Περί χεσμών

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Εντάξει ρε παιδιά, είπαμε ότι κάνετε μια φιλότιμη προσπάθεια να ανατρέψετε τη δουλική πολιτική των προηγούμενων και να ανακουφίσετε τον λαό, αλλά να μη δουλευόμαστε και μεταξύ μας. Μη μας λέτε και επισήμως ότι ...

συνομιλείτε με τους θεσμούς και όχι με την τρόικα και τους υπαλλήλους της.

Κι’ όσο γι’ αυτούς  που βγήκαν στο σεργιάνι να μεμφθούν την κυβέρνηση ότι έκανε κωλοτούμπα και απογοήτευσε τον λαό, προς τί τόση βιασύνη; Γλέζος, Κατρούγκαλος, Σακοράφα, κομμουνιστική τάση κ.λπ. λένε διάφορα κατά του Τσίπρα. Προς τί; Αν είσθε βέβαιοι ότι έγινε κωλοτούμπα και ότι συνεχίζουμε αταλάντευτα από εκεί που ήμασταν προ της 25.01.2015, γιατί δεν παραιτείσθε και να στηρίξετε μία κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ; Πιο τίμια θέση δεν υπάρχει, αφού δεν σας προβληματίζει τουλάχιστον το γεγονός ότι οι Γερμανοί απαιτούν [άκουσον άκουσον!] την αντικατάσταση του Βαρουφάκη. Θυμόσαστε να ζήτησαν ποτέ την αντικατάσταση του Ποπάι, του Μπένι, του Στούρνου ή του Χαρχούδα; Αυτό δεν σημαίνει κάτι;    

Όποιος νομίζει πως τίποτε δεν αλλάζει, ας πει: άλλα νομίζαμε και άλλα είναι. Νομίζαμε πως μπορούμε, αλλά δεν… Μας έχουν δεμένους χειροπόδαρα. The game isover. Όνειρο ήταν και πέρασε.

Είναι επιτακτικό σε κάθε περίπτωση να στήσετε Εξεταστικές πολύ σύντομα, για να αποκαλύψετε όλον τον βόρβορο. Ξηγημένα πράγματα. Όλα τα άλλα είναι μπαρμπούτσαλα! Άλλωστε, οι ξενόδουλοι ελληνόφωνοι έσκασαν μύτη και δηλώνουν ότι με τις κυβερνητικές κινήσεις απειλείται η αξιοπρέπεια της χώρας, την οποία θεωρούν δική τους. Η αξιοπρέπεια του «στα τέσσερα». Έτσι έχουν μάθει όλα τα ευρωλιγούρια!!! Καιρός να μάθουμε ποιούς υπηρετούν!

Πάντως, εγώ δεν γουστάρω να ξαναζήσω το 1964. Τότε που σαν τούτες τις μέρες ο Γ. Παπανδρέου είχε κερδίσει τις εκλογές   με 53%, αλλά αμέσως μετά άρχισε ο ανταρτοπόλεμος επειδή τα διάφορα πρωτοκλασάτα στελέχη που είχαν εντάξει τα κομματίδιά τους στην Ένωση Κέντρου [κάτι σαν τις σημερινές συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ] απαιτούσαν να αναλάβουν τα υπουργεία της επιλογής τους, με αποτέλεσμα να ροκανίζουν την καρέκλα του Γέρου μη ψηφίζοντας τον Νόβα για Πρόεδρο της Βουλής. Τότε που ο πολιτικός διάλογος εξηντλείτο, μετά τον θάνατο του βασιλέως Παύλου, στο αν η Φρειδερίκη θα αποκαλείτο «βασίλισσα μήτηρ ή βασιλομήτωρ» γαμώ το κέρατό μου γαμώ.

Μια ζωή τα ίδια ρε γίδια;   

Σωτήριος Καλαμίτσης

Ταπεινός, πλην ακροδεκσιός, γραφιάς πάσχων ανιάτως από εσχάτως διαγνωσθείσα ακράτεια εμπαθείας και λαϊκισμού, επιστήθιος, όμως, φίλος του γιατρού Γωγούση,σφόδρα δε πιθανόν και επισκέπτης του  εις  οίκον ευγηρίας δι’ απόρους λόγω επαπειλούμενης  εξώσεώς του από την ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος, όπου κατοικεί επ’ ενοικίω,  την  Ιερά δηλονότι  Μονή του Αγίου ΄Ορους «Μεγάλη η Χάρη της»