ΤΟΥ Καθ. Δημητρίου Καραμίτσου
Στη δεκαετία του 1920 κάποιοι βουλγαρόφωνοι νοτιοσλάβοι με υποβολέα τον Κροάτη γραμματέα της «βαλκανικής κομμουνιστικής διεθνούς» Γιόσιπ Μπροζ Τίτο μιλούσαν για...
τη «Μακεδονία του Αιγαίου» (δηλαδή τη σημερινή ελληνική Μακεδονία) που όπως έλεγαν «καταλήφθηκε και στενάζει κάτω από τον ελληνικό ζυγό».
Το 1946 ιδρύθηκε από τον Τίτο η Γιουγκοσλαβία στα νότια της μέρη της οποίας η παλαιά «Βαρντάσκα Μπονοβίνα» μετονομάστηκε —ως συνιστώσα του ομόσπονδου κράτους— ως «Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας. Ο Τίτο υποστήριξε τους αντάρτες του ΚΚΕ στον Εμφύλιο πόλεμο (1946-1949) γιατί επιδίωκε ακρωτηριασμό της Ελλάδος με την κατάληψη της Μακεδονίας μας από τους αντάρτες και την ενσωμάτωσή της στη Γιουγκοσλαβία.
Το 1991 διαλύθηκε η Γιουγκοσλαβία και ιδρύθηκαν έξι κράτη ένα εκ τον οποίων ήταν η «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Στο κράτος αυτό το 25% είναι Αλβανοί και το 65% Σλάβοι που μιλούσαν γλώσσα που ομοιάζει με τη Βουλγαρική, αλλά τροποποιήθηκε μετά το 1946 με αλλαγή της γραμματικής και προσθήκες λέξεων αφηρημένων εννοιών. Οι Σλάβοι των Σκοπίων προπαγανδίζουν μέσα στη χώρα τους αλλά και διεθνώς ότι είναι «Μακεδόνες» ως εθνότητα και μιλούν την «Μακεδονική γλώσσα» και η χώρα τους λέγεται «Μακεδονία».
1. Σε μια διαπραγμάτευση δεν προσέρχεται κάποιος εκ των προτέρων με μια παραχώρηση προς την άλλη πλευρά. Η κυβέρνηση αυτό έκανε αλλά και η ΝΔ αυτό κάνει αναφέροντας σύνθετη ονομασία.
2. Θεωρώ ότι η αντίδρασή μας στην παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας μας στο κράτος των Σκοπίων μέσω των συλλαλητηρίων πρέπει να είναι μαζική και έχει την έννοια της βοήθειας προς τον υπουργό των Εξωτερικών της χώρας μας, ώστε να έχει ένα στήριγμα στην κοινή γνώμη και να μην υποκύψει σε πιέσεις. Αν βέβαια είναι ήδη αποφασισμένος να δώσει το όνομα τότε είμαστε κάθετα αντίθετοι.
3. Το κράτος των Σκοπίων θα μπορούσε να έχει ένα οποιοδήποτε όνομα χωρίς τη λέξη Μακεδονία. Π.x., Dardania, Bardaska, Centrobalcan democracy κ.ο.κ. που είναι γεωγραφικά σωστοί προσδιορισμοί. Με ένα τέτοιο όνομα στο εν λόγω κράτος θα δεχθούμε οι Έλληνες ότι το κράτος αυτό συνίσταται από δυο κυρίως εθνότητες: τους Σλαβομακεδόνες και τους Αλβανούς.
4. Αναφέρεται συχνά ότι πιέζουν οι Αμερικανοί για να συμφωνηθεί μια λύση. Νομίζω ότι οι Αμερικανοί έχουν κάνει τη δουλειά τους. Έχουν επεκτείνει τη βάση της Σούδας και έχουν μεγάλη βάση στα Σκόπια. Οι ΗΠΑ δεν έχουν πρόβλημα. Τα Σκόπια ζορίζονται λόγω οικονομικών προβλημάτων, καιφλέγονται από την επιθυμία να μπουν στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Άρα τα Σκόπια πρέπει να κάνουν υποχωρήσεις και όχι η Ελλάδα. Ίσως οι Γερμανοί πιέζουν να υποχωρήσει η Ελλάδα και δεχθεί μικτή ονομασία με τη λέξη Μακεδονία.
5. Στη σύσκεψη πολιτικών αρχηγών υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή το 1992 λήφθηκε η απόφαση ότι δεν δεχόμαστε να χρησιμοποιεί το κράτος αυτό την ονομασία «Μακεδονία» ή και παράγωγά της. Αλλαγή αυτής της εθνικής πολιτικής μπορεί να αποφασιστεί μόνο από αντίστοιχο όργανο, πράγμα που μέχρι τώρα δεν έχει συμβεί. Πώς λοιπόν μιλούν πολλοί για σύνθετη ονομασία ως δήθεν εθνική γραμμή;
6. Αναφέρεται συχνά ότι θα τεθεί στη Βουλή θέμα κομματικής πειθαρχίας σε ψηφοφορία για το όνομα της γειτονικής χώρας. Φυσικά, όταν για ένα μεγάλο εθνικό θέμα έχει γίνει προεκλογική δέσμευση ποια θα είναι η πολιτική του κόμματος, τότε τίθεται θέμα κομματικής πειθαρχίας. Όταν όμως δεν έχει υπάρξει προεκλογική δέσμευση, τότε —όπως συμβαίνει τώρα με το Σκοπιανό θέμα— οι βουλευτές είναι ελεύθεροι να ψηφίσουν κατά συνείδηση.
7. Αρκετοί μη κυβερνητικοί βουλευτές που εκλέγονται στη Μακεδονία ήταν μέχρι τώρα πολύ διστακτικοί να μιλήσουν καθαρά ότι δεν δέχονται να χρησιμοποιηθεί το όνομα Μακεδονία στα Σκόπια. Τώρα είναι ακόμη καιρός να εκδηλώσουν δημόσια και με σαφήνεια την αντίδρασή τους στην παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας μας στους Σκοπιανούς. Υπάρχει η περίπτωση να εμφανιστεί ένα νέο πολιτικό κόμμα με σαφείς εθνικές θέσεις και τότε δεν ξέρω ποια κόμματα θα μπορέσουν να εκλέξουν βουλευτές στη Μακεδονία.
8. H Bουλγαρία έχει στην επικράτειά της μια μικρή περιοχή που ονομάζεται Μακεδονία, η χώρα όμως ονομάζεται Βουλγαρία. Η Ελλάδα έχει μια μεγάλη περιοχή που ονομάζεται περιφέρεια Μακεδονίας, αλλά η χώρα μας ονομάζεται Ελλάδα. Το κράτος των Σκοπίων έχει στη νότια περιοχή της χώρας του μικρό μέρος που μπορεί να χαρακτηριστεί γεωγραφικά ως Μακεδονία. Γιατί όμως θέλει όλο το κράτος να ονομαστεί Μακεδονία;
9. Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο ένα κράτος να παίρνει το όνομα και την ιστορία ενός άλλου λαού και μάλιστα γειτονικού. Γι’ αυτό οι πολιτικές επιλογές του κράτους των Σκοπίων —η ονομασία τους, η δήθεν Μακεδονικήγλώσσα και εθνότητα και ο αχαλίνωτος αλυτρωτισμός— αποτελούν σαφώς εχθρικές πράξεις και επιδιώξεις σε βάρος της Ελλάδος. Κανονικά η χρήση τουονόματος του κράτους αυτού μετά τη διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας έπρεπε να είναι Casus belli.
Στη δεκαετία του 1920 κάποιοι βουλγαρόφωνοι νοτιοσλάβοι με υποβολέα τον Κροάτη γραμματέα της «βαλκανικής κομμουνιστικής διεθνούς» Γιόσιπ Μπροζ Τίτο μιλούσαν για...
τη «Μακεδονία του Αιγαίου» (δηλαδή τη σημερινή ελληνική Μακεδονία) που όπως έλεγαν «καταλήφθηκε και στενάζει κάτω από τον ελληνικό ζυγό».
Το 1946 ιδρύθηκε από τον Τίτο η Γιουγκοσλαβία στα νότια της μέρη της οποίας η παλαιά «Βαρντάσκα Μπονοβίνα» μετονομάστηκε —ως συνιστώσα του ομόσπονδου κράτους— ως «Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας. Ο Τίτο υποστήριξε τους αντάρτες του ΚΚΕ στον Εμφύλιο πόλεμο (1946-1949) γιατί επιδίωκε ακρωτηριασμό της Ελλάδος με την κατάληψη της Μακεδονίας μας από τους αντάρτες και την ενσωμάτωσή της στη Γιουγκοσλαβία.
Το 1991 διαλύθηκε η Γιουγκοσλαβία και ιδρύθηκαν έξι κράτη ένα εκ τον οποίων ήταν η «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Στο κράτος αυτό το 25% είναι Αλβανοί και το 65% Σλάβοι που μιλούσαν γλώσσα που ομοιάζει με τη Βουλγαρική, αλλά τροποποιήθηκε μετά το 1946 με αλλαγή της γραμματικής και προσθήκες λέξεων αφηρημένων εννοιών. Οι Σλάβοι των Σκοπίων προπαγανδίζουν μέσα στη χώρα τους αλλά και διεθνώς ότι είναι «Μακεδόνες» ως εθνότητα και μιλούν την «Μακεδονική γλώσσα» και η χώρα τους λέγεται «Μακεδονία».
1. Σε μια διαπραγμάτευση δεν προσέρχεται κάποιος εκ των προτέρων με μια παραχώρηση προς την άλλη πλευρά. Η κυβέρνηση αυτό έκανε αλλά και η ΝΔ αυτό κάνει αναφέροντας σύνθετη ονομασία.
2. Θεωρώ ότι η αντίδρασή μας στην παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας μας στο κράτος των Σκοπίων μέσω των συλλαλητηρίων πρέπει να είναι μαζική και έχει την έννοια της βοήθειας προς τον υπουργό των Εξωτερικών της χώρας μας, ώστε να έχει ένα στήριγμα στην κοινή γνώμη και να μην υποκύψει σε πιέσεις. Αν βέβαια είναι ήδη αποφασισμένος να δώσει το όνομα τότε είμαστε κάθετα αντίθετοι.
3. Το κράτος των Σκοπίων θα μπορούσε να έχει ένα οποιοδήποτε όνομα χωρίς τη λέξη Μακεδονία. Π.x., Dardania, Bardaska, Centrobalcan democracy κ.ο.κ. που είναι γεωγραφικά σωστοί προσδιορισμοί. Με ένα τέτοιο όνομα στο εν λόγω κράτος θα δεχθούμε οι Έλληνες ότι το κράτος αυτό συνίσταται από δυο κυρίως εθνότητες: τους Σλαβομακεδόνες και τους Αλβανούς.
4. Αναφέρεται συχνά ότι πιέζουν οι Αμερικανοί για να συμφωνηθεί μια λύση. Νομίζω ότι οι Αμερικανοί έχουν κάνει τη δουλειά τους. Έχουν επεκτείνει τη βάση της Σούδας και έχουν μεγάλη βάση στα Σκόπια. Οι ΗΠΑ δεν έχουν πρόβλημα. Τα Σκόπια ζορίζονται λόγω οικονομικών προβλημάτων, καιφλέγονται από την επιθυμία να μπουν στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Άρα τα Σκόπια πρέπει να κάνουν υποχωρήσεις και όχι η Ελλάδα. Ίσως οι Γερμανοί πιέζουν να υποχωρήσει η Ελλάδα και δεχθεί μικτή ονομασία με τη λέξη Μακεδονία.
5. Στη σύσκεψη πολιτικών αρχηγών υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή το 1992 λήφθηκε η απόφαση ότι δεν δεχόμαστε να χρησιμοποιεί το κράτος αυτό την ονομασία «Μακεδονία» ή και παράγωγά της. Αλλαγή αυτής της εθνικής πολιτικής μπορεί να αποφασιστεί μόνο από αντίστοιχο όργανο, πράγμα που μέχρι τώρα δεν έχει συμβεί. Πώς λοιπόν μιλούν πολλοί για σύνθετη ονομασία ως δήθεν εθνική γραμμή;
6. Αναφέρεται συχνά ότι θα τεθεί στη Βουλή θέμα κομματικής πειθαρχίας σε ψηφοφορία για το όνομα της γειτονικής χώρας. Φυσικά, όταν για ένα μεγάλο εθνικό θέμα έχει γίνει προεκλογική δέσμευση ποια θα είναι η πολιτική του κόμματος, τότε τίθεται θέμα κομματικής πειθαρχίας. Όταν όμως δεν έχει υπάρξει προεκλογική δέσμευση, τότε —όπως συμβαίνει τώρα με το Σκοπιανό θέμα— οι βουλευτές είναι ελεύθεροι να ψηφίσουν κατά συνείδηση.
7. Αρκετοί μη κυβερνητικοί βουλευτές που εκλέγονται στη Μακεδονία ήταν μέχρι τώρα πολύ διστακτικοί να μιλήσουν καθαρά ότι δεν δέχονται να χρησιμοποιηθεί το όνομα Μακεδονία στα Σκόπια. Τώρα είναι ακόμη καιρός να εκδηλώσουν δημόσια και με σαφήνεια την αντίδρασή τους στην παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας μας στους Σκοπιανούς. Υπάρχει η περίπτωση να εμφανιστεί ένα νέο πολιτικό κόμμα με σαφείς εθνικές θέσεις και τότε δεν ξέρω ποια κόμματα θα μπορέσουν να εκλέξουν βουλευτές στη Μακεδονία.
8. H Bουλγαρία έχει στην επικράτειά της μια μικρή περιοχή που ονομάζεται Μακεδονία, η χώρα όμως ονομάζεται Βουλγαρία. Η Ελλάδα έχει μια μεγάλη περιοχή που ονομάζεται περιφέρεια Μακεδονίας, αλλά η χώρα μας ονομάζεται Ελλάδα. Το κράτος των Σκοπίων έχει στη νότια περιοχή της χώρας του μικρό μέρος που μπορεί να χαρακτηριστεί γεωγραφικά ως Μακεδονία. Γιατί όμως θέλει όλο το κράτος να ονομαστεί Μακεδονία;
9. Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο ένα κράτος να παίρνει το όνομα και την ιστορία ενός άλλου λαού και μάλιστα γειτονικού. Γι’ αυτό οι πολιτικές επιλογές του κράτους των Σκοπίων —η ονομασία τους, η δήθεν Μακεδονικήγλώσσα και εθνότητα και ο αχαλίνωτος αλυτρωτισμός— αποτελούν σαφώς εχθρικές πράξεις και επιδιώξεις σε βάρος της Ελλάδος. Κανονικά η χρήση τουονόματος του κράτους αυτού μετά τη διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας έπρεπε να είναι Casus belli.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου