Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Όσον αφορά στη δίωξη της ΧΑ με την κατηγορία της συγκρότησης εγκληματικής οργάνωσης, έχω κατά καιρούς γράψει ότι ως νομικός θεωρώ πως η δίωξη είναι της πλάκας. Απλώς, χρησιμοποιήθηκε για μία ακόμη φορά η «ανεξάρτητη» Δικαιοσύνη*, ως μη όφειλε, ως δεκανίκι της κυβέρνησης για τα πολιτικά παιχνίδια των τότε κυβερνώντων που ήθελαν αφ’ ενός να αποσπάσουν με βίαιο τρόπο ψηφοφόρους από τη ΧΑ και να τους επαναφέρουν στο δικό τους μαντρί αφ’ ετέρου να δείξουν στην «American JewishCommittee» πόσο ...
καλά παιδιά είναι. Το video Μπαλτάκου και η ουδέποτε διαψευσθείσα τηλεφωνική προτροπή του Σαμαρά «πες στον παναθηναϊκάκια, όταν θα έλθουν οι άλλοι τρεις, να τους γαμήσει» δεν αφήνουν περιθώρια για άλλη σκέψη.
Επίσης, έχω κατά καιρούς γράψει ότι δεν με ενόχλησαν οι αγοραίοι χαρακτηρισμοί, τους οποίους βουλευτές της ΧΑ εξετόξευσαν κατά συναδέλφων τους άλλων κωμάτων, επειδή πιστεύω πως οι χαρακτηρισμοί ήταν ακριβείς. Έτσι, δεν με ενόχλησαν οι χαρακτηρισμοί «ξεφτιλισμένοι» και «πουλημένοι», αλλά με ενόχλησε η κ. Ζαρούλια, η οποία απεκάλεσε εντός της Βουλής «υπανθρώπους» όλους τους λαθρομετανάστες συλλήβδην. Με ενόχλησε, ή μάλλον με εξόργισε, η κ. Ζαρούλια και όταν είπε σε ραδιοφωνική εκπομπή ότι επιτελεί και κοινωνικό έργο, αφού κάθε Σάββατο αγοράζει τροφή για τα σκυλάκια της γειτονιάς.
Όμως, οι μύθοι που κυκλοφορούν γύρω από το κόμμα αυτό που ξεπήδησε μέσα από τα Μνημόνια εξ αιτίας της τιμωρητικής διάθεσης χιλιάδων πολιτών, οι οποίοι δεν έβλεπαν πλέον διορισμούς και άλλα ρουσφετάκια, εναντίον των πωλητικών και της αλήτ που μας έφεραν στο σημερινό χάλι, δεν σημαίνει ότι πρέπει να κλείνουμε τα μάτια στα έργα και στις ημέρες του κόμματος αυτού, τις τάξεις του οποίου όλως περιέργως πυκνώνουν φουσκωτοί πάσης φύσεως με ξυρισμένα κρανία. Ας διαβάσουμε, λοιπόν, τί έγραφε η Λίνα Στεφάνου την 25.05.2012.
«Η Κορίνθια φίλη που ζει στην Αθήνα ήρθε με χαρά να εξηγηθεί. Ήξερε, από σίγουρη πληροφορία γιατί η γενέτειρά της, στις τελευταίες εκλογές, είχε πριμοδοτήσει την Χρυσή Αυγή με το μεγαλύτερο ποσοστό! Και μου είπε την ιστορία:
Πριν από τις εκλογές, νεαρό ζευγάρι παρκάρει το αυτοκίνητο του κοντά στα εγκαταλελειμμένα βαγόνια του ΟΣΕ (περιοχή Αγ. Νικολάου) και επιδίδεται σε ερωτικές περιπτύξεις. Στα βαγόνια αυτά έχουν βρει καταφύγιο λαθρομετανάστες οι οποίοι περιμένουν να μπαρκάρουν σε κάποιο πλοίο και να φύγουν για Ιταλία - λαθραία πάντα. Οι μετανάστες επιτίθενται στο ζευγαράκι, βιάζουν ομαδικά το κορίτσι, γρονθοκοπούν το αγόρι και στη συνέχεια τον βιάζουν κι αυτόν. Το κορίτσι αιμόφυρτο καταλήγει στο νοσοκομείο της πόλης το αγόρι ακολουθεί και τελικά μάλλον πεθαίνει!
Το θλιβερό περιστατικό καταγγέλλεται, η αστυνομία αδυνατεί να κάνει κάτι και αναλαμβάνει η Χρυσή Αυγή, η οποία στέλνει τα μπρατσωμένα μέλη της να σπάσουν στο ξύλο τους μετανάστες και να βάλουν φωτιά στα βαγόνια. Η ιστορία διαδίδεται στην τοπική κοινωνία Κορίνθου, η οποία θυμωμένη ανταποκρίνεται δίνοντας ως επιβράβευση ένα 12% στη ΧΑ (το υψηλότερο σε όλη την Ελλάδα).
Η ιστορία ήταν σίγουρη, αφού την είχε πει στη φίλη μου η κολλητή της, που την είχε μάθει από την ξαδέρφη της, που ήταν νοσοκόμα στο νοσοκομείο Κορίνθου, όπου είχε καταλήξει το άτυχο ζευγαράκι.
Όποιος ψάχνει βρίσκει
Η ιστορία ήταν σίγουρη, αφού την είχε πει στη φίλη μου η κολλητή της, που την είχε μάθει από την ξαδέρφη της, που ήταν νοσοκόμα στο νοσοκομείο Κορίνθου, όπου είχε καταλήξει το άτυχο ζευγαράκι.
Όποιος ψάχνει βρίσκει
Με το πίστευε και μη ερεύνα ο Χριστιανισμός εξαπλώθηκε παντού και η Χρυσή Αυγή έβγαλε 21 βουλευτές στις εκλογές. Μια άλλη ιστορία που διέρρευσε από άγνωστους μεταξύ τους ανθρώπους και ακούστηκε πολύ μετά τις εκλογές ήταν και η εξής:
Ο κολλητός φίλος, του φίλου, του φίλου μου, είχε ένα σπίτι που το κατέλαβαν μετανάστες. Ο άτυχος ιδιοκτήτης αφού πήγε στην αστυνομία και δεν έβγαλε άκρη πήρε τηλέφωνο την ΧΑ. Τότε τα γνωστά παιδιά, με τα γνωστά μπράτσα, καθάρισαν το σπίτι διώχνοντας τους κακούς μετανάστες αφού φυσικά τους έσπασαν στο ξύλο. (Ίσως την έχετε ακούσει κι εσείς αυτή την ιστορία. Αν ναι, διαβάστε και τη συνέχεια του περίεργου διαδικτυακού αυτού ρεπορτάζ).
Αποφάσισα να ψάξω πρώτα το θέμα της Κορίνθου. Έπεσα αμέσως πάνω στη διάψευση.
Ο κολλητός φίλος, του φίλου, του φίλου μου, είχε ένα σπίτι που το κατέλαβαν μετανάστες. Ο άτυχος ιδιοκτήτης αφού πήγε στην αστυνομία και δεν έβγαλε άκρη πήρε τηλέφωνο την ΧΑ. Τότε τα γνωστά παιδιά, με τα γνωστά μπράτσα, καθάρισαν το σπίτι διώχνοντας τους κακούς μετανάστες αφού φυσικά τους έσπασαν στο ξύλο. (Ίσως την έχετε ακούσει κι εσείς αυτή την ιστορία. Αν ναι, διαβάστε και τη συνέχεια του περίεργου διαδικτυακού αυτού ρεπορτάζ).
Αποφάσισα να ψάξω πρώτα το θέμα της Κορίνθου. Έπεσα αμέσως πάνω στη διάψευση.
Ύστερα ανακάλυψα πως η αθόρυβη αυτή πολιτική προπαγάνδα της ΧΑ είχε ξεκινήσει από το 2011. Έτσι παρόμοιοι βιασμοί μαϊμούδες είχαν αναφερθεί για τα Γιάννενα , την Πάτρα (παραθέτω τη διάψευση) , Ρέντη, Νίκαια, Κορυδαλλό και Κολωνό. Ακριβώς τα ίδια στο blog του γνωστού των τηλεοπτικών δημοσιογράφων. Και επίσης στην Άρτα.
Φυσικά, κανένα ζευγάρι ποτέ πουθενά δεν βιάστηκε από μετανάστες. Όσο για την Κόρινθο η φίλη της φίλης που ήταν νοσοκόμα αποδείχτηκε - μετά από μερικά τηλέφωνα - πως είχε απλώς ακούσει την ιστορία στο κομμωτήριο! Προεκλογικά ωστόσο και παρά τις διαψεύσεις η ιστορία αυτή έκανε την προπαγάνδα της υπέρ της ΧΑ. Να σημειωθεί ότι τα τελευταία 5 χρόνια αυτή είναι η αγαπημένη μέθοδος των ευρωπαίων νεοναζί προκειμένου να μαζεύουν ψήφους.
Τη μέθοδο αυτή η ΧΑ την εφαρμόζει κατά γράμμα εδώ και 1,5 τουλάχιστον χρόνο. Το αποτέλεσμα το είδαμε στις πρόσφατες εκλογές…
Τη μέθοδο αυτή η ΧΑ την εφαρμόζει κατά γράμμα εδώ και 1,5 τουλάχιστον χρόνο. Το αποτέλεσμα το είδαμε στις πρόσφατες εκλογές…
Για να πούμε όλη την αλήθεια στην Κόρινθο δεν βοήθησαν μόνο οι φήμες. Βοήθησε και η κόντρα Α. Πνευματικού (νυν Δημάρχου) - Π. Μπεγλίτη (πρώην βουλευτή) που αντί να δουλέψουν μαζί για να λύσουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η πόλη, προτίμησαν να ρίχνουν προεκλογική λάσπη ο ένας στον άλλον, σταυρώνοντας τα χέρια και κλείνοντας τα αυτιά στα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι.
Όσο για την ιστορία με το διαμέρισμα υπό κατάληψη από μετανάστες, είναι η ιστορία που διέδιδε και επίσημα (22 Νοεμβρίου 2011) το όργανο της ΧΑ, δηλαδή η Ελεύθερη Ώρα. Διαβάστε το σχετικό ρεπορτάζ και βγάλτε τα συμπεράσματά σας
Αίμα-Τιμή -Χρυσή Αυγή
(και μαύρα μεσάνυχτα)
Τα καλά παιδιά που πάνε τη γιαγιά στο ΑΤΜ να την προστατέψουν από τους κακούς μετανάστες όσο κάνει ανάληψη, δεν υπάρχουν. Αυτό που υπάρχει είναι ο ανατριχιαστικός λόγος των υποψήφιων βουλευτών της ΧΑ όπως αναδεικνύεται από το ρεπορτάζ (δες στο 2.47’).
Την επόμενη φορά που θα ακούσετε μια ιστορία για τις καλές προθέσεις της ΧΑ απλά αναρωτηθείτε: είμαι τόσο εγκληματικά ηλίθιος ώστε πάλι να τους πιστέψω;
Ο Παγκόσμιος ιστότοπος WordPress.com έθεσε εκτός λειτουργίας τη σελίδα της Χρυσής Αυγής επειδή σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, παραβίαζε τους όρους που διέπουν το συγκεκριμένο παγκόσμιο ιστολόγιο. Εμείς στις επόμενες εκλογές τι θα κάνουμε άραγε;»
Κατά τα λοιπά η ΧΑ βρίσκεται κοντά στον πολίτη.
Ο Αρχηγός της ΧΑ είχε πει κάποτε σε ομιλία του με σηκωμένο το δεξί χέρι σε ναζιστικό χαιρετισμό: «Μπορεί καμμιά φορά να χαιρετάμε έτσι, αλλά αυτά τα χέρια είναι καθαρά». Δηλαδή, άλλο να ρίχνεις φάπες με βρώμικα χέρια και άλλο να ρίχνεις φάπες με καθαρά χέρια. Άμα λάχει, και μπόμπες!
Το ότι οι κεφαλές, τουλάχιστον, του κόμματος έχουν μια κάποια λατρεία στον ναζισμό, δεν πιστεύω να το αρνείται κανείς.
Οι βουλευτές, βεβαίως, της ΧΑ, λίαν εύσωμοι και αυτοί, αλλά ένιοι εξ αυτών και ξυρισμένοι, είναι παιδιά του λαού, όπως προκύπτει από τα απολογητικά υπομνήματά τους. Ας διαβάσουμε ολίγον Ηλιόπουλο:
«Είμαι 35 ετών γεννηθείς στην Αθήνα το έτος 1978, μουσικός παραγωγός στο επάγγελμα και νυν Βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου, κατόπιν εκλογής μου με το κόμμα ΛΑΪΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ - ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ στις εθνικές εκλογές του 2012 στο Νομό Μαγνησίας. Μεγάλωσα σε μια οικογένεια στην οποία γαλουχήθηκα με αρχές και αξίες προσανατολισμένες στον σεβασμό του Ανθρώπου, της Οικογένειας και της Πατρίδος. Ο παππούς μου Παναγιώτης Ηλιόπουλος του οποίου φέρω και το όνομα, ήταν Ιερέας, ο πατέρας μου Καθηγητής - Εκπαιδευτικός και υπηρέτησε ως Διευθυντής Β΄βάθμιας Εκπαίδευσης στο Λύκειο Κορωπίου, ενώ συμμετείχε ως ψάλτης στις θρησκευτικές λειτουργίες του τοπικού Ιερού Ναού, αλλά και σε χορωδίες βυζαντινής μουσικής. Η μητέρα μου ήταν Κρατικός Υπάλληλος και λόγω των ικανοτήτων και κυρίως της εντιμότητας της, τοποθετήθηκε Πρόεδρος του Γενικού Νοσοκομείου «Πατησίων» κατά το χρονικό διάστημα 1993-1998. Ο αδερφός μου Γαβριήλ ακολουθώντας την θρησκευτική παράδοση της οικογένειας, είναι Ιερέας και πατέρας δύο παιδιών. Το προηγούμενο καλοκαίρι νυμφεύθηκα με την Δικηγόρο Μαρία Μαργέτη, με την οποία πριν από λίγες μέρες αποκτήσαμε το πρώτο μας τέκνο, γεγονός μοναδικό που μεγάλωσε την οικογενειακή μας ευτυχία. Τα μαθητικά μου χρόνια φοίτησα στα αντίστοιχα σχολεία του Βύρωνα και της Ραφήνας και αφού περάτωσα τις εγκύκλιες σπουδές μου, τον Σεπτέμβριο του 1996 ξεκίνησα αυτές για την κατάρτιση μου ως ‘’Ειδικός Κινησιοθεραπείας’’ και για άτομα με ειδικές ανάγκες-δεξιότητες, τις οποίες ολοκλήρωσα με επιτυχία μετά από 2 χρόνια, τον Ιούνιο του 1998, λαμβάνοντας το αντίστοιχο Δίπλωμα. Παράλληλα με τις σπουδές μου και συγκεκριμένα από το 1995 μέχρι το 2000, ξεκίνησα να εργάζομαι ως μουσικός παραγωγός, παρουσιάζοντας την δική μου δίωρη καθημερινή μουσική εκπομπή σε πολύ γνωστούς ραδιοφωνικούς σταθμούς της Αττικής (BEST FM, MUSIC). Το 2000 ασθένησε ο πατέρας μου από καρκίνο και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, το 2001 δυστυχώς απεβίωσε. Τα αυξημένα έξοδα νοσηλείας του πατρός μου, τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίσαμε μετά τον θάνατο του και η αιφνίδια απόκτηση από μέρους μου της ιδιότητας του ΄΄προστάτη΄΄ της οικογένειας, με ανάγκασαν πλέον της βασικής τότε απασχόλησης μου ως μουσικός παραγωγός στην δισκογραφική εταιρεία Melon music, να απασχοληθώ και σε άλλες εργασίες προκειμένου να αυξήσω τα έσοδά μου και να βοηθήσω την οικογένεια μου. Λόγω της έφεσης που είχα στην μουσική ξεκίνησα να γράφω στίχους και μουσική επαγγελματικά από το 2001 και έκτοτε είμαι μέλος της Α.Ε.Π.Ι. Το 2005 δημιούργησα το προσωπικό μου στούντιο ηχογραφήσεων και το 2006 συνέστησα την δική μου δισκογραφική εταιρεία με την επωνυμία OXYGEN MUSIC με επιδότηση για νέους επιχειρηματίες από τον ΟΑΕΔ. Το πρώτο μου συμβόλαιο το υπέγραψα με τον γνωστό μουσικοσυνθέτη Μίμη Πλέσσα και έκτοτε και συγκεκριμένα από το 2006 μέχρι και το 2012, έχω κάνει την μουσική παραγωγή και παράλληλα την προώθηση και την εμπορική κυκλοφορία άνω των πεντακοσίων (500) τραγουδιών, παλαιότερων αλλά και νεότερων γνωστών καλλιτεχνών. Στενότατοι φίλοι μου, τυγχάνουν πολλοί και γνωστοί καλλιτέχνες δεδηλωμένων αντίθετων πολιτικών πεποιθήσεων από τις δικές μου, γεγονός που αποδεικνύει ότι δεν έχω ιδεολογικές αγκυλώσεις, ούτε τρέφω εμπάθειες, για όσους έχουν αντίθετες απόψεις, όπως εσφαλμένα και παντελώς αυθαίρετα μου αποδίδεται με το εις βάρος μου κατηγορητήριο. Τα τελευταία 12 χρόνια και προ της ενασχόλησης μου με την πολιτική, ήμουν όντως γνωστός για το δισκογραφικό και όχι για το πολιτικό μου έργο. Επιπλέον από το 2009 ασχολούμαι επαγγελματικά και με την εμπορική προώθηση των έργων καλλιτεχνών, ακόμα και σήμερα που είμαι Βουλευτής. Το 2010 δημιούργησα ένα διαδικτυακό κατάστημα πώλησης έργων τέχνης και χειροποίητων κοσμημάτων με τον επωνυμία “point of art.gr”, ενώ παράλληλα σήμερα διαθέτω έναν διαδικτυακό γυναικείο οδηγό πόλης για πολλές πόλεις της Ελλάδος, αλλά και του εξωτερικού, καθώς και έναν διαδικτυακό οδηγό για άνδρες. Το 2009 στις δραστηριότητες της εταιρείας μου προστέθηκε και η ενοικίαση εξοπλισμού ήχου και φωτών, καθώς και η διοργάνωση διαφόρων κοινωνικών εκδηλώσεων. Σήμερα παρακολουθώ το Τμήμα του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου με τίτλο «Εξωστρέφεια Επιχειρήσεων Παραγωγής Τροφίμων : Ποιοτικός Έλεγχος. Τυποποίηση. Επισήμανση. Οργάνωση Εξαγωγών» μια θεματική ενότητα που θα μου επιτρέψει να ασχοληθώ επαγγελματικά με το αντίστοιχο αντικείμενο μετά την Βουλευτική μου θητεία. Αντιλαμβάνομαι την πολιτική ως καθήκον και όχι ως επάγγελμα. Παράλληλα όλα αυτά τα χρόνια ασχολήθηκα ερασιτεχνικά με τον κλασσικό αθλητισμό και από το 2005 συμμετέχω σε κάθε Μαραθώνιο στην κλασσική διαδρομή. Μια απαιτητική διαδρομή που χρειάζεται χιλιάδες ώρες προπόνησης. Επίσης έχω συμμετάσχει σε δεκάδες ημιμαραθώνιους και άλλους αγώνες μεγάλων αποστάσεων σε όλη την Ελλάδα».
Παιδί του λαού και ο Ηλιόπουλος. Όπως ο Χίτλερ!
Ας διαβάσουμε και απόσπασμα από το απολογητικό υπόμνημα του Μπούκουρα, ο οποίος έκλαιγε στη Βουλή διαρρηγνύων τα ιμάτιά του για να πείσει ότι δεν είναι ναζιστής.
https://www.youtube.com/watch? v=hB-_UVhcu5E
«……… γεννήθηκα στις 22.3.1973 και μεγάλωσα στο Περιστέρι. Τόπος καταγωγής του πατέρα μου είναι η Κορινθία και της μητέρας μου τα Ιωάννινα. Από πολύ μικρή ηλικία και συγκεκριμένα, σε ηλικία 17 ετών, χρειάστηκε να εγκαταλείψω το όνειρο μου για σπουδές, παρότι μέχρι και την β΄ γυμνασίου ήμουν μαθητής του 18,5, διότι ο πατέρας μου αρρώστησε από καρκίνο και αναγκάστηκα να εργαστώ, προκειμένου να συντηρήσω τους γονείς μου και τα δύο μικρότερα αδέρφια μου. Στην ηλικία των 17 ετών ανέλαβα την επιχείρηση αρτοποιείου που διέθετε ο πατέρας μου και στο τέλος του επόμενου χρόνου, παρουσιάστηκα στο στρατό. Υπηρέτησα σαν απλός πεζικάριος στην Αλεξανδρούπολη, όπως χιλιάδες άλλοι φαντάροι, χωρίς ποτέ να υπηρετήσω στις ειδικές δυνάμεις του Ελληνικού στρατού και χωρίς να λάβω ειδική στρατιωτική εκπαίδευση. Προς επίρρωση του συγκεκριμένου γεγονότος Σας προσκομίζω φωτογραφίες μου από την εποχή που υπηρέτησα ως φαντάρος στον Έβρο. Αρχές Σεπτεμβρίου του 1995 ανοίγω το πρώτο δικό μου κατάστημα αρτοποιείο χονδρικής πώλησης, επί της οδού Ναούσης 135 στην περιοχή Νέα Ζωή Περιστερίου. Σας προσκομίζω ακριβές αντίγραφο της από 3.8.1995 δήλωσης έναρξης εμπορικής δραστηριότητας αρτοποιείου από την ΔΟΥ Περιστερίου, καθώς και φωτογραφίες του πρώτου καταστήματος μου. Σχεδόν ένα χρόνο μετά και συγκεκριμένα στις 25.5.1996 παντρεύτηκα τον παιδικό μου έρωτα από τα σχολικά μας χρόνια, την Σπυριδούλα Μηνά με την οποία γνωριζόμουν από όταν εγώ ήμουν 16 ετών και εκείνη μόλις 14. … Από τον γάμο μου με την σύζυγο μου απέκτησα τρία παιδάκια, τον Νίκο, ηλικίας 17 ετών, την Παναγιώτα, ηλικίας 14 ετών και την Ελπίδα, μόλις 3 ετών. ………….. Μετά από λίγα χρόνια που άνοιξα το πρώτο μου αρτοποιείο και λόγω του ότι ο κύκλος εργασιών του πρώτου καταστήματος ήτο πολύ υψηλός, άνοιξα και δεύτερο κατάστημα αρτοποιείο και είδη ζαχαροπλαστικής επί της οδού Υψηλάντου στην Πετρούπολη…….), ενώ τρία χρόνια αργότερα ανοίγω το 3ο κατάστημα μου στο Περιστέρι, επί της οδού Τζων Κέννεντυ 234. Το εν λόγω κατάστημα το άνοιξα, αφού πούλησα το 2ο κατάστημα μου που είχα ανοίξει στην Πετρούπολη και πλέον δραστηριοποιούμουν όχι απλά ως αρτοποιός, αλλά ως παρασκευαστήριο τυρόπιτων, διάφορων σφολιατών και σάντουιτς, τα οποία πωλούσα, ενώ ταυτόχρονα πωλούσα και μπύρες και αναψυκτικά. Το εν λόγω κατάστημα με την επωνυμία «Mr Πεϊνιρλί» έγινε γρήγορα πολύ γνωστό στην περιοχή του Περιστερίου και λόγω του ότι βρισκόταν σε κεντρικό σημείο της πόλης επί της Λεωφόρου Κέννεντυ και λόγω της ποιότητας των προϊόντων μας, αλλά και λόγω του γεγονότος ότι είχα λάβει άδεια από τον δήμο Περιστερίου να έχω κάποιον χώρο έξω από το κατάστημα για να βάζω σκαμπώ και τραπεζάκια για τους πελάτες. Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα το κατάστημα μου, ήταν το πιο γνωστό εργαστήριο σφολιάτας στην Δυτική Αττική….Στο εν λόγω κατάστημα, λόγω του ότι η δουλειά ήταν πολύ αυξημένη και είχαμε εκατοντάδες πελάτες να εξυπηρετήσουμε καθημερινά, είχα προσλάβει προσωπικό, εκτός της συζύγου μου που σε όλα τα προηγούμενα καταστήματα προσέφερε την προσωπική της εργασία, οι οποίοι δεν ήταν Έλληνες, αλλά οικονομικοί μετανάστες από άλλες χώρες, τους οποίους είχα ασφαλισμένους και με τους οποίους συνεργαζόμουν άριστα, χωρίς ποτέ να έχω επιδείξει την οιαδήποτε ρατσιστική διάθεση απέναντι τους. Συγκεκριμένα στο κατάστημα μου Mr Πεϊνιρλί εργάζοταν οι αλλοδαποί Taxo Anastasio του Soubi και Dete Rita του Behar, χωρίς ποτέ να τους έχω συμπεριφερθεί μειωτικά ή να έχω εκδηλώσει σε βάρος τους κάποια διάθεση εκμετάλλευσης τους. Αντιθέτως λειτουργούσαμε όλοι μαζί σαν ομάδα και μάλιστα Σας προσκομίζω και το σύνολο των εξοφλητικών αποδείξεων της μισθοδοσίας τους, των δώρων τους και των επιδομάτων τους που πληρώθηκαν για όλο το χρονικό διάστημα που εργάστηκαν στην επιχείρηση μου, μέχρι και το καλοκαίρι του 2012, οπότε και το εν λόγω κατάστημα μου καταστράφηκε ολοσχερώς από εμπρηστική ενέργεια, για την οποία θα κάνω αναφορά κατωτέρω. Το γεγονός ότι απασχολούσα νόμιμα και αλλοδαπούς στις επιχειρήσεις μου, χωρίς ποτέ να εκφραστώ ή να τους συμπεριφερθώ υποτιμητικά και μειωτικά, το επιβεβαίωσαν με τις ένορκες καταθέσεις τους, τόσο η σύζυγος μου Σπυριδούλα Μηνά στην από 11.12.2013 ένορκη κατάθεση της ενώπιον Υμών, όσο και ο από 15 ετίας φίλος μου Αθανάσιος Τσέλιος στην από 12.12.2013 ένορκη κατάθεση του ενώπιον Σας. Μάλιστα και οι δύο κατέθεσαν ότι ουδέποτε αντιμετώπισα με ρατσιστική διάθεση, ούτε συμπεριφέρθηκα ποτέ με σκληρότητα σε ανθρώπους με άλλη εθνικότητα, αφού πάντοτε υποστήριζα και υποστηρίζω, όπως κατέθεσε χαρακτηριστικά και η σύζυγος μου, που είμαστε μαζί όλα αυτά τα χρόνια και έχει εργαστεί στα καταστήματα μας, ότι δεν ευθύνονται όλοι αυτοί οι εξαθλιωμένοι οικονομικά άνθρωποι που ήρθαν στην Ελλάδα για να αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη και κατέληξαν στους δρόμους και στα φανάρια και να κατοικούν σε τρώγλες, στην ουσία αποθήκες ανθρώπινων ψυχών, αλλά οι κυβερνήσεις όλα αυτά τα χρόνια που δεν εφάρμοσαν μια μεταναστευτική πολιτική, ώστε να περιοριστεί ο αριθμός των μεταναστών που μπαίνουν στην Ελλάδα, αφού δεν μπορούν πλέον να απασχοληθούν τόσοι πολλοί σε θέσεις εργασίας και αυτοί που βρίσκονται ήδη στην χώρα μας, να νομιμοποιηθούν και να εργάζονται με την νόμιμη αμοιβή και ασφάλιση τους. ………………. Είναι λοιπόν δυνατόν να σταθεί στην δοκιμασία της λογικής ο ισχυρισμός του κατηγορητηρίου ότι εγώ προβαίνω σε επιθέσεις σε βάρος ξένων μεταναστών, όταν εγώ είχα ξένους μετανάστες στην επιχείρηση μου όλα αυτά τα χρόνια από το 2009 μέχρι και το 2012 το καλοκαίρι και συνεργαζόμουν άριστα μαζί τους; Είναι δυνατόν εγώ να μην «αντέχω» τους ξένους μετανάστες και την παρουσία τους στην Ελλάδα, αλλά να τους έχω 10 ώρες την ημέρα δίπλα μου, να δουλεύουμε μαζί στο πρατήριο μου; Ουδέποτε στην ζωή μου αντιμετώπισα με μειωτική ή υποτιμητική διάθεση τον οιοδήποτε συνάνθρωπο μου, είτε έλληνα, είτε ξένο μετανάστη, είτε ρομά, είτε αντίθετης ιδεολογίας από εμένα. Αντιθέτως πάντοτε ήμουν και είμαι ένας άνθρωπος με έντονες κοινωνικές ευαισθησίες και με διάθεση να προσφέρω σε όποιον μπορώ ένα χέρι βοηθείας……….Για το λόγο αυτό από πολύ νωρίς στην ζωή μου φρόντιζα να συνδράμω άλλοτε το πανηγύρι του χωριού μου, το οποίο το διοργάνωνε η εκκλησία του χωριού, προσφέροντας δύο χιλιάδες κιλά ψωμί από τον φούρνο μου για τους συγχωριανούς μου, άλλοτε τον αθλητικό σύλλογο του χωριού μου ΠΑΣ ΦΩΚΑΣ ΑΡΧ. ΚΛΕΩΝΩΝ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ με χορηγία, προκειμένου να μπορούν να αθλούνται τα παιδάκια στην περιοχή, λαμβάνοντας φόρμες, μπάλες, επιγονατίδες και μάλιστα όλες αυτές τις πράξεις τις έκανα πολύ πριν καν ασχοληθώ με τα κοινά, πριν καν θέσω υποψηφιότητα για δημοτικός σύμβουλος στο δήμο Περιστερίου το 2010 με υποψήφιο δήμαρχο τον κ. Παχατουρίδη. Σας προσκομίζω σχετικά χειρόγραφη επιστολή του εκκλησιαστικού επιτρόπου την περίοδο 1996- 1997 Σέλλα Γεωργίου, ο οποίος επιβεβαιώνει την χορηγία μου σε ψωμί για το εκκλησιαστικό πανηγύρι του χωριού. Επιπρόσθετα, Σας προσκομίζω την από 13.9.2010 ευχαριστήρια επιστολή από τον Πρόεδρο και τον γενικό γραμματέα του αθλητικού ποδοσφαιρικού συλλόγου Φωκάς Αρχαίων Κλεωνών Κορινθίας, με την οποία με ευχαριστούν για την προσφορά μου προς το σύλλογο τους. …………..Λόγω της αγάπης μου για τα παιδιά, αφού είμαι πατέρας τριών παιδιών και της αγάπης μου για τον αθλητισμό από το 2006 μέχρι και το 2011 διετέλεσα υπεύθυνος για τις παιδικές ακαδημίες ποδοσφαίρου στον αθλητικό σύλλογο Κηπούπολης. Καθ’ όλη την διάρκεια της θητείας μου ως υπεύθυνος των παιδικών ακαδημιών ποδοσφαίρου, στις οποίες σημειωτέον δεν συμμετείχαν μόνο Ελληνόπουλα, αλλά και παιδιά ξένων μεταναστών, αφού η Κηπούπολη, όπως όλες οι περιοχές των δυτικών προαστίων της Αθήνας, κατοικούνται από πολλές οικογένειες μεταναστών λόγω των χαμηλών ενοικίων, φρόντιζα με πρωτοβουλίες μου, τα παιδιά να αγαπήσουν τον αθλητισμό και μέσω αυτού να μάθουν να συνεργάζονται μεταξύ τους, να σέβονται την διαφορετικότητα των συμπαικτών τους και άλλωστε είναι γνωστό ότι ο αθλητισμός είναι ένας χώρος, πόσο μάλλον το ποδόσφαιρο που είναι ένα ομαδικό άθλημα, που άνθρωποι από διαφορετικές φυλές, λαούς, έθνη συνεργάζονται για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Οργανώσαμε με το παιδικό τμήμα του Α.Ο. Κηπούπολης επίσκεψη στην τηλεοπτική εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού Mega Channel για τον θεσμό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου, όπου τα παιδιά είχαν την δυνατότητα να παρακολουθήσουν πως πραγματοποιείται μια τηλεοπτική εκπομπή και να φωτογραφηθούν με γνωστούς δημοσιογράφους, ποδοσφαιριστές και καλλιτέχνες που ήταν καλεσμένοι στην εν λόγω εκπομπή. Σας προσκομίζω φωτογραφικό υλικό από την παρουσία του παιδικού τμήματος του Α.Ο. Κηπούπολης στην ως άνω τηλεοπτική εκπομπή(σχετ.17) Επιπρόσθετα ως μέλος του συνδέσμου παλαιμάχων Κηπούπολης, αφού από πολύ μικρή ηλικία έπαιζα και ο ίδιος ποδόσφαιρο, οργάνωσα πολλές εκδηλώσεις με φιλανθρωπικό χαρακτήρα για ανθρώπους και κοινωνικές ομάδες που το είχαν πραγματικά ανάγκη. Πιο συγκεκριμένα στις 14.1.2009 διοργάνωσα ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ των παλαιμάχων του Αθλητικού Ομίλου Κηπούπολης με τους παλαιμάχους της ΑΕΚ, τον οποίο παρακολούθησαν και τα παιδάκια των ακαδημιών και είχαν την δυνατότητα να δουν από κοντά αξιόλογους ποδοσφαιριστές. Στο πλαίσιο του αγώνα αυτού τιμήθηκε ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής Χάρης Βλάσης για την προσφορά του στο ποδόσφαιρο του Περιστερίου από τον Δήμαρχο Περιστερίου Ανδρέα Παχατουρίδη, για την οικονομική ενίσχυση του οποίου, πραγματοποιήθηκε ο εν λόγω αγώνας. Σας προσκομίζω σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας score που κάλυψε την εν λόγω εκδήλωση, στο οποίο αναφέρεται ότι ήμουν η «ψυχή» της εκδήλωσης, ότι μετά τον αγώνα οι διοργανωτές παρέθεσαν δεξίωση με εκατοντάδες σουβλάκια, πίτσες και μπύρες, προσφορά δική μου από το κατάστημα μου, ενώ τέλος αναγράφονταν ότι οι βετεράνοι ποδοσφαιριστές της Κηπούπολης, κλήθηκαν από τους αντίστοιχους της ΑΕΚ στην κοπή της πίτας τους στις 21 Ιανουαρίου 2009, ενώ στις 26.1.2009 οι βετεράνοι της Κηπούπολης θα παίξουν με τους αντίστοιχους της Προοδευτικής, για τον Γιάννη Βλάσση, αδελφό του Χάρη, ο οποίος λόγω προβλήματος υγείας είναι καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι με κομμένα άκρα. Σας προσκομίζω επίσης έντυπο για τον φιλικό αγώνα που πραγματοποιήσαμε ως παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές της Κηπούπολης με αυτούς της Προοδευτικής για τον ως άνω σκοπό και φωτογραφικό υλικό από την εκδήλωση στην οποία παρευρέθη και ο Δήμαρχος Περιστερίου Ανδρέας Παχατουρίδης. Επίσης διοργάνωσα με τους παλαίμαχους ποδοσφαιριστές της Κηπούπολης φιλικό αγώνα με τους παλαιμάχους του Ολυμπιακού Πειραιώς, τα έσοδα του οποίου διατέθηκαν στην οικονομική ενίσχυση του συλλόγου το «χαμόγελο του παιδιού», το οποίο εκείνη την χρονική περίοδο φιλοξενούσε ένα παιδί – ρομά, το οποίο το έλεγαν Αλέξανδρο και είχε εγκαταλειφθεί στην περιοχή του Περιστερίου, γεγονός που το είχαμε πληροφορηθεί και οργανώσαμε τον εν λόγω φιλανθρωπικό αγώνα, για να ενισχυθεί οικονομικά το σωματείο. Σας προσκομίζω το έντυπο για την διενέργεια του εν λόγω φιλικού αγώνα, καθώς και την απόδειξη είσπραξης από το σύλλογο το «χαμόγελο του Παιδιού» για ποσό 850€ ως δωρεά του Α.Ο Κηπούπολης…… ως μέλος του συνδέσμου παλαιμάχων Κηπούπολης και υπεύθυνος των παιδικών ακαδημιών, είχα οργανώσει εκδρομή για τα παιδάκια της Κηπούπολης στις εγκαταστάσεις της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, στο πλαίσιο της οποίας δόθηκε η δυνατότητα στα παιδάκια να φωτογραφηθούν με γνωστούς ποδοσφαιριστές, όπως ο Γιάννης Γκούμας, με τον προπονητή του Παναθηναϊκού τότε Χενκ Τεν Κάτε, ενώ πραγματοποιήσαμε και φιλικό αγώνα με τους παλαίμαχους ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού και πάλι για φιλανθρωπικό σκοπό…..»
Πιο παιδί του λαού δεν γίνεται.
Να μην ξεχάσω: το κώμα αυτό είναι το μόνο που τίμησε με την παρουσία του την κηδεία ενός δολοφόνου, του στρατηγού Ντερτιλή. Είναι, επίσης, το μόνο που νοσταλγεί την επάρατο χουντάρα της 21ης Απριλίου. Τουλάχιστον δημοσίως.
Όσο για το αντισυστημικό προσωπείο τού κώματος, ο Μπογιόπουλος τα λέει μια χαρά:
Σωτήριος Καλαμίτσης
Ταπεινός, πλην ακροδεκσιός νεομπολσεβίκος, ΖΩΗλάτρης τε και δραχμολάγνος, γραφιάς πάσχων ανιάτως από εσχάτως διαγνωσθείσα ακράτεια εμπαθείας και λαϊκισμού, επιστήθιος, όμως, φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και επισκέπτης του εις οίκον ευγηρίας δι’ απόρους λόγω επαπειλούμενης εξώσεώς του από την ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος, όπου κατοικεί επ’ ενοικίω, Ιεράν τινά δηλονότι Μονήν του Αγίου ΄Ορους [Μεγάλη η Χάρη της]
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου