Η υπόθεση της Επιτροπής Επαγγελματικού Ποδοσφαίρου δεν αφορά στο ποδόσφαιρο αλλά στην ουσία της Δημοκρατίας και του Κράτους Δικαίου.
Γράφει ο Σπύρος Χατζάρας στο deltio11 :
Ο «Κούλης», έδωσε μια παράσταση στην Βουλή απευθυνόμενους στους «χαζούς» οπαδούς, ενώ θα έπρεπε αν είναι «ακέραιος» να έχει αποπέμψει τον κ. Αυγενάκη και να τον στείλει στο Υπουργοδικείο.
Εξηγούμαι:
Ο κ. Αυγενάκης, γνώριζε ότι ο ένας από τους «δικαστές» που διόρισε στην Επιτροπή που δίκασε τον ΠΑΟΚ και την Ξάνθη, δεν ήταν «αμερόληπτος» και συνδεόταν με τον μηνυτή οπότε και θα έπρεπε να έχει ζητήσει την εξαίρεση του.
Και επειδή ο «δικαστής» δεν ήταν «αμερόληπτος» η σύνθεση του δικαστηρίου είναι «παράνομη» και η απόφαση τους είναι «παντελώς άκυρη».
Ο κ. Αυγενάκης που τα γνωρίζει αυτά, παρενέβη το καθήκον του και διέπραξε ποινικά αδικήματα σιωπών και σκοπίμως αποπροσανατολίζων την συζήτηση και την Κοινή Γνώμη , παρεμβαίνοντας για της «ποινές» και όχι γα τα άκυρες αποφάσεις, μιας Επιτροπής με παράνομη Σύνθεση/ Αυτό θα γινόταν σε ενα Κράτος Δικαίου και όχι σε «Κράτος Παράγκα»
Η υπόθεση της Επιτροπής Επαγγελματικού Ποδοσφαίρου δεν αφορά στο ποδόσφαιρο αλλά στην ουσία της Δημοκρατίας και του Κράτους Δικαίου.
Ο πρωθυπουργός μπορεί να ισχυριστεί ότι τις πρώτες ημέρες «δεν ήξερε» αλλά τώρα, μετά τις αποκαλύψεις του ΠΑΟΚ για τα σχέσεις των «δικαστών» με τους μηνυτές, δεν μπορεί , εφ όσον δεν είναι Αυτός, ο επικεφαλής του «παρακράτους» να «πάρει κεφάλια».
Και η Ανώτατοι Λειτουργοί της Ανεξάρτητης Δικαιοσύνης οφείλουν να πράξουν το καθήκον τους. Άμεσα.
Τα γράφω αυτά, όντας απολύτως αντικειμενικός, διότι δεν συνδέομαι με οποιονδήποτε τρόπο με τον κύριο Σαββίδη και δεν υπήρξα ποτέ φίλαθλος του ΠΑΟΚ.
Η μόνη φορά που πήγα στην Τούμπα ήταν στις 17 Ιουλίου 1960, όταν ο πατέρας μου μας πήρε εμένα και τον αδερφό μου εκδρομή στην Θεσσαλονίκη για να δούμε τον Παναθηναϊκό και γυρίσαμε ευτυχισμένοι γιατί τους κερδίσαμε 2-0.
Γράφει ο Σπύρος Χατζάρας στο deltio11 :
Ο «Κούλης», έδωσε μια παράσταση στην Βουλή απευθυνόμενους στους «χαζούς» οπαδούς, ενώ θα έπρεπε αν είναι «ακέραιος» να έχει αποπέμψει τον κ. Αυγενάκη και να τον στείλει στο Υπουργοδικείο.
Εξηγούμαι:
Ο κ. Αυγενάκης, γνώριζε ότι ο ένας από τους «δικαστές» που διόρισε στην Επιτροπή που δίκασε τον ΠΑΟΚ και την Ξάνθη, δεν ήταν «αμερόληπτος» και συνδεόταν με τον μηνυτή οπότε και θα έπρεπε να έχει ζητήσει την εξαίρεση του.
Και επειδή ο «δικαστής» δεν ήταν «αμερόληπτος» η σύνθεση του δικαστηρίου είναι «παράνομη» και η απόφαση τους είναι «παντελώς άκυρη».
Ο κ. Αυγενάκης που τα γνωρίζει αυτά, παρενέβη το καθήκον του και διέπραξε ποινικά αδικήματα σιωπών και σκοπίμως αποπροσανατολίζων την συζήτηση και την Κοινή Γνώμη , παρεμβαίνοντας για της «ποινές» και όχι γα τα άκυρες αποφάσεις, μιας Επιτροπής με παράνομη Σύνθεση/ Αυτό θα γινόταν σε ενα Κράτος Δικαίου και όχι σε «Κράτος Παράγκα»
Η υπόθεση της Επιτροπής Επαγγελματικού Ποδοσφαίρου δεν αφορά στο ποδόσφαιρο αλλά στην ουσία της Δημοκρατίας και του Κράτους Δικαίου.
Ο πρωθυπουργός μπορεί να ισχυριστεί ότι τις πρώτες ημέρες «δεν ήξερε» αλλά τώρα, μετά τις αποκαλύψεις του ΠΑΟΚ για τα σχέσεις των «δικαστών» με τους μηνυτές, δεν μπορεί , εφ όσον δεν είναι Αυτός, ο επικεφαλής του «παρακράτους» να «πάρει κεφάλια».
Και η Ανώτατοι Λειτουργοί της Ανεξάρτητης Δικαιοσύνης οφείλουν να πράξουν το καθήκον τους. Άμεσα.
Τα γράφω αυτά, όντας απολύτως αντικειμενικός, διότι δεν συνδέομαι με οποιονδήποτε τρόπο με τον κύριο Σαββίδη και δεν υπήρξα ποτέ φίλαθλος του ΠΑΟΚ.
Η μόνη φορά που πήγα στην Τούμπα ήταν στις 17 Ιουλίου 1960, όταν ο πατέρας μου μας πήρε εμένα και τον αδερφό μου εκδρομή στην Θεσσαλονίκη για να δούμε τον Παναθηναϊκό και γυρίσαμε ευτυχισμένοι γιατί τους κερδίσαμε 2-0.