Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Ήμουν μια χαρά αραγμένος ψηλά σε μια πλαγιά αγναντεύοντας τον Αμβρακικό και το Ιόνιο καθώς σαλάγαγα τα πρόβατά μου. Τελικά, όμως...
, με έφαγε η περιέργεια και κατηφόρισα μέχρι το καφενείο του Μένιου, μακρυνού θείου τού Φουρθιώτη. Βλέπεις, άκουγα παράξενα πράγματα από κάτι ορειβάτες που κάθε λίγο και λιγάκι τάραζαν την ησυχία μου έχοντας χάσει τον προσανατολισμό τους. Έτσι, αποφάσισα να κατέβω στο καφενείο, να δω τί συμβαίνει στον κάτω κόσμο. Τί το ‘θελα ο δυστυχής. Όλοι με άρπαξαν απ’ τα μούτρα και επέμεναν πως επί τέλους πρέπει να ψηφίσω, για ν’ αλλάξουν τα πράγματα. Με ύφος υποτιμητικό και άγριο λες και τους είχα σκοτώσει τη μάνα και τον πατέρα. Τους κοίταζα απορημένος καθώς ρούφαγα με αργές κινήσεις το πολύ βραστό με ολίγη καφεδάκι μου. Ώσπου δεν άντεξα και τους τα ΄χωσα χοντρά.Γιατί να ψηφίσω ρε; Όλα καλώς
καμωμένα δεν είναι; Τί παράπονο μπορώ να έχω; Και τί θα πρέπει ν’ αλλάξω με την
ψήφο μου; Το άψογο σύστημα νοσοκομειακής περίθαλψης ή το απαράμιλλο
εκπαιδευτικό σύστημα που μου περιέγραψαν δύο ορειβάτες, όταν έχασαν τον δρόμο τους και τους φίλεψα λίγη
γιαούρτη, για να μην πεθάνουν της πείνας; Άλλωστε, για ό,τι συμβαίνει στην πρωτεύουσα
έχω λεπτομερή ενημέρωση από τα εγγόνια
μου και την κόρη μου που ζουν στην πολιτισμένη κωμόπολη μερικά χιλιόμετρα πιο
πέρα. Αυτοί μου χάρισαν και το άει φόουν και το πληρώνουν κιόλας, για να
επικοινωνούμε. Λες και θα προλάβουν να με πάνε στο νοσοκομείο, αν μού ΄ρθει κανένα ταράκουλο.
Με ζάλισαν και για τις ρεμούλες των
πωλητικών. Λες και δεν τα ‘ξερα όλα. Αμ και για κάποιο Γεωργούλη μου είπαν και
για τον βιασμό μίας τύπισσας που σε αντάλλαγμα πήρε θέση εκλόγιμη στο
ψοφοδέλτιο Επικρατείας του αποκώμματος του Αντρέα. ‘Όλα τα θυμήθηκαν τελευταία
στιγμή πριν από τις εκλογές. Και τη σύλληψη δύο τύπων για τη δολοφονία Καραϊβάζ
τώρα την κατάφεραν επί τέλους. Και πριν από λίγο καιρό εξάρθρωσαν διμελή
οργάνωση που σχεδίαζε δολοφονικό χτύπημα σε εβραϊκό στέκι. Και για τον Πάτση
είχα ενημερωθεί και για τα κοράκια των τραπεζών. Και για τη μαφία της Μυκόνου.
Και για την αυθαίρετη δόμηση. Και για τους διορισμούς των κολλητών και
συγγενών, για τις απ’ ευθείας αναθέσεις και όλο το ρουσφετολόι. Νόμιζαν πως
είμαι ανήμερος που λένε οι μορφωμένοι. Αλλά εγώ ήξερα τα πάντα όλα [μεγάλε
Αλέφαντε] χάρη στο άει φόουν.
Μετά από μερικές ώρες βαρέθηκα τον
τσαμπουκά τους και παρήγγειλα στον Μένιο μια μερίδα γκάμπερι. Έτσι, για αλλαγή.
Όλο παϊδάκια δε λέει.
Στο τέλος δεν άντεξα και τους είπα να
πάνε από ‘κει που ήρθαν. Δεν κατάλαβα γιατί με πίεζαν να ψηφίσω. Λες και τα
πράγματα θ’ αλλάξουν και θα γίνουν ακόμη καλλίτερα με την ψήφο μου. Αχάριστοι
που δεν είναι ικανοποιημένοι με τίποτα.
Ανηφόρισα σκεφτικός στη στάνη μου.
Χαιρέτισα τα πρόβατα κι’ αυτά μου ανταπέδωσαν τον χαιρετισμό με ένα μακρόσυρτο μπεεεεε.
Σαν να ΄βλεπα μπροστά μου
ολόκληρο το εκλογικό σώμα. Αύριο θα τους δώσω πάλι τριφύλλι, ραδίκια,
όσπρια και αγριόχορτα. Δεν θέλουν αλλαγές. Βολεύονται με το στάτους κβο, όπως
μου είπε πέρυσι ένα ορειβάτης που σχεδόν κάθε μέρα παίρνει μέρος σε πορείες
διαμαρτυρίας.
Κι’ ενώ έγραφα
τούτες τις αράδες είδα στο άει φόουν τον σύζυγο
της Μαρέβας να λέει, ότι θα
κάνει ριμπάταλ σε δηλώσεις των αριστερώνε. Στο κάτω μέρος της οθόνης έγραφε rebuttal. Έτσι, για να μου τη σπάσει και να μου
δείξει, ότι εγώ είμαι αγράμματος. Άντε τώρα να με πείσουν, ότι η ψήφος μου έχει
αξία και μπορεί να φέρει αλλαγή σε ηλικίας 200 ετών απελευθερωμένο ραγιαδισμό, ακατάσχετη
κλεπτοκρατία τών ηγετίσκων μας και των πατρώνων τους σε συνδυασμό με ανυπόκριτη
υποτέλεια στις ελεύθερες δυτικές δημοκρατικές δυνάμεις.
Σώτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου