένους ότι αυτοί θα πρέπει να πληρώσουν τα δικά μας σπασμένα και όχι τα σπασμένα των δικών τους τραπεζών. 

Πού ήταν, λοιπόν, όλοι αυτοί που τώρα μας κουνάνε το δάχτυλο; Πού ήταν τόσον καιρό που ο Σαμαράς και οι προ αυτού μάς ξέσκιζαν παρέα με τους Ταμήλους, τους Τζαμτζήδες, τους Πεταλωτήδες, τους Πρωτόπαππες επιβάλλοντας φόρους αδιακρίτως και ακρίτως απλώς για να μην πέσει η κυβέρνηση και χάσουν τη μάσα;

Ακόμη και τώρα παραβλέπουν αυτές οι ευρωπαϊκές μούρες ότι το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα εξέδωσε ανακοίνωση υπέρ του Σαμαρά και κατά της κυβέρνησης που εξέλεξε ο ελληνικός λαός πριν είκοσι μόλις μέρες. Με νύχια και με δόντια στηρίζουν αυτόν που μαζί με τον Βενιζέλο επιθυμούν περισσότερο από κάθε άλλον να αποτύχει η κυβέρνηση, για να δικαιωθεί η καταστροφική πολιτική τους. Συνεχίζουν την τρομοκρατία που είχε εξαπολύσει ο Σαμαράς και τα φερέφωνά του προ των εκλογών.

Παραθέτω κατά λέξη τη δήλωση του Joseph Daul, Προέδρου του ΕΛΚ, αμέσως μετά το πέρας της συνόδου του κώματος.

«We call on the new government of Greece not to jeopardise the economic progress achieved during the leadership of Antonis Samaras. The sacrifices made by the people of Greece cannot be put at risk through unilateral behaviour. Prime Minister Tsipras has to respect all commitments made by the previous Greek government. Europe is ready to help the people of Greece overcome their economic problems; we call on Prime Minister Tsipras not to be an obstacle in helping the people of Greece».

Ώστε ο πρωθυπουργός Τσίπρας οφείλει να σεβαστεί όλες τις δεσμεύσεις που ανέλαβε η προηγούμενη ελληνική κυβέρνηση, διαφορετικά θα αποτελέσει ένα εμπόδιο  στην βοήθεια που η Ευρώπη προτίθεται να παράσχει στον ελληνικό λαό για να ξεπεράσει τα οικονομικά του προβλήματα. Εμπόδιο ο νέος πρωθυπουργός στον δρόμο του ελληνικού λαού προς την επίλυση των προβλημάτων του σε αντίθεση με όσα ο ίδιος ο ελληνικός λαός πιστεύει και θέλει  με συλλαλητήρια στις πλατείες και με δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι 80% στηρίζει αυτό το εμπόδιο.

Και τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας; Απαθή και αυτά. Πετάνε κάποιο τιτίβισμα, κάνουν μια δήλωση ελαφράς αποδοκιμασίας της ανακοίνωσης του ΕΛΚ και μετά αναπαύονται στη βολή τους. Υποτίθεται ότι έτσι υπηρετούν τον λαό. Ούτε ένας τόλμησε να αμφισβητήσει ευθέως τον Σαμαρά λέγοντας «Είσαι απαράδεκτος, διότι αυτό που έκανες στις Βρυξέλλες μαζί με το ΕΛΚ είναι προδοτικό. Παραιτήσου». Ούτε ο Καραμανλής που, υποτίθεται ότι, είναι ο άγρυπνος φρουρός της παράταξης. Πώς να μιλήσει, όμως, αυτός πού  αφ’ ενός έλεγε προεκλογικώς ότι η ΝΔ πρέπει να κερδίσει έστω και με μία ψήφο διαφορά, άρα στήριζε την πολιτική Σαμαρά έχοντας ψηφίσει και όλα τα Μνημόνια, αφ’ ετέρου είναι ψιλός κύριος του μαγαζιού και θέλει να εξασφαλίσει ότι η επικαρπία θα παραδοθεί στον εξάδελφό του που είναι πλέον και συνάδελφος στα έδρανα της Βουλής.  Του μαγαζιού που πουλάει την ακόλουθη πραμάτεια με βάση τον ιστότοπό του:

«ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ

Οι ιδέες της Νέας Δημοκρατίας εκφράζουν αυθεντικά την ελληνική κοινωνία. Είναι οι ιδέες του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού ο οποίος αποτολμά σύνθεση του κοινωνικού και του προσωπικού και αποτελεί «χρυσή τομή» του συλλογικού και του ατομικού.

O Κοινωνικός Φιλελευθερισμός είναι ανθρωποκεντρική ιδεολογία. Αποσκοπεί στην δημιουργική σύνθεση, αφ’ ενός της ελευθερίας του ατόμου να ορίζει και να διεκδικεί τους σκοπούς του και αφ’ ετέρου της εδραίωσης της κοινωνικής αλληλεγγύης και της κατάκτησης των συλλογικών αγαθών. Έχει, δηλαδή, στο επίκεντρο της πολιτικής του θεωρίας την ανάπτυξη της προσωπικότητας του ανθρώπου, το ήθος της ευθύνης του, τις σχέσεις των ανθρώπων, τη συλλογική και την ατομική ταυτότητά τους.

«Φιλελευθερισμός», γιατί έχει στόχο την απελευθέρωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, την απενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας, την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου και την υπέρβαση του παρασιτισμού.

«Κοινωνικός», γιατί παραπέμπει στη διαφύλαξη του κοινωνικού κράτους και λειτουργεί ως ασπίδα προστασίας των πολιτών, ιδιαίτερα των αδύναμων και των ευπαθών κατηγοριών. Γιατί μόνον με τη σφυρηλάτηση της συλλογικής αλληλεγγύης, εδραιώνεται η αίσθηση της κοινής μας μοίρας στο πλαίσιο του εθνικού κράτους.

Ο Κοινωνικός Φιλελευθερισμός δεν ολισθαίνει στις ακρότητες ούτε του σοσιαλισμού που βλέπει τους ανθρώπους σαν «γρανάζια» μιας μηχανής, ρυθμίζοντας τη ζωή τους εκ των άνω, ούτε του νεοφιλελευθερισμού που υποκαθιστά το κράτος-δυνάστη με την αυθαιρεσία του γιγαντωμένου ιδιώτη».

Καταδίκη του νεοφιλελευθερισμού, λοιπόν, «που υποκαθιστά το κράτος-δυνάστη με την αυθαιρεσία του γιγαντωμένου ιδιώτη». Το άλλο με τον Τοτό;

Όσο για τις μεταρρυθμίσεις, αναδιαρθρώσεις κ.λπ. για τις οποίες επαίρεται το ΕΛΚ και ο μέγας ηγέτης Σαμαράς, παραθέτω δηλώσεις του Βενιζέλου της 06.09.2011, ήτοι 3,5 χρόνια πριν.

«Η αναδιάρθρωση των φορέων μας φέρνει στην τρίτη μεγάλη απόφαση που πήρε σήμερα το Υπουργικό Συμβούλιο, που είναι η άμεση ενεργοποίηση και η διεύρυνση του θεσμού της εργασιακής εφεδρείας. Στον ιδιωτικό τομέα, εάν μια επιχείρηση έχει πλεονάζον προσωπικό, σεβόμενη την εργατική νομοθεσία, οδηγεί το προσωπικό αυτό σε απόλυση και επεμβαίνει ο ΟΑΕΔ. Στον ευρύτερο δημόσιο τομέα έχουμε τον θεσμό της εργασιακής εφεδρείας με τη θεσμική εγγύηση του ΑΣΕΠ, το οποίο είναι αρμόδιο να προσλάβει εξειδικευμένες εταιρείες αξιολόγησης του προσωπικού, ώστε όχι μόνες τους οι διοικήσεις, αλλά με θεσμικές εγγυήσεις διαφάνειας και τελικά υπό τον έλεγχο του ΑΣΕΠ, να έχουμε τον κατάλογο του πλεονάζοντος προσωπικού. Το πλεονάζον προσωπικά θα τεθεί σε εργασιακή εφεδρεία.

Εδώ τονίζω ότι η Κυβέρνηση έχει υιοθετήσει μια πρόταση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης περί εργασιακής εφεδρείας. Εργασιακή εφεδρεία σημαίνει ότι υπάρχουν δυνατότητες επανεκπαίδευσης και επανακατάρτισης. Υπάρχουν εργαζόμενοι, οι οποίοι μπορούν να μεταφερθούν σε άλλον φορέα του ευρύτερου δημόσιου τομέα γιατί εκεί είναι χρήσιμοι. Υπάρχουν εργαζόμενοι, οι οποίο είναι πολύ κοντά στα όρια της συνταξιοδότησης και άρα πρέπει να βρούμε έναν τρόπο, όπως συμβαίνει και με τα προγράμματα του ΟΑΕΔ, να διανύσουν επωφελώς για την κοινωνία αυτό το διάστημα. Και υπάρχει και η δυνατότητα να αξιοποιούνται μέσα από τον θεσμό της σύμβασης ορισμένου χρόνου ή της μερικής απασχόλησης, ανάλογα και με το προφίλ του κάθε εργαζόμενου.

Στο στενό Δημόσιο, εκεί που έχουμε να κάνουμε με δημοσίους υπαλλήλους, τώρα προχωράμε με το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης στον κρατικό υπάλληλο, στον υπάλληλο του κράτους και όχι συγκεκριμένου υπουργείου ή συγκεκριμένου νομικού προσώπου του στενού δημόσιου τομέα. Και εκεί, επειδή οι οργανικές θέσεις είναι ενιαίες, μπορούμε να κάνουμε τη μεγάλη αναδιάταξη του προσωπικού, ώστε αν κάπου υπάρχουν ελλείψεις ή κάπου υπάρχουν πλεονάσματα, αυτό να εξισορροπηθεί με όσο γίνεται ταχύτερο τρόπο, προς όφελος του Δημοσίου, δηλαδή προς όφελος του πολίτη.»

Where was everybody 3,5 χρόνια από τότε που ο Μπένι εξήγγειλε αυτά τα πολύ ωραία, τα οποία, και αυτά, παρέμειναν στα χαρτιά;

Σωτήριος Καλαμίτσης

Ταπεινός, πλην ακροδεκσιός, γραφιάς πάσχων ανιάτως από εσχάτως διαγνωσθείσα ακράτεια εμπαθείας και λαϊκισμού, επιστήθιος, όμως, φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και ομόκελλος αυτού σε ειδική πτέρυγα για επικίνδυνους κακοποιούς