Το Σύνταγμα, η Ντόρα και η ανυπαρξία ντόρου

 Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

           Η πασίγνωστη Ντόρα, υποστηρίκτρια του σχεδίου ΑΝΑΝ για την Κύπρο μας που είχε ξεχάσει εξ αμελείας να περιλάβει στη δήλωση πόθεν έσχες καταθέσεις $1.000.000, εξ ου και απηλλάγη από το σεβαστόν Δικαστικόν Συμβούλιον Εφετών Αθηνών, η προγιαγιά τής οποίας βρήκε 1.060 αντικείμενα αρχαιολογικής αξίας καθώς ....

καλλιεργούσε τη γη της, τα οποία στη συνέχεια δώρισε η Αγία Οικογένεια στο κράτος [εγώ γιατί διδάχθηκα στη Νομική Σχολή, ότι ο δωρητής πρέπει να έχει κυριότητα του δωριζομένου, για να είναι έγκυρη η δωρεά;], νίκησε κατά κράτος τον Χάνο Κλασμένο, ο οποίος είχε τολμήσει ως υπουργός Εθνικής Αμύνης να γράψει:  «Με ομήρους 2 Έλληνες στρατιωτικούς η Ντόρα Χριστοφοράκου-Μαρινάκη πάει να υποβάλει τα σέβη της στο Σουλτάνο, το ΣΚΑΙ-ΧΑΜΠΕΡ λιβανίζει ενώ αποκαλεί προδότη τον Έλληνα πρωθυπουργό που δεν στέλνει ούτε κλητήρα λόγω αιχμαλωσίας 2 αδελφών μας. Η Τούρκικη ηρωίνη πληρώνει…ΞΥΠΝΗΣΤΕ!!!!».

         Το ελληνικό αστικό δικαστήριο κατεδίκασε τον Χάνο στην καταβολή € 5.000 για χρηματική ικανοποίηση της Ντόρας, ώστε να αποκατασταθεί η τρωθείσα τιμή της και να αμβλυνθεί η στενοχωρία, την οποία δοκίμασε, και το άγχος που την κυρίευσε από την απαράδεκτη αυτή δήλωση. 

       Όμως δεν κατήγαγε μόνον αυτή τη νίκη η Ντόρα. Διάβασα στον νομικό Τύπο πως, όταν ζήτησε την άρση της ασυλίας τού Κλασμένου, ώστε αυτός να διωχθεί και ποινικώς για το ατόπημά του, το ελληνικό Κυνοβούλιο αρνήθηκε να ικανοποιήσει το αίτημά της. Τότε η Ντόρα προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων [ΕΔΑΔ] και δικαιώθηκε, καθότι έκρινε το δικαστήριο, ότι με τη μη άρση της ασυλίας Κλασμένου προσεβλήθη το δικαίωμά της σε δίκαιη δίκη   βάσει της σύμβασης της Ρώμης για την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου, η οποία κυρωθείσα από το ελληνικόν Κυνοβούλιον αποτελεί νόμον του κράτους υπέρτερον παντός άλλου νόμου, αλλά όχι του Συντάγματος φυσικά*. Δηλαδή, έκρινε το ΕΔΑΔ πως, όταν το Σύνταγμά μας ορίζει ότι ουδείς βουλευτής ή  υπουργός διώκεται άνευ αποφάσεως  του Κυνοβουλίου**, οι σχετικές διατάξεις υποχωρούν προ της σύμβασης των δικαιωμάτων του ανθρώπου, αρκεί η προσβλητική βουλευτική ή υπουργική δράση να μη συνδέεται αρρήκτως με τα βουλευτικά ή υπουργικά καθήκοντα. Παρά το γεγονός, ότι κατά το ίδιο το Σύνταγμα οι κυρούμενες με νόμο διεθνείς συνθήκες υπερισχύουν παντός άλλου νόμου, όπερ σημαίνει, ότι υπερτερούν όλων των άλλων νόμων που ψηφίζει το Κυνοβούλιο, αλλ’ όχι του Συντάγματος. 

      Πολλές διασυνδέσεις διαθέτει η Αγία Οικογένεια. Μόνον με τον Μπελέρη δεν τα έχει καταφέρει. Φαίνεται πως ο Ράμα διαθέτει ισχυρότερες.

     Του λοιπού, πάντως, όποιος προσβάλλεται από βουλευτή ή υπουργό, θα τον καταμηνύει και η ποινική διαδικασία θα κινείται άνευ αδείας τής  Βουλής, εφ’ όσον η βουλευτική ή υπουργική δράση δεν εντάσσεται στα πλαίσια άσκησης βουλευτικών ή υπουργικών καθηκόντων. Τέρμα η ασυλία γατάκια.

Σώτος – μονίμως διαπορών

     

* Άρθρο 28

 1. Οι γενικά παραδεγμένοι κανόνες του διεθνούς δικαίου, καθώς και οι διεθνείς συμβάσεις, από την επικύρωσή τους με νόμο και τη θέση τους σε ισχύ σύμφωνα με τους όρους καθεμιάς, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίου και υπερισχύουν από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου. H εφαρμογή των κανόνων του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συμβάσεων στους αλλοδαπούς τελεί πάντοτε υπό τον όρο της αμοιβαιότητας.

 2. Για να εξυπηρετηθεί σπουδαίο εθνικό συμφέρον και να προαχθεί η συνεργασία με άλλα κράτη, μπορεί να αναγνωρισθούν, με συνθήκη ή συμφωνία, σε όργανα διεθνών οργανισμών αρμοδιότητες που προβλέπονται από το Σύνταγμα. Για την ψήφιση νόμου που κυρώνει αυτή τη συνθήκη ή συμφωνία απαιτείται πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών.

 3. H Ελλάδα προβαίνει ελεύθερα, με νόμο που ψηφίζεται από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας της, εφόσον αυτό υπαγορεύεται από σπουδαίο εθνικό συμφέρον, δεν θίγει τα δικαιώματα του Τεύχος A` 211/24.12.2019 ανθρώπου και τις βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος και γίνεται με βάση τις αρχές της ισότητας και με τον όρο της αμοιβαιότητας.

 **Ερμηνευτική δήλωση:

 Το άρθρο 28 αποτελεί θεμέλιο για τη συμμετοχή της Χώρας στις διαδικασίες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

 

** Άρθρο 62

 Όσο διαρκεί η βουλευτική περίοδος, ο βουλευτής δεν διώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με άλλο τρόπο περιορίζεται χωρίς άδεια του Σώματος. Επίσης δεν διώκεται για πολιτικά εγκλήματα βουλευτής της Βουλής που διαλύθηκε, από τη διάλυσή της και έως την ανακήρυξη των βουλευτών της νέας Βουλής. Η σχετική άδεια δίδεται από τη Βουλή υποχρεωτικά εφόσον η αίτηση της εισαγγελικής αρχής αφορά αδίκημα το οποίο δεν συνδέεται με την άσκηση των καθηκόντων ή την πολιτική δραστηριότητα του βουλευτή. Η Βουλή, με ευθύνη του Προέδρου της, αποφαίνεται υποχρεωτικά σχετικά με το αίτημα μέσα σε τρεις μήνες αφότου η αίτηση του εισαγγελέα για δίωξη διαβιβάστηκε στον Πρόεδρο της Βουλής. Η τρίμηνη προθεσμία αναστέλλεται κατά τη διάρκεια των διακοπών της Βουλής. Δεν απαιτείται άδεια για τα αυτόφωρα κακουργήματα.

 

Άρθρο 86

 1. Μόνο η Βουλή έχει την αρμοδιότητα να ασκεί δίωξη κατά όσων διατελούν ή διετέλεσαν μέλη της Κυβέρνησης ή Υφυπουργοί για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, όπως νόμος ορίζει. Απαγορεύεται η θέσπιση ιδιώνυμων υπουργικών αδικημάτων.

 

Υ.Γ. Η εφαρμογή τού δικαίου και της ελευθερίας της έκφρασης σε όλο της το μεγαλείο

https://tasthyras.wordpress.com/2024/06/29/%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CE%B5%CF%83%CE%BC%CE%B1-%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CE%AD%CE%BD%CF%84%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B7%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%B1/