Πριν από μερικές εβδομάδες ο επί κεφαλής του ΠΟΤΑΜΙΟΥ Στ. Θεοδωράκης απεκάλεσε τον Κ. Σημίτη ....
«εθνικό κεφάλαιο». Κάτι τέτοια μπορεί να λέει μόνον ένας κολλητός του Σημίτη, όπως είναι ο εν λόγω όψιμος πωλητικός. Αυτή η δήλωση σε συνδυασμό με το Brexit μού θύμισαν κάτι από το όχι και πολύ μακρινό παρελθόν.
Ήταν 13 Ιουνίου 1979, όταν το ΠΑΣΟΚ, το οποίο είχε λάβει την άγουσα προς την εξουσία, ανεκοίνωσε την παραίτηση του Κώστα Σημίτη από το Εκτελεστικό Γραφείο του κώματος. Επίσημη αιτιολογία για την παραίτηση/καρατόμηση δεν δόθηκε, αλλ’ οι γνωρίζοντες έλεγαν ότι θεωρήθηκε υπεύθυνος για την αφίσα που είχε κυκλοφορήσει με το σύνθημα «΄Οχι στην Ευρώπη των μονοπωλίων, ναι στην Ευρώπη των λαών». Λόγω αυτής της αφίσας ο Ανδρέας Παπανδρέου τον απέκλεισε από τις λίστες των υποψηφίων βουλευτών. Τούτο, όμως, δεν εμπόδισε τον Αντρέα να ορίσει τον Σημίτη υπουργό Γεωργίας την περίοδο 1981-1985, ώστε να θέσει τις βάσεις της ΚΑΠ [Κοινής Αγροτικής Πολιτικής] της ΕΟΚ που ξεθεμελίωσε καλλιέργειες και διέλυσε ψαροκάικα με αντάλλαγμα επιδοτήσεις. Ούτε και τον ελληνικό λαό εμπόδισε, φυσικά, να φέρει το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Το ΠΑΣΟΚ που είχε δυσαρεστηθεί με την ορθή ιδέα του Σημίτη. Τον ελληνικό λαό που τίμησε με την ψήφο του δύο φορές τον Σημίτη [1996,2000], ο οποίος είχε απαρνηθεί το ωραίο σύνθημα και την ακόμη πιο ωραία ιδέα του.
Αλήθεια, τί ωραίο και διαχρονικό σύνθημα εκείνο το «΄Οχι στην Ευρώπη των μονοπωλίων, ναι στην Ευρώπη των λαών». Αλλά και πόσο επίκαιρο σήμερα.
Ας σκεφθούμε απλώς ότι επί τέλους η Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ξύπνησε και απεφάνθη ότι δεν είναι δυνατόν στην Ελλάδα να παίρνουν τα μεγάλα έργα οι ίδιοι και οι ίδιοι εργολάβοι. Σώπα ρε μεγάλε. Βουλωμένο γράμμα διαβάζεις.
Επανέρχομαι στο «εθνικό κεφάλαιο» που φέρει το όνομα «Σημίτης» και αντιγράφω από την «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» της 30.12.2009:
«Γράφει ο πρώτος γραμματέας της βρετανικής πρεσβείας στην Αθήνα, Μάικλ Κλέμεντς: «Οι πραγματικοί λόγοι της παραίτησης Σημίτη δεν είναι σαφείς. ΄Οταν τον ρώτησα για την υπόθεση της αφίσας, λίγο πριν από την παραίτησή του, δεν μου έδωσε καμία υπόνοια ότι γνώριζε πως επέκειτο η αποπομπή του και σαφώς φάνηκε ότι δεν σκεπτόταν να υποβάλει την παραίτησή του. Στις δημόσιες δηλώσεις του, αλλά και στις κατ' ιδίαν συνομιλίες του, πάντα διατηρούσε τη γραμμή του κόμματος σε ό,τι αφορά την ΕΟΚ και τη γενική πολιτική. Είναι επίσης δύσκολο να εξηγήσει κάποιος πως το σύνθημα στην αφίσα δεν ανταποκρινόταν στην πολιτική του κόμματος. Ο Παπανδρέου επανειλημμένα έχει τονίσει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν στρέφεται κατά της Ευρώπης αλλά είναι αντίθετο μόνο στην πλήρη ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ. Ορισμένοι, μάλιστα, διατείνονται ότι τη φράση στο πόστερ, το σύνθημα αυτό, πρώτος το διατύπωσε ο ίδιος ο Παπανδρέου. Ισως να μη χρησιμοποιήθηκε επειδή δημιουργεί σύγχυση. ΄Οποιο κι αν είναι το πραγματικό «έγκλημα» του Σημίτη, η απομάκρυνσή του προβάλλει για άλλη μία φορά την εντυπωσιακή ιστορία διάρρηξης των φιλικών σχέσεων του Παπανδρέου με στελέχη της παράταξης. Ο Σημίτης ήταν ένας από τους σημαντικότερους συνεργάτες του Παπανδρέου στην εξορία κατά την περίοδο της δικτατορίας και, σύμφωνα με ορισμένους, ο στενότερος και περισσότερο έμπιστος σύμβουλός του μετά το 1974 και ειδικότερα στη διάρκεια των τριών τελευταίων ετών» (FCO9/2831, 20 Ιουνίου 1979).
Τα συμπεράσματα δικά σας. Και για τα εθνικά κεφάλαια, και για τη βρεταννική πρεσβεία* και για την στρατηγική του Αντρέα και … και …..
Ο Σημίτης, λοιπόν, των Ιμίων, του Άκη, του Μαντέλη, του Τσουκάτου, του Χρηματιστηρίου, των μιζοφορτωμένων ολυμπιακών έργων, αλλά και των αντιχουντικών κροτίδων. Και πόσων άλλων επιτευγμάτων. Τί άλλο θ’ ακούσω Θεέ μου;
Σώτος
*Ερώτηση: ο Γερμανός πρέσβυς γιατί κάνει τόσο πολλή παρέα με τον Βασίλη Λεβέντη, εμπνευστή της «κυβέρνησης ευρέος πέλματος»;
