Το 1922-23 μετά τη Γενοκτονία και την περιβόητη Ανταλλαγή των πληθυσμών, η προσφυγομάνα Θεσσαλονίκη, δέχεται ....
στα σπλάχνα της 100.000 πρόσφυγες από την Μ.Ασία, τη Θράκη, τον Πόντο,τον Καύκασο κλπ.
Κάποιοι πρόσφυγες ως μέσον για την επιβίωσή τους, επιλέγουν να εκτελέσουν το έργο της συγκοινωνίας της Θεσσαλονίκης με το δικό τους λεωφορείο. Έτσι εμφανίζονται στην πόλη τα πρώτα λεωφορεία το 1923.
Το 1940, η πατρίδα επιτάσσει τα αστικά λεωφορεία της πόλης ,και οι ιδιοκτήτες τους στο Μέτωπο τα χρησιμοποιούν για τις ανάγκες του Στρατού.
Από τα 35 λεωφορεία, επιστρέφουν από το πεδίο της μάχης 18, διότι άλλα καταστράφηκαν κι άλλα, αν και σε καλή κατάσταση, τα πήραν ως λάφυρα οι κατακτητές.
Μεταπολεμικά τα λεωφορεία αντικαθίστανται με μεγάλες οικονομικές θυσίες των Λεωφορειούχων. Ο αγώνας των λεωφορειούχων συνεχίζεται μέσα από τον εμφύλιο, μέσα στη δίνη πολιτικών γεγονότων και με ενδιάμεσο σταθμό τη σύσταση της "Επιτροπής επιβιώσεως των λεωφορειούχων" το 1951, καταλήγει στην ίδρυση του Οργανισμού Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης, το 1957, στον οποίο τις επόμενες δεκαετίες ενσωματώθηκαν και τα περιφερειακά ΚΤΕΛ της Θεσσαλονίκης .
Ο ΟΑΣΘ ξεκινά με 346 μετοχές που μέχρι το 2017, κληρονομικά ή με πωλήσεις έφθασαν στα χέρια 2200 μετόχων, στην πλειοψηφία τους μικρομετόχων, ενώ το προσωπικό του σε 2500 εργαζόμενους.
Πρόκειται για μια λαϊκή εταιρεία πολυμετοχικής βάσης που έδωσε εργασία και αφορά μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Θεσσαλονίκης.
Τα λεωφορεία παραμένουν το μόνο μέσον μαζικής μεταφοράς στην πόλη εξαιτίας της έλλειψης πολιτικής βούλησης να προχωρήσουν οι υποδομές για άλλα μέσα ,π.χ. Μετρό.
Ο ΟΑΣΘ, συνάπτει συμβάσεις με τον Ελληνικό κράτος, το οποίο αναλαμβάνει - για να ασκήσει κοινωνική πολιτική - να επιδοτεί μέρος του εισιτηρίου. Από την πλευρά τους οι μέτοχοι καταβάλλουν το 15% του μερίσματος τους κάθε μήνα για την ανανέωση του στόλου των λεωφορείων.
Από το 2015 κι εντεύθεν, η κυβέρνηση δεν καταβάλλει στον ΟΑΣΘ αυτά που θα έπρεπε από την Σύμβαση με αποτέλεσμα να τον οδηγήσει στον οικονομικό στραγγαλισμό.
Τον Ιούλιο του 2017, μετά από απειλές μηνών και κατασυκοφάντηση επί δύο συνεχή χρόνια των Μετόχων, το Ελληνικό Δημόσιο προχωρά στην αποκαλούμενη "κρατικοποίηση" του ΟΑΣΘ. Καταργεί τη Γενική Συνέλευση 2000 ατόμων που υποκαθίσταται από τον Υπουργό Οικονομικών και Μεταφορών και διορίζει νέο ΔΣ για να προβεί σε εκκαθάριση εν λειτουργία του Οργανισμού.
Τους Μετόχους αρχίζουν να τους αποκαλούν «πρώην Μετόχους», παγκόσμια πρωτοτυπία ,καθώς πουθενά στον κόσμο ο Μέτοχος δε χάνει την ιδιότητά του, χωρίς να του καταβληθεί αποζημίωση.
Παρότι αποκαλούνται «πρώην Μέτοχοι», στον ΕΦΚΑ, υποχρεούνται να καταβάλλουν την εισφορά τους κανονικά κάθε μήνα, μέχρι τη στιγμή που η Συντονιστική Επιτροπή Μετόχων καταφέρνει με τον αγώνα της την έκδοση σχετικής εντολής και την απαλλαγή τους.
Οι Μέτοχοι κατηγορούνται επί μακρόν ότι εισπράττουν τα μερίσματά τους αφήνοντας απλήρωτους τους εργαζόμενους ενώ στην πραγματικότητα η πλειοψηφία των Μετόχων εισέπραξαν Μερίσματα μέχρι τα μέσα του ΄16 και υποχρεώθηκαν να δηλώσουν στην Εφορία ότι τα εισέπραξαν στο ακέραιο.
Φορολογήθηκαν γι΄αυτά τα φανταστικά εισοδήματα και πλήρωσαν και προκαταβολή φόρου, ενώ το ίδιο θα υποχρεωθούν να κάνουν με τη δήλωση του 2017, δεδομένου ότι η νέα Διοίκηση δίνει βεβαιώσεις για την Εφορία στους Μετόχους για εισοδήματα που δεν εισέπραξαν.
Η Ελληνική πολιτεία δήμευσε την περιουσία 2000 οικογενειών, χωρίς να καταβάλει ούτε ένα ευρώ αποζημίωση, ενώ μέχρι λίγους μήνες πριν, στις κληρονομιές και τις γονικές παροχές, η Εφορία εισέπραττε τεράστια ποσά ως φόρο εκτιμώντας την αξία της ολόκληρης μετοχής (100 πόντοι) στο ύψος των 100.000 ευρώ.
Εννέα μήνες μετά την κρατικοποίηση, η νέα Διοίκηση, δείχνει ανήμπορη να διαχειριστεί το συγκοινωνιακό έργο της Θεσσαλονίκης. Η Τηλεματική δε λειτουργεί σε κεντρικά σημεία της πόλης, καθημερινά γίνονται καταγγελίες για αργοπορίες ή μη εκτέλεση δρομολογίων, ο συνωστισμός είναι μόνιμο φαινόμενο, ο στόλος των λεωφορείων που κυκλοφορεί έχει μειωθεί έως και 30%, τα λεωφορεία είναι βρώμικα και σε κακή κατάσταση συντήρησης (καθώς η νέα διοίκηση αύξησε το όριο ζωής των οχημάτων από τα 20 στα 23 έτη) οι κλοπές συχνό φαινόμενο, η ταλαιπωρία αυξάνεται και ο ερχομός του καλοκαιριού σε λεωφορεία που υπολειτουργούν μοιάζει εφιαλτικός.
Ο λαός της Θεσσαλονίκης οφείλει να αξιώσει ανθρώπινες δημόσιες συγκοινωνίες.
Οι Mέτοχοι πρέπει να αποζημιωθούν για τη δήμευση της περιουσίας τους.
ΕΝΑΣ ΜΕΤΟΧΟΣ.
στα σπλάχνα της 100.000 πρόσφυγες από την Μ.Ασία, τη Θράκη, τον Πόντο,τον Καύκασο κλπ.
Κάποιοι πρόσφυγες ως μέσον για την επιβίωσή τους, επιλέγουν να εκτελέσουν το έργο της συγκοινωνίας της Θεσσαλονίκης με το δικό τους λεωφορείο. Έτσι εμφανίζονται στην πόλη τα πρώτα λεωφορεία το 1923.
Το 1940, η πατρίδα επιτάσσει τα αστικά λεωφορεία της πόλης ,και οι ιδιοκτήτες τους στο Μέτωπο τα χρησιμοποιούν για τις ανάγκες του Στρατού.
Από τα 35 λεωφορεία, επιστρέφουν από το πεδίο της μάχης 18, διότι άλλα καταστράφηκαν κι άλλα, αν και σε καλή κατάσταση, τα πήραν ως λάφυρα οι κατακτητές.
Μεταπολεμικά τα λεωφορεία αντικαθίστανται με μεγάλες οικονομικές θυσίες των Λεωφορειούχων. Ο αγώνας των λεωφορειούχων συνεχίζεται μέσα από τον εμφύλιο, μέσα στη δίνη πολιτικών γεγονότων και με ενδιάμεσο σταθμό τη σύσταση της "Επιτροπής επιβιώσεως των λεωφορειούχων" το 1951, καταλήγει στην ίδρυση του Οργανισμού Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης, το 1957, στον οποίο τις επόμενες δεκαετίες ενσωματώθηκαν και τα περιφερειακά ΚΤΕΛ της Θεσσαλονίκης .
Ο ΟΑΣΘ ξεκινά με 346 μετοχές που μέχρι το 2017, κληρονομικά ή με πωλήσεις έφθασαν στα χέρια 2200 μετόχων, στην πλειοψηφία τους μικρομετόχων, ενώ το προσωπικό του σε 2500 εργαζόμενους.
Πρόκειται για μια λαϊκή εταιρεία πολυμετοχικής βάσης που έδωσε εργασία και αφορά μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Θεσσαλονίκης.
Τα λεωφορεία παραμένουν το μόνο μέσον μαζικής μεταφοράς στην πόλη εξαιτίας της έλλειψης πολιτικής βούλησης να προχωρήσουν οι υποδομές για άλλα μέσα ,π.χ. Μετρό.
Ο ΟΑΣΘ, συνάπτει συμβάσεις με τον Ελληνικό κράτος, το οποίο αναλαμβάνει - για να ασκήσει κοινωνική πολιτική - να επιδοτεί μέρος του εισιτηρίου. Από την πλευρά τους οι μέτοχοι καταβάλλουν το 15% του μερίσματος τους κάθε μήνα για την ανανέωση του στόλου των λεωφορείων.
Από το 2015 κι εντεύθεν, η κυβέρνηση δεν καταβάλλει στον ΟΑΣΘ αυτά που θα έπρεπε από την Σύμβαση με αποτέλεσμα να τον οδηγήσει στον οικονομικό στραγγαλισμό.
Τον Ιούλιο του 2017, μετά από απειλές μηνών και κατασυκοφάντηση επί δύο συνεχή χρόνια των Μετόχων, το Ελληνικό Δημόσιο προχωρά στην αποκαλούμενη "κρατικοποίηση" του ΟΑΣΘ. Καταργεί τη Γενική Συνέλευση 2000 ατόμων που υποκαθίσταται από τον Υπουργό Οικονομικών και Μεταφορών και διορίζει νέο ΔΣ για να προβεί σε εκκαθάριση εν λειτουργία του Οργανισμού.
Τους Μετόχους αρχίζουν να τους αποκαλούν «πρώην Μετόχους», παγκόσμια πρωτοτυπία ,καθώς πουθενά στον κόσμο ο Μέτοχος δε χάνει την ιδιότητά του, χωρίς να του καταβληθεί αποζημίωση.
Παρότι αποκαλούνται «πρώην Μέτοχοι», στον ΕΦΚΑ, υποχρεούνται να καταβάλλουν την εισφορά τους κανονικά κάθε μήνα, μέχρι τη στιγμή που η Συντονιστική Επιτροπή Μετόχων καταφέρνει με τον αγώνα της την έκδοση σχετικής εντολής και την απαλλαγή τους.
Οι Μέτοχοι κατηγορούνται επί μακρόν ότι εισπράττουν τα μερίσματά τους αφήνοντας απλήρωτους τους εργαζόμενους ενώ στην πραγματικότητα η πλειοψηφία των Μετόχων εισέπραξαν Μερίσματα μέχρι τα μέσα του ΄16 και υποχρεώθηκαν να δηλώσουν στην Εφορία ότι τα εισέπραξαν στο ακέραιο.
Φορολογήθηκαν γι΄αυτά τα φανταστικά εισοδήματα και πλήρωσαν και προκαταβολή φόρου, ενώ το ίδιο θα υποχρεωθούν να κάνουν με τη δήλωση του 2017, δεδομένου ότι η νέα Διοίκηση δίνει βεβαιώσεις για την Εφορία στους Μετόχους για εισοδήματα που δεν εισέπραξαν.
Η Ελληνική πολιτεία δήμευσε την περιουσία 2000 οικογενειών, χωρίς να καταβάλει ούτε ένα ευρώ αποζημίωση, ενώ μέχρι λίγους μήνες πριν, στις κληρονομιές και τις γονικές παροχές, η Εφορία εισέπραττε τεράστια ποσά ως φόρο εκτιμώντας την αξία της ολόκληρης μετοχής (100 πόντοι) στο ύψος των 100.000 ευρώ.
Εννέα μήνες μετά την κρατικοποίηση, η νέα Διοίκηση, δείχνει ανήμπορη να διαχειριστεί το συγκοινωνιακό έργο της Θεσσαλονίκης. Η Τηλεματική δε λειτουργεί σε κεντρικά σημεία της πόλης, καθημερινά γίνονται καταγγελίες για αργοπορίες ή μη εκτέλεση δρομολογίων, ο συνωστισμός είναι μόνιμο φαινόμενο, ο στόλος των λεωφορείων που κυκλοφορεί έχει μειωθεί έως και 30%, τα λεωφορεία είναι βρώμικα και σε κακή κατάσταση συντήρησης (καθώς η νέα διοίκηση αύξησε το όριο ζωής των οχημάτων από τα 20 στα 23 έτη) οι κλοπές συχνό φαινόμενο, η ταλαιπωρία αυξάνεται και ο ερχομός του καλοκαιριού σε λεωφορεία που υπολειτουργούν μοιάζει εφιαλτικός.
Ο λαός της Θεσσαλονίκης οφείλει να αξιώσει ανθρώπινες δημόσιες συγκοινωνίες.
Οι Mέτοχοι πρέπει να αποζημιωθούν για τη δήμευση της περιουσίας τους.
ΕΝΑΣ ΜΕΤΟΧΟΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου