Περί ανθρωπίνου λάθους

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Με βουρκωμένα μάτια ακούω και βλέπω μέρες τώρα τον πόνο παππούδων, γονέων, αδελφών, συζύγων, συντρόφων, φίλων που θρηνούν τους δικούς τους. Το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών οφείλεται σε ...

ανθρώπινο λάθος, λένε οι αρμόδιοι. Δηλαδή όλη η τεχνική υποδομή ήταν πλήρης και άψογη, αλλά κάποιος δεν έκανε σωστή χρήση αυτής ή δεν έκανε καθόλου χρήση. Όπως ο οδηγός οχήματος που παραβιάζει το παλλόμενο κίτρινο φωτεινό σήμα και αφαιρεί τη ζωή ενός μοτοποδηλάτη; Οι σηματοδότες λειτουργούσαν, αλλά ο ανεγκέφαλος παραβίασε, ως μη όφειλε, την ένδειξη.  Λάθος ή αβελτηρία; Λάθος ή αδιαφορία; Λάθος ή ωχαδερφισμός;

Ο πρωθυπουργός ανεκοίνωσε τη σύσταση «υπερκομματικής» Επιτροπής εμπειρογνωμόνων που θα διερευνήσει τα αίτια της τραγωδίας. Δηλαδή υπάρχει ενδεχόμενο τα μέλη και αυτής της Επιτροπής να λειτουργήσουν με κωματικά κριτήρια;

Ακολούθησαν εκπομπές των ΜΜΕ που περιγράφουν την Οδύσσεια των συμβάσεων για την τεχνική υποδομή. Ενστάσεις των διαγωνιζομένων, αναθεωρήσεις τιμών, προσφυγές στη Δικαιοσύνη. Δηλαδή η γνωστή κακοδαιμονία του ελληνικού κράτους. Με τους δικούς μας και τους δικούς τους. Και με τις μίζες φυσικά. 

Συγκοινωνιολόγος δεν είμαι. Ούτε ειδικός επί των σιδηροδρόμων. Με βασανίζει, όμως, ένα ερώτημα: ένας τεράστιος βράχος αποκολλάται από το βουνό και προσγειώνεται στη σιδηροτροχιά. Ή ένα φορτηγό ακινητοποιείται σε ισόπεδη αφύλακτη διάβαση λόγω μηχανικής βλάβης. Ο μηχανοδηγός τής αμαξοστοιχίας που κινείται με κατεύθυνση προς τον βράχο  ή το φορτηγό δεν μπορεί να δει τον κίνδυνο που τον περιμένει; Δεν διαθέτει ραντάρ; Δεν μπορούσαν, άραγε, οι μηχανοδηγοί των αμαξοστοιχιών που συγκρούστηκαν να ειδοποιηθούν, ότι κινούνται στην ίδια σιδηροτροχιά με αντίθετη φορά;  Αν δεν μπορούσαν, γιατί;

Πάντως, επειδή ουδέν κακόν αμιγές καλού, δεν μπορώ να μην απονείμω ως απλός πολίτης τα εύσημα στον νεαρό Ανδρέα Ανικαλιώτη που έσωσε αρκετούς συνεπιβάτες του. Περισσότερο, όμως, δεν μπορώ να μην επισημάνω τη μεγαλωσύνη της μάνας που ένοιωσε ντροπή καθώς αγκάλιαζε το παιδί της που σώθηκε, ενώ δίπλα της θρηνούσαν άλλες μανάδες για τον χαμό των δικών τους παιδιών. Ευτυχώς που υπάρχουν και οι εξαιρέσεις που μας κάνουν να συνειδητοποιούμε, ότι το μεγαλύτερο ανθρώπινο λάθος μας είναι οι πωλητικοί που ορίζουμε να διαφεντεύουν τις ζωές μας.    

Σώτος

Υ.Γ. Επειδή πολλοί διερωτώνται πώς ένας αχθοφόρος τοποθετήθηκε στη θέση σταθμάρχη, θυμίζω, ότι ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Πολάκης είχε διορίσει αντιπρόεδρο του νοσοκομείου Σαντορίνης έναν ιδιοκτήτη επιχείρησης βουλκανιζατέρ.