εκμεταλλευτεί το παρελθόν της και να «ανοίξει» στις διεθνείς περιρρέουσες τάσεις. Απόρροια αυτής της αντίληψης, η αποκατάσταση της «οθωμανικής» καθώς και της «κεμαλικής» Θεσσαλονίκης, το «άνοιγμά της» στην Ανατολή, η πύκνωση των ελληνοτουρκικών πολιτιστικών και τουριστικών σχέσεων.
Τον τελευταίο καιρό όμως, αυτό το success story εξελίσσεται σ’ ένα παταγώδες γεωπολιτικό fail story. Όχι γιατί τα έσοδα από τις τουριστικές δραστηριότητες δεν πηγαίνουν καλά. Αλλά γιατί το σύστημα της γειτονικής χώρας θεωρεί την επίσκεψη στην Θεσσαλονίκη κάτι παραπάνω από «ταξίδι αναψυχής». Από κοινού το ισλαμικό κόμμα του Ερντογάν και οι ακροδεξιοί Γκρίζοι Λύκοι που συγκυβερνούν, έχουν επεξεργαστεί ένα αφήγημα που πλέον στην κοινωνία είναι δυστυχώς κυρίαρχο. Σύμφωνα με αυτό, η Τουρκία συνδυάζοντας τις αρετές της κεμαλικής, «σιδερένιας» εσωτερικής ενότητας, και των ανοιχτών οθωμανικών οριζόντων πρέπει να επιστρέψει ως «αυτοκρατορία» στον 21ο αιώνα. Στα εδάφη που άλλοτε άνηκαν στην παλιά Οθωμανική αυτοκρατορία. Αυτόν τον χαρακτήρα έχει η «επιστροφή» στην Θεσσαλονίκη, μια από τις «πατρίδες της καρδιάς μας», όπως την έχει αποκαλέσει ο Ταγίπ Ερντογάν.
Χρειάζεται μπόλικος επαρχιωτισμός για να εκλάβει κανείς αυτόν τον απροκάλυπτο επεκτατισμό ως «ευκαιρία». Ο δήμαρχος που θέτει ως κριτήριο προοδευτικότητας τις παρδαλές κάλτσες και το αν μιλάει θεσμικά με τον τρόπο που κουβεντιάζει μαζί με τους φίλους του στα μπαράκια, διαθέτει αρκετό από αυτόν.
Εν τω μεταξύ τον τελευταίο καιρό, η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, εξαιτίας του αποτρόπαιου ρεκόρ αυταρχισμού και επεκτατικότητας που επιδεικνύει ο Ερντογάν τα τελευταία χρόνια, ακούει Τουρκία και παθαίνει αλλεργία. Και δεν είναι μόνο τα όσα συμβαίνουν στην Τουρκία, ο επεκτατισμός του ευρύτερου ισλαμικού κινήματος είναι ένα ζήτημα που αφορά και στο εσωτερικό της Ευρώπης: Στις επικείμενες δημοτικές εκλογές των Βρυξελλών, λογουχάρη, κατεβαίνουν 3 ισλαμικοί σχηματισμοί, ο ένας μάλιστα αυτοαποκαλείται «Ισλάμ», και θέλει να επιβάλει την Σαρία στην πρωτεύουσα του Βελγίου.
Σε αυτές τις συνθήκες, το «άνοιγμα στην Ανατολή» που υπερασπίζεται ο Γιάννης Μπουτάρης σαν να είναι ο ηθοποιός Γιώργος Κωνσταντίνου της κωμωδίας Καλώς ήλθε το δολλάριο ισοδυναμεί με το να γυρίσουμε την πλάτη μας στην Δύση. Πράγμα όχι και τόσο θετικό, αν σκεφτεί κανείς το τι συμβαίνει σήμερα εκεί.
Με αυτό το σκεπτικό, καταψηφίσαμε τους τουριστικούς χάρτες που εξέδωσε ο Δήμος υπό την χρηματοδότηση του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος -οι οποίοι, μάλιστα, είναι γραμμένοι σ’ ένα συνδυασμό αγγλικής και τουρκικής, το παρακάνουν με τα περίφημα «Οθωμανικά μνημεία», παραλείποντας να συμπεριλάβουν και τα ελληνικά. Πραγματικά, διαβάζοντάς τον, ο επισκέπτης δεν καταλαβαίνει αν βρίσκεται στην Θεσσαλονίκη ή στο… Μπόντρουμ (Αλικαρνασσός), το οποίο ειρήσθω εν παρόδω έχει επίσης ελληνικά μνημεία.
Δεν ξέρουμε τι λέει ο κύριος, που μέσα στην εξαιρετικά ταραγμένη και αβέβαιη εποχή μας, επιλέγει να αφήνει το πολιτικό του στίγμα φορώντας παρδαλές κάλτσες, αλλά για εμάς το να μεταβληθούμε σε τουριστικό υποπαράρτημα της νέας οθωμανικής αυτοκρατορίας του Ταγίπ Ερντογάν, τιμώντας παράλληλα τον Χίτλερ της Ανατολίας δεν ενέχει κανένα στοιχείο προοδευτισμού ή κοσμοπολιτισμού.
Αντίθετα, είναι μια πράξη επικίνδυνη που μεσομακροπρόθεσμα θα υπονομεύσει καίρια τις ελευθερίες τις δικές μας και των επερχόμενων γενεών, για τις οποίες βέβαια ο δήμαρχος δεν δίνει δεκάρα…
Θεσσαλονίκη, 17 Απριλίου 2018
ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ "ΜΕΝΟΥΜΕ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - ΟΥΤΕ ΦΥΓΗ ΟΥΤΕ ΥΠΟΤΑΓΗ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου