Με αιτία την κατάρριψη, κατά την άποψή μας, του Mirage 2000-5 με παρεμβολή στα ηλεκτρονικά όργανα του αεροσκάφους από τις....
παράκτιες εγκαταστάσεις ηλεκτρονικού πολέμου της Τουρκίας και τον θάνατο του Σμηναγού μας Γεώργιου Μπαλταδώρου, ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΣΤΕ:
Προς τους απάτριδες ελληνόφωνους καταστροφείς του Έθνους των Ελλήνων και ΑΝΑΦΩΝΟΥΜΕ ΠΛΗΡΕΙΣ ΟΡΓΗΣ ΚΑΙ ΘΛΙΨΗΣ: ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ!!!
ΝΤΡΟΠΗ σας κύριοι: Αρχηγέ του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Αμύνης Ναύαρχε ΠΝ Ευάγγελε Αποστολάκη
Αρχηγέ του Γενικού Επιτελείου Στρατού Αντιστράτηγε Αλκιβιάδη Στεφανή,
Αρχηγέ Γενικού του Επιτελείου Ναυτικού Αντιναύαρχε ΠΝ Νικόλαε Τσούνη,
Αρχηγέ του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας Αντιπτέραρχε Χρήστο Χριστοδούλου
και ΝΤΡΟΠΗ σε όσους, «με την ουρά στα σκέλια», αποδέχθηκαν τον επαίσχυντο μηρυκασμό της ανεκδιήγητης περί, «εργατικού ατυχήματος», ακατανόμαστης.
Ας γνωρίζουν οι πάντες ότι έρχονται όμως οι μέρες που θ' ακουστεί ξανά η στεντόρεια φωνή του Ελληνόπουλου:
«-Διαβάτη,
μου κράζει το Ελληνόπουλο με το γαλάζιο μάτι:
Βόλια, μπαρούτι θέλω. Να!!!»
Στίχοι από το ποίημα «Το Ελληνόπουλο» που γράφτηκε από τον Βίκτωρα Ουγκώ το 1828 και αναφέρεται στην καταστροφή της Χίου από τους Οθωμανούς Τούρκους στις 30 Μαρτίου 1822. Μετάφραση στα ελληνικά, από τον Κωστή Παλαμά.
«Το Ελληνόπουλο»
Τούρκοι διαβήκαν. Χαλασμός, θάνατος πέρα ως πέρα.
Η Χίο, τα' όμορφο νησί, μαύρη απομένει ξέρα,
με τα κρασιά, με τα δεντρά
τ' αρχοντονήσι, που βουνά και σπίτια και λαγκάδια
και στο χορό τις λυγερές καμιά φορά τα βράδια
καθρέφτιζε μεσ' τα νερά.
Ερμιά παντού. Μα κοίταξε κι απάνου εκεί στο βράχο,
στου κάστρου τα χαλάσματα κάποιο παιδί μονάχο
κάθεται, σκύβει θλιβερά
το κεφαλάκι στήριγμα και σκέπη του απομένει
μόνο μιαν άσπρη αγράμπελη σαν αυτό ξεχασμένη
μεσ' την αφάνταστη φθορά.
Φτωχό παιδί, που κάθεσαι ξυπόλυτο στις ράχες
για να μην κλαις λυπητερά, τ' ήθελες τάχα να 'χες
για να τα ιδώ τα θαλασσά
ματάκια σου ν' αστράψουνε, να ξαστερώσουν πάλι
και να σηκώσεις χαρωπά σαν πρώτα το κεφάλι
με τα μαλλάκια τα χρυσά;
Τι θέλεις άτυχο παιδί, τι θέλεις να σου δώσω
για να τα πλέξης ξέγνοιαστα, για να τα καμαρώσω
ριχτά στους ώμους σου πλατιά
μαλλάκια που του ψαλιδιού δεν τάχει αγγίξει η κόψη
και σκόρπια στη δροσάτη σου τριγύρω γέρνουν όψη
και σαν την κλαίουσα την ιτιά;
Σαν τι μπορούσε να σου διώξει τάχα το μαράζι;
Μήπως το κρίνο απ` το Ιράν, που του ματιού σου μοιάζει;
Μην ο καρπός απ' το δεντρί
που μεσ' στη μουσουλμανική παράδεισο φυτρώνει,
κ' έν' άλογο χρόνια εκατό κι αν πιλαλάει, Δεν σώνει
μεσ' απ' τον ίσκιο του να βγει;
Μη το πουλί που κελαηδάει στο δάσος νύκτα μέρα
και με τη γλύκα του περνάει και ντέφι και φλογέρα;
Τι θες κι απ' όλα τα αγαθά
τούτα; Πες. Τα` άνθος, τον καρπό; Θες το πουλί;
-Διαβάτη,
μου κράζει το Ελληνόπουλο με το γαλάζιο μάτι:
Βόλια, μπαρούτι θέλω. Να!!!
Για την ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΙΣ «ΕΛ.ΛΑ.Σ»
ΕΚ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ
Οδυσσέας Τηλιγάδας Στέργιος Σμυρλής Δημήτριος Βόγγολης
παράκτιες εγκαταστάσεις ηλεκτρονικού πολέμου της Τουρκίας και τον θάνατο του Σμηναγού μας Γεώργιου Μπαλταδώρου, ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΣΤΕ:
Προς τους απάτριδες ελληνόφωνους καταστροφείς του Έθνους των Ελλήνων και ΑΝΑΦΩΝΟΥΜΕ ΠΛΗΡΕΙΣ ΟΡΓΗΣ ΚΑΙ ΘΛΙΨΗΣ: ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ!!!
ΝΤΡΟΠΗ σας κύριοι: Αρχηγέ του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Αμύνης Ναύαρχε ΠΝ Ευάγγελε Αποστολάκη
Αρχηγέ του Γενικού Επιτελείου Στρατού Αντιστράτηγε Αλκιβιάδη Στεφανή,
Αρχηγέ Γενικού του Επιτελείου Ναυτικού Αντιναύαρχε ΠΝ Νικόλαε Τσούνη,
Αρχηγέ του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας Αντιπτέραρχε Χρήστο Χριστοδούλου
και ΝΤΡΟΠΗ σε όσους, «με την ουρά στα σκέλια», αποδέχθηκαν τον επαίσχυντο μηρυκασμό της ανεκδιήγητης περί, «εργατικού ατυχήματος», ακατανόμαστης.
Ας γνωρίζουν οι πάντες ότι έρχονται όμως οι μέρες που θ' ακουστεί ξανά η στεντόρεια φωνή του Ελληνόπουλου:
«-Διαβάτη,
μου κράζει το Ελληνόπουλο με το γαλάζιο μάτι:
Βόλια, μπαρούτι θέλω. Να!!!»
Στίχοι από το ποίημα «Το Ελληνόπουλο» που γράφτηκε από τον Βίκτωρα Ουγκώ το 1828 και αναφέρεται στην καταστροφή της Χίου από τους Οθωμανούς Τούρκους στις 30 Μαρτίου 1822. Μετάφραση στα ελληνικά, από τον Κωστή Παλαμά.
«Το Ελληνόπουλο»
Τούρκοι διαβήκαν. Χαλασμός, θάνατος πέρα ως πέρα.
Η Χίο, τα' όμορφο νησί, μαύρη απομένει ξέρα,
με τα κρασιά, με τα δεντρά
τ' αρχοντονήσι, που βουνά και σπίτια και λαγκάδια
και στο χορό τις λυγερές καμιά φορά τα βράδια
καθρέφτιζε μεσ' τα νερά.
Ερμιά παντού. Μα κοίταξε κι απάνου εκεί στο βράχο,
στου κάστρου τα χαλάσματα κάποιο παιδί μονάχο
κάθεται, σκύβει θλιβερά
το κεφαλάκι στήριγμα και σκέπη του απομένει
μόνο μιαν άσπρη αγράμπελη σαν αυτό ξεχασμένη
μεσ' την αφάνταστη φθορά.
Φτωχό παιδί, που κάθεσαι ξυπόλυτο στις ράχες
για να μην κλαις λυπητερά, τ' ήθελες τάχα να 'χες
για να τα ιδώ τα θαλασσά
ματάκια σου ν' αστράψουνε, να ξαστερώσουν πάλι
και να σηκώσεις χαρωπά σαν πρώτα το κεφάλι
με τα μαλλάκια τα χρυσά;
Τι θέλεις άτυχο παιδί, τι θέλεις να σου δώσω
για να τα πλέξης ξέγνοιαστα, για να τα καμαρώσω
ριχτά στους ώμους σου πλατιά
μαλλάκια που του ψαλιδιού δεν τάχει αγγίξει η κόψη
και σκόρπια στη δροσάτη σου τριγύρω γέρνουν όψη
και σαν την κλαίουσα την ιτιά;
Σαν τι μπορούσε να σου διώξει τάχα το μαράζι;
Μήπως το κρίνο απ` το Ιράν, που του ματιού σου μοιάζει;
Μην ο καρπός απ' το δεντρί
που μεσ' στη μουσουλμανική παράδεισο φυτρώνει,
κ' έν' άλογο χρόνια εκατό κι αν πιλαλάει, Δεν σώνει
μεσ' απ' τον ίσκιο του να βγει;
Μη το πουλί που κελαηδάει στο δάσος νύκτα μέρα
και με τη γλύκα του περνάει και ντέφι και φλογέρα;
Τι θες κι απ' όλα τα αγαθά
τούτα; Πες. Τα` άνθος, τον καρπό; Θες το πουλί;
-Διαβάτη,
μου κράζει το Ελληνόπουλο με το γαλάζιο μάτι:
Βόλια, μπαρούτι θέλω. Να!!!
Για την ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΙΣ «ΕΛ.ΛΑ.Σ»
ΕΚ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ
Οδυσσέας Τηλιγάδας Στέργιος Σμυρλής Δημήτριος Βόγγολης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου