Τρίτη 30 Ιανουαρίου 2018

Προς Σταύρο Θεοδωράκη

Προς κ. Σταύρο Θεοδωράκη

Θα ήθελα με τον παρόν κείμενο μου να απαντήσω-σχολιάσω την ανάρτηση σας :12 λόγοι γιατί δεν θα είμαι στο συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη.


- Γιατί 25 χρόνια τώρα χάνουμε, διατηρώντας πολεμική ατμόσφαιρα με μια μικρή χώρα που θα μπορούσε να είναι πιστός μας σύμμαχος.

Τι χάνουμε και ποια τύπου συμμαχία με τα Σκόπια θα μπορούσε να μας ωφελήσει; Το κράτος των Σκοπιών δεν συμμετέχει ούτε στο ΝΑΤΟ, ούτε στην Ε.Ε., ούτε σε κάποιο διεθνή οργανισμό που η ψήφος του θα μπορούσε να διαμορφώσει στάση υπέρ ή κατά της χώρας μας. Οικονομικός σύμμαχος όπως αποδεικνύουν και όλοι οι δείκτες της ελληνικής επιχειρηματικότητας είναι πάντως δεδομένος.

-Γιατί απεχθάνομαι όλους αυτούς που χτίζουν καριέρες με λαϊκίστικες συμπεριφορές και εθνικιστικές κορώνες.

Αναφέρεστε σε λαϊκίστικες συμπεριφορές και εθνικιστικές κόρωνες. Σας παρακολούθησα επιπλέον σε συνέντευξη σας να αναφέρεστε σε ακραίους ομιλητές. Ο Μητροπολίτης Άνθιμος με τον όποιο έχετε προσωπικό πρόβλημα δεν ήταν ομιλητής απεύθυνε ένα γενικόλογο ολιγόλεπτο χαιρετισμό. Άρα η κριτική σας επικεντρώνεται στον κ. Φραγκούλη. Να υπενθυμίσω πως πριν την έναρξη του συλλαλητηρίου η συμμέτοχη του στα κοινά καταγραφόταν ως υπουργός Εθνικής Άμυνας στην οικουμενική Πικραμένου. Σε μια περίοδο μεγάλης πολιτικής έντασης έγινε αποδεκτός σε ένα κρίσιμο υπουργείο από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που μόνο για άκρα δεν μπορούμε να τους κατηγορήσουμε. Στο δε συλλαλητήριο, αυτά που εσείς θεωρήσατε εθνικιστικές κορώνες, καταχειροκροτήθηκαν. Εκτός από το μπλοκ της Χρυσής Αυγής που επέλεξε να αποχωρήσει κατά τη διάρκεια του λόγου του φωνάζοντας συνθήματα περί μασόνων κτλ. Τα άκρα ίσως να μην ίδια για όλους.

-Γιατί δεν βλέπω και πολλές διαφορές ανάμεσα στο «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» – που το έχουμε δεχτεί όλοι – και το Νέα ή Βόρεια ή ‘Ανω Μακεδονία.

Θα συμφωνήσω ότι η διαφορά είναι μικρή. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι η ονομασία FYROM έγινε αποδεκτή ως προσωρινή και όχι ως μόνιμη. Ενώ ο όρος Γιουγκοσλαβική διασφαλίζει ως ένα βαθμό ότι στο μέλλον δεν θα υπάρξουν διεκδικήσεις εδαφών που δεν ανήκαν στην ενωμένη Γιουγκοσλαβία.

– Γιατί στο «Μακεδονικό» – όπως άλλωστε και στο «Κυπριακό» – η απραξία και οι αναβολές είναι εις βάρος των συμφερόντων της Ελλάδας και του Ελληνισμού.

Υπάρχει μια τεράστια διαφορά ανάμεσα στα δυο ζητήματα. Στο ένα πόλεμος και ήττα στο Μακεδονικό μόνο διπλωματικές συζητήσεις. Όπως θα γνωρίζετε και εσείς ο Κλαούσεβιτς είχε γράψει πως ότι χάνεται σε μια πολεμική μάχη δεν κερδίζεται με την διπλωματία .Έτσι έχετε δίκιο ότι στο Κυπριακό όλα αυτά τα χρόνια χάθηκαν πιο επωφελείς συμφωνίες που θα έκλειναν το ζήτημα με λιγότερο "κόστος". Στο δε Μακεδονικό δεν γνωρίζω να έχει χαθεί κάποια πολεμική αναμέτρηση, επίσης τα τελευταία 25 χρόνια ανακυκλώνονται συνεχώς πανομοιότυπες προτάσεις ονομασίας άρα δεν έχει νόημα να λέμε ότι χάθηκαν ιστορικές ευκαιρίες.

– Γιατί δεν με συνδέει τίποτα ούτε πολιτικά, ούτε αισθητικά με αυτούς που λένε ότι είμαστε υπό κατοχή και μιλούν για προδότες, ανθέλληνες, κρεμάλες και φέρετρα.

Απλά έχετε δίκιο. Η ευκολία με τους οποίους χρησιμοποιούνται αυτοί οι χαρακτηρισμοί τα τελευταία χρόνια, τους έχουν οδηγήσει να χάνουν τη σημασία τους.

– Γιατί τέτοιου είδους απολίτικες κινητοποιήσεις οδηγούν σε πολιτικές τερατογενέσεις – βλέπε και ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μετά τους Αγανακτισμένους.

Να σας θυμίσω ότι τα πρώτα χρόνια της πολιτικής σας καθόδου αποφύγατε επιμελώς να δηλώσετε πολίτικο στίγμα. Ούτε αριστερά, ούτε δεξιά είμαστε άνθρωποι της εργασίας, του μόχθου και αναζητούμε την σύνθεση με τους καλυτέρους από όλους τους χώρους ήταν η γενική γραμμή των δηλώσεων σας. Ως αποτέλεσμα βρεθήκαν κάτω από την ίδια κομματική στέγη εκ διαμέτρου αντίθετοι άνθρωποι π.χ. κ.Λυμπεράκη και κ.Ψαριανός. Αν μη τι άλλο η τερατογένεση αποφεύχθηκε διότι κάποιοι δεν μπόρεσαν να εκλεχτούν όπως επίσης και στο γεγονός πως δεν αναλάβατε κυβερνητικές θέσεις. Οι τερατογενέσεις δεν είναι προνόμιο των συλλαλητηρίων.

– Γιατί κάθε φορά που ένα κράτος μέλος των Ηνωμένων Εθνών αναγνωρίζει την «Δημοκρατία της Μακεδονίας», η ελληνική διπλωματία ηττάται και αποδυναμώνεται.

Η ελληνική διπλωματία ότι ζημιά μπορούσε να υποστεί της έχει συμβεί. Από την στιγμή που όλοι οι ισχυροί του κόσμου Ρωσία, ΗΠΑ, Κίνα, μαζί με τους δορυφόρους τους, έχουν πάρει σαφή θέση υπέρ των Σκοπίων οι επιπλέον αναγνωρίσεις δεν μπορούν να επιφέρουν επιπλέον βλάβες απ' αυτές που ήδη έχουν γίνει.

– Γιατί δεν θέλω να διαλυθεί η γειτονική χώρα -θέλω να αποτρέψω «το μουσουλμανικό τόξο της μητέρας Τουρκίας» και την «μεγάλη Αλβανία».

Μια βασική συνθήκη της αυτοδιάθεσης των λαών και των κρατών είναι η μη ανάμιξη ξένων στα εσωτερικά πολιτικά ζητήματα. Εν ολίγοις είτε διαλυθεί το κράτος των Σκοπίων, είτε όχι, είναι εσωτερική τους απόφαση. Για το μουσουλμανικό τόξο της μητέρας Τουρκίας από την στιγμή που το εκτρέφουμε ως χωρά με τις φιέστες Ερντογάν στη Θράκη και των άλλων κατά καιρούς επισκέψεων κυβερνητικών στελεχών της γείτονας στην περιοχή είναι λίγο άτοπο να ισχυριζόμαστε ότι το καταπολεμάμε αναγνωρίζοντας τα Σκόπια με το συνταγματικό τους όνομα.

– Γιατί εχθρός μας είναι ο αλυτρωτισμός και θέλω οι γείτονες μας να αλλάξουν το Σύνταγμα τους και τα σχολικά τους βιβλία. Να μην μεγαλώνουν τα παιδιά τους με μίσος για την Ελλάδα.

Για το θέμα του αλυτρωτισμού και των σχολικών βιβλίων δεν βλέπω πως η παρουσία ή μη στο συλλαλητήριο μπορεί να επηρεάσει το ζήτημα.

– Γιατί μού προκαλούν γέλια οι συστάσεις «μην βιάζεστε να λύσετε το όνομα» από χώρες που από το ‘92 αναγνώρισαν την «Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Έχετε δίκιο ότι χώρες όπως η Σερβία να προβαίνουν σε τέτοιες συστάσεις είναι τουλάχιστον αστείο. Ζητούμενο όμως του συλλαλητηρίου ήταν και είναι η λύση να μην περιέχει τον όρο Μακεδονία, αν μπορεί να βρεθεί οποιαδήποτε άλλη λύση καλώς να ορίσει. Οι συμμετέχοντες του συλλαλητηρίου δεν ήταν, ούτε είναι εναντίον της λύσης αλλά της συγκεκριμένης λύσης που προτείνεται.

– Γιατί η Καστοριά, η Φλώρινα, η Πέλλα, το Κιλκίς, οι Σέρρες, η Δράμα θέλουν δουλειές και ανάπτυξη και όχι σκοτεινές business σε νέες «ζώνες αποκλεισμού».

Για τις πόλεις της Μακεδονίας τις οποίες αναφέρεστε είναι οι πρώτες που έχουν πληγεί από το κράτος των Σκοπίων. Πλήρης αποβιομηχανοποίηση, υψηλά ποσοστά ανεργίας, αδυσώπητος εμπορικός ανταγωνισμός ελέω φορολογικών συντελεστών. Σε αντίθεση με αυτό που αναφέρατε και πριν, περί εχθρικού κλίματος, κάθε άλλο τα ελληνικά επιχειρηματικά συμφέροντα το βιώνουν έτσι. Προ κρίσης ακόμη και το σαθρό-όπως αποδείχτηκε- τραπεζικό σύστημα μας ήταν παντοδύναμο στην περιοχή. Η μεταφορά όλων αυτών των κεφαλαίων σε καμία περίπτωση δεν ωφέλησε τις προαναφερόμενες πόλεις.

– Γιατί η Θεσσαλονίκη είναι πρωτεύουσα των Βαλκανίων και όχι μια φοβική επαρχία της Αθήνας.

Η Θεσσαλονίκη αποτελεί πρωτεύουσα αποκλειστικά και μόνο του γεωγραφικού διαμερίσματος της Μακεδονίας. Τα Βαλκάνια πέρα από γεωγραφικός προσδιορισμός δεν αποτελούν συγκροτημένη εθνική, κοινωνική ούτε καν πολιτισμική οντότητα ώστε να έχουν και πρωτεύουσα. Οι« συμπατριώτες μου» αισθανόμενοι μειονεκτικά έναντι της Αθήνας που αποτελεί πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους εφεύραν και αποδεχτήκαν αυτόν τον τίτλο όμως δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά λεξιλογικό πυροτέχνημα. Η πόλη οφείλει να είναι φιλόξενη αρκεί και οι επισκέπτες της να σέβονται του κανόνες της.

Με εκτίμηση
http://political-challenge.blogspot.gr/2018/01/blog-post.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου