Ψηφίζουν οι δείκτες;

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Είχαμε σκαμπανεβάσματα τις ημέρες αυτές με τη νέα κυβέρνηση. Μαστίγωμα πανταχόθεν. Το Χρηματιστήριο δεν θα έμενε αμέτοχο. Βούταγε στα βαθιά νερά της κονόμας και αναδυόταν από τα ίδια νερά, για να ξαναβουτήξει. Χάθηκαν λέει δισ. στο Χρηματιστήριο. «Πώς;» ....

αναρωτιόμουν για νιοστή φορά. Ας υποθέσουμε ότι είμαι κάτοχος 100 μετοχών της ΕΤΕ αξίας χρηματιστηριακής € 100. Ξαφνικά κάποιος που κατείχε 10.000 μετοχές τις πουλάει αντί 50Λ τη μία, οπότε η αξία του χαρτοφυλακίου μου μειώνεται σε € 50. Άρα, λένε οι ειδήμονες, εγώ έχασα € 50 από την περιουσία μου. Δεν έχει καμμία σημασία, κατ’ αυτούς, πότε και πόσο απέκτησα αυτή την περιουσία, αν δηλαδή την απέκτησα προ τριών μηνών αντί € 20, οπότε εξακολουθώ να είμαι κερδισμένος κατά € 30, ούτε πόσο είχε αγοράσει τις 10.000 μετοχές αυτός που της πούλησε. Στη συνέχεια το ΧΑ ανέβηκε αλματωδώς και οι μετοχές μου είχαν αξία € 120. Άρα, είμαι κερδισμένος κατά € 100. Και μετά ξαναβουτάει το ΧΑ και το χαρτοφυλάκιό μου αξίζει € 35. Και εγώ κάθομαι και κλαίω που έχασα € 85. Αυτά άκουγα και το 1999 από διάφορους ηλίθιους που «έπαιζαν» στο Χρηματιστήριο. Εις εξ αυτών είχε «επενδύσει» 10.000.000 δραχμών και κάποια στιγμή το χαρτοφυλάκιό του είχε αγγίξει τα 200.000.000 δραχμών. Ως πλεονέκτης που ήτο και αυτός, δεν πούλησε, για να καρπωθεί αέρα κοπανιστό 180.000.000 δραχμών εις βάρος κάποιων άλλων «συγκορόιδων», αφού κάποιοι πρέπει να αγόρασαν κάποτε ακριβά, για να φθάσει η αξία του δικού του χαρτοφυλακίου στα 200 εκ. Μετά, το ΧΑ κατρακύλησε και το χαρτοφυλάκιό του άξιζε € 8.000.000. Κι’ ο τύπος χτυπιόταν ότι έχασε 192.000.000 δραχμών. Τόσο μεγάλη ζημιά είχε πάθει. Δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό του να ζητήσει, με όποιον τρόπο μπορούσε, να διεξαχθεί μια σε βάθος έρευνα για το πώς το ΧΑ πήγε στα ύψη και μετά καταβαραθρώθηκε, με αποτέλεσμα να χάσει 2.000.000 δραχμών. Πώς το ΧΑ έκανε ράλλι με αλλεπάλληλα limit-up, όπου την κούρσα οδηγούσαν οι μετοχές-φούσκα και οι πίσω από αυτές γιάπηδες θησαύριζαν όχι μόνον από τις προμήθειες επί των συναλλαγών, αλλά και από τις ίδιες τις φουσκωμένες συναλλαγές. Πώς να το κάνει, όμως, αφού καμμία από τις κυβερνήσεις που εξέλεξε δεν έτεινε ευήκοον ους για μία τέτοια διερεύνηση, ώστε να εντοπισθούν τα λαμόγια που θησαύρισαν και ζουν τώρα ζωή χαρισάμενη εις υγείαν των κορόιδων.

Και τώρα που ο δείκτης του ΧΑ ανέβηκε, λέει, σε επίπεδα που είχε να αγγίξει 3,5 χρόνια, το γεγονός αυτό αποτελεί ψήφο εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση. Κι’ αυτό το έχω ακούσει πολλές φορές. Όλοι οι αλλοδαποί, πολιτικοί και οικονομολόγοι, χωρίς δικαίωμα ψήφου έδιναν μια ζωή ψήφο εμπιστοσύνης στην εκάστοτε κυβέρνηση. Έτσι μας έλεγαν διαχρονικώς οι κυβερνήτες για να αντικρούσουν τις δυσμενείς γι’ αυτούς δημοσκοπήσεις και τη διογκούμενη λαϊκή δυσφορία. Κάποια στιγμή, μάλιστα, εφηύραν και τη δημοσκοπική ερώτηση «ποιός είναι καταλληλότερος για πρωθυπουργός;», στην οποία ο νοήμων λαός που κατακρήμνιζε δημοσκοπικώς το κόμμα που κυβερνούσε, απαντούσε ότι καταλληλότερος είναι ο αρχηγός του εν λόγω κόμματος και εν ενεργεία πρωθυπουργός.

Τελικά φαίνεται πως ο δείκτης του ΧΑ και των «αγορών» εν γένει έχει δικαίωμα ψήφου ισοσθενές με το σύνολο των ψήφων του εκλογικού σώματος. Και σε τελική ανάλυση δικαίωμα ψήφου έχουν μόνον όσοι κινούν τα νήματα από το παρασκήνιο ανεβοκατεβάζοντας τον δείκτη του ΧΑ και των «αγορών». Αντιθέτως, στερούνται παντελώς δικαιώματος ψήφου ο δείκτης ανεργίας, ο δείκτης αυτοκτονιών, ο δείκτης μειώσεως της αγοραστικής δύναμης, ο δείκτης εξαφανίσεως επιχειρήσεων, ο δείκτης μετανάστευσης, ο δημογραφικός δείκτης, ο δείκτης τιμών καταναλωτού, ο δείκτης θνησιμότητος λόγω διάλυσης της υγείας, ο δείκτης φτωχοποίησης και όλοι οι άλλοι δείκτες που μόνον θλίψη προκαλούν. Ας μη μιλήσω για τον δείκτη νοημοσύνης πολλών.

Δυστυχώς, ζούμε στην εποχή της Δημοκρατίας των αγορών.

Σωτήριος Καλαμίτσης

Επιστήθιος φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόρα δε πιθανόν και ομόκελλος σε φυλακές τύπου Γ΄