Κι όσο πιο σημαντική η θέση, τόσο πιο γλυκιά η αίσθηση που....
αφήνει.
Κάτι που δημιουργεί την ανάγκη σε αυτόν που την έχει, να κρατηθεί σε αυτή με νύχια και με δόντια και αν είναι δυνατόν να την διατηρήσει για όσο περισσότερο γίνεται.
Ειδικά όταν την αποκτά κάποιος που δεν την είχε γευθεί ποτέ.
Πόσο μάλλον όταν αυτή η θέση είναι η ισχυρότερη στη χώρα μας.
Αυτή του πρωθυπουργού.
Που μαζί του την εξουσία, αναλογικά με την δική τους θέση, γεύονται και οι υπόλοιποι που αποτελούν το κόμμα και την κυβέρνηση του. Όπου όλοι μαζί συντονίζονται στο να την κρατήσουν. Και όλοι μαζί συγχρωτίζονται στο να εξαντλήσουν όσες ελπίδες υπάρχουν να παραμείνουν εκεί. Ακόμη κι όταν όλα δείχνουν πως οι μέρες τους είναι μετρημένες.
Τότε ειδικά πεισμώνουν, κλειδώνουν τα πάντα και κοιτάνε μόνο πως θα μπορέσουν να κάνουν το θαύμα. Χωρίς να τους απασχολεί το κόστος.
Παλιότερα, αυτό αφορούσε κυρίως διορισμούς.
διαβάστε τη συνέχεια στο https://365meres.wordpress.com/2018/02/06/otan-o-egkefalos-lockarei-sthn-diathrhsh-ths-eksousias/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου