Γιορτάζουμε οσημέραι άλλη μία φορά την εξέγερση του Πολυτεχνείου και τιμάμε τα θύματά του. Καλά έκαναν οι διαπνεόμενοι από υγιά ιδανικά λόγω ηλικίας νέοι και....
διαμαρτυρήθηκαν. Να πέσει η δικτατορία και να επανέλθει η εξουσία στον λαό.Τελικά η δικτατορία έπεσε, αλλά με τεράστιο κόστος για
τον ελληνισμό: την απώλεια της μισής σχεδόν Κύπρου. Αρκετοί εκ των εξεγερμένων
κατέλαβαν σημαντικά πόστα στην πωλητική. Δαμανάκη, Λαλιώτης π.χ.
‘Ετσι, η εξουσία επανήλθε στον λαό, ο οποίος, αφού κατήργησε την κληρονομική μοναρχία,
εγκαθίδρυσε την κληρονομική δημοκρατία
επιλέγοντας έκτοτε τους
κυβερνήτες του με βάση το εκλογικό σύστημα που καθιερώνει κάθε φορά το κώμα που
με τη δική του ψήφο τον κυβερνά και τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις/εξαγγελίες κάθε
κωματάρχη.
Και μετά από 50 χρόνια
συνεχίζουμε να αναζητούμε
-τρόπο σωστής και δίκαιης φορολόγησης
-αποτελεσματική λειτουργία τής υγειονομικής περίθαλψης
-πραγματικά
ουσιαστική παιδεία
- γρήγορη και αμερόληπτη Δικαιοσύνη
-επιβολή κυρώσεων σε κάθε παραβάτη, μικρό ή μεγάλο, με
εξάλειψη της ατιμωρησίας και της ΄συνακόλουθης
ασυδοσίας
-χωρίς χρονοτριβή επαρκή αρωγή σε σεισμοπαθείς,
πυρόπληκτους και πλημμυροπαθείς
-τρόπους πρόληψης και άμεσης κατάσβεσης περίεργων
πυρκαγιών, πρόληψης πλημμυρών και γενικά
καταστροφών από θεομηνίες
-πάταξη του ρουσφετιού με αξιοκρατικό τρόπο πρόσληψης και προαγωγής στο Δημόσιο
-άμεση εξυπηρέτηση των πολιτών από τους δημόσιους υπηρέτες
του
-διασφάλιση των εθνικών συμφερόντων, της εθνικής
κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας
-αντικειμενικά ΜΜΕ
-εφαρμογή τού «πόθεν» έσχες των πωλητικών και λοιπών
δημόσιων λειτουργών και όχι «τί» έσχες
-πιστή εφαρμογή του δημοκρατικού Συντάγματος με
πρωταρχικό μέλημα την πραγματική ανεξαρτησία των τριών εξουσιών [δικαστικής,
νομοθετικής, εκτελεστικής]
Και βέβαια σε όλη αυτή την 50ετία παρακολουθήσαμε, από
μακρυά ευτυχώς, πλείστες όσες πολεμικές συρράξεις ανά την υφήλιο με απώλεια εκατομμυρίων ανθρώπινων ζωών. Χάριν
οικονομικών συμφερόντων και μόνον, αλλά στο όνομα της ελευθερίας, δημοκρατίας
και ανεξαρτησίας.
Παρατηρήσαμε δε απαθείς να καπηλεύονται μερικά κτήνη,
μπαρδόν υπερδημοκράτες δολοφόνοι ήθελα
να γράψω, ακόμη και την ονομασία «17 Νοέμβρη».
Εντάξει, δεν αρκούν 50 χρόνια, για να γίνουμε κράτος
με αλλαγή, εκσυγχρονισμό και επανίδρυση. Να μην είμαστε και τόσο βιαστικοί και
αχάριστοι προς τεράστιους πρωθυπουργούς, όπως ο μπαμπάς τού συζύγου της Μαρέβας
με το προσωνύμιο «αποστάτης», ο θρούμπας που γκριζάρισε τα Ίμια, ο Αλαίκσοις
που ερμήνευσε το ΟΧΙ του λαού ως ΝΑΙ και ο Κούλης με το 63μελές υπουργικό συμβούλιο. Το 1973 έγινε
η αρχή. Το 3073 δεν είναι και τόσο μακρυά.
Αντιγράφω από συνέντευξη του καθηγητή Κοντογεώργη στην
ΕΣΤΙΑ της 15.10.2023!
«Όποιος ελέγχει το
περιεχόμενο των θεμελιωδών, όπως την Δημοκρατία ή την ελευθερία και
οικειοποιείται την Ιστορία, ελέγχει τίς κοινωνίες, νομιμοποιεί το σύστημά του
και ηγεμονεύει στον κόσμο.
Τί μάς λένε λοιπόν σήμερα; Ότι οφείλουμε να ζούμε με τις αξίες και τούς
θεσμούς και τίς συμπεριφορές που διαμορφώθηκαν στην εποχή του Διαφωτισμού, τον
18ο αιώνα, και καθιερώθηκαν ουσιαστικά στην δεκαετία του ’80. Αυτό τί σημαίνει;
‘Οτι πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις εξελίξεις μέσα στο πνεύμα του παρελθόντος.
Επομένως, αν δεν μας αρέσει ή πολιτική τής κυβέρνησης, θα κάνουμε διαδήλωση, ή,
αν δεν μας αρέσει ό μισθός πού παίρνουμε, θα κάνουμε απεργία. Δεν θα αγγίξουμε
το σύστημα, διότι έχουμε αποδεχθεί, ότι είναι το καλύτερο που υπάρχει,
δημοκρατικό.
Πρόκειται για την μεγαλύτερη απάτη στην ιστορία. Ένα πολιτικό σύστημα, πού
είναι κυριολεκτικά εκλόγιμη μοναρχία, μας έχουν πείσει ότι είναι συγχρόνως
δημοκρατικό και αντιπροσωπευτικό...Ο Πρωθυπουργός διορίζει και παύει τούς
υπουργούς, τούς βουλευτές, στελεχώνει τούς μεγάλους οργανισμούς, διορίζει την
ηγεσία της Δικαιοσύνης, αποφασίζει τί είναι εθνικό και τί δεν είναι, άρα τί θα
γίνει στο Αιγαίο ή στις Πρέσπες ή οπουδήποτε. Ό Πρωθυπουργός αποφασίζει επίσης
για το δημοσιονομικό, ο Πρωθυπουργός νομοθετεί διότι ή νομοθετική πρωτοβουλία
προέρχεται μόνο από την Κυβέρνηση, και ούτω καθεξής. Ή κοινωνία είναι ένας...
ιδιώτης. Πολιτικά τελεί υπό δικαστικήν αντίληψιν, όπως θα λέγανε στα νομικά.
Γίνεται αντιληπτή, όχι ώς ένας θεσμός πού αποφασίζει και έχει βούληση, αλλά ως
ένα άθροισμα ατόμων πού ούτε δυνατότητα ούτε και ικανότητα έχει νά αποφασίσει
και επομένως το τί είναι συμφέρον της το αποφασίζει ο ένας, ο πάνσοφος
Πρωθυπουργός!
Αυτό αν το δει κανείς στην κανονική του διάσταση είναι εφιαλτικό... Τον
εαυτό μας δεν τον εκχωρούμε σε κανέναν, αλλά ολόκληρη την Χώρα και δι’ αυτής
την ύπαρξή μας την εκχωρούμε σέ έναν άνθρωπο που μπορεί να είναι κλέφτης,
απατεώνας, άρρωστος, να είναι εξαρτημένος από πλείστα όσα συμφέροντα …
Αυτό το καθεστώς το αποκαλούν δημοκρατία, την στιγμή που δεν έχει καν
προσομοίωση αντιπροσώπευσης. Όλοι οι «μεγάλοι παγκόσμιοι» στοχαστές μας
διακηρύσσουν ότι η κυριολεκτικά εκλόγιμη μοναρχία της εποχής μας όχι μόνο είναι
δημοκρατική αλλά και ανώτερη από την διαχρονική δημοκρατία των Ελλήνων …»
Και τελειώνοντας παραπέμπω σε έκθεση του Ελεγκτικού
Συνεδρίου που καταδεικνύει τη διασπάθιση των φόρων που πληρώνουν οι πολλοί για να τρώνε οι λίγοι την πεντηκοστή χρονιά
από το «Πολυτεχνείο 1973».
Σώτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου