Ποτέ δεν είναι αργά για δάκρυα Αλέξη

   Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

«Αν κάτι είναι ξεκάθαρο από την υπάρχουσα κυβέρνηση είναι η χονδροειδής της άγνοια κινδύνου, πολιτικών συσχετισμών και βασικών οικονομικών. Το ότι θα αποτύχει είναι σίγουρο, το πότε παίζεται. Καλώς ήρθατε στην εποχή του Αλέξη Τσιπανδρέου» έγραψε ο ..εξαίρετος αρθρογράφος κ. Ναπολέων Λιναρδάτος.

            Άλλοι με λοιδόρησαν που παρασύρθηκα από τον ενθουσιασμό στο άκουσμα ενός μεστού πατριωτικού λόγου από ένα νεαρό  Έλληνα πρωθυπουργό που δεν είναι βουτηγμένος στη διαφθορά, στην ατιμία, στην ξετσιπωσιά και στην απάτη. Κάποια κυρία θεώρησε σκόπιμο να μου επισημάνει πως οι μάζες έχουν ανάγκη ιδεολογίας, επειδή στερούνται στοχασμού. Εγώ θεωρώ τον εαυτό μου μάζα, αλλά όλως περιέργως καθημερινά στοχάζομαι τον διπλανό μου. Δεν είναι ιδεολογία να  θέλω να μην υποφέρει, να μην διψάει, να μην πεινάει, να έχει περίθαλψη, να έχει γάλα για τα παιδιά του, να μην ντρέπεται που δεν έχει να τους δώσει χαρτζηλίκι, που δεν έχει να τους αγοράσει καινούργια παπούτσια και ένα παγωτό, να………, να ……………., να …………. Αυτό είναι ανθρωπιά, και η ανθρωπιά δεν μπαίνει σε κανένα καλούπι. Αλλά κι’ αν οι φιλόσοφοι και οι μεγάλοι στοχαστές τούτης της γης μου πουν πως και η ανθρωπιά ιδεολογία είναι, εγώ θα πω πως είναι η πιο μεγαλειώδης και παρασάγγας απέχουσα από κάθε ιδεολόγημα. Και πως εγώ είμαι άνθρωπος και όχι ιδεολόγος. Χεσμένες τις έχω τις ιδεολογίες και τους ιδεολόγους. Λατρεύω, όμως, τους ανθρώπους της ανθρωπιάς.     

            Σε όλους αυτούς, λοιπόν, τους οσφυοκάμπτες, καλοπερασάκηδες, γλείφτες, έρποντες και ριψάσπιδες χυδαιολόγους, εγώ θα αντιπαραθέσω απόσπασμα από ομιλία που εκφώνησε ο Βάσσος Λυσσαρίδης στον πολιτιστικό χώρο του Δήμου Αθηναίων την  25.10.2010 παρουσία ΟΥΔΕΝΟΣ βουλευτή του ελληνικού Κοινοβουλίου, μηδέ του προαναγγελθέντος ως ομιλητή  Δημάρχου Αθηναίων…

«Μού ’παν: Γιατί διδάσκεις αντίσταση; Κάποιοι θα σκοτωθούν.

Είπα: Μόνο έτσι κάποιοι θα ζήσουν.

 Μού 'παν: Μιλάς για σκλαβωμένα χώματα. Τα χώματα δεν νοιώθουν.

Είπα: Αυτός που δεν νοιώθει είσαι συ.

 Μού’ παν: Σαν πας στην Σμύρνη δεν θα’ βρεις ούτε έντομο Ελληνικό.

Είπα: Πάρε την εκατοντάχρονη Σμυρνιά και πες της το…

 Μού είπαν: Να διδαχθείς από την ιστορία. Επιβιώνουν όσοι πειθαρχούν στους παγκόσμιους άρχοντες.

Είπα: Επιλέγω την απειθαρχία.

 Μού είπαν : Γιατί επιμένεις; Σε δυο γενιές θα ’χεις ξεχάσει την τωρινή καταγωγή σου.

Είπα: Δεν ζω στον αυριανό τον χρόνο. Τώρα ζω.  Και να το θυμάστε πάντα. Θα το επαναλαμβάνω ωσότου γίνει βίωμα:

 Αν εθελούσια δεν γονατίσεις, ούτε νεκρό δεν μπορούν να σε γονατίσουν»

Σωτήριος Καλαμίτσης

Ταπεινός γραφιάς πάσχων ανιάτως από εσχάτως διαγνωσθείσα ακράτεια εμπαθείας και λαϊκισμού, επιστήθιος, όμως, φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και ομόκελλος αυτού σε ειδική πτέρυγα για επικίνδυνους κακοποιούς

Υ.Γ. Για όσους νοιάζονται πραγματικά γι’ αυτή την πατρίδα 

http://www.defencenet.gr