Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Λοιπόν παιδάκια [αυτό αφορά σε όσους γεννήθηκαν μετά το 1980], όταν τα ξανθά κτήνη ξεκουμπίστηκαν ηττημένα από την Ελλάδα, άφησαν πίσω τους μια καθημαγμένη χώρα. Αρκεί να...
διαβάσει κανείς την επίσημη έκθεση που εκπόνησαν Έλληνες επιστήμονες υπό την καθοδήγηση του καθηγητή Κ. Δοξιάδη και υποβλήθηκε στον ΟΗΕ για να συνειδητοποιήσει το μέγεθος της καταστροφής. Τη δεκαετία του ΄50 η κυβέρνηση ίδρυσε τις «Μεικτές Ομάδες Μηχανημάτων Ανασυγκροτήσεως» [Μ.Ο.Μ.Α.], οι οποίες ανέλαβαν την ανόρθωση των κατεστραμμένων υποδομών. Οι μονάδες απαρτίζονταν κατά κύριο λόγο από αξιωματικούς και οπλίτες του Μηχανικού Σώματος, ήτοι από πτυχιούχους του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου, άρα αρτιότατα καταρτισμένους μηχανικούς όλων των ειδικοτήτων. Χωρίς εργατικό κόστος, λοιπόν, οι ΜΟΜΑ προσέφεραν τεράστιο έργο στην ανασυγκρότηση της πατρίδας. Οι ΜΟΜΑ παραγκωνίσθηκαν επί ΠΑΣΟΚ και καταργήθηκαν επί ΝΔ [νόμος 2026/1992*]. Είχε ανδρωθεί πλέον το εργολαβικό διαπεπλεγμένο υποκατάστατο που εισέπραττε από το Δημόσιο Ταμείο, δηλαδή από την τσέπη μας, αμοιβές δήθεν με έκπτωση, αλλά με διαρκείς αναθεωρήσεις τιμών που κατέληγαν σε διπλασιασμό και τριπλασιασμό του αρχικού εργολαβικού ανταλλάγματος επιτρέποντας κάποια περιθώρια για την ανταμοιβή του αναθέτοντος. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά με τις απ’ ευθείας αναθέσεις ή τους στημένους διαγωνισμούς και τα λοιπά κόλπα.
Τώρα απεφάσισε, λέει, ο ΥπΕθΑ να ανασυστήσει τις μονάδες αυτές. Και ποιος λέτε ότι βγήκε να τον κατακεραυνώσει; Ο κ. Θεοδωράκης του Ποταμιού. Με άρθρο ανηρτημένο στην ιστοσελίδα του κώματος. Το πήρα χαμπάρι από άλλο ιστολόγιο και δεν πίστευα ότι δεν άρεσε η ιδέα και ότι πρέπει να έχει η χώρα ισχυρούς εργολάβους για να δίνουν δουλειές και να κάνουν έργα και στο εξωτερικό. Δεν ήθελα να το πιστέψω και έσπευσα στην ιστοσελίδα του κώματος. Βρίσκω το πόνημα και το αντιγράφω, για να το σχολιάσω δεόντως. Από λάθος πληκτρολόγηση, όμως, χάνω το κείμενο. Ξαναμπαίνω στο ποτάμι, βρίσκω το άρθρο και προσπαθώ να το «ανοίξω». Με στέλνει σε συνέντευξη του Θεοχάρη για τη φοροδιαφυγή. Ξαναπροσπαθώ, πάλι ο Dirty Harry. Άλλες 3-4 φορές και πέφτω μονίμως στον Dirty Harry. Εγκαταλείπω τις προσπάθειες και αντιγράφω αυτό που με αφήνει ο ιστότοπος να δω. Τούτο
Αντί επιστροφής στον κρατισμό, απαιτείται η δημιουργία ενός νέου θεσμικού πλαισίου για την κατασκευή των έργων υποδομής, που θα εξασφαλίζει την επίτευξη του μέγιστου δυνατού αποτελέσματος με τη μικρότερη δυνατή θυσία, σε σύντομο χρόνο και με μηχανισμούς καταπολέμησης της διαφθοράς.
Γιατί να μη θέλει, όμως, τις ΜΟΜΑ το Ποτάμι; Θα περίμενα από ένα τόσο ριζοσπαστικό, όπως διατείνεται, κίνημα να πει «ναι στις ΜΟΜΑ, ώστε να υπηρετούν εκεί οι αντιρρησίες συνείδησης ή να καταδικάζονται να προσφέρουν εκεί κοινωνικό έργο οι μικροπαραβάτες. Επίσης, να ενισχυθούν αυτές οι μονάδες, ώστε να απορροφούν όσο το δυνατόν περισσότερους οπλίτες που απασχολούμενοι σε κοινωφελές έργο δεν θα παραπονούνται πως έχασαν τόσους μήνες από τη ζωή τους υπηρετώντας τη θητεία τους. Και μια που οι φεμινίστριες επιθυμούν ισότητα, να υποχρεωθούν σε στρατιωτική θητεία και οι γυναίκες, υπηρετώντας μόνον στις Μ.Ο.Μ.Α.». Αυτά θα περίμενα να ακούσω από ένα εκσυγχρονιστικό κόμμα που μάχεται για την κοινωνική δικαιοσύνη, την ανασυγκρότηση, την ανάπτυξη, την πρόοδο.
Αλλά τί λέω εγώ τώρα! Όταν ο Σταύρος διαμαρτύρεται που έχει εξαγγελθεί η σύσταση Εξεταστικής για το Μνημόνιο, πράγμα που περιμένει ένας ολόκληρος λαός, οι ΜΟΜΑ αποτελούν παρωνυχίδα. Ευτυχώς, πάντως, που με τις δηλώσεις αυτές κόβει ο Σταύρακας τις γέφυρες για να συγκυβερνήσει ενδεχομένως με τον ΣΥΡΙΖΑ. Άκουσες Σουλτς πολί μου;
Σωτήριος Καλαμίτσης
Ταπεινός γραφιάς πάσχων ανιάτως από εσχάτως διαγνωσθείσα ακράτεια εμπαθείας και λαϊκισμού, επιστήθιος, όμως, φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και ομόκελλος αυτού σε ειδική πτέρυγα για επικίνδυνους κακοποιούς
* Ανατρίχιασα διαβάζοντας τον νόμο. Με τη ρύθμιση ενός τόσο σοβαρού ζητήματος συνυπάρχουν διατάξεις που νομιμοποιούν παράνομες προσλήψεις και ρυθμίζουν με τρόπο λεπτομερειακό θέματα απτόμενα της απασχόλησης ωρομισθίων υπαλλήλων στο Δημόσιο κ.λπ. Αριστούργημα του πελατειακού κράτους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου