αναζωπυρώθηκε με τις πρόσφατες δηλώσεις του περί… αλλαγής στην ονομασία του αεροδρομίου και των ΚΤΕΛ της Θεσσαλονίκης.
Εν απουσία του ιδίου, καθώς αναρρώνει από την αγγειοπλαστική καρδιοχειρουργική επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε την περασμένη βδομάδα, οι στενότεροι συνεργάτες του προσπάθησαν να καταθέσουν και να περάσουν ψήφισμα στο Δημοτικό Συμβούλιο το οποίο όχι μόνον δεν ανασκεύαζε την γραμμή Μπουτάρη αλλά επί της ουσίας την δικαιολογούσε, παρέχοντας κάλυψη στον Δήμαρχο για τα χοντρά θεσμικά ατοπήματα που πραγματοποιεί εδώ και δυο χρόνια με τις δηλώσεις του. Με τις παρεμβάσεις δε, που έκαναν το Σαββατοκύριακο σε ΜΜΕ της πόλης στελέχη της παράταξής του, επέλεξαν να δώσουν ένα πρόκριμα για την συνεδρίαση της Δευτέρας, ωσάν το ψήφισμα να συνιστά τρόπον τινά ψήφο εμπιστοσύνης προς τον ίδιο τον Δήμαρχο.
Όπως ήταν αναμενόμενο, η τακτική αυτή απέτυχε παταγωδώς: Πολύ νωρίς κατά την διαδικασία της συνεδρίασης έγινε εμφανές ότι ένα τέτοιο ψήφισμα δεν περνάει από το Σώμα. Ακολούθησε ένα απονενοημένο διάβημα της προέδρου Καλυψώς Γούλα η οποία επιτιθέμενη στον Σταύρο Καλαφάτη των Εντάξει και τον δικό μας, Κωνσταντή Σεβρή, αντιπρότεινε την έκδοση άλλου ψηφίσματος που να καταδικάζει τις ύβρεις στο πρόσωπο του Δημάρχου, για να έχει κι αυτό την τύχη του αρχικού ψηφίσματος, μιας και η πλειοψηφία του Σώματος δεν έδειχνε την διάθεση να στηρίξει ένα ψήφισμα, το οποίο υποστηρίζει μονομερώς τον Δήμαρχο, στον φαύλο κύκλο των υβριστικών επιθέσεων που ο ίδιος ξεκίνησε προβοκάροντας τις χειρότερου είδους αντιδράσεις με τα «είστε κατάπτυστοι» που απηύθυνε στις τριψήφιες χιλιάδες του συλλαλητηρίου.
Μηδέν, από μηδέν, μηδέν λοιπόν για την Διοίκηση Μπουτάρη, η οποία επιθυμούσε την διεξαγωγή μιας συνεδρίασης για να διασκεδάσει την τεράστια απομόνωση στην οποία την έχει καταδικάσει ο ίδιος ο Δήμαρχος με την στάση του, και που τώρα βαθαίνει καθώς το μόνο που ενδιαφέρονται είναι να παρουσιαστούν στο κοινό ως «their master’s voice».
Στην παρέμβασή του, ο Κωνσταντής Σεβρής, με την δική του, όπως πάντα ψύχραιμη, πολιτικότατη, και αιχμηρή παρέμβαση αποπειράθηκε να σκιαγραφήσει την μεγάλη εικόνα της κρίσης που έχει χτυπήσει τον Δήμο: Το ρήγμα που έχει ανοίξει η διοίκηση Μπουτάρη με την τοπική κοινωνία, καταλήγει στο ευαίσθητο ζήτημα της ΠΓΔΜ, δεν ξεκινάει από εκεί αλλά είναι συνολικό, καθώς όλες οι προεκλογικές υποσχέσεις που έδωσε για την τακτοποίηση των δημοτικών οικονομικών, την υπεράσπιση των ελεύθερων χώρων, και την καθιέρωση μιας αντιπολιτικάντικης, αντισυμβατικής στάσης στην διαχείριση της εξουσίας διαψεύσθηκαν παταγωδώς από την μετέπειτα εξέλιξη της δεύτερης θητείας του Δημάρχου, ο οποίος συν τοις άλλοις έχει καταντήσει να υπηρετεί μια προφίλ «τοπικού Μπερλουσκόνι» με την μανία υπερπροβολής και την ανάγκη του να στρέφει διαρκώς πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας.
Και πώς να μην συνέβαινε αυτό, όταν κύρια στρατηγική του υπήρξε η αποσύνδεση του Δήμου από την τοπική κοινωνία και η ένταξή της στα παγκόσμια κυκλώματα και δίκτυα της οικονομικής πολιτικής και γεωπολιτικής εξουσίας; Kάτι για το οποίο μέχρι χθες υπερηφανευόταν ο Δήμαρχος και οι protégé του, για να εξελιχθεί όμως σήμερα σε μια γυάλα, ή καλύτερα σε ένα αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ της πόλης, των πλειοψηφικών της αναγκών, και των συμφερόντων με τα οποία ο ίδιος έχει συμμαχήσει -είτε αυτά λέγονται «τουριστικά», είτε αφορούν στα προξενεία και στις σχέσεις του με την επίσης κλυδωνιζόμενη για τους ίδιους λόγους κυβέρνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου