Σήμερα είπα να γράψω για τους Έλληνες αστυνομικούς εξ αφορμής της....
τελευταίας επιτυχίας τους να εξιχνιάσουν ένα αποτρόπαιο έγκλημα, εκείνο της άγριας δολοφονίας στα Λιμανάκια της Βουλιαγμένης. Το πτώμα αγνώριστο από τη φωτιά που του είχαν βάλει οι δράστες. Μέρες προσπαθούσαν να βρουν στοιχεία τα εργαστήρια, για να ταυτοποιήσουν το θύμα. Τελικά από τα τατουάζ κατάφεραν να το ταυτοποιήσουν και να αναγνωρισθεί από τον αδελφό του. Δεν πέρασαν 24 ώρες και συνελήφθησαν και οι δολοφόνοι. Ίσως πει κανείς ότι με τα τεχνολογικά μέσα που διαθέτει σήμερα η Αστυνομία, τα πάντα είναι εύκολα. Είναι έτσι όμως; Το ίδιο ισχύει και για εγκλήματα που διαπράχθηκαν πριν από δεκαετίες, αλλά εξιχνιάζονται τώρα χάρη στην επιμονή ορισμένων στελεχών που τιμούν τον όρκο τους και εργάζονται με αξιοζήλευτη επαγγελματική ευσυνειδησία, ενώ θα μπορούσαν να ακολουθήσουν την πεπατημένη του «δε βαριέσαι»;
Βέβαια, υπάρχουν στις τάξεις της ΕΛ.ΑΣ. και τα μπουμπούκια που συλλαμβάνονται από συναδέλφους τους για συμμετοχή σε ειδεχθή εγκλήματα. Υπάρχουν και εκείνοι που πλούτισαν κάνοντας τα στραβά μάτια με το αζημίωτο, με αποτέλεσμα να έχει γεμίσει με αυθαίρετες κατασκευές η επικράτεια. Υπάρχουν και οι άλλοι που ασκούν ανεπίτρεπτη βία, αλλά αυτό δεν πρέπει να μας εμποδίζει να συγχαίρουμε τους ευσυνείδητους που επιτελούν στο ακέραιο το καθήκον τους. Μήπως δεν πρέπει να συγχαίρουμε τους γιατρούς που δίνουν τη ζωή τους για τον ασθενή στα νοσοκομεία, επειδή υπάρχουν και συνάδελφοί τους που απαιτούν φακελάκι;
Τόσους και τόσους δέχεται ο ΠτΔ για να τους συγχαρεί και να εκφράσει τις ευχαριστίες του στο όνομα του λαού για τα έργα τους. Αθλητές, καλλιτέχνες κ.λπ. Ας δεχθεί και μία αντιπροσωπεία των απλών αστυνομικών που σκύβουν πάνω και από αραχνιασμένες δικογραφίες και διαλευκαίνουν εγκλήματα. Όχι τον Αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. Τους απλούς αστυνομικούς. Μπορεί τα ΜΑΤ να μη μας εμπνέουν με τις επεμβάσεις τους, μπορεί η πολιτική ηγεσία να κάνει τα στραβά μάτια σε διάφορους νονούς είτε της νύχτας είτε των ναρκωτικών είτε των πολιτικών, αλλά τον απλό αστυνομικό κάποιος πρέπει να τον επιβραβεύσει και να τον δείξει ως παράδειγμα στους επίορκους.
Η πολιτική ηγεσία ωρύεται όταν ο Πολάκης καταχερίζει συλλήβδην τους δικαστικούς, επειδή γνωρίζει αφ’ ενός ότι υπάρχουν και άτεγκτοι και αδέκαστοι δικαστικοί αφ’ ετέρου ότι υπάρχουν και εκείνοι που κάνουν τη βρώμικη δουλειά των πολιτικών, αλλά δεν ωρύεται, όταν η μπάλα παίρνει όλους τους αστυνομικούς συλλήβδην, ενώ υπάρχουν πάρα πολλοί που υπηρετούν ευόρκως τον πολίτη.
Σώτος
