Τα τόσο σημαντικά βίντεο (για τα οποία μάλιστα ένιωσαν τεράστια ανακούφιση που βρέθηκαν γιατί δεν είχαν διαγραφεί όπως τα υπόλοιπα από τις επανεγγραφές, αφού.....
κάποιος υπάλληλος κατά τύχη τα κατέβασε όμως, ενώ ο κόσμος καίγονταν, τα είχε ξεχάσει και η χειρίστρια της εταιρείας σεκιούριτι, είχε δηλώσει, πως τα συγκέντρωσε και τα έβαλε σε έναν φάκελο, που τον είχε ονομάσει ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ) τα κατέθεσε τελικά ο Καπερνάρος στις 5/2.Όσο όμως κάποιος τα μετέφερε στο USB stick που του δόθηκε δεν πρόσεξαν (γενικώς) και κάποιος τα διέγραψε κατά λάθος και μετά από δύο μέρες έτυχε και το κατάλαβαν και έτρεχε ξημερώματα Σαββάτου 8/3 , ο ένας από τους δύο μόνο υπαλλήλους που έχουν πρόσβαση να τα ξαναβρεί και να τα επαναφέρει , προτού έρθει στις 10/2 το απόγευμα η αστυνομία να πάρει τους σκληρούς, ενώ όπως δήλωσε αυτός ο υπάλληλος ο αρχικός φάκελος που βρισκόταν τα βίντεο λεγόταν ΚΕΚ ΡΑΨΑΝΗ.
Και αυτή η διαδικασία της επαναφοράς άλλαξε λέει την ημερομηνία δημιουργίας του αρχείου, ο αχρείος!
(Ή ένας παντελώς άσχετος με το «άθλημα» που κλήθηκε απλά να παίξει τον ρόλο αυτό και προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα με την αστεία ιστορία που τον δασκάλεψαν να πει.)
Γιατί το μοναδικό στοιχείο που έχει μια μικρή πιθανότητα, σε κάποιες λίγες περιπτώσεις, να αλλάξει στις λεπτομέρειες ενός αρχείου κατά την επαναφορά του είναι η ημερομηνία τροποποίησης, όχι η ημερομηνία δημιουργίας.
Που ούτε καν αυτές οι εξαιρέσεις που μπορούν να δημιουργήσουν αυτή την πιθανότητα φαίνεται να παίζουν σε αυτή την περίπτωση, μιλάμε πάντα για την ημερομηνία τροποποίησης και όχι δημιουργίας (εκτός μιας, να είναι ο κάδος ανακύκλωσης σε άλλο σκληρό που έχει διαφορετικό σύστημα αρχείων από το λειτουργικό ή σε διαφορετικό διαμέρισμα του ίδιου σκληρού που έχει οριστεί να λειτουργεί με διαφορετικό σύστημα αρχείων από το υπόλοιπο σύστημα, κάτι που για μια εταιρεία τέτοιου είδους φαντάζει εξαιρετικά απίθανο γιατί θα ήταν -για πολλούς λόγους- άκρως προβληματικό) αφού ο υπάλληλος δήλωσε στην κατάθεση του πως έκανε απλώς επαναφορά τον φάκελο με τα βίντεο στην αρχική του θέση.
Γιατί είναι κάτι που μπορεί να δοκιμάσει ο καθένας.
Να πάει μόλις τελειώσει την ανάγνωση να διαλέξει ένα οποιοδήποτε αρχείο από τα έγγραφα του, να το στείλει στον κάδο και μετά να πάει στον κάδο, να βάλει το βελάκι στο αρχείο, να κάνει δεξί κλικ και να πατήσει επαναφορά.
Και αν αλλάξει η ημερομηνία δημιουργίας στο αρχείο του να πάει να ζητήσει εύρετρα από την Microsoft (για λόγους…οικονομίας ας πούμε πως χρησιμοποιεί Windows) γιατί θα έχει ανακαλύψει ένα πρόβλημα.
Μικρότερο πάντως από το πρόβλημα αξιοπιστίας (πρωτίστως), έξωθεν καλής μαρτυρίας (κατά την εξέλιξη της) και υστεροφημίας (τελικά) που έχουν όσοι επένδυσαν στην ιστορία με τα βίντεο.
Ιστορία που με τον τρόπο με τον οποίο εξέλισσεται από τους πρωταγωνιστές της μίας πλευράς (οι οποίοι την ξεκίνησαν και την τρέχουν), αυτής στην οποία βρίσκεται η εταιρεία σεκιούριτι, ο ΟΣΕ και η Hellenic Train (και δυστυχώς, ηθελημένα ή μη και η κυβέρνηση) κερδίζει άνετα τον τίτλο: Το άκρον άωτον της γελοιότητας.
Που δεν είναι για γέλια γιατί αφορά σε μια υπόθεση που εξαιτίας όλων των αρνητικών παραμέτρων που χαρακτηρίζουν το Σύστημα μετατρέπει, ακόμα και σήμερα που μιλάμε, σε δυνητικά θύματα όλους όσους χρησιμοποιούν τον σιδηρόδρομο.
(https://makpress.blogspot.com/2025/02/etcs.html)
Υ.Γ.
Όσο για τις κάμερες στις σήραγγες που τελικά δεν ήταν χαλασμένες ή ό,τι άλλο ισχυρίζονται, μπορεί να ήταν παλιάς τεχνολογίας* (όπως λέει με έγγραφο του ο ΟΣΕ προς την εταιρεία σεκιούριτι τον Ιούλιο του 2023 όταν της ζητάει να τοποθετηθούν υψηλής ανάλυσης) όμως τράβηξαν όλες τους το επίμαχο τρένο σε 16:9 αναλογία και με καλή, για νύχτα, ανάλυση.
(Μεγάλη τύχη, να μπορούν να δείξουν και ωραία στις νέες τηλεοράσεις και οθόνες υπολογιστών-κινητών μετά την δήλωση του σύγχρονου Μωυσή που ευχήθηκε να υπάρχουν για να μπορεί, όπως έκανε την Κυριακή που μας πέρασε, να αποκτήσει ξανά θράσος ο λόγος του μιας και πρέπει να ζορίστηκε πάρα πολύ όταν -για μία και μοναδική φορά- υποδύθηκε έναν ρόλο που σχεδόν ποτέ ένας επαγγελματίας πολιτικός, ακόμα και όταν βρίσκεται υπό πίεση, δεν νιώθει την ανάγκη να παίξει.)
Η μόνη αναλογία που δεν μπορεί να μετρηθεί είναι του θράσους που έχουν όσοι (εξυπακούεται πως εξαιρείται η πλευρά των συγγενών) άνθρωποι εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα σε αυτό το θεατρικό.
Ακόμη και των «άτυχων» κομματόσκυλων του κόμματος που του έκατσε (ήταν απλά θέμα χρόνου) η στραβή να είναι κυβέρνηση σε αυτό το δυστύχημα και ψάχνουν το παραμικρό για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα και να μπορούν να ψελλίσουν, όπου τα παίρνει φυσικά, κανένα γαβ.
Υ.Γ. 2
*Εύκολα μπορεί να βρεθεί το πότε αγοράστηκαν και τοποθετήθηκαν οι παλιές κάμερες που ήταν ανεπτυγμένες στα τούνελ και κατ’ επέκταση να βρεθούν και οι δυνατότητες τους όσον αφορά τις δυνατότητες ανάλυσης και αναλογίας απεικόνισης.
Γιατί αν «πέταξαν» δύο φορές τα βίντεο, οι παλιές κάμερες τώρα θα έχουν πάει όλες στη χωματερή (σε απλή χωματερή, σιγά μη τις έστειλαν για ανακύκλωση).
Εκεί δηλαδή που δεν έχουμε την ικανότητα ως σύνολο να πετάξουμε οριστικά όλα αυτά τα δίποδα σκουπίδια που παράγουμε.
Σκουπίδια που μέσα από τα συστημικά κανάλια ενός Συστήματος που όλοι μαζί οι πολίτες συντηρούμε δια μέσω της ανακύκλωσης τους (κάποιες φορές υπό νέα συσκευασία, όνομα, ταμπέλα, πρόσωπο, κλπ) «επιτρέπουμε»/βλέπουμε να λαμβάνουν καίριες και υψηλές θέσεις μέσω των οποίων στήνουν ένα δικό τους δίκτυο το οποίο τα βοηθάει να αλληλοπροστατεύονται τόσο πολύ που αισθάνονται ανέγγιχτα, οτιδήποτε και αν κάνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου